Dagblaðið Vísir - DV - 06.08.1988, Qupperneq 12

12
Sælkerinn
Glóðarsteiktir kjuklingar
Nú er rétti tíminn til að grilla. Síð-
an hin nýju gasgrill urðu vinsæl er
hægt að grilla allt árið.
Upplagt er aö glóðarsteikja kjúkl-
inga. Það tekur að vísu nokkurn tíma
þar sem kjúklingurinn verður að
vera gegnumsteiktur. Hann má ekki
vera hrár við beinið. Fyrst kemur
hér uppskrift að hunangskjúklingi.
Gæta þarf mikillar varúðar þegar
þessi kjúklingaréttur er glóðaður.
í réttinn þarf:.
4 kjúklingalæri
5 msk. hunang
2 msk. ósætt sinnep
1 msk. sojasósu
3 msk. sítrónusafa
14 tsk. paprikuduft
sait og pipar
matarolíu
Byrjið á því að blanaa saman hun-
angi, sinnepi, sojasósu, sítrónusafa
og paprikudufti. Hrærið þessa
blöndu vel saman. Þerrið kjúklinga-
lærin og penslið þau með olíu og
kryddið með salti og pipar. Glóðars-
teikið kjúklingalærin í 20 mín.
Hækkið þá glóðarristina þannig að
12-15 cm séu á milli glóðar og ristar.
Kjúklingalærin eru nú pensluö
með hunangsblöndunni og glóðar-
steikt áfram í u.þ.b. 15 mín. Snúið
lærunum 4-5 sinnum á meðan á
steikingunni stendur og penshð þau
ööru hverju.
Þá er það lárviðarkjúklingur. Biðj-
ið kaupmanninn að saga kjúklinginn
eftir endilöngu, Það tekur að vísu
töluverðan tíma að glóðarsteikja 'A
kjúkiing. Þá er nauðsyniegt að góð
og mikil glóð sé í skúífunni þegar
kjúklingurinn er steiktur. Tíminn er
styttri ef notað er gasgrill.
í réttinn þarf:
1 kjúkhng (klofinn í tvennt)
matarolíu
sait og pipar
6 lárviðarlauf sem lögð hafa verið í
vatn.
Kjúkhngurinn er penslaður meö
matarolíunni og kryddaður með salti
og pipar. Þá er kjúklingurinn glóöað-
ur. Byrjið á því að glóðarsteikja
skinnhhðina. Þegar kjúklingurinn er
orðinn fahega brúnn er glóöarristin
hækkuð og kjúkhngurinn glóðar-
steiktur í u.þ.b. 45 mín. Kjúkhngs-
helmingunum er snúiö öðru hverju
og þeir penslaðir með olíunni. Þegar
steikingartíminn er hálfnaður eru
lárviðarlaufm sett á glóðina. Reykur-
inn frá lárviðarlaufunum gefur
kjúklingunum sérlega gott bragö.
Upplagt er að gióðarsteikja kjúklinga. Það tekur að vísu nokkurn tima þar sem kjúklingurinn verður að vera gegns-
teiktur. Hér fylgir uppskrift að hunangskjúklingi.
Súrsæt kínasósa
Nú spretta upp kínaveitingahús í
Reykjavík og er kínamaturinn eink-
ar vinsæll hér á landi eins og í flest-
um öðrum löndum. Margir eru sér-
lega hrifnir af svoköhuðum súrsæt-
um réttum. Haft var samband við
Sælkerasíðuna og beðið um upp-
skrift að súrsætri sósu. Nú er það svo
aö til eru mjög margar uppskriftir
að sósu þessari en þessi er frá Suður-
Kína og er ákaflega góð með kinda-
kjöti.
2 gænar paprikur, smátt saxaöar
1 14 dl tómatsafi
Vi dós niöursoðnir tómatar
4 msk. vínedik
2 msk. sykur
salt og pipar
1-2 msk. kartöflu- eða maisenamjöl.
