Dagblaðið Vísir - DV - 06.02.1987, Qupperneq 30

42
FÖSTUDAGUR 6. FEBRÚAR 1987.
SÚ BESTA
CROWDED HOUSE
- DON'T DREAM
IT'S OVER (CAPI-
TOL)
Nýliðar að vestan sem lofa
virkilega góðu, hér með hug-
ljúft lag sem er blanda af
gömlum og nýjum straumum.
Gítarinn er af nýju bandarísku
ættinni, skærhljóma, og svo er
gamla Hammond orgelið haft í
sólóhlutverki. Ansi smekklegt.
ÖNNUR MJÖG
GÓÐ
STYLE COUNCIL -
IT DIDN'T MATTER
(POLYDOR)
Paul Weller og félagar bregðast
ekki hvað gæðin varðar en vin-
sældirnar eru ekki ýkja viðvar-
andi. Hvað um það, þetta er
dúndurgott lag, frekar í rólegri
kantinum með sterkum soul-
keim og skemmtilega grípandi
undirspili.
NOKKRAR ÞOKKA-
LEGAR
ARETHA FRANK-
LIN & GEORGE
MICHAEL - I KNEW
YOU WERE WAIT-
ING (ARISTA)
Meira soul, þetta frá soul-
drottningunni Arethu Franklin
og soulsmitaða Whamdrengn-
um George Michael. Þau passa
mjög vel saman og lagið er hið
þokkalegasta, melódían gríp-
andi og því engin furða þótt
lagið sé nú komið á toppinn í
Bretlandi eins og sjá má á síð-
unni hér hinum megin.
DARYL HALL -
SOMEONE LIKE
YOU (RCA)
Það verður ekki af honum
Daryl Hall tekið að hann er
þrumugóður söngvari og sömu-
leiðis nokkuð glúrinn við
lagasmíðarnar. Það þarf vart
að taka það fram að þetta er á
soullínunni, enda hafa Hall og
Oates félagi hans löngum verið
nokkuð hallir undir þá tónlist-
arstefnu. Hé er Hall einn á ferð
með rólegt lag með ljúfri undir-
melódíu sem grípur.
WANG CHUNG -
LETS GO (GEFFEN)
Byrjunin hljómar einsog Wham
sálugu en þó á Wang Chung
lítið sem ekkert sameiginlegt
með Wham. Þetta er kröftug
melódía, dálítið ofhlaðin hljóð-
fænun á köflum en vegna
danshæfni lagsins gæti það
auðveldlega orðið smellur.
EIN DÖPUR
PETER CETERA -
BIG MISTAKE (WB)
Það voru orð að sönnu.
-SþS-
Anita Baker getur allt
Svo margir (blakkir) söngfúglar eru
nú komnir á stjá í henni Ameríku að
áhugamaður um jassaðar kvenraddir
uppi á íslandi veit ekki hvar hann á
að bera fyrst niður í hlustun. Sam-
merkt með þessum stúlkum er að þær
virðast ekki einasta gæddar ríkulegum
hæfileikum á raddsviðinu, það er geta
sungið næstum hvað sem er, heldur
eru þær vel með á nótunum á við-
skiptasviðinu, velja sjálfar lög, fylgjast
með upptökum og vita upp á hár
hvemig á að markaðsfæra hljómskíf-
ur/kassettur/leysidiska sína. Sem sagt,
þær eiga sig sjálfar, minnugar þess sem
kom fyrir Billie Holiday og aðrar
hæfileikaríkar kynsystur.
Natalie Cole var með þeim fyrstu
þessara súpersöngkvenna en nú ber
einnig mikið á Janet Jackson svo ekki
sé talað um Anitu Baker en hljóm-
plata hennar er hér einmitt til
umræðu.
Anita Baker hefur lítið verið í popp-
fi"éttum hérlendis þótt fyrsta langskífa
hennar, Rapture, hafi verið ofarlega á
bestsellerlistum í Bandaríkjunum um
langt skeið á árinu 1986. Auk þess
varð hún. ofarlega á listum margra
poppskríbenta þegar valdar voru bestu
skífúr þess árs.
Og ekki að ástæðulausu því stúlkan
hefur mikla rödd og fagra sem minnir
í senn á Arethu Franklin, Billie
Holiday, já gott ef ekki sjálfa Ellu,
þegar hún bregður á leik með orð, en
hefur þó sinn eigin blæ.
