Dagblaðið Vísir - DV - 12.10.1991, Blaðsíða 26

26
LAUGARDAGUR 12. OKTÓBER 1991.
Brostum að öllu á hverju sem gekk:
Leikurinn við Pól-
verj a var ólíkur öll -
um öðrum á mótinu
- segir Guðmundur Páll Amarson, einn heimsmeistaranna
ísak Öm Sigurösson, DV, Yokohama:
Guðmundur Páll Arnarson, ný-
krýndur heimsmeistari, var sæll á
svipinn þegar blaðamaður DV tók
hann tali í Yokohama eftir sigurinn
mikla á Pólverjum.
„Við tókum upp þá reglu fyrir leik-
inn gegn Pólverjum, að mínu frum-
kvæði, að brosa stöðugt, án tillits til
þess hvað var að gerast við borðið,"
sagði Guðmundur.
„Ég held að ef við hefðum farið að
stilla okkur upp sem einhverjum
óvinum Pólverjanna hefðu þeir ein-
faldlega verið betur undir það búnir
heldur en við. Þeir eru margir í
þeirra sveit dálítið þungir og fúlir.
Það hefði bara sett aukna pressu á
okkur ef við hefðum reynt að svara
í sömu mynt.
Bridge
ísak Sigurðsson
Ef maður er alltaf léttur og brosir
við borðið slakar maður betur á og
er betur undir það búirm að taka við
áfóllum. Við höfum iöulega lent í
vondum spilum í beinni útsendingu,
spilað niður siemmum eða eitthvað
í þá áttina. En með því aö skælbrosa
að öllu saman getur enginn grætt á
því nema maður sjálfur.
Við erum heldur ekki vanir, pörin
í sveitinni, að skammast mikið svo
þetta var ekki svo erfitt. Andstæðing-
arnir veröa einnig svo hissa á þessu
öllu saman aö þeir fara úr jafnvægi.
Leikurinn við Pólverjana var ólík-
ur öllum öðrum leikjum á mótinu. í
öllum öðrum leikjum var góður mór-
all við spilaborðið og allt fór fram í
mesta bróðerni. Það á sérstaklega við
um leikinn við Svíana. Þar höfðum
við heppnina með okkur því munur-
inn var svo lítill að sigurinn gat lent
hvorum megin sem var.
Það var öðruvísi með Pólverjana.
Þeir höfðu áður í mótinu verið með
láeti, einkum gegn Brasilíumönnun-
um í undanúrslitum. En við tókum
á móti þeim með mikilli leikgleði en
engri fýlu. Leikgleðin var okkur mik-
ils virði því án hennar spilar maður
alls ekki nógu vel. Það er þáttur sem
hjálpaði okkur en leikgleðin var ekki
mikil hjá pólska liðinu.
Mótsblaðið lesið milli leikja. Örn Arnþórsson, Helgi Jóhannsson og Guðlaugur Jóhannsson. Fjær ræðir Þorlákur
Jónsson við hina bandarísku eiginkonu sína, Jacqui McGreal. Símamynd ísak
Styrkur okkar
svipaður og hjá efstu
þjóðum
Styrkur okkar er ekkert endilega
meiri en hinna þjóðanna. Ég tel að
við séum í svipuðum styrkleika-
flokki og fjórar efstu þjóðir, eða jafn-
vel átta efstu. Við höfum hins vegar
nokkra yfirburði í sögnum og einnig
mjög vel rædd kerfi. Við erum ekk-
ert verri en aðrar toppþjóðir í vörn
og úrspili. Síðan höfum við þennan
markvissa undirbúning og á honum
vinnum viö þetta mót, ásamt því að
hafa heilladísirnar meö okkur.
