Dagblaðið Vísir - DV - 05.02.1987, Blaðsíða 32

32
FIMMTUDAGUR 5. FEBRÚAR 1987.
Tíðarandi
„Fyrstu áætlanir hermdu að um
þessi áramót yrðu komnir sex hundruð
notendur og þá var miðað við reynslu
hinna Norðurlandanna. Þetta fór hins
vegar mikið fram úr áætlun og tvö
þúsund þrjú hundruð fjörutíu og þrír
voru komnir með slíka farsíma um
áramótin," segir Magnús Waage hjá
Pósti og síma aðspurður um þá miklu
aukningu sem orðið hefur á bílsíma-
eign landsmanna.
„Fyrsta samtal á vegum Pósts og
síma gegnum farsíma var fimmtánda
r.iaí á síðasta ári en formlega var stöð-
in opnuð þriðja júlí.“
Hinir fæddu neytendur?
Bílsímamir hafa greinilega slegið í
gegn hjá íslendingum sem eru fljótir
að taka við sér þegar tækninýjungar
eru annars vegar. Þarf ekki að nefiia
fleira en fótanuddtæki, rafinagnspúða,
ljósálfa, reiðhjól og myndbandstæki
af síðustu stórverslunum landsmanna.
Fréttamaðurinn á fartinni - Ómar Ragnarsson
allan sólarhringinn - á nóttunni líka.“
hefur aö sjálfsögðu bilsíma. „Ég er með hann við hliðina á mér
„Jú, ég týndi tækinu og fann það
ekki hvemig sem ég leitaði. Flaug svo
ráð í hug, tók næsta síma og hringdi
í númerið. Innan skamms kom maður
hlaupandi inn á skrifstofuna mína með
tækið í hendinni og kallaði: „ Ómar,
það er síminn til þín!“
„Þegar hann fauk var það vegna
þess að ég var að tala í hann uppi á
þaki og í annað skipti gleymdi ég sím-
anum á bílþakinu. Legg hann alltaf
frá mér á þakið þegar ég er að stíga
inn í bílinn og hann fauk af héma á
Suðurlandsbrautinni. En þessi sími
kom í góðar þarfir í fyrra þegar ég
lenti Frúnni uppi á Esju. Þá gat ég
talað í símann á leið niður affjallinu “
Það leiðir af sjálfú sér að með þess-
ari nýju tækni er mögulegt að ná í
menn nokkum veginn hvar sem er og
hvenær sem er. Varla nokkur flóar-
friður allan sólarhringinn?
„Ég hef verið fréttamaður í við-
bragðsstöðu og fannst ekki hægt
í bílinn -
stöðutáknið
Erum við ef til vill hinir fæddu neyt-
endur og kaupum næstum því hvað
sem fæst eða höfum við þörf fyrir alla
þessa hluti?
„Við vitum ekki skýringuna á því
hvers vegna farsímar á Islandi em
strax orðnir hlutfallslega íleiri en í
nágrannalöndunum," segir Magnús
Waage.
„En maður ímyndar sér ýmislegt. í
fyrsta lagi var þessu vel tekið af sjó-
mönnum sem vom í leiðinlegu og
handvirku símasambandi við landið.
Svo gæti þetta legið í því hvemig at-
vinnurekstur er á íslandi. Mörg fyrir-
tæki em mjög lítil og með einum til
tveimur mönnum. Þessir einyrkjar
hafa mikið notað sér þessa þjónustu -
svo sem pípulagningamenn, sendibíl-
stjórar, litlar bílaleigur og svo mætti
lengi telja. Þannig er hægt að skýra
hluta af fjöldanum. Myndin af stórfor-
stjóranum, sem hefúr þetta í bílnum
sínum, er ekki rétt því það em alls
ekki slíkir notendur sem koma hér inn
á borð heldur sem áður sagði alls kon-
ar rekstur sem byggir á fáum mönnum.
Því virðist reynslan héma á íslandi
sýna að þetta er nauðsynjatæki en
ekki stöðutákn - bólur vaxa við allt
aðrar aðstæður.“
Þessi nýja nauðsyn eða stöðutákn
hefúr valdið erfiðleikum í sjálfu heild-
arkerfinu því nú þegar eiga bílsíma-
notendur í mesta basli við að ná
sambandi á mestu álagstímunum.
Langt fram úr áætlun
„Þetta fór mikið fram úr áætlun og
því sem við þorðum að vona,“ heldur
Magnús áfram. Það varð síðan til þess
að við höfum ekki haft nægilega und-
an því langur afgreiðslufrestur er á
tækjunum sem okkur vantar til þess
að geta stækkað kerfið. Þó hefur tek-
ist að halda sæmilega í við þörftna og
þróunina - sérstaklega hér á Reykja-
víkursvæðinu. Sums staðar er ástand-
ið þó slæmt - einkum þar sem skipin
em mörg og ná til lands. Svo vantar
sums staðar húspláss eða aðra aðstöðu
og það hefur gert það að verkum að
við höfum ekki getað fjölgað sem
skyldi. En samt - við byrjuðum með
átta radíórásir á öskjuhlíð - sem er
annað. Núna nýtist tíminn vel milli
staða - bið á ljósum getur verið eitt
stutt samtal. Betra en þegar kannski
allt var í steik þegar maður kom upp
í sjónvarp og hafði verið sambandslaus
einhvem tíma.“
Ekki eign Kvennalistans
ímyndin erlendis virðist nokkuð
önnur en á íslandi. Þar er bílsíminn
stöðutákn og á einni af meðfylgjandi
myndum sést sérhannaður Mercedes
Benz 500 SEL. Bíllinn er dökkbleikur
að utan, ljóshleikur að innan, kostar
tvær og hálfa milljón án innflutnings-
gjalda en aukabúnaðurinn rúmar
§órar milljónir. Auk hins ómissandi
farsíma em í bílnum tvö sjónvarpstæki
- eitt í lit fyrir framsætið óg svart-
hvítt í aftursæti tengt tölvu og vídeó-
tæki, ferðabar og lítill kæliskápur. Það
fer sífellt í vöxt að pólitíkusar eigi slík
farartæki en þessi bifreið er þó ekki
eign Kvennalistans á íslandi heldur í
eigu auðkýfings frá Sameinuðu arab-
ísku furstadæmunum. Hins vegar er á
almannavitorði að bæði Steingrímur
Hermannsson forsætisráðherra og
Matthías Bjamason samgönguráð-
herra hafa farsíma í bílunum sínum.
