Dagblaðið Vísir - DV - 25.10.1991, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 25. OKTÓBER 1991.
Spumingin
Hverjir verða íslands-
meistarar í handknattleik?
Sigurður Hjörleifsson nemi: Fram
eða Víkingur.
Baldur Vilhjálmsson nemi: Víkingur.
Björn Hróarsson jarðfræðingur: KA,
þrátt fyrir þijú töp í byrjun.
Tinna Arnarsdóttir, starfsm. á
barnaheimili: Ég hef ekki hugmynd
um þetta. Ég segi bara FH.
Peter Hellengreen sjóliði: Hef ekki
hugmynd.
Gunnar Einarsson: Víkingamir. Það
er engin spuming.
Lesendur dv
Félagsverkfræðingar
og þjóðfélagstilraunir
„Ef fólk veikist harðnar enn meira á dalnum hjá þeim sem litið hafa ...“
Einar Ingi Magnússon skrifar:
Oft á tíðum verður mér hugsað um
öll þjóðfélagslegu vandamálin sem
herja á fólk í samfélaginu eins og
svæsin inflúensa að vori og hausti.
Miðað við þann mikla fjölda af fræð-
ingum undrast maður oft hvers
vegna ástandið er ekki betra en raun
ber vitni. Engu er líkara en að allir
þessir fræðingar auki frekar vanda-
málin en að leysa þau og fyrirbyggja
fleira slys. Þá má spyrja hvað yrði
um atvinnu allra þessara fræðinga
ef vandamálin töpuðu tölu sinni.
Sérhæfðir félagsfræðingar, sem
bera starfsheitið félagsráðgjafar,
vinna á rannsóknarstofum viða um
land að vafasömum tilraunum. Þess-
ari stétt manna mætti kannski frekar
gefa nafnið félagsverkfræðingar,
sem vinna að þjóðfélagstilraunum.
En þama eru gerðar tilraunir á fólki,
lifandi manneskjum, sem eiga sér
oftast ekki undankomuleið frekar en
rottur í búri.
Lífsbaráttan er hörð í samfélaginu
og þeir sem minna mega sín verða
oft undir í hamaganginum meðan
hinir gráðugu hrifsa til sín stærstu
bitana. Ef fólk veikist harðnar enn
meira á dalnum hjá þeim sem lítiö
hafa því erfiðara verður að sækja
björg í bú.
Einu sinni voru hjón í ríkinu sem
voru bæði lasin og fátæk. Þau áttu
tvö yndisleg böm sem þeim þótti
ákaflega vænt um. í ríkinu var
skottulæknir sem sagði ráðgjöfum
kóngsins að hjónin væru með ólækn-
andi sjúkdóm, bráðsmitandi og yrði
að bjarga börnunum þeirra. Bömin
vora tekin af þeim og hjónin skihn
Þórarinn Björnsson skrifar:
Mig langar til að koma á framfæri
hugmynd sem ég hef mikið hugsað
um. Það er í sambandi við stórhættu-
legt gijóthrun úr fjöllum sem sumir
fjallvegir liggja um, til dæmis Óshlíð
og fleiri slíkir lífshættulegir staðir.
Mig langar að spyrja hvers vegna era
ekki sendir sprengjusérfræðingár að
þessum fjailvegum til að sprengja þá
kletta sem eru lausir í sér og búast
ÍGunnar Þórarinsson skrifar:
Hæstvirtur forsætisráðherra, Dav-
íð Oddsson, hefur minnst á upp-
stokkun í framtíðinni og atvinnu-
möguleika fólks í dreifbýlinu í um-
Hringið í síma
27022
milli kl. 14 og 16
-eða skrifið
ATH.: Nafri og símanr. verður
að fylgja bréfum
eftir en allir forðuðust þau því orð-
rómur læknisins var kominn um allt
ríkið. En hjónunum batnaði því að
þaö var aðeins kvef sem hrjáði þau
en nú voru þau ein eftir og útskúf-
uð.
