Dagblaðið Vísir - DV - 25.05.1989, Síða 12

12
FIMMTUDAGUR 25. MAÍ 1989.
Spurriingin
Er þér illa viö aö fara til
tannlæknis?
Helgi Rúnar Friðbjörnsson nemi:
Mér finnst það allt í lagi. Ég hef farið
nokkrum sinnum og síðast fór ég í
vetiu-.
Margrét Friðbjörnsdóttir nemi: Ég
hef fariö ott tU tannlæknis og mér
finnst það ekkert leiðinlegt.
Jón Páll Leifsson nemi: Nei, mér er
ekkert sérstaklega illa við að fara til
tannlæknis. Það er allt í lagi ef mað-
ur fer reglulega.
Sigurður Freyr Sigurðsson nemi:
Mér er mjög illa við það, það er svo
rosalega sárt.
Ríkharður Kristinsson nemi: Það er
allt í lagi. Ég fer einu sinni á ári.
Valdimar Sigurðsson nemi: Nei, alls
ekki. Ég fer alitaf einu sinni á ári til
tannlæknis.
Lesendur
Erlend lán:
Hrikaleq skuldastaða
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Komið hefur fram að sérhver ís-
lendingur skuldar 6.700 dollara.
Heildarskuldir landsmanna nema
hins vegar 1,7 milljörðum dollara.
í skjóh slikra talna vakna margar
spurningar: t.d. hvort dregið hafi
úr erlendum lántökum, hvort þær
standi í stað eða hvort lánin spili
kannski stærra hlutverk nú en oft-
ast áður. Hafa lánin farið í arö-
bærar framkvæmdir eða er ein-
vörðungu um að ræða fé til daglegs
reksturs skútunnar svo unnt sé að
halda núverandi lifsmáta?
Allar rikisstjómir, sem ég man
eftir, hafa heitiö að draga úr lán-
tökum erlendis. Framkvæmda-
valdið hefur ávallt lofaö upp í erm-
ina sína. En hver er ástæðan?
Hvaða ljón eru sífellt í veginum?
Birtast þau máske í líki heildsala,
atvinnurekenda eða hinna
óbreyttu þegna þessa lands? Er
kannski ríkisstjómin sjálf aðal-
sökudólgurinn?
En 6.700 dollara skuld þýðir, á
ritmáli, 368.500 krónur á mann,
miðað við gengisskráningu 11. maí
sl. Núna er rétti tíminn til að rekja
gamimar úr sjálfum sér. - Vil ég
lifa við óbreyttar aðstæður, m.a.
við botnlausar skuldir? Skaðast ég
mikið þótt einhveijir vöruflokkar
hverfi úr hillum verslana, séu ekki
á boðstólum? Er óhjákvæmilegt að
ég eignist nánast allt er hinir er-
lendu bjóða til sölu? - Svari hver
fyrir sig.
En staðreyndin lætur ekki að sér
hæða. 368.500 krónur þarf að
greiða, ásamt vöxtum og verðbót-
um.
Hvers vegna safnar auðugt þjóð-
félag skuldum? Eg tel orsökina m.a.
þá að gráðugt þjóðfélag heimtar
sífellt meira, lærir ekki að skipta
tékkanum sanngimi samkvæmt.
Gerir sumum kleift að fara á sólar-
strönd tvisvar á ári, öðmm á tíu
ára fresti, að ógleymdri þeirri stað-
reynd að þjóðfélagið státar af of
fáum snjöllum stjórnmálamönnum
þótt fáeinir finnist sem betur fer.
Krafan á þessari stundu er því
þessi: lækkum margnefnda skuld
niður í 200.000 krónur á komandi
misserum.
Lánin úr Húsvemdunarsjóöi:
Siðleysið heldur
innreið sína
Gunnar Gunnarsson hringdi:
Þetta virðist ætla að veröa ára-
tugur siðleysis í islenskum sljóm-
málum. Alls staðar koma fram ein-
hverskonar misfellur í fram-
kvæmdura og ákvörðunum hins
opinbera, hvort sem ura er að ræða
Alþingi, sveitarstjómir, sjóði sem
settir hafa verið á laggimar fyrir
forgöngu hins opinbera eða hjá ein-
stökum embættismönnum, svo að
segja hvar sem er í kerfinu.
