Dagblaðið Vísir - DV - 22.05.1990, Qupperneq 25

ÞRIÐJUDAGUR 22. MAÍ 1990.
2t
Goðsögn um stjórnvisku
í áraraöir hefur þessari borg ver-
ið stjórnaö af meirihluta sjálfstæð-
ismanna í Reykjavík. Á sama tíma
hefur fasteigna- og leiguverð rokið
upp úr öllu valdi vegna slælegrar
frammistöðu borgarinnar í hús-
næðismálum þar sem lóðabrask og
fyrirgreiðslupólitík hafa ráðið ferð-
inni. Aldraðir búa við kröpp kjör
bæði hvað varðar aðhlynningu og
athvarf, fólk er á hrakhólum með
börnin sín, og vímuefnanotkun og
ofbeldi færist stöðugt í vöxt.
Við þessa dýrðarmynd bætist sú
sorglega staðreynd að heimilisleys-
ingjarnir í Reykjavík skipta tugum.
Hér í Reykjavík er til fólk sem ekki
á í nein hús að venda önnur en
fangaklefa lögreglunnar vegna
þess að borgin býr því ekkert skjól,
ef frá eru tahn svokölluð „athvörf ‘
þar sem fólk fær að sofa yfir blá-
nóttina. Þar komast færri að en
vilja með þeim afleiðingum að
margir láta fyrirberast undir bátn-
um, í kjöllurum og húsasundum.
Þess eru hrikaleg dæmi að við þess-
ar aðstæður hafi menn orðið óblíðu
veðurfari og vosbúð að bráð. Þeir
hafa hreinlega króknað.
Slitnir úr tengslum
Hvar er „náðarfaðmur" samfé-
lagsins gagnvart þessu fólki? Hvar
er kirkjan? Hvar eru borgaryfir-
völd?
Gallinn er nefnilega sá að á sama
tíma og þessi eymd á sér stað sitja
menn í háum filabeinsturni með
litlar reiknivélar og meta framlagið
til samfélagsins í fjárupphæðum -
tölum á blaöi! Hvemig þetta fjár-
magn skilar sér vita hins vegar
færri. Það er „allt önnur Ella“.
Ástæðan er sú að í borginni sitja
embættismenn sem hafa slitnað úr
tengslum við lífæðar samfélagsins.
KjaUarinn
Ólína Þorvarðardóttir
dagskrárgerðarmaður og
fyrrv. fréttamaður. -1. maður á
H-lista Nýs vettvangs
Embættismenn sem eru að glíma
við „fjarlægan" vanda - kaffærðir
í pappírum, skjalabunkum, reikni-
vélum og línuritum. Menn sem
þurfa auk þess að lúta póhtískri
yfirstjórn þar sem sumar stað-
reyndir eru ekki æskilegar stað-
reyndir.
Það eru slíkir embættismenn sem
taka ákvörðun um að skerða húsa-
kost Fæðingarheimilis Reykjavík-
ur, leigja hann nokkrum læknum
en taka síðan hluta húsnæðisins
aftur á leigu án þess að bera nokk-
urt skynbragð á þá starfsemi sem
þar fer fram, svo dæmi sé tekið. -
Án þess að hirða nokkuð um hrein-
lætis- eða salernisaðstöðu, ung-
barnaumönnun eða vaktfólk.
Þessir menn virðast halda að
þeim sjö rúmum, sem bættust við
húsakost Fæðingarheimilisins,
þurfi ekki að fylgja nein aðstaða.
Sængurkonurnar eiga bara að
liggja umhirðulausar og barn-
lausar á neðri hæð hússins, án þess
að komast á klósett eöa geta þvegið
sér, hvað þá að þær eigi aðgang að
starfsfólki heimilisins.
Meðferðin á Fæðingarheimili
Reykjavíkur er hreint hneyksli!
Fæðingarþjónusta við konur er
sjálfsagt réttlætismál fyrir allar
reykvískar fjölskyldur, ekki síst í
ljósi þess aö Landspítalinn annar
engan veginn öllum þeim sængur-
konum sem þangað leita, og starfs-
fólkið þar er orðið verulega ugg-
andi um öryggi og heilsu barna og
kvenna.