Eitthvaö meira en lítið er að svona
ríki. Ráðgjafar og fræðingar eru á
hveiju strái og fólk á að trúa kenn-
ingum þeirra. Gripiö er til harka-
legra aðgerða til að smíða höllina þó
að hún sé byggð á sandi og öllu til
má við hruni úr. Það hlýtur að vera
hægt með sprengingum að hreinsa í
burtu laust gijót og komast fyrir
þetta hættulega grjóthrun. Með þess-
um aðgerðum væri þá hægt aö koma
í veg fyrir stórslys.
Ég veit að við eigum mjög færa
sprengjumenntaða menn sem gætu
kannað aðstæður og bætt þar úr svo
að þetta vandamál ætti að minnka
eða hverfa með öllu.
ræðum á Alþingi og einnig í viðtölum
við fjölmiðla.
En hvað með framtíð Reykjavíkur,
er ekki að koma holskefla af ýmsum
vandamálum upp á borðið, til að
mynda í húsnæðismálum og at-
vinnumálum? Fyrirtæki rísa ekki
lengur undir of háum vöxtum og sí-
hækkandi opinberri þjónustu. Þetta
er eins og veðrið, í dag er logn en á
morgun stormur.
Fólk úti á landi í litlum blómlegum
sjávarplássum stendur ekki undir
sífellt hækkandi vöxtum af skuldum
sínum og skerðingum á fjármagni.
Það ér hætta á því að atvinnustarf-
semi leggist niður og þess eru raunar
kostað og fórnir færðar á kostnað
þegna sem ekki geta boriö hönd fyrir
höfuð sér. Ekki vegna þess aö þegn-
arnir séu verra fólk heldur verða
fræðingarnir að halda stöðu sinni og
þess vegna búa þeir til fræði sín,
greindarvísitöluskala þar sem þeir
era efstir en aðrir fyrir neðan. Þetta
er ekki saga úr fjarlægu landi, né
heldur ævintýri, þetta er ísland 1991
og sá sem þetta skrifar einn þolenda.
Eg hef einnig mikið hugsað um
blinda fólkið í umferðinni. Hvers
vegna eru ekki sett hljóðmerki í
umferðarljós sem gefa til kynna hve-
nær er grænt ljós eða rautt, sem sagt
hvenær blindum er óhætt að ganga
yfir götuna. Slík ljós eru á gangbraut-
um og þá heyrist hljóðmerki þegar
græna ljósið kemur. Það getur ekki
verið mikið mál að setja þetta einnig
á umferðarljósin.
þegar mörg dæmi. Margt fólk í þessu
landi getur ekki staðiö í skilum og á
í sífelldri baráttu hvern dag við að
reyna að halda í horfinu. Ef reikning-
ar eru ekki greiddir á tilsettum tíma
kemur hamarshöggið og hótanir um
gjaldþrot er yfirvofandi. Ríkið hefur
hlaupið undir bagga með ýmsum fyr-
irtækjum en vandinn er enn til stað-
ar og hafa fjölmargir farið af landi
brott til að flýja skuldabaggann.
Hr. forsætisráðherra, Davið Odds-
son, þarf nú að berja í borðið og ger-
ast duglegur „einræðisherra“ og
segja hingað og ekki lengra, nema
hann viji að við íslendingar flytjum
öll til Nýja-íslands fyrir vestan.