Hinu má ekki gleyma að við höfum
lengi verið í hópi sterkra þjóða. Við
náöum ágætis árangri í Brighton
1987 og höfum náð ágætis árangri
síðan. Árangur okkar er mikið hrós
til allra íslenskra bridgespilara. Það
að við vinnum mót eins og þetta og
getum síðan komið heim og verið
malaðir af öðrum íslenskum spilur- j
um sýnir hvað við höfum mikla
breidd í bridge á íslaníi.
Björn Eysteinsson hefur staðið sig
aldeilis frábærlega hérna úti. Hann
vissi nákvæmlega hvað hann var að
gera. Hann stóð fastur fyrir sem
klettur í öllum málum og gætti hags-
muna okkar. Við þurftum aldrei að
hafa nokkrar áhyggjur af neinu
nema spilinu sjálfu. Við berum mikla
virðingu fyrir honum og það gerðu
reyndar allir aðrir keppendur héma.
Ég held að þeir hljóti að vera sam-
mála okkur um að við höfðum besta
fyrirliðann í öllu mótinu," sagði Guð-
mundur Páll að síðustu.
í lokalotunni í úrslitaleiknum við
Pólverja, síðustu sextán spilunum,
þurfti Guðraundur Páll oft að taka
erfiðar ákvarðanir. Hér er ein sem
hann leysti með mikilli prýði. Það
var í spili nr. 147. Suður gaf. AV á
hættu.
* 9732
V 109863
♦ 94
+ 98
* ÁG8
V K
♦ ÁG1073
+ ÁDG7
* KD1065
V ÁD2
♦ D86
4- 43
Sagnir gengu þannig:
Vestur Norður Austur
Suður
1* dobl 34 4?
pass 6* p/h
Guðmundur Páll vissi að Pólverjam-
ir voru með einhverjar blekkisagnir
fyrst Þorlákur Jónsson gat sagt íjög-
ur hjörtu á spil austurs eftir stökk-
sögn norðurs í spaða. Hann skaut á
6 tígla og það reyndist vel. Norður
spilaði út spaða og Guðmundur Páll
drap drottningu suöurs með' ás.
Trompaði spaðaáttu í blindum. Tók
tígulkóng og svínaöi síðan tigulgosa.
Þegar það heppnaðist tók hann tígul-
ás og átti alla slagina. Það gerði 1390
fyrir hálfslemmuna.
Á hinu boröinu komust Pólverj-
arnir einnig í slemmu á spilið - spil-
uðu sex lauf í vestur. Noröur spilaði
út spaða. Vestur drap á ás, tók tromp-
in og spilaði siðan upp á að ná sveiflu
í spilinu enda vom Pólverjar mikið
undir - og vissu af því - þegar spilið
kom fyrir en sveiflan féll til íslands.
Vestur tók sem sagt tígulás, spilaði
síðan gosanum og svínaði. Aðal-
steinn Jörgensen átti slaginn á
drottninguna og var fljótur að taka
slag á hjartaásinn. 100 til íslands á
þessu borði og samtals 1490 fyrir spil-
ið eða 16 impar.
ísak öm Sigurösson, DV, Yokohama:
Þeirri taktík hefur verið beitt áður
í bridgekeppni að brosa að öllu, á
hverju sem gengi. Þegar Björn Ey-
steinsson, fyrirliði íslensku sveitar-
iimar sem sigraði í heimsmeistara-
keppninni hér í Yokohama, var fyrir-
liði íslensku kvennasveitarinnar,
sem spilaði á Norðurlandamótinu í
Færeyjum 1990, sagði hann konun-
um okkar að brosa að öllu. Það gafst
vel - íslenska kvennasveitin varð
Norðurlandameistari, sigraði á mót-
inu í Færeyjum - og kom sá sigur
nýög á óvart. Björn hefur einnig ver-
ið fyrirliðí í landsliöum yngri spilara
okkar við góðan orðstir. Greinilega
er hann kjörinn maður í starfið -
fæddur sigurvegari. '
Þjóðsöngurinn
Allir sannir fyrirliðar treysta
mönnum sínum - eru vissir um að
þeir nái árangri. Björn Eysteinsson
er í þeim hópi. Þegar íslenska lands-
liðssveitin hélt til Yokoharaa í Japan
í heirasmeistarakeppnina kom Bjöm
við í fríhöfninni á Keflavíkurflug-
velli. Allur er varinn góður, hugsaði
hann og keypti spólu með íslenska
þjóðsöngnum. Ekki var víst að Jap-
anir ættu hann ef íslendingar sigr-
uðu í keppninni.
