Dagblaðið Vísir - DV - 27.06.1992, Blaðsíða 31

LAUGARDAGUR 27. JÚNÍ 1992.
43
Sálfræðingurinn taldi Valgeir ekki eiga við neitt áfengisvandamál að stríða en hvatti hann til þess að drekka
I hófi og varaði hann við öllu tali um meðferð. Hann gaf Valgeiri nokkur góð ráö varðandi drykkjuna sem
gengu út á hófdrykkju og skipulagningu.
Drykkfelldur
maður og sálfræð-
ingurinn hans
Valgeir var farinn aö drekka of
mikiö. í menntaskóla þótti honum
sopinn góöur og í háskóla bragðaö-
ist hann enn betur. Meðal kunningj-
anna þótti Valgeir mikill gleðimað-
ur. Hann var hafsjór af dægurlaga-
textum, söng, fór meö lausavísur,
sagði sögur og skálaði meðan hann
og aðrir höfðu þrek til að lyfta glasi.
Stundum varð hann þó of drukkinn
í veislum, ældi eða sofnaði í sófum.
Aldrei lét hann sig þó vanta í
vinnu enda hafði hann ungur numið
þá speki að þeir einir væru alkóhól-
istar sem ekki stvmduðu sína vinnu.
„Ég fæ mér stundum í glas en
þetta er allt vandræðalaust," sagði
hann stundum þegar sett var út á
drykkju hans.
Loks kom að því aö hann var tek-
inn fyrir ölvun við akstur einn
sunnudagsmorgun. Hann haíði ver-
ið í góðri gleði lengi nætur og komiö
ákaflega ölvaður heim. Þegar hann
vaknaði ákvað hann að fara í sund-
laugar. Hann reyndi að hrista af sér
slenið með nokkrum bollum af lút-
sterku kafS og hélt síðan af staö.
Á Sundlaugaveginum lenti hann í
þeim hremmingum að ekið var aft-
an á bílinn hans á gangbrautarljós-
um. Ung stúlka, sem nýkomin var
með bílpróf, hafði gleymt sér yfir
taktfastri tónlist einhverrar út-
varpsstöðvar og skellti Skóda-bíl
sínum aftan á traustbyggðan BMW-
inn.
Lögreglan kom á vettvang og þef-
næmur ungur lögregluþjónn fann
strax einhveija lykt og krafðist þess
að farið yrði með Valgeir í
blóðprufu. Hann mótmælti slíku
ofríki hástöfum enda sagðist hann
hafa verið í fullum rétti en allt kom
fyrir ekki. Lögreglan ók honum á
slysavarðstofuna þar sem þreytu-
legur grænklæddur unglæknir tók
úr honum blóð. Hann virtist ekki
hlusta þegar Valgeir sagöi honum
alla sólarsöguna um ofríki lögregl-
unnar, fasistaaðferðir og ofbeldi
gagnvart heiðvirðum borgurum.
Nokkrum dögum síðar lá úrskurð-
urinn fyrir og Valgeir var sviptur
ökuleyfi í eitt ár. Hann lét sig
dreyma um að áfrýja málinu til
Mannréttindadómstóls Evrópu en
vinir hans í lögfræðingastétt sögðu
að hann ætti enga möguleika á þeim
vettvangi.
Næstu mánuði gekk Valgeir til
vinnu sinnar, tók leigubíla eða fékk
konuna til að aka sér. Hann hélt
áfram að skemmta sér í góðra vina
hópi og varð tíðrætt um lögreglurík-
ið Island sem réðist að alsaklausum,
vel metnum borgurum sínum og
svipti þá ökuleyfi þegar stelpugálur
keyrðu aftan á þá. Hann varö oft
vel ölvaður og þar kom að konan
hans var tekin að kvarta hástöfum
undan drykkjuskap hans og þeim
vandræðum sem af því hlutust.