Viö á Nýjum vettvangi krefjumst
þess fyrir hönd kvenna að hér rísi
nýtt Fæðingarheimili - búiö nú-
tíma tækjabúnaði í rúmgóðu hús-
næði þar sem konur geta sjálfar
valið sér fæðingarmeðferð! Sveit-
arfélagiö á að beita sér fyrir slíkri
þjónustu enda skylda þess að búa
sómasamlega að ungviði sínu strax
við fæðingu og fylgja því síðan eftir
út í lífiö.
Að fjármagna fínheitin
En það er ekki bara að Reykjavík-
urborg vanræki það hlutverk að
sinna sjálfsagðri þjónustu við borg-
arbúa - heldur hefur markvisst
verið unnið að því að eyðileggja og
brjóta niöur þær minjar sem Reyk-
víkingar eiga um uppruna þessa
byggðarlags: miðbæinn í Reykja-
vík. Davíð Oddsson er búinn að
drepa miðbæinn í Reykjavík. Með-
al annars með því að beina allri
versluninni inn í Kringlu og auk
þess með skelfilegum skipulags-
slysum í hjarta borgarinnar.
Þar hefur nú risið steinsteypu-
skrímsli ofan í Reykjavíkurtjörn
sem er í hrópandi andstöðu við allt
nánasta umhverfi. Þetta þýðir að
borgin veröur sjálfsagt að eyða
hundruð milljónum króna i það að
kaupa upp aðrar húseignir í ná-
grenni ráðhússins til þess að mölva
þær niður. Er þetta stjórnviskan?
Menn sem eiga atvinnu- og versl-
unarhúsnæði i miðborginni standa
frammi fyrir gjaldþroti vegna
flumbrugangsins í sambandi við
skipulag miöbæjarins. Þetta fólk
situr nú uppi með verðlitlar eignir
sem það getur hvorki leigt né selt.
Á sama tíma er verið að kasta
hundruðum milljóna í að kaupa og
byggja eignir til fánýtra nota. Átti
Reykjavíkurborg að byggja veit-
ingahús í Öskjuhlíð?
Hver eru nú hróp og köll sjálf-
stæðismanna um einkavæðingu og
einkarekstur? Þessir menn hika
ekki við aö tala um frelsi, sam-
keppni og einkavæðingu, en þegar
til á að taka er hlaupið í sameigin-
lega sjóði borgarbúa til þess að fjár-
magna finheitin. Sama gildir um
kosningabaráttu sjálfstæðismanna
að þessu sinni. Nú streyma út úr
prentvélunum áróðursbæklingar
íhaldsins, í nafni Reykjavíkurborg-
ar og kostaðir af borgarsjóði. Þegar
þessi orð eru skrifuð eru bækling-
arnir orðnir þrír og kostnaðurinn
við vinnslu þeirra um 9 milljónir
króna. Eiga Reykvíkingar að kosta
kosningabaráttu sjálfstæðis-
manna? Gerir Davíð Oddsson eng-
an greinarmun á sjálfum sér sem
embættismanni og frambjóðanda?
Á reikning borgarsjóðs
Önnur eins vinnubrögð myndu
hvergi líðast í lýðfrjálsum ríkjum.
í Bretlandi mátti þingmaður segja
af sér vegna þess að konan hans
haföi í misgripum tekið strætis-
vagnamiða sem var niðurgreiddur
af hinu opinbera. Hér á íslandi
komast hins vegar háttsettir emb-
ættismenn upp meö það að reka
kosningabaráttu á reikning borg-
arsjóðs.
Á Nýjum vettvangi er saman-
komið fólk sem blöskrar vinnu-
brögð íhaldsins í Reykjavíkurborg.
