Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.1987, Blaðsíða 4

4
MIÐVIKUDAGUR 11. NÓVEMBER 1987.
Fréttir dv
Staðamppbætur í utanríkisþjónustunni mismunandi eftir löndum:
Hæstar greiðslur
í Moskvu og Genf
- lægstar í Stokkhólmi
Island rekur ellefu sendiráð erlendis. Myndin sýnir sendiráð Islands í
Bonn.
Laun starfsmanna utanríkis-
þjónustunnar eru of lág aÓ mati
Hannesar Hafstein, ráðuneytis-
stjóra í utanríkisráðuneytinu, og
segir hann að það þurfi að bæta þau
verulega. Heildargreiðslur til
sendiherra eru mismunandi eftir
því hvaða land er um að ræða en
greiðslurnar miðast við fram-
færslukostnað í því landi, ásamt
öðrum atriðum. Hæstar greiðslur
hljóta sendiherrar íslands í
Moskvu og Genf, eða um 330 þús-
und krónur mánaðarlega, en
lægstar eru greiðslurnar til sendi-
herrans í Stokkhólmi, um 220
þúsund krónur á mánuði. Taka
verður fram aö greiðslurnar vegna
starfa í Moskvu eru hæstar vegna
þess að þar er sérlega erfitt að vera
og lítt eftirsótt.
Að sögn Hannesar Hafstein skipt-
ast greiðslur til útsendra starfs-
manna í sendiráðum erlendis í fost
laun annars vegar og staðarupp-
bætur hins vegar. Föst laun sendi-
herra eru ákveðin af Kjaradómi og
eru um 142 þúsund krónur á mán-
uði, en mismunurinn, 80 til 190
þúsund krónur, er staðaruppbót.
Ekki rennur hún beint til sendi-
herrans sem laun. Hann þarf aö
jafnaði að greiða tveimur starfs-
mönnum við sendiráðsbústaðinn
laun af þessum greiðslum og sagði
Hannes að reikna mætti með því •
að í það færu 60 til 90 þúsund krón-
ur að jafnaði.
Hannes sagöi að hugsunin að
baki launum starfsmanna utanrík-
isþjónustunnar væri sú að launin
ættu að standa að hluta til undir
rekstri sendiráðsbústaðarins,
ásamt því að standa straum af
rekstri fjölskyldunnar allrar því
ekki kæmu til atvinnutekjur maka
sem viðbót, eins og hér á landi. Þá
væri starfsmönnum utanríkisþjón-
ustunnar bannað með lögum að
vinna aukastörf. Það bann er al-
mennt tíðkað í utanríkisþjónustum
ríkja en það er til komið vegna ör-
yggisatriöa. Þá sagði Hannes að það
væri jafnan útilokað fyrir maka
starfsmanna í sendiráðum að fá
vinnu í löndunum og því mætti líta
á laun til starfsmannanna sem laun
til allrar fjölskyldunnar, enda væri
vinnuframlag maka yfirleitt mjög
verulegt og þýðingarmikið. Þá
væru starfsmennirnir flutnings-
skyldir til 70 ára aldurs og flutning-
unum fylgdi jafnan mikið álag fyrir
starfsmanninn og fjölskvldu hans.
Starfsmenn utanríkisþjónustunn-
ar eru aö jafnaði fluttir til á 3ja til
5 ára fresti. Fólk þyrfti að aðlagast
nýju umhverfi, jafnvel læra ný
tungumál, börn þyrftu að skipta
um skóla og vini. Slíkum breyting-
um fylgdi alltaf mikið álag fyrir
alla og mætti líta svo á að staðar-
uppbótin væri að hluta til greiðsla
vegna slíkra óþæginda. Þá fylgdi
því jafnan mikill aukakostnaður
að aðlagast aðstæðum á nýjum
stööum.
Þá sagöi Hannes að oft væri um
það að ræða að manneskja, yfirleitt
eiginkona, sem fylgdi manni sínum
í starf til útlanda, þyrfti að gefa
starfsframa hér á landi upp á bát-
inn og slíkt þyrfti að bæta, enda
þótt staðaruppbæturnar væru ekki
skilgreindar niður í slík atriði.
Hannes sagði að laun starfsmann-
anna erlendis væru ein upphæð og
ekkert greitt fyrir yfirvinnu sér-
staklega, eins og tíðkaðist hér á
landi. En mikil yfirvinna fylgir
störfum erlendis og væru menn þar
að jafnaði á bakvöktum allan sólar-
hringinn og færu ekkert án þess
að gera grein fyrir því hvar í þá
naeðist.
ísland rekur ellefu sendiráð er-
lendis. Þau eru í Washington, New
York, Kaupmannahöfn, París,
Bonn, Stokkhólmi, Moskvu, Bruss-
el, London, Genf og Osló. Æðsti
maður hvers sendiráðs er sendi-
herrann. Hann hefur sér til aðstoð-
ar einn eða tvo embættismenn.