Samt veit hún gjörla af þessum for-
verum sínum og þeini sönghefð sem
þær eru sprottnar upp úr.
Hún getur sungið eins og engill úr
Cole Porter söngleik, svissað svo yfir
í grófa og klístraða blúsrödd, þanið sig
sálarmegin í tónlistinni eða bara fylgt
meginstraumi þægilegrar dægurtón-
listar.
Á plötu hennar, Rapture, sem er
óaðfinnanlega hljóðblönduð og allt
það, syngur hún oftast með léttum
soul- eða diskótakti, eiginlega allt of
oft fyrir minn smekk.
Þrjú laganna eru að einhverju eða
öllu leyti eftir Anítu sjálfa, ekki þau
verstu á plötunni.
Vissulega er þetta allt áheyrilegt,
einkum túlkun hennar á Sweet Love,
og flutningurinn á Caught up in the
rapture of love en samt blóðlangar
undirritaðan að heyra söngkonuna
syngja alvörutónlist.
Það gerir hún vonandi á annarri
langskífu sinni sem nú er í vinnslu.
Eitt er nokkuð víst, Anita Baker á
eftir að verða eitt af stóru nöfiiunum
í bandarískri dægurtónlist. -ai
Paul Young - Between Two Fires
Venjulegur maður
Paul Young hefúr mátt þola miður
góða daga. Eftir útkomu plötunnar
No Parlez missti hann til að mynda
röddina. Slíkt er ekki heppilegt fyrir
vinsælan dægursöngvara.
No Parlez var reyndar með glæsi-
legri frumraunum tónlistarmanns.
1983 áttu menn vart orð til að lýsa
hriftiingu sinni á söng Paul Young
enda var hann afar sérstæður. 1 dag
hefur Paul Young að nokkru misst
þessa sérstöðu. Ef til vill er röddin
ekki söm og áður eða kannski hafa
tímamir einfaldlega breyst. Sá fersk-
leiki sem einkenndi No Parlez er í það
minnsta ekki til staðar á nýju plöt-
unni, Between Two Fires.
Munurinn liggur að mestu í því að
nýja platan inniheldur ekki vinsælda-
popp. Ótrúlegt en satt. Lögin Come
Back and Stay, Love of the Common
People og fleiri festu sig á vinsælda-
listum og sömu sögu mátti segja um
plötuna sjálfa. Young leyfði sér jafii-
vel að dubba upp gamla Joy Division
lagið Love Will Tear Us Apart. Það
var kannski íúlllangt gengið. Á Be-
tween Two Fires er aftur á móti fátt
um fína drætti. Lögin Wonderland og
Some People hafa allavega ekki haft
árangur sem erfiði. Og þegar lög tón-
listarmanns komast ekki á vinsælda-
lista er Bretinn alls ófáanlegur að taka
viðkomandi í sátt.
Between Two Fires er ekki svo ýkja
slæm plata. Young hefur sér til full-
tingis nokkra af þeim tónlistarmönn-
um sem aðstoðuðu hann á Parlez
plötunni, Pino Palladino, Matt Irving,
Steve Boltz og fleiri. Gallinn er hins
vegar sá að andagiftin í lagasmíðum
Young er með allra minnsta móti. Ein-
hver lognmolla hvílir yfir þessari plötu
sem gerir hana óaðlaðandi, næstum
leiðinlega. Kannski stafar það af því
að platan var tekin upp á Italíu. Það
er skásta afsökun sem hægt er að
finna. Af tíu lögum eru aðeins tvö sem
hægt er að fella sig við, Some People
og A Certain Passion.
Annað er því miður heldur þreytu-
legt.
-ÞJV
Police - Every Breath You Take - The Singles
Ferillmn á einu bretti
Það má segja að Police hafi beðið
með það nokkuð lengi að gefa út safn-
plötu með sínum vinsælustu lögum því
nýjustu lögin á þessari plötu, sem kom
út rétt fyrir áramót, eru frá árinu 1983.
En kannski er þetta bara gert til að
létta aðdáendum lögguliðsins biðina
eftir nýrri plötu frá þeim félögum, enda
eru margir orðnir býsna langeygðir
eftir þeirri plötu.
