Dagblaðið Vísir - DV - 26.07.1991, Blaðsíða 28

36
FÖSTUDAGUR 26. JÚLÍ 1991.
Meiming__________________
Rödd stórra tækifæra
í listamiðstöðinni að Gerðubergi voru haldnir ljóða-
söngtónleikar þeirra Gunnars Guðbjörnssonar tenórs
og Jónasar Ingimundarsonar píanóleikara miðviku-
dagskvöldið 25. júlí sl. Vonandi fréttu hinir Qölmörgu,
er frá urðu að hverfa vegna húsfyllis, af endurteknu
tónleikunum næsta kvöld á eftir í tæka tíð.
„Vonandi" gefur tóninn. Og hann getur ekki verið
annað en lof. Hvernig þessi varla hálfþrítugi piltur fer
að því að syngja. svo að manni finnst hvað eftir annað
maður hafa tekið sér far með tímavél aftur til þeirra
tima er alvörutenórar voru til, er mér hulið. Og ekki
spillir röddin. Maður lifandi! Á maður að voga sér fram
með samlíkingu? Ég held það. Að svo miklu leyti sem
ég þekki til. sem að vísu mætti vera meira á þessu
sviði. þá dauðlangar mig að slá því fram, að önnur
eins tenórrödd hefur varla sprottið af þessu skeri síð-
an Stefán íslandi kvaddi sér hljóðs. Og hananú.
Það fyrsta sem grípur mann eftir að tekist hefur að
rifa sig upp úr dáleiðslunni, er hræðsla. Hræðsla um
að eitthvað komi fyrir þessa rödd. að töfrar hennar
leiði til þess að hún fái ekki nægilega tæknilega skól-
un. eða þá hitt. að hún ofreyni sig og brenni upp fyrir
aidur fram. Gunnar fór að vísu vel með hana um kvöld-
ið og ofbauð hvergi, sem bendir til þess, að hann viti,
hverju honum er trúað fyrir. Sem betur fer.
En röddinni var líka vel stjórnað. Gunnar túlkar lag
og texta ótrúlega vel fyrir ungan aldur, og hljómar að
þessu leyti oft eins og söngvari með aldarfjórðung á
bakinu. þrátt fyrir að því er virðist nokkuð öra skól-
un. Textaframburður er til fyrirmyndar og gerist varla
skýrari hér um slóðir: það heyrist hvert einasta orð.
Gunnar hafði greinilega nokkurt dáiæti á að sýna ofur-
veikan söng á einhverju er líktist falsettu, og láir hon-
um enginn. meðan slíkt er ekki daglegt brauð hjá te-
nórum. en það hefði kannski mátt brúa þessa barokk-
legu þrepadýamík frá pp yfir í f aðeins betur á stund-
um með millistyrkleika.
En þó að hendingamótun og styrkbeiting væri stund-
um eilítið varfærnisleg, þá duldist engum, að í þennan
silfurlúður blési gegnummúsíkalskur maður, sem bíð-
ur stórra tækifæra.
Nú var efnisskráin að vísu mótuð af árstíðinni; ann-
ars vegar vinsæl íslensk sönglög eins og Draumaland-
iö, Gígjan, tvö lög Páls ísólfssonar, reyndar afburðalög
Tónlist
Ríkarður Ö. Pálsson
(í dag skein sól og Sáuð þið hana systur mína). í fjar-
lægð o.fl.; hins vegar vinsæl útlend lög eftir Lehár og
aðra minna þekkta höfunda, aríurnar Ecco ridente og
II mio tesoro intanto eftir Rossini og Mozart og ein
lumma - Granada - eftir Lara. Þar urðu því engin
átök af stærri gerðinni.
Eftir allt að því vammlausa frammistöðu í sautján
lögum, var það nokkurs konar annarlegur léttir að
uppgötva, að á þessu stigi er Gunnar enginn kóloratúr-
söngvari; það gerðist í Rossini-aríunni, og mátti fljótt
heyra, að megintími söngvarans hefur ekki farið í flú-
ræfmgar undanfarin misseri. Að sama skapi varð ljóst,
að piltur er aö verða fullfleygur í Mozart, þá hann
söng Don Giovanni-aríuna með bravúr, er hefði getað
orðið enn meiri, hefði hann ekki haldið aftur af sér.
Þeir félagar voru klappaðir upp í þrjú aukalög, Fugl-
inn í fjörunni Jóns Þórarinssonar, 0 sole mio, þar sem
ítalskan sýndi fegurstu hliðarnar á fagurri rödd, og
Bí bí og blaka, eina pianisissimó-æfinguna enn, en
flestum fremri.
Jónas Ingimundarson kom á óvart með að vera ekki
óaðfmnanlegur í tveimur lögum, Rossini og Mozart,
sem komu fyrir líkt og skorti ögn upp á samæfingu,
enda hendingaskil hikandi á köflum og óákveðin.
