Dagblaðið Vísir - DV - 19.11.1987, Side 18

18
FIMMTUDAGUR 19. NÓVEMBER 1987.
Erlendir fréttaritarar
Watson stoltastur af
aðgerðunum á íslandi
Gisli Guðmundsson, DV, Ontaiio:
Hundraö sextíu og níu íslending-
ar hafa gengið í Sea Shepherd
samtökin frá því aö þau sökktu
hvalveiðibátunum í fyrra. Þetta
kom fram á fyrirlestri sem Paul
Watson, stofnandi og formaður
samtakanna, hélt í Kanada í síð-
ustu viku.
í augum Kanadamanna er Wat-
son hugsjónamaður, náttúru-
verndarsinni sem framkvæmir það
sem hann trúir á, hvort sem það
er rétt eða rangt. Leikur hann það
hlutverk sitt af sannfæringu. í aug-
um íslendinga og annarra, sem
orðið hafa fyrir aðgerðum samtaka
hans, er Watson hryðjuverkamað-
ur.
Um þá ásökun sagði Watson und-
ir dynjandi lófaklappi frá fólkinu
sem hlýddi á fyrirlesturinn: „Ef ég
þarf að vera hryðjuverkamaður til
að bjarga skepnum jarðarinnar frá
útrýmingu þá er ég hryðjuverka-
maður."
Watson lýsti meðal annars ein-
staka aðgerðum sem samtök hans
höíðu framkvæmt frá stofnun og
hann lýsti því yfir að stoltastur
væri hann af aðgerðum sínum á
íslandi. Sagði hann að íslensk yílr-
völd hefðu hótað að kæra hann
vegna aðgerðanna en þrátt fyrir að
ár væri liðið frá atburðinum hefði
hann enn ekki verið kærður.
„Hvað vilja þessir menn eiginlega
að ég geri? Fari til íslands, setjist
við dyr þeirra og segi: Hæ, hér er
ég? Munið þið eftir mér? Gerið það
nú fyrir mig að kæra mig.“
Þetta vakti almennan hlátur og
jókst hann er Watson bætti við að
hann héldi að íslendingar skömm-
uðust sín vegna þessa atburðar.
Kvaðst hann vera þeirrar skoðunar
að íslendingar vildu ekki auglýsa
hann meira en þörf væri á.
Auðvelt var að hrífast af ákafa
Paul Watsons við að bjarga heimin-
um og heillandi að hlusta á hann
hvernig hann iagði líf sitt í hættu
til að sanna að drápshákarlar væru
ekki ofbeldishneigðir. Hann skýrði
einnig frá því hvernig hann lét
stöðva skip sitt, er hann var á flótta
undan strandgæslunni, til að keyra
ekki niður risaskjaldböku. Paul
Watson lýsti sér sem hetju og var
auðvelt að trúa því af ræðu hans.
Hann sagði samtök sín reyna af
öllum mætti að gera sig sjálf ónauð-
synleg. „Þegar maðurinn hefur
lært að náttúran getur ekki enda-
laust gefið af sér þá hættum við.
Það er ekki okkar takmark að
stöðva veiðar fullkomlega. Það er
okkar takmark að maðurinn taki
frá náttúrunni aðeins það sem
hann þarf á að halda í því magni
sem stofnar ekki neinni tegund í
útrýmingarhættu. “
Paul Watson, formaður Sea Shep-
herd samtakanna, segist enn ekki
hafa verið kærður í kjölfar þess
að menn hans sökktu hvalveiði-
bátum á íslandi i fyrra.
Eftir því sem leið á fyrirlesturinn
fór Watson að lýsa sér sem verði
hins góða gegn öllu hinu illa í heim-
inum.
Laila, frægasta vændiskona Sviþjóðar, segist ekkert hafa upp úr vændinu lengur og því geti hún ekki greitt skatta.
Vændiskona ræður
ekki við skattana
Guimlaugur A. Jónsson, DV, Lundi:
„Viðskiptavinirnir eru orðnir svo
hræddir við eyðni aö ég þéna orðið
næstum ekki neitt. Þess vegna hef
ég ekki ráð á að borga skuld mína
við bæjarfélagið. Nú eru það ekki
bara skattayfirvöld sem reyna að
hagnast á starfi mínu beldur einnig
Malmöborg,“ segir Laila, frægasta
vændiskona Svíþjóðar.
Laila komst fyrst í sviðsljósið árið
1982. Þá féll dómur sem kvað á um
að vændi skyldi skattlagt sem hver
önnur atvinnugrein. Laila gaf þá upp
tekjur sínar af vændinu en skatta-
yfirvöld töldu að hún hefði ekki gefið
upp nema hluta af tekjum sínum.
Voru henni áætlaðar tekjur fyrir
árin 1981-1983 og hafði það í fór með
sér að hún skuldaði skyndilega sem
svarar 1,3 milljónum íslenskra króna
í skatta. Laila kærði skattaálögumar
og vakti mál hennar gífurlega at-
hygli. Tókst henni að fá skattana
lækkaða en enn skuldar hún þó um
840 þúsund í skatta.
