Dagblaðið Vísir - DV - 01.09.1993, Blaðsíða 12

12
Spumingin
MIÐVIKUDAGUR 1. SEPTEMBER 1993
Hefurðu farið að tína ber
nýlega?
Guðjón Guðbjartsson: Nei, ég hef nú
ekkert farið nýlega.
Hildur Dagsdóttir: Nei, það er ekkert
að finna nema grænjaxla núna.
Ólafur Sigurðsson: Nei, því miður.
Gunnar Reynarsson: Ég er að fara á
eftir að tína ber.
Jarl Stefánsson: Nei, en ég ætla að
fara bráðlega í Hvalíjörðinn.
Helena Björnsdóttir: Nei, ég hef ekk-
ert farið í sumar.
Lesendur
íbúðir fyrir 55
áraogeldri!
Ingibjörg Jónsdóttir skrifar:
Mikið hefur verið rætt og ritað um
svokaUaðar þjónustuíbúðir fyrir
aldraða og ekki að ástæðulausu.
Margir eldri borgarar hafa orðiö illa
úti vegna vistaskiptanna, sem böm
eða ættingjar hafa gjarnan hvatt til,
og þá oftast til þess að losa um pen-
inga fyrir þá síðamefndu. Nú er byrj-
að að auglýsa þjónustuíbúðir fyrir
aðra aldurshópa, t.d. „fyrir 55 ára og
eldri“. Þar meö er seilst neðar í ald-
ursstigann til að fá fleiri til að rýma
sín hús svo að afkomendumir geti
farið að ráðskast með fjármunina.
Ég held að vemlega illa hafi verið
að málum staðið á allan hátt varð-
andi áhersluna á að eldri borgarar
rými hús sín og fari inn í þessar þjón-
ustuíbúðir. Sannleikurinn er sá að í
þessum þjónstuíbúðum eru hinir
eldri engu betur settir að neinu leyti
en í sínum eigin íbúðum. í þjónustu-
íbúðunum verða aldraðir sífellt eldri
og þar kemur að þar búa ekki aðrir
en gamalmenni, oft ósjálíbjarga er
þurfa aðhlynningar við, rétt eins og
í heimahúsum væri.
Hver er þá akkurinn? Að hafa selt
eigið húsnæði til að verða gamal-
menni í íbúðum þar sem sambýlis-
fólk er líka gamalmenni? Er þá ekki
eins gott að biða bara elli sinnar
heima eins lengi og fært er og færa
sig svo inn á hin heföbundnu elli-
heimili? Ellin færist jafnt yfir í þjón-
Eru þjónustuíbúðirnar hin nýja tegund elliheimila?
ustuíbúðum og annars staðar. En
auðvitaö verða bömin að bíða eitt-
hvað lengur eftir „uppgjörinu“ með
gamla fyrirkomulaginu.
Það skyldi líka taka til greina að
þessar þjónustuíbúðir hafa ekki
reynst það fyrirheitna land sem
margt eldra fólk hélt. Verðið hefur
hlaupið upp úr öllu valdi og söluverð
ágætrar eignar aldraðra hefur oft
ekki nægt til að kaupa hina eftirsóttu
þjónustuíbúð sem svo varð ekki neitt
skjól þegar til kastanna kom. - En
kannski lætur fólk „55 ára og eldra“
glepjast, líkt og hin 65 ára og eldri,
til að selja ofan af sér fyrir nýjar
þjónustuíbúðir. Ætlilífeyrissjóðimir
verði ekki að breyta reglum sínum
eitthvaö áður en 55 ára og éldri fara
að draga sig í hlé frá vinnumarkaðin-
um með það í huga að festa kaup í
þjónustuíbúðum. Sú hugmynd er þó
ekki svo fráleitt sem slík, en þegar
lífeyrissjóðirnir segja: Þú færð ekki
fufian lifeyri fyrr en eftir 70 ára ald-
ur, þá er ekki vænlegt fyrir fólk að
lækka viðmiðunaraldur ellinnar í 55
ár.