Salur Gerðubergs er góður kammersalur, en kirkju-
hljómburð hefur hann ekki, hvað þá viö húsfylli. Ekki
að þess þurfi, en gaman væri nú samt að heyra Gunn-
ar í góðri kirkju. Mikið vill meira. Og víst ætti hróður
mörlandans að aukast í óperu Wiesbaden-borgar í
haust, er Gunnar bætist við fulltrúa okkar þar fyrir,
Kristin Sigmundsson og Viðar Gunnarsson.
Þvílíkt þríeyki! Það vantar þá bara D’Artagnan...
Sviðsljós
Tískuhönnuður
sýnir hönnun sína
María Ólafsdóttir, sem lauk námi
í fatahönnun frá einum virtasta
tískuhönnunarskóla í Bandaríkj-
unum, Parson’s School of Deseign,
nú í vor hélt sýningu á hönnun
sinni í Naustkjallaranum síðastlið-
inn fóstudag. Sýndi hún haustlín-
una 1991-1992 en þetta er í fyrsta
sinn sem hún sýnir hér á landi.
Sýndur var sérhannaður fatnað-
ur sem hún hefur sjálf teiknað og
saumað og stúlkur úr Módelsam-
tökunum sýndu. Fatnaðurinn var
í haustlitunum og leggur Maira
mikla áherslu á mjúkar línur og
þægilegan fatnað. María hannar og
sýndi bæði stutta og síða kjóla,
buxur, jakka og dragtir.
María sagði í viðtali við DV: „Ég
vinn haust- og vetrarflíkur mest
úr ull því að það er gott að vinna
með hana og auk þess er hún mjög
falleg. Nú eru haustlitimir í mest-
um metum hjá mér, litir eins og á
Þingvöllum aö hausti til. Ég blanda
mikið saman litum. í kvöldkjóla
nota ég afur á móti mikið krep-
efni.“
Sýningin var mjög vel sótt og
virtist fólk kunna vel að meta þessa
nýju haustlínu Maríu.
Að lokinni sýningu var Maríu Ólafs færður blómvöndur og var henni
óspart fagnað af áhorfendum. DV-myndir GVA
María hannar haust og vetrarföt úr ull og má hér
sjá smekklega dragt í haustlitunum.

fram í tískufatnaðinum og klöppuðu áhorfendur þeim
lof í lófa.
Andlát
Guðmundur Sigurjónsson, Háaleitis-
braut 15, lést þann 23. júlí.
Ágústa Sigurðardóttir, Túngötu 9,
Áiftanesi, andaðist þriðjudaginn 23.
júlí.
Sigurjón Jóhannesson, Fálkagötu
lOa, Reykjavík, lést þann 24. júlí sl.
Tarðarfarir
Þorsteinn Jónsson,Úlfsstöðum í
Hálsasveit, sem lést 18. júlí, verður
jarðsettur í dag, fostudaginn 26. júlí,
frá Reykholtskirkju kl. 14. Þorsteinn
fæddist 5. apríl 1895 og átti heima á
Úifsstöðum mestaUa ævi sína. Þor-
steinn var mikill fræðimaður og
skrifaði fjölda greina um heimspeki-
leg mál og orti ljóð. Þorsteinn hóf
sambúð með Áslaugu Steinsdóttur
árið 1936. Þau áttu 4 böm.
X
Y
Dr. Jón Steffensen,sem lést 21. júlí
verður jarðsunginn í dag, fostudag,
frá Fossvogskirkju kl. 15. Jón Stef-
fensen fæddist 15. febrúar árið 1905
í Reykjavík. Hann nam læknisfræði
frá HI og stundaði framhaldsnám
erlendis í mörg ár. Jón tók við pró-
fessorsembætti við iæknadeild HÍ
árið 1937 og gegndi því emætti óslitið
til 1973. Jón kvæntist Kristínu
Björnsdóttur 1930. Fjöldi fræðirita
hefur komiö út eftir Jón og fjalla þau
m.a. um fornleifar og sagnfræði. HÍ
sæmdi prófessor Jón nafnbótum dr.
med. og dr. phil. honoris causa og
einnig var hann heiðursfélagi í
Dansk medicinsk.
Barði Páll Óskarsson, sem lést 13.
júlí sl„ verður jarðsunginn frá Eyr-
arbakkakirkju á morgun, laugardag-
inn 27. júlí, kl. 14.
Eiríkur Þorsteinsson, Glitsstöðum,
verður jarðsunginn frá Borgarnes-
kirkju á morgun, laugardaginn 27.
júlí, kl. 14.
Kærar þakkir til allra þeirra mörgu sem
sýndu mér og fjölskyldu minni vinarhug
með heimsóknum, gjöfum, símtölum og
skeytum á sjötugsafmæli mínu þann 22.
júlí sl.
SVEINN MAGNÚSSON
Hvítingavegi 10
Vestmannaeyjum