Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.1987, Blaðsíða 14

14
MIÐVIKUDAGUR 11. NÓVEMBER 1987.
Spumingin
Hvernig líst þér á nýja forystu
Alþýðubandalagsins?
Jón Jónsson: Ætli hún verði ekki
bara ágæt. Það er gott að breyta til.
Að öðru leyti er ég hlutlaus í málinu.
Guðmundur Óskarsson: Ég hef ekk-
ert myndað mér skoðun á því máli.
Guðni Sigfússon: Hef engan áhuga á
því máli.
Sigurður Indriðason: Alveg sæmi-
lega, held ég.
Eyjólfur Sigurðsson: Mér líst vel á
hana - held að Ólafur Ragnar hafi
mikla reynslu sem muni nýtast hon-
um vel.
Friðrik Guðmundsson: Ég hef enga
skoðun á því, er ekkert pólitískur.
Lesendur___________________________________________________________dv
Ófullkomnar auglýsingar:
Auglýsið með verði
S.Bj. skrifar:
Þrátt fyrir frjálsa samkeppni í
verslun og viðskiptum, sem sannan-
lega hefur haldið innreið sína og er
til bóta á margan hátt, er ýmislegt
sem við höfum ekki enn tileinkað
okkur í þessu efni en þykir sjálfsagt
hjá öðrum þjóðum.
Það vantar t.d. enn mikið upp á að
samkeppni sé aö fullu innleidd hér
og aUtof algengt að verslanir og þjón-
ustuaðilar samræmi verð svo að úr
verður eins konar einokun að því er
verðlagningu snertir.
Þessu til sönnunar mætti benda á
margar greinar í verslun og viðskipt-
um. Það eru olíufélögin, sem öll
samræma verð, tryggingafélögin,
kafEframleiðendur (eða réttara sagt
innflytjendur), jafnvel skósmiðir o.fl.
o.fl.
En það sem er þó meira áberandi
og lýsir miklum vanþroska í viö-
skiptum, jafnvel bamaskap, er að
ekki skuli regla að auglýsa verð
þeirrar vöru sem verið er að kynna
PIZZA...
Pöntunarlisti fyrir pitsur. Gott úrval
en ekkert verð.
hverju sinni.
Það má heita undantekning fremur
en regla að verð sé látið fylgja aug-
lýstri vöm eða þjónustu. Sum bíla-
umboð auglýsa t.d. aldrei verö á
bílum sínum þótt þau auglýsi sýn-
ingu á nýjum bílum. Sennilega er
reiknað með að fólk sé ekki svo mik-
ið að hugsa út í verð, bara tegundina,
og þá einmitt þessa ákveðnu tegund.
Þetta er auðvitað alrangt. Fólk vill
fá að vita hvað vara og þjónusta kost-
ar. Fólk vill geta átt þess kost að
velja vöru með tilliti til verðlags jafnt
og tegundar. Aðeins matvömversl-
anir hafa staðið sig sæmilega á þessu
sviði. Flestir aðrir í verslun og við-
skiptum hér á landi eru miklir eftir-
bátar erlendra kollega sinna.
Það berast bækhngar, tilboð og
jafnvel pöntunarlistar inn á heimili
fólks og flestir greina ekki frá verði
þess er verið er að bjóða. Nýlega
datt inn um lúguna hjá mér tvíblöð-
ungur sem bar heitið pöntunarlisti.
Hann var frá nýopnuðum pitsastað
sem bauð ljúffengar pitsur í úrvali,
um 20 tegundir.
Ekkert er nema gott um þetta að
segja annað en það að verð vantaði
á listann. Ég hef séð svipaða pöntun-
arlista, t.d. í Danmörku og í Banda-
ríkjunum, og sýndu þeir verð á þeim
matvælum sem hægt var að panta
og fá send heim.
Sjónvarpsauglýsingum í Banda-
ríkjunum fylgir undantekningar-
laust verð enda er auglýsing á vöru
og þjónustu gagnslaus án þess. Hvað
eru kaupmenn og þjónustuaðilar hér
að hugsa þegar þeir auglýsa ekki
verð með vöru? Halda þeir að fólk
komi sérstaklega til að skoða eða að
verð skipti bara engu máli?
í öllum tilfellum veldur þessi mis-
brestur fólki óþægindum og kostn-
aði, t.d. þegar þarf að hringja og
spyrja sérstaklega um verð á aug-
lýstri vöru. Það ætti að heyra fortíð-
inni til að reyna að „plata“ viðskipta-
vini, en auglýsing án verðs getur
varla flokkast undir annað.
Góðkunningi úr sjónvarpi fyrri ára, Lassie.
Jóladagskrá sjónvarps:
Meira
barnaefni
Halla H. Björnsdóttir hringdi:
Ég hringi fyrir hönd umbjóðenda
minna af yngstu kynslóðinni og lang-
ar til að jóladagskrá sjónvarpsins
verði bætt verulega frá því sem áður
hefur verið. Mætti þá vel hugsa sér
að sýnt yrði ýmislegt af gömlum,
góðum þáttum, t.d. um Lassie, Gust,
og fleira í þeim dúr.