Kvikmynda-
hátíð
Sigurður Þórsson hringdi:
Fimmtudaginn 17. október ætl-
aöi ég, ásamt félögum mínum, að
fara að sjá kvikmyndina Glugga-
gægirinn (Monsieur Hire), sem
sýnd var á kvikmyndahátíðinn i
Regnboganum. Sýningartími
myndarinnar hafði verið auglýst-
ur klukkan 5 og 9 í blöðunum
þennan dag og ákváðum viö að
fara klukkan 9. Þegar við komum
í kvikmyndahúsið kom i ljós að
myndin hafði verið sýnd klukkan
5 og 7 og átti ekki að sýna hana
klukkan 9 eins og auglýst var í
blöðum, Við félagarnir urðum
mjög óánægðir með þessa fram-
komu kvikmyndahússins því viö
höfðum frétt aö myndin væri
mjög góð og höfðum mikinn
áhuga á að sjá hana. En þetta var
síðasti sýningardagur á kvik-
myndahátíðinni og verður mynd-
in ekki sýnd eftir að henni lýkur
þvi að hún er ekki með íslenskum
texta. Ég skora á sýningarsfjóra
Regnbogans að sýna þessa mynd
einu sinni enn og auglýsa þá rétt-
an sýningartíma í blööum svo
fólki sem missti af sýningu mynd-
arinnar þetta kvöld eigi þess kost
að sjá mymlina.
Tælandsfararnir
Þóra hringdi:
Fyrir nokkrum dögum var mik-
iö rætt og ritað um þessa menn
sem stungu af tii Tælands og voru
settir þar í fangelsí en síöan hefur
ekkert frést af þeim. Era þeir enn
í Tælandi? Ef svo er vil ég taka
undir orð þess sem skrifaði Les-
endasiðu DV nú fyrir stuttu þar
sem hann hvetur stjórnvöld til
að hjálpa þessum mönnum heim.
Þetta eru íslendingar og við meg-
um ekki snúa baki við þeim. Þó
þessir menn hafi gert ranga hluti
eru þeir ekki moröingjar. Ég vil
koma fram með þá tillögu aö líkn-
arfélögin í landinu styrki þá til
aö komast heim. Rauði krossinn
gæti sent einhvem út að ná i þá
en önnur líknarfélög gætu að-
stoðað við að greiða niður kostn-
aðinn. Við eigum að hugsa já-
kvætt til þeirra og gera þetta
miskunarverk. Leyfa þessum
ógæfumönnum aö sitja í fangelsi
hér á landi en ekki í Tælandi.
Vegakerfið
H.Þ. hringdi:
Ég er búsettur á Vestfjarða-
kjálkanum og langar að koma á
framfæri þakklæti til þeirra sem
stóðu að því að brúin yfir Dýra-
fjörð varð að veruleika en ekki
bara hugmynd í höfði eða á borði
einhverra sérfræðinga. Ég þarf
mikið aö aka tii og frá Þingeyri
og hef því orðið áþreifanlega var
viö hvað þessi brú styttir mikið
Ieiðina. Vegir á Vestfjöröum era
oft mjög seinfamir, sérstaklega
um vetrartímann. Leiöin fyrir
botn Dýrafjarðar er nýög erfið
yfirferðar á vetrum og oft á tíðum
liðu margir dagar milli þess sem
hún var rudd. Eftir að brúin kom
er þetta skottúr hvemig sem viðr-
ar.
Bílunilagtá
gangstéttir
Guðrún hringdi:
Mig langar að koma því á fram-
færi til bifreiðaeigenda að leggja
ekki upp á gangstéttir. Ég er göm-
ul kona og á erfitt með gang. Ég
reyni nú samt að fara út úr húsi
daglega til að hreyfa mig. Þá fer
ég gjarnan eitthvað í strætisvagni
og geng svo um. En ég hef nokkr-
um sinnum þurft sveigja fyrir
bifreið og fara út á akbrautina
því bifreiðunum er lagt upp á
gangstétt. Þetta er mjög bagalegt
því ég er svo hægfara að ég gæti
ekki hlaupiö undan bíl ef hann
æki eftir akbrautinni.
Stórhættulegt grjóthrun
„En hvað með framtíð Reykjavíkur, er ekki að koma holskefla af ýmsum vandamálum upp á borðið...“
Framtíðarvonir