Dagblaðið Vísir - DV - 05.01.1989, Qupperneq 24

24
FIMMTUDAGUR 5. JANÚAR 1989.
LífsstOI
r
DV kannar verð á framköllun:
Ódýrara úti
á landi en
í Reykjavík
- er ólöglegt samráð í gangi?
DV kannaði verö á framköllunar-
þjónustu hjá alls 14 framköllunar-
stofum í Reykjavík, Akureyri, Egils-
stöðum og ísafirði. í könnuninni var
miðað við 24 mynda filmu og mynda-
stærð 10x15 cm. Á mörgum stofum
er sama verð fyrir þá stærð og 9x13
sem er næsta fyrir neðan.
Ódýrast reyndist að framkalla í
Framköllun s/f við Ármúla og í Lækj-
Ekki er mikill munur á verði framköllunarstofa. Þó virðist verðið oft vera lægra úti á landsbyggðinni en á höfuð-
Jólasveinaleikur Coca-Cola
veldur misskilningi
engin verðlaun auglýst
Svo virðist sem fjöldi barna hafi talið að í ár yrðu veitt verðlaun í jóla-
sveinaleik Coca-Cola eins og var í fyrra.
Reið móðir hafði samband við
neytendasíðuna og gagnrýndi
verksmiðjuna Vífilfell fyrir það
hvernig staðið hefði verið að svo-
kölluðum jólasveinaleik sem börn
voru hvött til þess að taka þátt í
fyrir jólin.
Leikurinn var fólginn í því að
safna myndum af öllum þrettán
jólasveinunum en eitt kort með
mynd fylgdi hverjum lítra af Coca-
Cola.
Konan sagði að börn hennar
hefðu lagt mikiö á sig til þess að
safna réttum myndum og því orðið
fyrir miklum vonbrigðum þegar í
ljós kom að engin verðlaun voru í
boði.
„Þetta var nú fyrst og fremst gert
bömunum til fróðleiks og yndis-
auka,“ sagði Bæring Olafsson,
sölustjóri hjá Vífilfelli, í samtali við
DV.
Hann sagði að Vífilfell hefði dreift
ókeypis plakati í allar verslanir og
á plakatið hefði mátt líma mynd-
imar af jólasveinunum sem fylgdu
með lítraflöskum af kók. „Það var
hvergi auglýst að verðlaun væru í
boði,“ sagði Bæring, „en vegna þess
hve þetta líktist leik sem Vífilfell
var með fyrir jólin í fyrra þá höfum
við orðið varir við að misskilnings
hafi gætt.“
Um sama leyti í fyrra var nær
sams konar leikur í gangi en þá var
heitið verðlaunum fyrir að skila
spjaldi með myndum af öllum jóla-
sveinunuminntilVífilfells. -Pá
argötu í Reykjavík og í Nýja filmu-
húsinu á Akureyri en á þessum stöð-
um kostaði þjónustan 750 krónur.
Algengasta verðið og jafnframt það
hæsta var 842 krónur sem var að
finna á langílestum stöðum. Þá er
ekki tekið tillit til ýmissa sértilboða
sem framköllunarstofur bjóða. Ekki
er heldur tekin afstaða til gæða fram-
köllunar.
Munurinn á hæsta og lægsta verði
er rúm 12%. Að jafnaði virtist verðið
vera lægra úti á landsbyggðinni. Á
Akureyri og Egilsstöðum var það
nálægt því lægsta en á ísafirði.jafn-
hátt og hæsta verð,
Margvísleg
sértilboð
Ýmis - sértilboð eru gangi og má
benda á að í Filmunni í Kópavogi er
stækkun á einni mynd upp í 15x21
cm innifalin í framköllun og stækk-
un. í Ljósmyndavörum er gefinn 50%
afsláttur á nýrri filmu með hverri
framköllun.
Myndsýn í Breiðholti lætur fylgja
ókeypis 24 mynda Konica litfilmu
með hverri framköllun.
Hefurverðið
í raun lækkað?