Eitthvað þarf líka að hugsa um
eldri krakkana en þessir tveir hópar
vilja oft gleymast í dagsins önn.
Óperur og anhað svipað efni fer alveg
fram hjá þessum aldurshópum.
Við sem búum á landsbyggðinni,
þar sem aðeins næst ein sjónvarps-
rás, vonum fastlega að tillit verði
tekið til þessara hópa, þegar jóladag-
skráin verður sett saman, svo að við
getum vel við unað.
Boigríki í Eyjum?
Brottfluttur skrifar:
Það hlaut aö koma að þessu, hugs-
aði ég er ég las fréttina af umræðum
í bæjarstjóm Vestmannaeyja um aö
gera Vestmannaeyjar að sjálfstæðu
borgríki.
§agt er að mikil samstaða sé nú í
Eyjum um þessa hugmynd og nú
verði knúið á um sérstakar stjóm-
lagabreytingar til að fylgja málinu
eftir. Þeir sem standa að tillögunni
um sjálfstæði Vestmannaeyja segjast
sjá það fyrir að auðveldara veröi fyr-
ir þá í Eyjum að standa á eigin fótum
heldur en að þurfa að „betla“ eina
og eina milljón hjá okkur hér á fasta-
landinu.
Þeir segjast vera orðnir leiðir á lof-
orðum sem aldrei séu efnd og nefna
sem dæmi hitaveituloforðin sem hafl
verið gefln fyrir kosningar. En nú
má spyija hvort ekkert hafi verið
látið af hendi til þeirra í Vestmanna-
eyjum sem þeir megi enn minnast.
„Við báðum ekki um gosið,“ er
haft eftir einum bæjarfulltrúanum í
Eyjum. Satt er það. En ég verð nú
að segja eins og er, þar sem ég er
einn þeirra sem fluttust frá Eyjum
eftir gosið mikla, að ég gleymi aldrei
þeim viðbrögðum og móttökum sem
við fengum hér alls staðar strax og
fréttist af þeim hörmungaratburði.
Þá kom glögglega í ljós aö hér býr
ein þjóð í einu landi en ekki í mörg-
um og sjálfstæðum borgríkjum. Eg
er ekki viss um að nokkurt bæjarfé-
lag eða landsfjórðungur geti með
neinum rétti krafist þess að slíta sig
frá heildinni.
Mér flnnst hins vegar alveg rétt aö
láta reyna á þessa umbeðnu stjórn-
lagabreytingu til þess að úr því fáist
skorið í eitt skipti fyrir öll hvort
bæjarfélög eða landshlutar geta feng-
ið því framgengt að stofna sjálfstætt
ríki í ríkinu.
En hætt er við því að ef svona tillög-
ur fara að koma upp á yfirborðið frá
þorpum og kauptúnum vítt og breitt
um landið, á þeirri forsendu að þar
sé aflað meiri gjaldeyristekna en
annars staðar á landinu, sannist það
sem oft hefur komið á daginn að
reyni menn aö slíta lögin slítí. menn
líka friðinn.
Frá Vestmannaeyjum. Ráðhúsið er fremst á myndinni.
Umbætur við
Einholt
íbúi við Einholt skrifar:
Fyrir rúmu ári óskuöum viö,
nokkrlr íbúar við Einholt hér í
borg, eftir þvi viö borgarráð að
það hlutaöist til um aö setja
hraðatakmarkanir (öldur) á göt-
una vegna of mikils og hættulegs
hraðaksturs bifreiöa eftir göt-
unni.
í götunni býr margt fúllorðið
fólk og einnig ungt fólk meö smá-
böm. Þetta var því og er enn
aðkallandi að fá framkvæmt. Enn
hefúr þð ekkert veriö gert i þessu
máii.
Og nú hefúr enn bæst á vand-
ræðin því bílastæöum hefur
fækkað með tilkomu aukinna
umsvifa í verksmiöjurekstri við
götuna. Ekki skal amast viö því
aö öðra leyti en því að starfsfólk
þar notar dijúgan hluta þeirra
stæða sem íbúamir höföu áöur.
Þama er líka innkeyrsluhlið til
verksmiðjunnar sem er ekki til
aö minnka umferðina við götuna.
Nú era margir þeirra sem rit-
uöu undir bréfið til borgarráös
fyrir rúmu ári orönir langeygir
eftir úrbótum og skora ég á viö-
komandi ráðamenn borgarinnar
aö láta verða af því aö sinna er-
indi okkar hið fyrsta.
nafrn bréfntara
í lesendabréfi hér í dálkunum
sL fostudag, undir fyrirsögninni:
Hótel Örk kom á óvart, misritað-
ist nafn bréfritara lítUlega. Nafii
bréfritara átti að vera Guðrún
Jónsson. Þetta leiðréttist hér með
og um leiö beðiö velvirðingar á
mistökunum.
Hringiö
í síma
27022
milli kl.
13 og 15,
eða skrifið.