„Við getum aldrei gert neinar
áætlanir um helgar," sagði hún. „Þú
ert annaðhvort timbraður eða full-
ur.“
Hann sletti tungu í góm og spurði
um hæl: „Sé ég ekki vel fyrir ykk-
ur? Stunda ég ekki mína vinnu?“
Farið á fund
sálfræðings
En að lokum ákvað hann að gera
eitthvað í málinu og fór á fund sál-
fræðings nokkurs sem hann hafði
lesið um í fjölmiðlum. Hann lýsti
miklum kvíða, spennu, svefnleysi
Álæknavaktmm
og sálrænum erfiðleikum og sagði
frá drykkju sinni á hreinskilinn
hátt og dró lítið undan.
„Kannski er áfengi orðið vanda-
mál hjá mér,“ sagði hann niðurlútur
og þerraöi svitadropa af enninu.
Sálfræðingurinn horfði djúpt í
augu Valgeiri, þagði fyrst lengi og
lét eldspýtu vega salt á vísifingri
sínum. Hann var klæddur í galla-
buxur, maó-skyrtu og skó með
spennu yfir ristina. Á fingri bar
hann steinhring. Loks tók hann að
spyrja út í ástandið á æskuheimil-
inu og fyrstu kynni Valgeirs af
sjálfsfróun. Eftir nokkur viötöl
hafði sálfræðingurinn komist aö
þeirri niðurstöðu að vandamál Val-
geirs mætti rekja til óuppgerðra
reikninga úr frumbemsku og sendi
hann heim með slökunarprógramm
á 5 spólum í gjafaumbúðum.
Hann taldi Valgeir ekki eiga við
neitt áfengisvandamál að stríða en
hvatti hann til þess aö drekka í hófi
og varaði hann við öllu tali um
meðferð. Hann gaf Valgeiri nokkur
góð ráð varöandi drykkjuna sem
gengu út á hófdrykkju og skipulagn-
ingu.
Næstu vikur gekk allt betur. Val-
geir drakk lítiö og fór eftir ráðlegg-
ingum sálfræðingsins. Eiginkonan
varð heldur vonbetri en óttaðist þó
að allt gæti sótt í sama fariö.
Kokkteilboð
á sunnudegi
Eitt sunnudagskvöld fóru þau
hjónin í kokkteilboð. Valgeir skálaði
mikið á báöa bóga og innan stundar
var hann orðinn dauðadrukkinn.
„Nú loksins kann ég að drekka,'1
sagði hann drafandi röddu við hóp
af vel metnum kaupsýslumönnum
sem allir voru á barmi gjaldþrots
með fyrirtæki sín og sálarlíf. Hann
þambaði veigarnar af kappi, söng
lag nokkurt með tvíræðum texta við
litlar undirtektir viöstaddra, hélt
óskiljanlega ræðu og sofnaði síðan
í eiturgrænum sófa öllum til mikill-
ar skapraunar. Eiginkonan reyndi
að koma honum heim en hann sló
þá til hennar, hafði upp gífuryrði
og rauk á dyr.
Einhvern tíma um nóttina var
hann tekinn af lögreglu og sat inni
til morguns. Honum var sleppt út
snemma dags eftir yfirheyrslu og
leið hroðalega á sál og líkama. Hann
treysti sér ekki í vinnuna en rölti
niður í bæ. Á torginu hitti hann
gamlan kunningja.
„Hvert ertu að fara?“ sagði Val-
geir.
„Á AA-fund í Tjamargötu 20,“
sagði vinurinn, „komdu með!“
„En ég er ekki neinn alkóhólisti.
Ég er meö sálfræðingsúrskurö upp
á það,“ sagði Valgeir.
„Víst ertu það,“ sagði vinurinn,
„það sjá allir venjulegir menn.“
Valgeir lét tilleiðast og fór á fund-
inn. Hann hlustaði með athygli á
það sem fram fór og fann allt í einu
til samkenndar meö þessu fólki.
Honum skildist að kannski væri
hann með alvarlegt áfengisvanda-
mál.
„Ég heiti Valgeir og er alkóhó-
listi,“ sagði hann þegar rööin kom
aö honum. Honum leið betur og allt
í einu hafði hann þá tilfmningu að
eitthvað yrði að gera í málinu.