Léttsteikið saman paprikuna og tóm-
atana. Setjið svo tómatsafann saman
viö og látið sjóða í 3 mín. Hrærið svo
mjöhð út í vínedikið og jafnið sós-
una. Hrærið sykrinum saman við og
kryddiö með salti og pipar. Sósan
má vera vel pipruð.
LAUGARDAGUR 6. ÁGÚST 1988.
Á skyndibitastöðunum, sem ferðalangar á íslandi stansa oft við, er að
mati Sælkerasíðunnar boðið upp á heldur ógirniiegan mat. Hvernig væri
að skyndibitaveitingamenn við hringveginn legðu ríkari áherslu á það hrá-
efni scm best er á hverjum stað. Nefna má til dæmis rækjur, svið, síld,
silung, osta og fleira.
Hringvegurinn dýr
Nú er mestu ferðahelgi sumarsins
lokið og fer líklegast að draga úr
ferðalögum um landið svona hvað
úr hverju. Þó eru nokkrar góðar
helgar eftir, að ekki sé talaö um ef
það verður sólskin og bhða.
Eins og margoft hefur verið bent á
hefur orðið bylting í veitingahúsa-
rekstri hér í Reykjavík á undanfórn-
um 10 árum. Hér í Reykjavík eru nú
starfandi nokkrir ahgóðir veitinga-
staðir, einnig er einn og einn góður
staður úti á landi.
Flestir þeir sem eru á ferð um
landið eru í eigin bifreiðum og verða
því að stansa ööru hveiju og taka
bensín. Við margar bensínstöðvarn-
ar eru söluturnar eða skyndibita-
staðir. Á allflestum stöðum á íslandi
er hinn svokallaöi matur á þessum
stöðum vægast sagt hræðilegur. Þá
eru þessir þurru kjúkhngar,
brenndu hamborgarar eða gráu
brauösneiðar selt á okurveröi. Ekki
bætti .nú matarskatturinn ástandið.
Þeir sem stjórna þessum stöðum
ættu nú að fara hugsa máliö. Hér er
verðugt verkefni fyrir Ferðamálaráö
og samtök veitingamanna. Fyrst er-
lendir ferðamenn vhja enn koma
hingað th lands og skorað er á íslend-
inga að ferðast um „okkar fagra
land“ verður þessi þáttur að vera í
sæmhegu lagi. Sagt er að ahir hlutir
séu dýrari úti á landi, hvort sem það
er „fjallalamb" eða kók, má vel vera
að svo sé. Þá virðist vera ómögulegt
að fá fólk th starfa sem getur steikt
hamborgara eða sett samlokur inn í
Sælkerinn
Sigmar B. Hauksson
örbylgjuofna, svo ekki er nú ástandið
björgulegt.
En hvemig væri nú að skyndibita-
veitingamenn við hringveginn legðu
ríkari áherslu á það hráefni sem best
er á hverjum stað. Nefna mætti
margar ljómandi vörutegundir, t.d.
hverabrauð með hangikjöti, rækjur,
hörpuskelfisk, slátur, skyr, kjötsúpu,
shung, síld, lunda, svartfugl, krækl-
ing og osta eða eitthvað það sem er
best í hverju plássi eöa landshluta.
Ferðamenn, sem koma frá Reykjavík
eða Róm, hafa meiri ánægju af að fá
sér rækjur eöa skyr en pitsu eða
pylsu. Má vera að sumt af þessu hrá-
efni sé dýrt en það er varla dýrara
en kjúkhngur með öllu og það veit
Sælkerasíðan að skyr er ódýrt. Hugs-
ið ykkur t.d. rjómaskyr með aðalblá-
berjum. Þetta ættu ýmsir skyndibita-
staðir úti á landi að geta boðið.