Styrkt afNEC
Heimsmeistarakeppnin um
Bermúdaskálina í bridge í opna
flokknum er styrkt af tölvufyrirtæk-
inu NEC. Opinberlega gekk keppnin
í Japan undir nafninu NEC Bermuda
Bowl. Fyrsta heimsmeistarakeppnin
í opnum flokki var haldin á
Bermúda-eyjum 1950. Keppnin í
kvennaflokki, þar sem önnur sveit
Bandaríkjanna varð heimsmeistari,
var kölluð NEC Venice Cup. Fyrsta
heimsmeistarakeppni kvenna var
haldin í Feneyjum á Ttalíu. Banda-
ríska sveitin nú vann þá austurrísku
með talsverðum yfirburðum 1 úr-
slitaleiknura í Yokohama.
Bermuda-skálin sem keppt hefur
verið um fra 1950.
Bridgespilurunum bárust margar
kveðjur að heiman á heimsmeistara-
mótið í Japan. Ein var frá Hand-
knattleiksambandi fslands, undirrit-
uö af Jóni Hjaltalín Magnússyni
formanni. Þar sagði m.a.: „Kæri
Helgi. Ég vil fyrir hönd Handknatt-
leikssambands íslands og landsliös-
manna okkar í handknattleik óska
þér persónulega og stjóm Bridge-
sambands íslands til hamingju meö
góða og markvissa afreksstarfsemi í
fþróttum og biðja þig að færa heims-
meisturunum okkar hjartanlegustu
hamingjuóskir með fyrsta heims-
meistaratitil fslendinga í flokka-
íþróttum og þar með besta alþjóðleg-
an árangur okkar í íþróttum,"
LÁUGARDAÖUR 12. OKTÖBER 1991.
39
Bridge á íslandi í áttatíu ár:
Unnum Evrópumeistarana
en töpuðum fyrir Pólverjum
- Hallur Símonarson, margfaldur íslandsmeistari, rifjar upp sögu bridge á íslandi
Á Evrópumeistaramótinu í bridge,
sem haldið var í Dublin 1967, voru
íslendingar í öðru sæti fram á síðasta
dag en þá töpuðu þeir fyrir Pólverj-
um. Einn af spilurum íslensku sveit-
arinnar var Hallur Símonarson,
margfaldur íslandsmeistari í bridge.
Það kemur því ekki á óvart þótt Hall-
ur hafi síðustu daga fylgst spenntur
með heimsmeistaramótinu í Japan
og þótt ástæða til að láta Pólveija fá
að kenna á því.
„Fréttir af árangri íslendinga síð-
ustu daga Evrópumeistaramótsins
1967 voru fyrsta frétt í Ríkisútvarp-
inu þá og það ríkti mikil spenna hér
heima. Við sem vorum að spila úti
vissum reyndar ekki af því,“ rifjar
Hallur upp. Aðrir í sveitinni voru
Eggert Benónýsson, Símon Símonar-
son, Stefán Guðjohnsen, Þorgeir Sig-
urðsson og Þórir Sigurðsson. „Við
möluðum Evrópumeistara Frakka
með 8-0 samkvæmt þáverandi stiga-
tölu en töpuðum fyrir Pólverjum á
lokadegi mótsins. Það voru svo
Frakkar sem ásamt ítölum unnu sér
rétt til þátttöku á heimsmeistaramót-
inu sem haldið var árið eftir.“
Bridge á íslandi
í áttatíu ár
Hallur er manna fróðastur um ís-
lenskan bridge og í leikskrá, sem
gefin var út í tilefni heimsóknar
enskrar bridgesveitar, segir Hallur
frá áttatíu ára sögu bridgeins hér á
landi og hverfur aftur til ársins 1905:
„Þá sigldi ungur íslendingur, Björn
Kalman, síðar hæstaréttarmála-
flutningsmaður, vestur um haf og
dvaldist þar næstu þrjú árin. Björn
stundaði blaðamennsku vestra, vann
m.a. við Lögberg, og i Vesturheimi
lærði hann nýtt spil sem var að ryðja
sér til rúms, bridge.