Eftir fundinn hitti hann sálfræð-
inginn í Austurstræti fyrir utan
áfengisverslunina. Hann var á leið-
inniinn.
„Ætlarðu aö koma með inn í búð-
ina?“ spurði hann fullur af skilningi
ogbrosti vingjarnlega. „Nei,“ sagði
Valgeir, „ég er hættur fyrir fullt og
allt.“
„Öllum verður á í messunni öðru
hvoru,“ sagði sálfræðingurinn,
„taktu þetta ekki nærri þér. Þú get-
ur drukkið í hófi eins og ég og allir
aörir.“
En Valgeir kastaði kveðju á hann
heldur fálega og hélt áfram út á torg.
Sálfræðingurinn fór inn í áfengis-
verslunina. Hvorugur leit um öxl.
SUMAR 0G SANDALAR
$«fP
SKÓVERSLUN
BORGARKRINGLUNNI SÍMI 67-72-67
ERT ÞÚ ÖRUGGLEGA
ASKRIFANDI?
EINN BÍLL Á MÁNUÐI í ÁSKRIFTARGETRAUN
A FULLRI FERDI
!
*vOG SÍMINN ER 63 27 00
Nauðungaruppboð þriðja og síðasta á eftirtöldum fasteignum: Ferjubakki 12, 1. hæð t.h., þingl. eig. Hanna Steingrímsd. og Hjálmtýr Baldursson, fer fram á eigninni sjálfri þriðjud. 30. júní ’92 kl. 15.30. Uppboðs- beiðendur eru Ólafur Gústafsson hrl., Veðdeild Landsbanka íslands, Gjald- heimtan í Reykjavík og Guðjón Ár- mann Jónsson hdl.
Ármúli 30, hl. 20%, þingl. eig. Elín Áróra Jónsdóttir, fer fram á eigninni sjálfri þriðjud. 30. júní ’92 kl. 17.00. Uppboðsbeiðendur eru Ásgeir Thor- oddsen hrl., Valgarður Sigurðsson hdl., Ólaíiir Garðarsson hdl., Helgi Sigurðsson hdl. og Skúli J. Pálmason hrl.
Grettisgata 98„ þingl. eig. Ýrr Bertels- dóttir, fer fram á eigninm sjáffri þriðjud. 30. júní ’92 kl. 16.00. Uppboðs- beiðendur eru Islandsbanki hf. og Gjaldheimtan í Reykjavík. Hesthamrar 5, 02-02, þingl. eig. Lárus Pálmi Magnússon, taliim eig. Anna Kristín Einarsdóttir, fer fram á eign- inni sjálfri þriðjud. 30. júní ’92 kl. 15.00. Uppboðsbeiðandi er Veðdeild Landsbanka íslands.
Bfldshöfði 16, hluti, þingl. eig. Hnoðri hf., fer fram á eigninni sjálfri þriðjud. 30. júní ’92 kl. 14.30. Upplboðsbeiðandi er Gjaldheimtan í Reykjavík.
Bfldshöfði 18 hl. C í framhúsi, þingl. eig. Svavar Ö. Höskuldsson og Síðu- múh hf., fer fram á eigninni sjálfri þriðjud. 30. júní ’92 kl. 16.30. Uppboðs- beiðendur eru Helgi V. Jónsson hrl., Baldur Guðlaugsson hrl. og Guð- mundur Kristjánsson hdl.
BORGARFÓGETAEMBÆTH) í REYKJAVÍK
ÞÚ FINNUR EKKI
BETRA VERÐ Á
JEPPADEKKJUM
H512AT
H59MT
H5IIMT
H5I2MT
H62675
AT 9.135,-
33X12.50R15 AT 9.760,-
30X9.50R15 MT 8.215,-
32X11.50R15 MT 9.590.-
33X12.50R15 MT 10.285.-
265/75R16 AT 8.160 -
GÚMMÍVINNUSTOFAN HF.
Réttarhálsi 2. s.814008 8«. 814009 Skipholti 35. s.31055