Dagblaðið Vísir - DV - 06.08.1988, Side 28

28
LAUGARDAGUR 6. ÁGÚST 1988.
Sérstæð sakamál
Hringur dauðans
Þaö leyndi sér ekki hve vel unga
fasteignasalanum leist á konuna sem
kom á skrifstofu hans til að spyrjast
fyrir um hús. Hún var nýlega skilin
við mann sinn og vildi festa fé sitt.
Og þar kom að hún vildi u ný festa
ráð sitt en framtíðin bar annað í
skauti sér en vænta hefði mátt.
Darren Morley
var þrjátíu og sex ára, ókvæntur,
myndarlegur og kom afar vel fyrir.
Þar að auki átti hann hús, hafði góð-
ar tekjur og ók um í fallegum sport-
bíl. Hann hlaut þvi að vera eigin-
maðurinn sem hver móðir óskaði
dóttur sinni. Og þegar Gina Listers,
þijátíu og tveggja ára, hafði kynnst
honum varö hún ástfangin af honum.
Fundum þeirra bar fyrst saman í
maí á síðasta ári en þá var hún ný-
skilin og hafði fengiö í sinn hlut úr
búinu allnokkra fjárhæð sem hún
ætlaði sér að kaupa hús fyrir.
Hills Watson & Green
heitir fasteignasalan sem hún
sneri sér til en skrifstofur hennar
voru þá við Fish Street í Preston en
sá bær er í greifadæminu Lancashire
á Englandi. Þar var Darren Morley
ráðunautur. Hann sýndi henni hvað
til boða stóð, miðað við þá upphæð
sem hún taldi sig geta greitt fyrir
hús. Morley ók henni ekki aðeins til
nokkurra húseigna svo sem venja er
heldur sýndi henni mörg hús og brátt
fór hana að gruna að hann hefði ekki
aðeins áhuga á að selja henni fast-
eign heldur einnig á henni sjálfri. í
hvert sinn sem sá grunur sótti að
henni vísaði hún þó hugsuninni frá
sér því hún leit svo á að ímyndunar-
aflið væri að hlaupa með hana í gön-
ið áfram að hittast. Jafnframt bauð
hann henni út. Hún þáði boðið og þá
sýndi hann hve vel hann kunni sig.
Það fór því svo að fundir þeirra urðu
fleiri og loks fóru þau að vera saman
flest kvöld.
Ástfangin
Þegar þau höfðu verið saman í
tvo mánuði varð Gina að viðurkenna
fyrir sjálfri sér að hún væri orðin
ástfangin af Darren. Og þegar þar
kom aö hann bað hennar fannst
henni hún vera hamingjusamasta
konan í heiminum. Hún svaraði ját-
andi og þá tók hann upp úr pússi
sínu hring úr hvítagulli með smar-
agði í miðjunni en umhverfls hann
voru litlir demantar. Er hún sá Darr-
en taka upp hringinn fannst henni
sem hann hefði verið nokkuö viss
um hvaða svar hann fengi þvi ann-
ars hefði hann vart keypt hann, en
var þó engu að síður glöð og ánægð.
Umbreytingin
Vart hafði Gina tekið bónorðinu
er Darren varð sem annar maður.
Hann^var að vísu enn bæði töfrandi
og sýndi henni mikla alúð en nú fór
hann að tala og hegða sér sem hún
væri eign hans. Og brátt kom í ljós
aö það var sem hann treysti henni
ekki. Þegar hann vissi að hún var
ekki við vinnu hringdi hann til henn-
ar mörgum sinnum á dag. Væri hún
af einhveijum ástæðum ekki heima
þegar hann hringdi krafðist hann
þess síðar að fá að vita hvar hún
hefði verið og hvað hún hefði verið
að gera þar. Undir kvöld, þegar hún
lauk kennslustörfum í leikfimiskól-
anum í Preston þar sem hún starf-
Húsið i Fulwood.
ur, ekki síst af því aö hún var nýskil-
in.