Björn Kalman kom heim til íslands
um áramótin 1908-1909 og nokkru
eftir heimkomuna kenndi hann
þremur félögum sínum spilið og árið
1910 hófu þeir að spila bridge reglu-
lega, einu sinni til tvisvar í viku.
Félagar Björns í hinni fyrstu bridge-
sveit voru Andrés og Lárus Fjeldsted
lögfræðingur og Kristján Linnet.
Spiluðu þeir af miklu kappi og
gleymdu oft öllu nema spilunum og
áttuðu sig stundum ekki fyrr en nýr
dagur rann.
Andrésar naut ekki lengi við því
hann lést á besta aldri og tók Sveinn
Björnsson hæstaréttarlögmaður, síð-
ar fyrsti forseti íslands, sæti hans í'
sveitinni. Þá hvarf Kristján Linnet
úr bænum og gerðist sýslumaður úti
á landi og kom Ólafur Thors, síðar
forsætisráðherra, þá í félagsskapinn.
Fleiri merkir menn voru viðriðnir
þessa fyrstu bridgesveit á íslandi og
má þar nefna Pétur Zóphóníasson
ættfræðing og Tryggva Þórhallsson
forsætisráðherra, svo nokkrir séu
nefndir, og þessir menn allir kenndu
mörgum spilið.“
Byrjaði innan
við fermingu
Það er greinilegt að bridge var í
fyrstu heldri manna spil á íslandi
eins og annars staðar úti í heimi.
Sjálfur segist Hallur, sem er 64 ára,
reyndar hafa verið komungur þegar
hann byrjaði að spila. „Ég var innan
við fermingu. Það var spilað heima
hjá mér og ég horfði á. Þegar fjórða
mann vantaði tók ég þátt.“
Hallur var tíu ára þegar fyrsta
bridgekeppnin var háð á íslandi 1937.
Hallur Símonarson, blaðamaður og margfaldur
við vinnslu frétta af heimsmeistaramótinu í Yokohama fyrir DV.
Sveinn Björnsson forseti og Ólafur Thors forsætisráðherra voru báðir
fyrstu bridgesveitinni á íslandi.
Sigurvegari í keppninni var sveit
Lámsar Fjeldsted og segir Hallur það
ánægjulegt að brautryðjendurnir
skyldu bera sigur úr býtum í fyrstu
bridgekeppninni hérlendis.
Fyrsta tvímenningskeppnin var
háð í ársbýijun 1938 og sigruðu
systkinin Kristín og Óskar Norð-
mann í henni.
Kona fyrsti
bridgefræðingurinn
Að sögn Halls var Kristín, eigin-
kona Páls ísólfssonar tónskálds,
fyrsti íslendingurinn sem lagði stund
á bridgefræði. „Hún fór á námskeið
annaðhvort i Danmörku eða Eng-
landi og kynnti sér þar sagnreglur
Bandaríkjamannsins Culbertson,
sem var frægasti bridgespilari heims
á millistríðsárunum, og fleira bridge-
inu viðkomandi. Þegar hún kom
heim fór hún að kenna bridge, auk
þess sem hún skrifaði um bridge í
Frá Evrópumeistaramótinu í Dublin 1967 þegar sveit íslendinga malaði
Frakka. islendingar voru í öðru sæti fram á síðasta dag en töpuðu þá fyr-
ir Pólverjum. Til vinstri á myndinni má sjá Hall Símonarson í úrspili en
fyrir aftan Hall situr Hörður Þórðarson bankastjóri. Kona Harðar, Ingibjörg
Oddsdóttir, fylgist með við hornið á spilaborðinu. Hinum megin við hana
er einn frægasti bridgespilari Frakka gegnum árin, Henry Svarc. Spilafé-
lagi Halls var Þórir Sigurðsson veðurfræðingur.