I i
S
í í
Reykjavik
Skúlagötu 52-80 Laugaveg 120-170 Ármúla 1-1 Safamýri -
Borgartún 1-7 Skúlatún Skúlagötu 57, 61, 63 Hátún Nóatún
Vindás Víkurás Vallarás Þingás
Hrefnugötu Kjartansgötu Gunnarsbraut
Aragötu Hörpugötu Litla Skerjafjörð

BLAÐ
BURÐARFÓLK

ÞVERHOLTI 11
SIMI 27022
Gata í París
Nú eru þúsundir íslendinga er-
lendis í sumarfríum. Flestir eru á
sólarströnd en margir ferðast á eigin
vegum og heimsækja spennandi
staði. Vonandi fara margir til borgar-
innar eilífu, Parísar. Frægur maður
sagði að „þeim sem leiðist í París
leiöist lífið“.
Eitt er víst aö engum ætti að leið-
ast í París. Söfnin eru mörg og merki-
leg, að ekki sé nú talað um aha veit-
ingastaðina sem eru víst yfir 10.000.
Eitt af því skemmthega, sem hægt
er að gera í París, er að gera ekki
neitt, þ.e.a.s. ráfa um götur og torg,
setjast inn á kaffihús og horfa á lífiö
hðast fram hjá eins og stórfljót á leið
th sjávar.
Eiginlega er hvert hverfi í París
heimur út af fyrir sig. Þá hefur hver
gata sín séreinkenni.
Sælkerasíðan staðnæmdist í götu
einni dagstund fyrir skömmu. Þessi
gata heitir Rue Vignon og er í 8. og
9. hverfi. Eiginlega er þetta ekkert
sérstök gata. Hún er skammt frá
Óperunni og við annan enda hennar
er frægasta og sennhega besta mat-
vöruverslun í heimi, „Fauchon". En
þegar betur var að gáð hafði þessi
„venjulega" Parísargata sína töfra.
Þar er t.d. htið kaffihús sem heitir
La Nouvelle Coupole D Or. Aöeins
örfá borð eru í stofunni og hægt er
að fá einfalda máltíð fyrir htið verð.
Helsti kosturinn við þetta kaffihús
er þó að þar má fá nokkur góð vín í
glasatah, ,t.d Bourgogne Ahgote sem
er bragðmikiö og gott hvítvín.
Á nr. 12 er Tarte Julie en þar má
fá ótal tegundir af freistandi bökum
og í sama húsi er smurbrauðstofa sem
selur ýmsar tegundir af samlokum.
Og í húsi nr. 18 er skemmtheg
verslun sem heitir Tanrade. Þar er
selt heimathbúið sælgæti, ýmsar teg-
undir af marmelaði og hunang. í
húsinu nr. 18 við Vignonstræti er
Ches Mario en þar er hægt að fá pits-
ur og fleira.
La Ferm Saint Hubert, sem er í
húsi nr. 21, er staður fyrir áhugafólk
um osta. Þar er verslun sem selur
franska góðosta og veitingahús sem
hefur á boöstólum ljúfa ostarétti, t.d.
fondu.
Imperial Select nefnist mjög góður
kínverskur staður sem er nr. 23.
Hann hefur sérhæft sig í réttúm frá
Kanton í Kína. Þeir sem hafa áhuga
á framandi matargerð ættu þá að
koma við í Casablanca sem er í húsi
nr. 30. Þar er boðið upp á rétti frá
Marokkó, t.d. Couscous. Að lokum
skulum við staðnæmast við veitinga-
húsið „Le Roi du Pot au Feu“. Þeir
eru eiginlega „heimsfrægir“ í París
fyrir einn rétt sem kahast á frönsku
„pot au feu“ sem eiginlega er á góðri
íslensku „kjöt og kjötsúpa". Réttur-
inn ér þannig geröur aö gott nauta-
kjöt með beini er látið sjóða með
kryddi og grænmeti í langan tíma.
Gesturinn fær fyrst kjötsoðið sem er
einstaklega bragðmikiö og gott. Þá er
kjötið borið á borð með grænmeti,
sýrðu grænmeti (pikles) og sterku
sinnepi. Veitingamaðurinn hefur á
boðstólum vín af eigin ekrum. Pot au
feu er bragðgóður og mettandi réttur
sem gott er að snæða á köldum degi
eða eftir krefjandi verslunarferð eh-
egar langa nótt. Lýkur hér nú að segja
frá götu í París.