Þriggja vikna leit
leiddi svo til þess að Gina Lister
fann húsið sem henni líkaði og taldi
sig hafa efni á að kaupa. Það var í
Palmerston Grove í Fulwood, ekki
langt frá Preston þar sem hún hafði
áður búið. Nú áttu leiðir þeirra Ginu
og Darrens að skilja því hann hafði
leyst af hendi það verk sem hann
átti að vinna. Lögfræðingur Ginu og
bankinn sem hún skipti við áttu að
sjá um þaö sem á vantaði.
Ginu til mikillar undrunar spurði
Darren þá hvort þau gætu ekki hald-
aði, beið hann ætíð eftir henni í bO
sínum án þess þó að tala um það við
hana fyrirfram að hann myndi koma
að sækja hana.
„Ég er undir eftirliti,“
sagði Gina loks við sjálfa sig eitt
kvöld. Og þegar kom fram í október
fór Darren þess á leit við hana að
hún hætti að vinna þvi honum fynd-
ist starf hennar ekki geta samræmst
því að vera eiginkona og húsmóðir.
Þá mótmælti hún. Hún kunni vel við
starf sitt og fannst krafa hans ósann-
gjöm. Hún bætti því þó við að hún
elskaði hann og myndi hætta að
vinna þegar þau færu að eignast
Gina Lister.
Darren Morley.
börn. Þangað til myndi hún hins veg-
ar halda áfram að vinna.
Úrslitakostir
Gina vonaði að Darren gæti sett
sig í spor hennar. En þaö gat hann
ekki. Hann lýsti því þess í stað yfir
að hún yrði annaðhvort að hætta að
vinna eða hann myndi shta trúlofun-
inni. Hún hélt þó enn fast viö sitt og,
þá gerði hann alvöru úr hótun sinni.
Vart hafði Darren þó gert það er
hann kraföist þess að fá trúlofunar-
hringinn til baka. Þetta taldi Gina
freklega móðgun við sig, einkum og
sér í lagi af því það var hann sem
slitiö hafði trúlofuninni. Hún leit á
hringinn sem gjöf sem ekki yrði tek-
in til baka og neitaði því að afhenda
hann.
DularfuUar símhringingar
Eftir þetta heyrði Gina aldrei
neitt frá Darren. En eftir um það bU
hálfan mánuð fór síminn að hringja
heima hjá henni á degi og nóttu. Er
hún svaraði var aldrei neitt sagt,
aðeins lagt á. Gina þóttist í fyrstu
viss um að hér væri Darren að verki.
En svo fór hún að spyrja sig að því
hvort þetta væri í raun og veru hann
því ekkert benti til þess að hann hefði
í raun neinn áhuga á henni lengur.
Hún tók því að halda að annaðhvort
væri einhver óþekktur aðih að reyna
að skjóta henni skelk í bringu eða
að innbrotsþjófar hefðu fengið auga-
stað á húsinu en vUdu vita hvort ein-
hver væri heima áður en þeir létu
tU skarar skríða.
Fátt til ráða
Um hríð velti Gina þvi fyrir sér
hvað hún ætti að gera til að bregðast
við þessum vanda. Átti hún að biðja
lögregluna um vemd? Hún þóttist
hins vegar viss um að hún gæti ekki
fengið lögreglu til að standa vakt um
húsið dag og nótt og því bað hún um
að fá leyninúmer. Þá hættu sím-
hringingamar dularfullu en er hér
var komið sögu var hún orðin svo
skelkuð að hún átti erfitt með svefn.
Enn kom henni tU hugar að leita tU
lögreglu eða læknis en er hún hafði
velt því úrræði fyrir sér féll hún frá
því þar eð hún þóttist viss um að hún
yrði tahn ganga með ofsóknarbijál-
æði. Eftir margar svefnlausar nætur
'ákvað hún því að aimlýsa eftir leigj-
anda. En áður en nún komst með
auglýsingu í dagblað bæjarins gerð-
ist það sem hún hafði óttast mest.