Ráðalaus í skrúf uleysi
Einar skrifar:
Ég trúði ekki afgreiðslumanninum
í BYKO þegar hann svaraði mér og
sagði að það væru bara engar svona
skrúfur til. - Ég ætlaði að kaupa
nokkrar venjulegar skrúfur, þessar
með raufinni, til að festa með lamir
sem höíðu bilað. Mér var svo sem
sama þótt ég notaði stjörnuskrúfur,
því ég á bæði skrúfjárnin til. En þá
kom afgreiðslumaðurinn mér enn á
óvart og sagði að þær væru heldur
ekki til nema í örfáum stærðum. -
Báðar þessar tegundir af skrúfum
heyrðu sögunni til og nú væri það
sexkanturinn sem tæki við!
Ég er svo undrandi á þessum frétt-
um að ég á ekki orð til lengur. Átti
þó nokkur í versluninni meðan ég
var undir áhrifum af sjokkinu. Ég
trúi ekki aö það eigi yfir okkur ís-
lendinga að ganga að fylgja svo tísk-
unni í tækninni að við þurfum brátt
að henda góðum og gildum skrúf-
jámum bara af því að einhverjar
verslanir vilja kaupa inn nýja kyn-
slóð af skrúfum. Hver hefur beðið
um þessa breytingu, ég bara spyr?
Samkvæmt uplýsingum, sem les-
endasíða DV fékk, er þetta misjafnt
hjá byggingavöruverslunum. í
BYKO verða einungis til svokallaðar
TORX-skrúfur Q).e. ekki hinar venju-
legu með rauf eða stjömu). Hjá Húsa-
smiðjunni og fleiri verslunum feng-
ust þær upplýsingar að ekki stæði til
að stöðva innkaup á stjörnuskrúfum.
Djass meö tangóundirtóni í húsi Málarans:
Mögnuðtónlist, meiri háttar flutningur
G.R.A. skrifar:
Það er ávallt útgeislun saknaðar
og trega sem umlykur áheyrendur
hins argentínska tangós. Það er
margt sem tengir tangóinn djassi en
greinir þó á í mikilvægum atriðum.
SvokaUaður „nuevo tango" hefur t.d.
verið rækilega bendlaður við bæði
„be-bop“ og „bossa nova“.
Tangótónninn er aldrei langt und-
an þegar bandoneón er annars veg-
ar. Og bandoneón var annars vegar
á tónleikunum í veitingahúsinu Sól-
oni íslandusi sunnudagskvöldið 29.
ágúst. Þar léku þeir Oliver Manoury,
Arrigo Cappelletti, Tómas R. Einars-
son og Matthías Hemstock eins kon-
ar tangódjass í aUt að þrjá tíma fyrir
fuUan sal áheyrenda. - Hrifning
gesta var mikU og verðskulduð því
aUir vora hljóðfæraleikaramir frá-
bærir og náðu ótrúlega vel saman.
Píanóleikarinn Arrigo CappeUetti er
ítalskur og er þekktur víða um lönd.
Hugur og hönd þessa frábæra djass-
ista virka samvaxin píanóinu og
hann hélt tónleikunum uppi fyrir
sína parta. En það gerðu líka hinir
þrír. Ekki síst OUver Manoury, sem
endurnýjaði nú enn kynni sín við
okkur hér með leik sínum á þetta
einstæöa hljóðfæri, sem á sér merki-
lega sögu. OUver Manoury var auð-
vitað hinn breiði burðarás tónleik-
anna, þótt píanóið gegndi miklu hlut-
verki, svo og leikúr Tómasar R. Ein-
arssonar og Matthíasar Hemstocks,
sem báðir áttu mikinn þátt í því að
þetta urðu stórtónleikar.
Tíu lög vora á efnisskránni og
aukalag að sjálfsögðu. Tango Rino-
vato eftir píanóleikarann Monk’s
Mood og Ólag eftir Tómas R. Einars-
son voru að mínu mati eftirminnUeg-
ustu lögin. - Tónleikamir voru sér-
stakur viðburður eins og ávaUt er
Manoury heldur hér tónleika.
A tangódjasshljómleikum á Sóloni íslandusi. Arrigo Cappelletti (pianó),
Oliver Manoury (bandoneón), Tómas R. Einarsson (bassi) og Matthías
Hemstock (trommur).