Nýjasta dæmið er úr borgarstjóra
Reykvíkinga, réttara sagt borgar-
ráði, sem staðfesti fyrir stuttu veit-
ingu lána úr Húsvemdunarsjóði.
En þessi lán eru með mjög hag-
stæöum kjörum og eru hugsuð tU'
að auðvelda viðgerðir húsa sem
talin eru mikilvæg og þykir skylt
að vemda, Ld. vegna sögu sinnar,
uppruna eða annarra skyldra at-
riöa.
Þaö er nú upplýst að hæsta lánið
sem enn hefur veriö veitt úr þess-
um Húsfriðunarsjóði er upp á rúm-
lega 2 milljónir króna vegna húss-
ins að Hólatorgi 2 i Reykjavík. Svo
einkennilega vill til að þetta hús er
í eigu (a.m.k. að hluta til) eins borg-
arráösmanna. En þaö eru einmitt
borgarráðsmenn sem fjalla um
veitingu lánanna!
Nú kemur fram í fréttum að við-
komandi borgarráðsmaður hafi
„vikið af fundi“ á meðan ákvörðun
var tekin um lánveitinguna. Ég
segi nú bara; var það nú ekki sjálf-
sagt? - Hitt heföi verið meiri reisn,
að sækja bara alls ekki um lán úr
þessum sjóði. Ekki af þvi að við-
komandi eigj ekki rétt eins og aðrir
(eins og alltaf er sagt þegar verið
er aö réttlæta siðleysið), heldur
vegna þess að þetta er einn angi
af því siðleysi sem tröllríöur okkar
þjóðfélagi og heldur innreið sina í
hveija opinbem stofnunina á fætur
annarri. - Nú síðast í borgarstjóm
Reykjavíkur.
„Stjómmálaveisla“ á Borginni
Unnur hringdi:
Mér finnst ég mega til aö leggja orð
í belg vegna „Þingloka" á Borginni
sem vom í beinni útsendingu Sjón-
varps frá umræðum fulltrúa stjóm-
málaflokkanna að viðstöddum kaffi-
gestum, eins og sagt var í dagskrár-
kynningu. Ef þátturinn og umræð-
umar hefðu verið málefnalegar og
heiðarlegar hefði mátt flokka þetta
undir eins konar „stjómmálaveislu".
- En þaö var nú öðm nær að svo
væri.
Ég gat ekki séð.annað en hér væri
um að ræða gróflega aðför að áhorf-
endum á margan hátt. í fyrsta lagi
varð þama engin málefnaleg um-
ræða af neinu tagi heldur afskaplega
venjulegt karp milli stjómmálaand-
stæðinga og oft og tíðum með ókurt-
eisu ívafi, t.d. framíköllum þátttak-
enda sjálfra hver hjá öðrum.
Það sem þó var verst af öllu var
það hve lítið fór fyrir þátttöku kaffi-
gesta. Þeim var jú örfáum gefiö tæki-
færi til aö koma með fyrirspumir
sem oftar en ekki var svo lokað á,
stundum í miðju kafi, af stjómendum
eða þá af þátttakendum við pallborð-
ið (stjómmálamönnunum).
Hvers vegna var þátttakendum
ekki hreinlega leyft að segja álit sitt,
t.d. á þinghaldi eða öðmm málum, í
staö þess að nota alltaf þetta úrelta
gamla spumarform (Viltu leggja
fram einhverja spumingu?)?
Það kom hins vegar berlega í ljós
að það andaði ekkert sérlega hlýju
frá „kaffigestum" til íslenskra
stjórnmálamanna eða Alþingis og
fékk t.d. einn stjórnmálamaðurinn
klapp þegar hann staðhæföi aö hann
skyldi fyrstur taka undir þá kröfu
kjósenda aö skynsamlegt væri aö
fækka í þingliði þótt hann yrði sjálf-
ur aö standa upp. - Eru þetta raun-
verulega ekki einu skilaboðin sem
komust til skila til áhorfenda í heilu
lagi í þessari stjórnmálveislu á Borg-
inni? Ósk landsmanna um að fækka
í þingliði, draga úr áhrifum stjórn-
málamanna í þessu ofkeyrða og
yfirstressaða þjóðfélagi.