Á þessari safiiplötu er að finna lög
af öllum breiðskífum hljómsveitarinn-
ar enda eru þær ekki nema fimm
talsins og er skiptingin þannig að tvö
lög eru af fyrstu plötunni, tvö af þeirri
næstu, tvö af þeirri þriðju og þrjú af
fjórðu og þijú af fimmtu. Eru þetta
jafnframt öll smáskífúlög hljómsveit-
arinnar í gegnum árin.
Öll eru lögin í upprunalegri útgáfu
nema Don’t Stand So Close To Me,
sem var hljóðritað uppá nýtt sérstak-
lega fyrir þessa plötu. Jafnframt hefur
lagið verið útsett uppá nýtt, hægt tölu-
vert á því og það fært í nútímalegri
búning sem mér firrnst alls ekki fara
því vel. Eiginlega skil ég alls ekki til
hvers þeir taka þetta eina lag útúr og
endurvinna, hvað þá að setja það á
safiiplötu sem á að mínu mati að vera
heimild um feril hljómsveitarinnar.
POPP’
SMÆLKI
Sæl nú!. . . Nýlega fundust
í Los Angeles áður óþekktar
hljómleikaupptökur með
The Doors ásamt upptökum
af nokkrum lögum sem Jim
heitinn Morrison samdi í
Paris skömmu fyrir dauða
sinn. Ekki hefur verið tekin
ákvörðun um hvað verður
gert við þessar upptökur, þvi
ráða fyrrum liðsmenn
hljómsveitarinnar . . . Útg-
áfunni á annarri breiðskífu
nýju stórstjörnunnar Whit-
ney Houston hefur nú verið
frestað um einn mánuö og
kemur platan liklega ut i
marsmánuöi. . . Einhver
töf verður lika á útkomu nýju
plötunnar frá Michael Jack-
son og eru sögur á kreiki
vestanhafs um að hún komi
ekki út fyrr en með
vorinu. . . Huey Lewis, sá
góðkunni rokkari, lék lítils-
háttar hlutverk í kvikmynd-
inni Back To The Future
(Aftur til framtiðar) og líkaði
svo vel að hann hefur lýst
yfir áhuga sínum á frekari
kvikmyndaleik ef réttu til-
boðin fást. Hann hefur þó
trauðla tíma til kvikmynda-
leiks á næstunni þvi hann
er upptekinn vegna hljóm-
leikahalds lungann úr
nýbyrjuðu ári. . . Meira um
kvikmyndir. Steven Spiel-
berg hafði á dögunum
samband við strákana í
Engu að síður er mikill fengur að
þessari plötu fyrir vini og velunnara
löggustrákana, hér er hægt að ganga
að öllum þeirra bestu og þekktustu
lögum á einu bretti.
—SþS—
gæludýrabúðinni og falaðist
eftir hæfileikum þeirra til
notkunar i nýrri kvikmynd
sem Spielberg er með á
prjónunum. Pet Shop Boys
eru annars á kafi þessa dag-
ana við upptökur á nýrri
breiðskífu sem á að koma
út i sumar. . . Þungarokk-
ararnir í Kiss eru á leiðinni
í hljóðver til að taka upp
nýja plötu. . . Gömlu milli-
þungarokkararnir REO
Speedwagon, sem ekki hef-
ur heyrst til um nokkurt
skeiö, eru ekki dauðir úr öll-
um æðum því ný plata frá
þeim kemur út vestanhafs
þann níunda febrúar næst-
komandi. Og að sögn
talsmanns hljómsveitarinn-
ar eru þeir i rokkbomsunum
á nýju plötunni. . . Það
hljóp heldur betur á snærið
á dögunum hjá einum liðs-
manna The Cult, Biliy Duffy.
Hann var beðinn að koma
með gítarinn sinn og leika
meö i nokkrum lögum á nýju
sólóplötunni hans Mick Jag-
gers. Billy sló til og stóð sig
með þeim ágætum að hon-
um var umsvifalaust boðiö
að vera meö i hljómsveitinni
sem á að bakka Jagger upp.
á væntanlegri heimsreisu
sem lagt verður í að lokinni
plötugerðinni. Billy sá sér
hins vegar ekki fært að fara
meö en lýsti yfir sérstakri
ánægju sinni með að hafa
fengið tækifæri til að spila á
, plötu með Mick Jagger. . .
-SþS-