Við viljum fá að gera ærlega vor-
hreingerningu í stjórnkerfinu og
lofta út. Nýr vettvangur er eina
lýðræðislega hreyfingin í Reykja-
vík, hafin yfir þrönga hagsmuna-
gæslu og flokkaríg. Okkar mark-
miö er að útrýma spillingu og inn-
leiða nútímastjórnunarhætti. Við
erum eina stjórnmálaaflið sem hélt
opiö prófkjör og gaf Reykvíkingum
öllum kost á því að raða upp sínum
eigin lista: H-listinn er þess vegna
listi fólksins og hitt framboðið í vor!
Ólína Þorvarðardóttir
„Þetta þýöir að borgin veröur sjálfsagt
að eyða hundruð milljónum króna í það
að kaupa upp aðrar húseignir í ná-
grenni ráðhússins.“
Er Davíð Golíat?
Eftir nokkra daga ganga Reyk-
víkingar aö kjörborðinu og kjósa
sér fulltrúa í borgarstjórn. Með at-
kvæði sínu ákveðum við hverjir
munu fara með sameiginleg mál
okkar næstu fjögur árin en ekki
síður hvernig veröur farið með
sameiginlega fjármuni okkar þann
tíma.
Skoöanakannanir hafa sýnt allt
að 75% fylgi Sjálfstæðisflokksins
og fólk talar um að kosningarnar
séu óþarfar. Úrslitin séu augljós og
engin ástæða til breytinga. Allt sé
í lukkunnar velstandi og stjórn
„hins röggsama borgarstjóra" svo
hnökralaus að hinir svokölluðu
minnihlutaflokkar hafi við hana
engar raunverulegar athugasemd-
ir en nöldri aðeins til málamynda.
En er þetta svo?
ímyndin...
D-listinn býður fram einn mann:
Davíð Oddsson. Borgarstjórinn er
hinn sterki maður, hann stjórnar.
Hann er góður borgarstjóri, hann
tekur ákvarðanir. Undir hans
stjórn eiga Reykvíkingar heimsmet
í dagvistarrýmum, þjónustu við
aldraða og félagslegri þjónustu al-
mennt samkvæmt ummælum
Morgunblaðsins, borgarstjóra
sjálfs og „upplýsingarits“ frá Fé-
lagsmálastofnun Reykjavíkur.
Borgarstjórinn kaupir Broadway
og bjargar unglingunum í Breið-
holti frá vímuefnavanda, hann
bjargar íbúum Grafarvogsins frá
Áburðarverksmiðjunni og hann
bjargar Reykvíkingum frá Alþingi
með kaupum á Hótel Borg. Borgar-
KjaUarmn
stjórinn er hinn mikli bjargvættur
okkar Reykvíkinga og hann byggir
fyrir okkur glæsilegar byggingar.
Við erum heppin að hafa svona
mann.
Þetta er sú ímynd sem D-listinn
keyrir á, ímynd ofurmennisins.
Davíð súpermann! í krafti fjölmiðla
og Vcdds er þessi þybbni hrokkin-
hærði maður markaðssettur og
seldur almenningi á þessúm nót-
um. En stenst þetta raunveruleik-
ann?
þjónustukerfi borgarinnar. Það
rúmar aðeins þá sem eiga peninga
og geta keypt sig inn í þjónustu-
íbúðir aldraðra sem oft á tíðum
kosta 6-8 milljónir eða meira.
Þannig er búið að gamla fólkinu
sem byggði upp þessa borg. Finnst
fólki þetta rétt?
Á sama tíma og ekki virðast vera
til fjármunir til að sinna þessum
eöa öðrum brýnum þörfum borg-
arbúa þá bruölar borgin þúsundum
milljóna í önnur verkefni. Þannig
hefur borgarstjórinn byggt skrif-
stofu fyrir sig og sína í tjörninni
fyrir milljarða af almannafé. Hann
keypti veitingahúsið Broadway af
vini sínum til þess að láta það
standa autt og hann keypti Hótel
Borg til að leigja þessum sama vini.
Jafnframt keypti hann hús Al-
mennra trygginga af vini. - Allt
þetta kostaði hundruð milljóna.
Borgarstjórinn er vinur vina sinna.