Ekkert pjatt, segir Davíð
„Ég nota tækið miklu meira heldur
en ég hélt að ég myndi gera, fannst
þetta satt að segja duldið pjatt og
gerviþörf," segir Davíð Scheving
Thorsteinsson. Hann segir fjórtán
manns hjá Sól hf. hafa farsíma í bílun-
um sínum - hinir þrettán em sölu-
menn fyrirtækisins.
„Hugmyndin kom revndar frá sölu-
mönnunum í upphafi. Ég fór að þefrra
ráðum og sé ekki eftir því. Þeir em
mikið á fartinni og vom kannski sam-
bandslausir við fyrirtækið og sína
nánustu tíu tíma á dag. Það er varla
viðunandi vinnuaðstaða í nútímaþjóð-
félagi. Nú er hægt að ná til þeirra með
góðu móti og fyrst og fremst er að
þessu mikill tímaspamaður.“
Símanúmer Davíðs liggur ekki á
lausu og því segist hann ekki verða
fyrir eins miklu ónæði og ella gæti
orðið. Aðspurður um aukið álag sam-
fara bílsímanum tekur hann fram að
aðalstöðin á Reykjavíkursvæðinu -
nú em radíórásfrnar þar orðnar tutt-
ugu og fjórar. Stöðin verður stækkuð
mjög mikið á þessu ári - það er búið
að setja upp tuttugu og níu móður-
stöðvar og áætlað að bæta tuttugu og
fimm við á næsta ári. Allt að því tvö-
falda kerfið. Sama sagan er um fjölda
radíórása sem em níutíu og fjórar alls
en á áætlun em hundrað þrjátíu og
sex í viðbót."
Skyldi svo séfræðingurinn sjálfiir
hafa síma í bílnum sínum?
„Ég er með lausan farsíma sem ég
nota við að prófa kerfið og tek hann
stundum með mér heim á kvöldin og
um helgar. Það hefur komið sér mjög
vel í sumum tilvikum. Ég get lifað án
tækisins - en hef sparað mér mörg
sporin með notkuninni að undan-
fómu“
Farfréttamaður með farsíma
Ef farsími er réttnefhi á hinu nýja
leikfangi landsmanna er kannski við
hæfi að minna á einn starfsmanna
sjónvarpsins sem líklega er eini far-
fréttamaðurinn á landinu. Það er
Ómar Ragnarsson sem þekktur er fyr-
ir að komast leiðar sinnar hraðar en
aðrir - í flugvél, bíl eða bara á hlaup-
um. Að sjálfsögðu er Ómar með far-
síma í farteskinu og segir sagan að
það sé víðförlasti farsími á öllu
landinu.
„Finnst mér eitthvert gagn að sím-
anum?“ segir Ómar Ragnarsson for-
viða þegar hann inntur eftir
reynslunni af apparatinu. Hann var
einn þeirra fyrstu sem fengu farsíma.
„Spyrðu frekar hvemig ég gat verið
án svona síma áður,“ segir fréttamað-
urinn á faraldsfætinum.
„Ég hef þennan síma alltaf við
höndina á nóttu sem degi - allan sólar-
hringinn og hann hefúr komið í allar
sýslur landsins - allt frá Homströnd-
um að Austfjörðum. Hann er nauð-
synjatæki í sambandi við frétta-
mennskuna og ekki stöðutákn fyrir
mig - ég seldi fjölskyldubílinn fyrir
þetta. Síminn kostaði mig rúmlega
hundrað þúsund og það kaupir enginn
að gamni sínu svona tæki. Það er
reyndar útilokað að nokkur maður sé
á þrjátíu þúsund króna Renaultdruslu
með farsíma - nema á íslandi.“
Nú þegar em margar sögur af sam-
skiptum Ómars og símtækisins orðnar
fleygar manna á milli - bæði af því
að tækið týnist í hita augnabliksins
eða hreinlega eigi það til að fjúka út
í buskann. Ómar neitaði ekki að ein-
hver fótur væri fyrir sumum sögunum.
„Satt að segja fannst mér þetta pjatt i byrjun - gerviþörf - en sfminn reyndist svo bara nauösynlegur fyrir mig,“ segir
Davið Scheving Thorsteinsson hjá Sól hf. Fjórtán farsímar eru nú í notkun hjá fyrirtæklnu.