Innbrot
14. janúar fór Gina Lister
snemma í háttinn. Hún hafði verið
með inflúensu í um það bil viku og
ekki getað farið tU vinnu. Að vísu
var hún byrjuð að ná sér en hún var
enn lasin svo að þegar hún var kom-
in upp í rúm um hálfníuleytið sótti
nær strax að henni svefn. Skömmu
síðar lagði hún svo frá sér bókina
sem hún hafði verið að lesa og slökkti
ljósið.
Eftir um hálftíma vaknaði hún
skyndUega viö að það brakaði í stig-
anum upp á efri hæðina. Er hún
hafði lagt við eyrun í stutta stund
varð henni ljóst að hún var ekki ein
í húsinu.
Á borðinu var síminn. Hún tók upp
tóhð og reyndi að hringja í neyðar-
númerið 999 en gerði sér um leið ljóst
að óboðni gesturinn, sem var á leið
upp til hennar, yrði kominn inn tU
hennar áður en hún gæti gert lög-
reglunni aðvart. Hún þreif því hníf
sem hún hafði haft undir koddanum
undanfamar nætur og flýtti sér að
dyrunum svo hún gæti skýlt sér á
bak við hurðina er opnað yrði.
Allt í einu
gekk einhver inn um dyrnar á
svefnherberginu sem hálfmyrkt var
í. Um leið stakk Gina hnífnum í inn-
brotsþjófinn. Hann riðaði og féll. Þá
hljóp hún aö símanum og hringdi í
neyðarnúmerið en hljóp síðan niður
á neðri hæðina. Nokkram mínútum
síðar kom lögreglan og sjúkrabíll.
Er lögreglumenn höfðu farið upp á
efri hæöina og dvalist þar um stund
komu þeir niður og spurðu hvort hún
þekkti mann að nafni Darren Mor-
ley. Henni var þá ekki fulhjóst hvers
vegna þeir spurðu, því hún hafði
ekki htið framan í innbrotsþjófinn.
Hún svaraði því aöeins tíl að hann
hefði verið vinur hennar.
Þá var Ginu Lister sagt að maður-
inn, sem hún heföi stungið, væri
Darren Morley og væri hann látinn.
Hvert var erindið?
Gina gat ekki gefið neina skýr-
ingu á því hvers vegna Darren hafði
kosið að fara inn í húsið í skjóli
myrkurs og án þess að gera henni
aðvart um komu sína. Þá varð henni
brátt Ijóst að lögreglan hélt að hún
hefði boðið honum inn í húsið og
hefðu þau síðan rifist og rifrildinu
lyktað á þennan hörmulega hátt. Var
vanlíöan hennar um hríð því mikU
bæði vegna atburðarins og grunsins
sem fafiið hafði á hana. Þessi tilgáta
var hins vegar aðeins sú fyrsta sem
lögreglah kom með. Brátt kom í ljós
að Darren Morley hafði haft lykla að
húsi Ginu og hlaut hann að hafa
haft áukalykla frá þeim tíma er hús-
ið var til sölu. Að auki hafði hann
lagt bíl síriúm alUangt frá húsi Ginu
þetta kvöld. En hvað hafði honum
gengið tU?
Lögreglan komst að þeirri nið-
urstöðu, eftir nákvæma yfirheyrslu
yfir Ginu, að Darren Morley hefði
komið til að ná í trúlofunarhring-
inn.
Sýknuð
Gina Lister var taUn hafa snúist
til sjálfsvamar gegn óþekktum inn-
brotsþjófi sem hefði getað reynst
henni lífshættulegur. Hún var því
sýknuð. Hún seldi hús sitt skömmu
eftir atburðinn og býr nú hjá vinum
sínum.
En hvað varð um trúlofunarhring-
inn? Hann seldi Gina eftir að trúlof-
uninni var sUtið og peningana notaðf
hún til að greiöa skuldir með. Hann
var því ekki í húsinu er Darren Mor-.
ley ætlaði að ná í hann þetta kvöld,
en hann hélt vafalaust að húsið væri
mannlaust því ekkert ljós var í því
er hann fór inn í þaö.