dagblaðið Vísi. Síðar gaf hún út
kennslubók um bridge."
Til gamans má geta þess að Kristín
var amma Guðmundar Páls Arnar-
sonar heimsmeistara sem er í hinum
frækna landsliðshópi í Japan. Guð-
mundur er skólastjóri Bridgeskólans
og ritstjóri Bridgeblaðsins.
Hallur segir að um 1940 hafi bridge-
ið fariö að færast í það form sem við
þekkjum nú. Bridgekeppni innan-
lands hafi orðið daglegur viðburður
eftir að Bridgefélag Reykjavíkur var
stofnað og árið 1947 hafi verið ráöist
í það mikla fyrirtæki að bjóða hingað
erlendri bridgesveit.
Stórsigur íslendinga
„Besta bridgesveit Englands varð
fyrir valinu en hún beið lægri hlut
fyrir bestu spilurum okkar, þeim
Arna M. Jónssyni, Benedikt Jó-
hannssyni, Einari Þorfinnssyni,
Gunnari Pálssyni, Herði Þórðarsyni
og Lárusi Karlssyni. Þetta var stór-
sigur fyrir íslenska bridgemenn.
Þessi enska sveit, með Harrison-
Grey í broddi fylkingar, varð Evr-
ópumeistari í bridge 1948 til 1950.“
Að sögn Halls varð Harrison-Grey
mjög hrifinn af íslenskum bridgespil-
urum og það var mest fyrir hans
áeggjan að íslensk sveit var send á
Evrópumeistaramótið í Kaupmanna-
höfn 1948. Síðan hafa íslenskar sveit-
ir oft farið utan til keppni. Minnis-
stæðast segir Hallur það hafa verið
þegar sveit Harðar Þórðarsonar náði
þriðja sæti á Evrópumeistaramótinu
í Brighton 1950.
Islendingar
í Evrópusveit
„Það varð til þess að tveir menn
úr sveitinni, Einar Þorfinnsson og
Gunnar Guðmundsson, voru valdir
í Evrópusveitina sem spilaði um
fyrsta heimsmeistaratitilinn á
Bermúda árið eftir. Evrópusveitin
varð í öðru sæti á eftir Bandaríkja-
mönnum og þótti hlutur íslensku
spilaranna þar einna mestur. Sveit
Stóra-Bretlands varð í þriðja sæti en
þessar þrjár sveitir tóku þátt í fyrstu
keppninni um Bermúda-skálina sem
íslendingar hampa nú. Eftir þessa
keppni skrifaði Harrison-Grey um
íslensku spilarana og lauk grein
sinni með þeim orðum að ísland og
öll Evrópa gætu verið stolt af þeim.“
Hallur segir að þó að keppni í
bridge hafi farið fram á íslandi síðan
1937 hafi íslandsmót ekki verið háð
fyrr en á Akureyri 1949. Þá spiluðu
aðeins fjórar sveitir og sigraði sveit
Lárusar Karlssonar frá Reykjavík.
Auk Lárusar skipuðu hana Guðlaug-
ur Guðmundsson, Ingólfur Isebam
og Torfi Jóhannsson.
Árið 1958 varð Hallur fyrst íslands-
meistari. Fimmtán ár eru síðan hann
hætti keppni að mestu. Grunnt hefur
þó verið á keppnisskapinu undan-
fama daga.
-IBS