Á dögunum fékk svo Laila kröfu
frá Malmöborg um endurgreiðslu á
húsaleigustyrk sem hún hafði ekki
átt rétt á þar sem hún hafði gefið upp
of litlar tekjur. „Malmö fær ekki
krónu frá mér. Ég hef enga peninga
til að borga með. Ég reyni þó að
stunda vændið áfram en viðskipta-
vinirnir eru hræddir og það er ekkert
upp úr þessu að hafa lengur. Skatta-
yfirvöld, og nú einnig Malmöborg,
ætla greinilega að koma í veg fyrir
að ég geti hætt aö starfa sem vændis-
kona,“ segir Laila sem komin er fast
að fimmtugu.
Þýskt
eðalvín á eina
■ ■■■ *
milljon
Ásgeir Eggertsson, DV, Múnehen:
Fimmtíu og þrjú þúsund mörk
eöa ein milljón og tvö hundruð
þúsund krónur. Fyrsta, annað og
þriöja. Þótt fólki blöskri stundum
hátt áfengisverð í vínfangaverslun-
um á íslandi eru þeir til úti í hinum
stóra heimi sem gjarnan reiöa svo
sem eina milljón af hendi ef í boði
er ein flaska af þýsku eöalvíni frá
árinu 1735, nánar tiltekið getjað úr
Riesling-þrúgum. Eins og nærri
má geta er þetta hæsta verö sem
nokkum tíma hefur fengist fyrir
jafnfáa þýska dropa.
Um síðustu helgi söfnuðust um
eitt þúsund vínunnendur saman í
klaustrinu Eberbach í Rínarhéraði
er aöalsmaðurinn og riddarinn
Eberhard von Oetinger hélt uppboð
á sjötíu og átta mismunandi vínteg-
undum. Sérfræðingar á sviði
vínmenningarinnar sögðu eftir
uppboðið að veröið, sem boðið var,
hefði jafnast við brjálun. Slík var
græðgi fólks að fyrsta boð var allt
að fjögur hundruð prósentum
hærra en lágmarksverð.
Svo var einnig um vín sem við-
vaningar sjá að em tiltölulega ný
af nálinni eða frá árinu 1971. Fjögur
þúsund krónur var hæst boðið í
Riesling-vín frá árinu 1961. Og
Riesling-vín árgerð 1933 seldist á
hundrað og sautján þúsund krón-
ur.
Er komið var aö tvö hundruö
fimmtíu og tveggja ára gömlu fiösk-
unni fór kliður um salinn því þegar
öllu er á botninn hvolft var þetta
elsta drykkjarhæfa þýska hvítvíniö
sem til er og f ofanálag eitt fyrsta
vínið sem fyllt var á flösku. Þetta
dýrmæta vin er sagt vera koraið frá
greifanum Schönbom-Wiesentheid
og ef einhver hefur áhuga má bæta
því viö að tvær flöskur í viðbót
leynast í kjallara greifans.
Og hver ætli sé núverandi eigandi
flöskunnar? Harald Apfelbaum
heitir hann og er fimmtíu og eins
árs kjötkaupmaður í Kanada. Hann
sagðist hafa getað greitt rúmlega
tvær miHjónir króna fyrir flösk-
una. Og hvað hefur kaupmaöurinn
hugsað sér að gera við vínið? Fyrst
ætlar hann að geyma það í eitt ár
í kjallara sínum og í góðu yfirlæti
hyggst hann taka pínulítinn sopa
af því.
Ef fólk býsnast yfir þessu verði
má geta þess að meira er borgað
fyrir franskt rauðvín og hvitvín.
Rauðvin frá árinu 1787 seldist til
dæmis fyrir nokkru á níu milljónir
króna.
Mæla með eyðniprófi
Gisli Guðmundsson, DV, Orvtario:
Þrátt fyrir augljósa ókosti þá tel-
ur heilbrigðisráðherra Kanada að
enn sé möguleiki á því að hægt sé
að eyðniprófa alla innflytjendur
sem koma til landsins.
í trúnaðarskjali, sem heilbrigðis-
ráðherra hefur undir höndum, en
sem enn hefur ekki farið til ríkis-
stjómarinnar, er mælt með ,því að
alhr innflytjendur verði skyldaðir
til að gangast undir eyðnipróf.
Undanfarið hefur verið mikill
þrýstingur frá almenningi þess efn-
is að stjómvöld geri eitthvað til að
hindra eða minnka útbreiðslu
þessa sjúkdóms. Hvað eigi að gera
eru menn aftur á móti ekki sam-
mála um.
Ónæmisfræðingar segja aö það
sé lítið vit í að eyðniprófa alla inn-
flytjendur. Benda þeir á að það séu
ekki nema um hundrað þúsund
innflytjendur á móti sextíu og fimm
milljónum ferðamanna sem koma
til landsins á hveiju ári. Sem stend-
ur er hluti innflytjenda til Kanada
eyðniprófaður af hérlendum yfir-
völdum og er þeim sem reynast
smitaðir ekki hleypt inn í landið.
Ónæmisfræðingar segja aö nær
væri að leggja meiri áherslu á al-
menningsfræðslu þar sem eyðni sé
þegar komin til Kanada. Sam-
kvæmt tölum frá 9. nóvember hafa
1.354 Kanadabúar fengið lokastig
eyðni. Af þeim hafa 703 látist.