„Samkvæmt mínum upplýsingum
er launakostnaður starfsfólks við
framköllunarþjónustu að minnsta
kosti þrisvar sinnum hærri hér en í
Bretlandi og írlandi," sagði Gísli
Gestsson hjá Ljósmyndavörum h/f í
samtali við DV. Gísli átti við skrif í
blöðum fyrr í haust þar sem verið
var aö bera saman verð á framköllun
í Bretlandi og á íslandi.
Gísli nefndi sem dæmi um verðlag
á framköllun að í dag væri reiknað
verð á hverri mynd 27 krónur en
hefði verið 18 krónur fyrir fiórum
árum.
Gísli taldi að gífurleg samkeppni í
þessari grein ásamt mikilli tækni-
væðingu hefði gert það að verkum
að þessi þjónusta hefði alls ekki
hækkað í samræmi við verðlags-
þróun og hefði í raun lækkað stór-
kostlega.
Ólöglegt samráð
Það getur tæplega verið tilviljun
að flestar stærstu framköllunarstof-
urnar eru með nákvæmlega sama
verð á þjónustu sinni. Sé um samráð
að ræða er það ótvírætt lögbrot en
sé álagning frjáls er samráð um verð
óheimilt.
-Pá
Erfitt að sanna
ólöglegt samráð
„Þó margir aðilar séu meö sama
eða svipað verð þá er það ekki ein-
hlít skýring að um einhvers konar
samráð sé að ræða,“ sagði Guð-
mundur Sigurðsson, starfsmaður
Verðlagsstofnunar, í samtali viö
DV.
„Skýringin getur legið í því að í
tiltekinni grein sé einn aðili lang-
stærstur og því fylgi aðrir hans
verðlagningu. Mér þykir sennilegt
að hér sé um slíkt að ræða,“ sagði
Guðmundur þegar DV bar undir
hann hvort um ólöglegt samráð
gæti verið að ræða í verölagningu
framköllunarstofa.
„Því er þannig farið,“ sagði Guð-
mundur, „að þótt lögin kveði á um
að samráð um verðlagningu sé
ótvírætt ólöglegt, þegar verölagn-
ing er frjáls, þá er afar erfitt að
færa sönnur á að um slíkt sé að
ræða.“
-Pá
Er pokagjaldið ólöglegt?
- Verðlagsstofnun rannsakar málið
Frá og með áramótum eru burðar-
pokar í verslunum seldir en fram til
þessa hafa þeir verið ókeypis. Verðið
er 4 krónur fyrir lítinn poka og 5
krónur fyrir stóran. Helmingur
pokagjaldsins rennur til samtakanna
Fram til þessa hefur fólk fengið
ókeypis poka til að bera heim vörur
úr búðinni. Nú er áætlað að taka 200
milljónir i sérstakt pokagjald á
hverju ári.
Landvemdar.
Talið er að árleg notkun plastpoka
í matvöruverslunum sé um 40 millj-
ónir á hverju ári. Hér er því um tæp-
ar 200 milljónir sem teknar verða af
neytendum á ári og þar af fara rúm-
ar 100 milljónir til Landverndar.
Helsti tilgangur þess að taka gjald
fyrir plastpoka mun vera sá fá fólk
til þess að hugsa sig tvisvar um áður
en það hendir þeim frá sér á víða-
vangi en pokar af þessu tagi eru mik-
ill mengunarvaldur.
Komið hafa fram efasemdir um lög-
mæti þess að taka gjald fyrir burðar-
poka í verslunum. Bent hefur verið
á að álagning gjaldsins brjóti í bága
við lögin um verðstöðvun. Fram til
þessa hefur verið litið svo á að kostn-
aður verslunarinnar við plastpoka
væri tekinn inn í vöruverðið.
„Við getum ekkert sagt um þetta
að sinni en málið verður rannsak-
að,“ sagði Ólafur Gunnarsson,
starfsmaður Verðlagsstofnunar, í
samtali við DV. -Pá