Getur þar verið um að ræða eftir
atvikum sendifulltrúa, sendiráðu-
naut eða sendiráðsritara. Laun
manna innan hvers starfs fara eftir
starfsaldri og hefur sendifulltrúi
að jafnaði um 70% af launum sendi-
herra, sendiráðunautur 60 til 65%
af þeim launum og sendiráðsritari
er með um 50% til 55% af launum
sendiherra. í launum sendifulltrúa
og sendiráðunautar er gert ráð fyr-
ir að viðkomandi ráði sér aðstoðar-
mann og greiði honum af launum
sínum. Er yfirleitt um að ræða að-
stoð á heimili viðkomandi, til
dæmis vegna barnagæslu.
Hannes Hafstein sagði að þegar
allt væri talið væru laun starfs-
manna íslands erlendis ekki há -
þvert á móti. Staðaruppbótin væri
að hluta til ætluð til að standa
straum af rekstri sendiráðanna en
að hluta til uppbót fyrir yfirvinnu,
bakvaktir, ílutningsskyldu, aðlög-
un íjölskyldu að nýjum staðháttum
og öðrum atriðum sem áður eru
talin. Þó væri hugsunin sú að laun-
in ættu að vera það góð að fólk
þyrfti ekki að hafa fjárhagsáhyggj-
ur á meðan það starfaði fyrir
íslands hönd erlendis en þó væru
launin ekki betri en það að fólk
efnaðist að jafnan ekki í þessum
störfum. Sagði Hannes mörg dæmi
þess að fólk, sem kæmi til Islands
eftir áralanga dvöl erlendis, ætti
að jafnaði ekki húsnæði þegar til
íslands kæmi og þyrfti þvi oftast
að heQa húsbyggingu enda þótt það
væri oft komið af léttasta skeiði.
-ój
Akureyri:
Aflaklær taka
við ryðkláfhum
Gylfi Kristjánsson, DV, Aknreyn:
Sveinborgin, sem útgerðarfélagið
Samheiji hf. á Akureyri keypti frá
Siglufirði fyrir mánuði, fer til veiða
í þessari viku. Það hefur vakið at-
hygli að í störf skipstjóra og fyrsta
stýrimanns á Sveinborgina hafa ver-
ið ráðnir skipstjórar þekktra afla-
skipa frá Akureyri, kunnar aflaklær.
Sveinborgin er hins vegar heldur
óásjálegt skip og gengur manna á
meðal undir nafninu „Ryðborgin".
Skipstjóri á Sveinborginni verður
Þorsteinn Vilhelmsson, sem verið
hefur með Akureyrina, en fyrsti
stýrimaður verður Jón ívar Hall-
dórsson, skipstjóri á Oddeyrinni.
Það er pískrað um það á Akureyri
að það hafi verið talin eina leiðin til
að manna Sveinborgina að ráða topp-
menn til að standa við stjórnvölinn.
Rontgendeild FSA:
Híbýli hf.
með lægra
tilboð
Gylfi Kristjánsson, DV, Akureyri:
Tvö tilboö bárust í innanhússfrá-
gang á nýrri röntgendeild Fjórðungs-
sjúkrahússins á Akureyri og voru
þau opnuð hjá Innkaupastofnun rík-
isins í gær.
Fyrirtækin tvö, sem buðu í verkið,
eru bæði á Akureyri. Híbýli hf. var
með tilboð upp á tæpar 31,3 milljónir
króna en Aðalgeir Finnsson átti til-
boð upp á tæpar 32,8 milljónir.
Kostnaðaráætlun nam tæpum 32,7
milljónum króna.
Að sögn Ásgeirs Jóhannessonar,
forstjóra Innkaupastofnunar ríkis-
ins, er vinna við að fara yfir tilboðin
þegar hafin. „Þar sem svo litlu mun-
ar á þessum tveimur tilboðum þarf
að fara mjög vandlega yfir þau því
einn rangur útreikningur getur
breytt miklu'" sagði Ásgeir.
Verkinu á að skila í tveimur áföng-
um, hinum fyrri 1. október á næsta
ári og þeim síðari 1. maí árið 1989.
í dag mælir Dagfari____________________
Kom, sá og tapaði
Eins og Dagfari hefur skýrt frá
varð Ólafur Ragnar Grimsson ofan
á í formannsslagnum í Alþýöu-
bandalaginu. Hann bar sigurorð af
Sigríði Stefánsdóttur og gladdist
óskaplega eins og lög gera ráð fyr-
ir. Andstæðingar Ólafs urðu hins
vegar ekki eins glaðir og Hjörleifur
Guttormsson strunsaði út og skellti
hurðum. Aðrir sátu þögulir undir
fagnaðarlátunum og hugsuðu sig-
urvegaranum þegjandi þörfina.
