Dagblaðið Vísir - DV - 08.01.1994, Page 31

LAUGARDAGUR 8. JANÚAR 1994
-39
f mynd íslendinga í Amsterdam:
Vel klaeddir en
drekka mikið
Amsterdam er ferðamannaborg
sem íjölmargir íslendingar heim-
sækja á hverju ári. Þó að fjöldi ís-
lenskra ferðamanna sé ekki mikill
í samanburði við milljónimar sem
heimsækja borgina árlega þá hafa
þeir líkt og Bretar, Frakkar og
Þjóðverjar náð að skapa sér
ákveðna staðalímynd (stereotype)
í huga Amsterdamhúa.
Blaðamaður DV fór á stúfana og
ræddi við starfsfólk á hótelum og
börum þar sem margir íslenskir
ferðamenn koma. Einnig var leitað
áhts hjá íslendingum sem búsettir
hafa verið erlendis í nokkur ár.
Ekki voru allir fúsir til að gefa
áht, m.a. vegna þess að sum hótel
hafa þaö skilyrði í ráðningarsamn-
ingi starfsfólks að ræða ekki um
hótelgesti við utanaðkomandi að-
ila.
Gott að gera til hæfis
„íslendingar eru mínir hestu
gestir," segir Wihy, annar tveggja
eigenda píanóbarsins Maxims, þeg-
ar hann var spurður um það hvern-
ig íslendingar kæmu honum fyrir
sjónir. Maxims er sá bar í Amster-
dam sem stundum er kallaður ís-
lendingapöbbinn af íslendingum. Á
veggjum Maxims má sjá nokkra
gamla og nýja íslenska peninga-
seðla sem gestir hafa gefið. Wihy
segist fá um 25-AO íslendinga á viku
á haustin. Þeir drekki mikið og
kunni að skemmta sér. Auðvelt sé
að gera þeim til hæfis og þeir kvarti
t.d. aldrei yfir verðinu eða þjón-
ustunni eins og t.d. Bretar eða Þjóð-
verjar. í samanburði við ítala,
Frakka, Breta og Skandinava segir
Whly að íslendingarnir þekkist úr.
„Þegar 10 íslendingar koma selj-
um við 10 glös af áfengi en þegar
Frakkar, Bretar eða ítalar koma
þá vill helmingurinn vatn eða te,
og kannski einn kaupir áfengi og
slíkt er auðvitað ekki gott fyrir við-
skiptin."
Skandinavarnir eru alltaf með
læti en það eru íslendingarnir aldr-
ei. Dyravörður staðarins Joost seg-
ist þekkja íslendingana á því að
þeir komi alltaf rólegir inn en eftir
tvö glös séu þeir orðnir hressir.
Þeir séu aldrei til vandræða. Willy
sagði stoltur frá því að alhr helstu
merkismenn íslands hefðu komið
viö og nefndi m.a. borgarstjórann
og lögreglustjórann í Reykjavík.
Drekka of mikið
Starfsmaður í mótttöku hótels
eins, þar sem margir íslendingar
gista, segist þekkja íslendinga frá
öðrum erlendum gestum.
„Þeir eru ágætisfólk, konurnar
eru vel klæddar, myndarlegar og
mjög sjálfstæðar. Flestir hafa
Visa-kort, drekka mikið af mini-
barnum og koma til að versla og
skemmta sér.“
Snaggaralegur starfsmaöur á
öðru hóteli, þar sem hlutfah íslend-
inga af gestum er oft um 40% á
haustin, hafði ákveðnar hugmynd-
ir um landann.
„Þeir drekka of mikið, eru dóna-
legir og eyða mjög miklum pening-
um.“ Þegar hann var inntur frekar
eftir dónaskapnum sagði hann að
þeir segðu aldrei „vhtu“ (please),
„takk fyrir“ (thank you), „fyrir-
gefðu“ (sorry), „góðan daginn“ eða
„gott kvöld". Ástæðuna taldi hann
að einhverju leyti hggja í menning-
armun mhh Hollands og Islands
og einnig í stirðri enskukunnáttu.
Fyrir utan þessa leiðindagalla
sagði hann íslendinga vera ágætis-
fólk og eftirsótta hótelgesti.
Vel klæddir
og menntaðir
Á Krasnapolsky, sem er fimm
stjörnu hótel, gaf Luc Winters bar-
þjónn eftirfarandi lýsingu á íslend-
ingum:
„Þeir eru ahtaf vel klæddir, koma
fyrir sem menntaðir, drekka mikið
og eru alltaf í hópum, drekka tvö-
faldan og konumar eru fallegar og
sjálfstæðar."
Aðspurður um hóphegðunina
sagði hann að það væri frekar
sjaldgæft að þeir væm einir á ferð.
Luc kunni nokkur algeng íslensk
orð og bar fram með góðum fram-
burði orðin „tvöfaldur", „borga“
og „bless". Annar barþjónn á sama
hóteh sagðist þekkja íslendingana
á því hvernig þeir töluðu enskuna
en stundum væri hann ekki viss
hvort um Finna eða íslendinga er
að ræða en þá sagðist hann spyrja
hvort þeir segðu „skál“. Aðspurðir
um persónuleikann sögðu þeir að
þeir virkuðu dáhtið kaldir í byrjun
en um leið og ísinn væri brotinn
yrðu þeir persónulegri.
Drukku upp vodka-
lagerinn á 3 dögum
Ýmsar sérstakar sögur voru
sagðar af íslendingum sem ekki era
ahar prenthæfar en vert er að láta
eina fjúka sem barþjónn á vinsælu
hóteli sagði af skipshöfn af togara
sem hafði verið hjá þeim skömmu
áður. „Þeir þurftu að eyða 21.000
gyllinum (tæpar 850.000 kr. íslensk-
ar) á einni viku og það var ótrúlegt
að sjá hvað þeir drakku mikið. Á
þremur dögum kláraðist ahur lag-
erinn af vodka og hann var ekki
htih. Hvert glas sem þeir keyptu
kostaði ekki minna en 18 gyllini
(720 kr. ísl.) og við seldum mörg,
mörg glös,“ sagði hann og brosti.
„Að sjálfsögðu urðu þeir fulhr,
einn sjóarinn hótaði að myrða mig
og ég þurfti að biðja nokkra að fara
og fá sér ferskt loft. En mér finnst
íslendingar engu að síður stórkost-
legt fólk, þeir era hér tíl að
skemmta sér og þeir gera það svo
sannarlega. Ég vhdi helst ekki hafa
aðra en Islendinga á mínum bar,
fólk að mínu skapi,“ sagði þessi
brosmildi barþjónn að lokum.
Hressir, fjörugir
og skemmtilegir
En hvað segja íslendingar sem
búsettir era í Amsterdam um álit
Hollendinga á íslendingum?
„íslendingar eru eftirsóttir
starfsmenn," segir Þóra Stína Jo-
hansen sem hefur búið í 12 ár í
Amsterdam. Hún vissi um dæmi
af aðalpósthúsinu í Amsterdam að
starfsmaður hefði verið ráðinn út
á það eitt að vera íslendingur. „Hol-
lenski vinnumórallinn er allt ann-
ar en sá íslenski, íslendingar vinna
meira og betur. í augum Hohend-
inga era íslendingar svohtið sér-
stakir. Þeir vita ekki mikiö um
landið og fólkið og það vekur hjá
þeim forvitni." Mat Hohendinga á
Islendingum, að sögn Þóra, er að
þeir séu hressir, íjörugir og
skemmthegir.
Texti og myndir: Eyþór Eðvarðsson