Hringið í síma
63 27 00
milli ki. 14 og 16-eóa skrifið
Nafn og sltnanr. vcrAur aðfylRfa hrríurn
Ámi Kristjánsson hringdi:
Merkileg þótti mér frétt í blaði
fyrir stuttu, þar sem sagt var frá
j)vi að ekki myndi verða tekið á
móti fleiri atbrotamönnum til
fangelsisvistar í bráð. Mér er nú
sama hvort hér er um aö ræða
skort á fangelsisrými eða eitt-
hvað annað, ég sé ekki hvaða
hlutverki það þjónar að vera að
birta svona fréttir. Einfeldningar,
og oftast eru það þeir sem ánetj-
ast glæpum og afbrotum af ýmsu
tagi, ganga auðvitað á lagið og
telja sér óhætt að brjóta af sér því
þeir veröj ekki settir imi fyrsta
kastið. - Ég tel að hér sé um van-
mat í fréttaflútningi að ræða.
Beingreiðsiur
tilbænda
Sigurður Pétursson skrifar:
Því er slegið upp sem stórfrétt-
um dag eftir dag í útvai-pi og sjón-
varpi aö svokallaðar „bein-
greiðslur" til bænda séu á bilinu
frá rúmum hundrað þúsund
krónum og upp i rúmar fiögur
hundruð þúsund á mánuöí. - Og
svo er bætt við; þetta er fyrir utan
afuröaverðið sjálft. Hvernig á al-
menningur að halda annaö en hér
sé um hreinar tekjur fyrir bænd-
ur að ræða? En þetta eru auðvitað
ekki fiármtuúr sem bóndinn get-
ur eignað sér og lagt inn í næsta
sparisjóð. Þetta eru umsamdar
greiðslur hins opinbera til aö
mæta kostnaði býlanna við af-
urðaframleiðsluna. Þaö er ósann-
gjarnt að dreifa fréttum um
greiðslur til bænda á þennan
hátt, án skýringa.
Skattagledi SjáBf-
Sjálfstæðismaður skrifar:
Ég veit ekki hvert forusta Sjálf-
stæðisflokksins er að fara með
flokkinn. Ef hún heldur til streitu
tvísköttun sparifiár þeírra sem
ætluðu að eiga fé aflögu tíl efri
ára þá fær flokkurinn ekki mörg
atkvæði i næstu kosningum. -
Reynið bara ef þíð þorið.
Fréttastuldurer
hvimleiður
Herdís hringdi:
í lesendabréfi ÐV sl. fóstudag
er athugasemd frá fréttamanm
Bylgjunnar við fiölmiðlagagn-
rýni i sama blaöi þar sem sagt
var aö frétt ein á Bylgjunni hefði
veriö lesin næstum orðrétt úr
DV. Þetta er áreiðanlega ekki
einsdæmi og minnir migá að eitt
sinn, er ég var að hlusta á Aðal-
stöðina fyrir löngu, las stúlka
næstum orðrétt upp úr tímarit-
inu Úrvali nokkuð sem mér var
minnisstætt, því ég hafði lesið
þaö sjálfur. r í stað þess að geta
tímaritsins Úrvals brá hún á það
ráð að segja þettahafabirst íhinu
þekkta timariti „Siriger Com-
munication", en það var skráð
neðanntáls oger nafn á fyrirtæki
sem dreifir efni til ýmissa tíma-
rita en ekki nafn á tímariti.
Helga skrifar:
Það er ekki nóg með að ríkis-
sjónvarpinu sé neytt inn á mann
heldur voga þeir hjá Sjónvarpinu
sér aö spilla matartíma fiölskyld-
mmar með því aö senda út barna-
efni kl. 19.00 og koma á stríöi
milli foreldra og barna. Ég er orð-
in mjög þreytt á því að þurfa að
draga börnin frá sjónvarpstæk-
inu til að borða matinn sinn.
Þetta eru oft eini rólegi tíminn
sem fiölskyldan á saman og ég
ætla aö vona að þessu verði
breytt hið fyrsta. - Rfkissjónvarp-
iö getur haft eitthvað amiað á
þessum tíma en bamaefni eða
íþróttir.