„Spellvirki eru unnin á almenningsvögnum hér á landi, jafnvel á háanna-
tima í umferð". - Skemmdir I strætisvagni.
Oöldin eykst - ekkert gert
Jakob hringdi:
Það sem einkennir næturlíf okkar
landsmanna og fréttir af því að
morgni og þá einkum um helgar eru
ólæti og ölvun og hvers konar óhæfu-
verk sem unnin eru á mönnum og
mannvirkjum.
Kunnari en frá þurfi að segja em
spellvirki sem unnin em á almenn-
ingsvögnum og bílum landsmanna
um nætur. En það er fátítt í menning-
arlöndum að ungt fólk ráðist á al-
menningsvagna og ökumenn þeirra
um háannatímann þótt að kvöldlagi
sé - það myndi hvergi gerast nema
hér.
Það sem verst er við þetta allt er
að það er eins og enginn vilji taka
máhð föstum tökum. Hvers vegna
em t.d. ungir menn sem ráðast á
ökumann almenningsvagns og beija
hann sundur og saman, jafnvel
sparka í hann í viðurvist annarra
farþega, ekki teknir er í þá næst og
læstir inni um lengri tíma? Ég held
aö þessi óöld sem hér hefur ríkt og
er einkenni á okkar þjóðlífi sé því
að kenna að valdhafar sem eiga að
gæta laga og réttar em alltof við-
kvæmir fyrir gagnrýni örfárra aðila.
Það er einmnitt allur almenningur
sem vill að hlutimir séu teknir föst-
um tökum. Ef það væri gert myndu
þessi ósköp lagast á skömmum tíma.
En á meðan ekkert er gert eykst þessi
óöld sífellt og verður brátt óviðráð-
anleg.
Kyolic hvítlaukurinn
Húsmóðir á Suðurnesjum skrifar:
Ég vil þakka grein eftir Önnu
Bjamason í DV hinn 29. júní á síð-
asta ári, fyrir að ég kynntist kyolic
hvítlauknum. Ég hef átt við Soriasis-
exem og liöagigt að stríða frá 12 ára
aldri og reynt margt til að fá bót
meina minna, en lítð orðið ágengt.
Ég varð slæm á taugum og barðist
við svefnvandamál, fékk oft slæma
hálsbólgu og upp úr því bólgna liöi
og mikla vanlíðan sem enginn réði
við. Ég var mikið hjá læknum en án
árangurs.
Þá kom kyolic hvítlaukurinn inn í
líf mitt. Ég tók 6 hylki á dag. Fyrsta
mánuðinn fann ég ekki mikinn mun,
utan hvað ég svaf betur. En síðan
kom batinn, exemið byrjaði aö gróa
innan frá, kláðinn, sem oft var
•óbærilegur, hvarf og mér fór allri að
líða vel. - Eg er ekki sú eina á heimil-
inu sem hef reynslu af þessum hvít-
lauk. Maöurinn minn var einnig
slæmur af bólgu í liöum og hann
hefur notað þennan hvítlauk eins og
ég og er allur annar. Bólgan horfin.
Dóttir okkar átti einnig við svipað
vandamál að etja og var slæm af
andarteppu og þenslu í taugum.
Fljótandi kyolic laukur og ávaxtasafi
lagaöi það hvort tveggja. Ég vil því
þakka hvítlauknum hreysti okkar og
heilbrigði. Við höfum ekki einu sinni
fengiö kvef né flensu síðan við fórum
aö nota hann. Við tökum svo sem 4
hylki daglega og virðist það hæfilegt.
Ég rita þessar línur í þeirri von að
hún hjálpi einhverjum, sem á við
vanheilslu að stríða, og ég mæli sér-
staklega með þessum lauk, ekki bara
tímabundið heldur að staöaldri.