Jafnframt blandar borgin sér nú
í veitingahúsarekstur með bygg-
ingu þeirri á Öskjuhlíð sem Morg-
unblaðið kallar „Perluna". Sú
bygging kostar einnig hundruð
milljóna. Hvaða vinur skyldi svo
fá þann rekstur?
Góðum borgarstjóra þarf að
borga góð laun og hann þarf að
vera vel bílandi. Þess vegna borga
Reykvíkingar bílaflota hans sem
er slíkur að bílakostur umhverfis-
ráðherrans er sem hjólbörur í þeim
samanburði.
Þannig er almannafé sóað í
flokksgæðinga og vini, í ráðleysu,
risnu og einskis nýta steinsteypu á
meðan raunveruleg þjónustu við
borgarbúa er í fjársvelti. Finnst
fólki það rétt?
Borgarstjóraframboðið
án borgarstjóra?
En þótt D-listinn bjóði nú einung-
is fram borgarstjóra á sama hátt
og Spaugstofan þá er þeirra borgar-
stjóraframboð að því leytinu til
ófullkomnara að borgarstjórinn
sem fram er boðinn vill ekki vera
borgarstjóri næstu fjögur árin.
Hann ætlar sér að verða formaður
Sjálfstæöisflokksins, þingmaður og
helst forsætisráðherra eftir eitt ár
eða svo. Þannig ætlar hann að feta
í spor fyrirrennara sinna og flytja
sig úr borgarmálum í landsmálin.
Með því að kjósa D-listann er fólk
því að skrifa upp á óútfylltan víxil.
Hver verður næsti borgarstjóri af
hinum almennu borgarfulltrúum
Sjálfstæðisflokksins? Eru menn
e.t.v. að kjósa Magnús L. eða Júlíus
Hafstein?
2 jistar í kjöri
í upphafi rakti ég yflrburðastöðu
D-listans í borginni samkvæmt
skoðanákönnunum. D-listinn var
hins vegar búinn til af 15 manns
úr innsta valdakjarna Sjálfstæðis-
fiokksins. Um skipan hans höfðu
borgarbúar ekkert að segja. Þrátt
fyrir ægivald Sjálfstæðisflokksins
þá byggir hann allt sitt á einum
manni ásamt falskri ímynd flokks
og borgar. Ekki er því víst að mik-
ið þurfi til aö breyta Davíð í Gol-
íat, risann sem féll fyrir smásteini.
Eina stjórnmálaaflið sem á ein-
hverja möguleika til að ógna veldi
D-listans er Nýr vettvangur. H-listi
Nýs vettvangs var búinn til af borg-
arbúum sjálfum í opnu og lýðræð-
islegu próikjöri. Smáframboö og
sérframboð annarra flokka skipta
raunverulega ekki máh og eru só-
un á atkvæðum andstæðinga sjálf-
stæðismanna. í kjöri eru því raun-
verulega aðeins tveir listar, D-listi
borgarstjóra og H-listi borgarbúa.
Þitt er valið.
Runólfur Ágústsson
Runólfur Agústsson
laganemi
... og veruleikinn!
Svarið er nei. Þrátt fyrir kosning-
abækling D-listans, merktan Fé-
lagsmálastofnun, sem gefinn var
út fyrir reikning almennings, þá
breyta myndir af brosandi börnum
ekki því að þúsundir þeirra eru án
dagvistar í Reykjavík. Raunveru-
lega stendur 'Reykjavík öðrum
sambærilegum borum í nágranna-
löndum okkar langt að baki hvað
alla félagslega þjónustu snertir.
Þannig býr fjöldi aldraðra Reyk-
víkinga við algjöra og sára neyð í
heimahúsum víða um bæinn þar
sem ekki er pláss fyrir þá á hjúkr-
unarheimilum eða í hinu félagslega
„Hver verður næsti borgarstjóri af hin-
um almennu borgarfulltrúum Sjálf-
stæðisflokksins? Eru menn e.t.v. að
kjósa Magnús L. eða Júlíus Hafstein?“
Éi