Orrusta hafði tapast en stríðinu var
ekki lokið. Enn átti eftir að kjósa í
framkvæmdastjórn og miðstjóm
og enn var tækifæri til að koma
höggi á hinn nýja formann sem var
orðinn formaður i trássi við þá sem
ráða flokknum.
Vandamálið var hins vegar það
að þeir sem ráða flokknum voru í
minnihluta á landsfundinum. Það
hefur að vísu stundum komið fyrir
áður en hefur ekki skipt máli því
þeir hafa ráðið sem ráða, hvort sem
þeir eru í minnihluta eða meiri-
hluta. En í þetta skipti fóru menn
að asnast til að greiða atkvæði og
þá kom meirihlutinn í ljós og kaus
Ólaf.
Nú voru góð ráð dýr. Það varð
að vísu að sætta sig við að Ólafur
væri orðinn formaður en hitt kom
ekki til greina að láta hann taka
völdin. Var nú sest niður og skipuð
kjörnefnd til að stilla upp fram-
bjóðendum í framkvæmdastjórn og
miðstjórn. Þar þóttust báðir armar
og fylkingar vilja semja og sættast
og réttu fram hendurnar. Ólafs-
menn gleyptu agnið og héldu að
gamla klíkan væri búin að gefast
upp. Útvaldir stuðningsmenn Ólafs
sátu yfir því alla aðfaranótt sunnu-
dagsins að búa til lista yfir þóknan-
lega frambjóðendur úr báðum
örmum og héldu í barnaskap sín-
um að gamla kommagengið vildi
friðmælast. Hinir sem ekki voru í
kjörnefndinni og töldu sigurinn í
höfn hófu þegar í stað gleðskap sem
stóð næturlangt og fram á morgun.
Reyndist þeim flestum um megn
að rísa úr rekkju, enda ástæðulaust
að vakna snemma á sunnudags-
morgni til þess eins að klappa upp
á nýtt fyrir sigri sem þegar var í
höfn. Þeir snéru sér þess vegna á
hina hliðina og sváfu á sínu græna
fram yfir hádegið.
En á meðan Ólafsmenn sváfu
þannig úr sér vímuna og uggðu
ekki að sér brugguðu hinir sín
launráð og söfnuðu liði, biðu síðan
í leyni með alla varamennina, sem
höfðu verið felldir á Reykjavíkur-
fundinum fræga, og fengu aö sjálf-
sögðu fundarsetu og atkvæðisrétt
þegar Ólafsliöið gat ekki mætt
vegna timburmanna. Og þá var
ekki lengur tekið í útréttar sátta-
hendur. Þá datt engum í hug að
fara að samþykkja lista sáttanefnd-
ar sem gat tryggt Ólafi völd í
flokknum. Hallarbyltingin var
framkvæmd í morgunsárið og Ól-
afsliðið var tekið í bólinu í bókstaf-
legri merkingu. Ólafur sat uppi
með framkvæmdastjórn sem er á
móti honum. Andstæðingar hans
sölsuðu undir sig meirihlutann.
Niðurstaðan af þessum lands-
fundi Alþýðubandalagsins er sú að
Ólafur fær að vera formaður án
þess að ráða. Hann fær að vera
puntudúkka í plati meðan völdin
liggja áfram hjá þeim sem ráða
Alþýðubandalaginu, hafa ráðið því
hingað til og munu ráða því fram-
vegis. Ólafur kom, sá og tapaði af
því að stuðningsmenn hans drekka
meira og betur en andstæðingar
hans. Fylliríið fór með þá. Þannig
fer fyrir þeim sem halda upp á sigra
áður en stríðinu er lokið. Þeim láð-
ist að muna að engum kappleik er
lokið fyrr en búið er að flauta af.
Hjörleifur tók gleði sína á nýjan
leik og mætti aftur á landsfundinn.
Sá hlær best sem síðast hlær, sagði
Svavar og flaug til New York.
Timburmennirnir mættu seinni
partinn á sunnudaginn en þá var
ballið búið. Alþýðubandalagið hef-
ur eignast formann sem varð ofan
á í formannsslagnum en varð undir
í valdabaráttunni. Ólafur verður
því bæði ofan á og undir í flokknum
sem auðvitað er nokkuð snúið,
sérstaklega þegar menn eru teknir
í bólinu. Úrslitin réðust vegna þess
að þingheimur datt í það of
snemma. Mun það vera í fyrsta
skipti í stjórnmálasögunni sem svo
örlagaríkir atburðir gerast fyrir
það eitt að menn eru teknir i bóíinu
sem kennir stjórnmálaflokkunum
þá lexíu aö þeir eiga ekki að efna
til kosninga á sunnudagsmorgn-
um. Timburmenn hafa ekki kosn-
ingaréjt
Dagfari