Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.1994, Side 12

12
Spumingiii
MIÐVIKUDAGUR 12. JANÚAR 1994
Stundarðu skíði?
Sigrún Hallgrímsdóttir: Já, ég stunda
skíöi í Bláfjöllum.
Ingunn Jónsdóttir: Já, af krafti.
Helga Dögg Wium: Nei, ég kann ekki
á skíðum.
Ingibjörg Eva Pálsdóttir: Já, ég
stunda skíði.
Herdis Steingrímsdóttir: Já.
Berglind Ólafsdóttir: Já.
Lesendur
1994- ár fjöl
skyldunnar
„Aðalatriðið er að fólk gefi heimilinu meiri gaum,“ segir bréfritari m.a.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Sá siður hefur skapast á umliðnum
árum að helga árin hinu eða þessu
verkefni. Eitt áriö var t.d. ár aldr-
aðra, annað ár trésins o.s.frv. Að vísu
er mér ekki kunnugt um hver árang-
ur hefur orðið af þessum átökum en
tel víst að um einhvern sé að ræða
enda næsta víst að honum ráði menn
mikið sjálfir. 1994 vilja menn tileinka
evrópsku fjölskyldunni.
Að tileinka fjölskyldunni eitt ár er
hins vegar vel til fundið. Af þeirri
einfóldu ástæðu að ef fjölskyldu-
böndin eru sterk gerist það sjálfkrafa
og óhjákvæmilega að margt annað í
þjóðfélaginu er líka í góðum farvegi.
Það heimili er státar af sáttum heim-
ihsmanna er sannkaUaður unaös-
reitur þeirra er þar búa. Þaöan kem-
ur einnig besta fólkið, fólk sem er
ágætlega í stakk búið að gUma við
mótlæti er á það herjar.
Þaö er heimiUð, fyrst og síðast, sem
ber að búa menn undir lífsbaráttuna
framundan. Fram hjá þessari stað-
reynd er ekki unnt aö horfa með
sanngimi. Þannig má fylhlega halda
því fram að fjölskyldan sé homsteinn
sérhvers samfélags er viU standa
undir nafni.
En hvaö er tíl ráða, hvemig gemm
við heimiUð að þeim sælureit sem
það ætti skUyrðislaust að vera, og lög
og heilbrigö skynsemi kaUar á? Með
Kristín Kristjánsdóttir skrifar:
Katrín Fjeldsted borgarfulltrúi hef-
ur ákveðið að draga sig í hlé við próf-
kjör sjálfstæðismanna í Reykjavík.
Ekki það, ákvörðunin er hennar
einnar og hún hefur sjálfdæmi um
hvort hún tekur þátt eða ekki. Hitt
er hlægUegt klúður hjá Katrínu að
gera þetta að einhverri uppákomu á
síðustu stundu með sjónvarpsmenn
á staðnum og aUt hvað eina.
Ég er sammála borgarstjóranum
um að þetta sé ekki aðferðin tU að
tilkynna ákvörðun um prófkjörs-
þátttöku eða afboða hana og síst hjá
borgarfuUtrúa sem setið hefur næst-
um 12 ár í borgarstjóm. Borgarfull-
trúar hafa oft sagt að það sé eins og
Einar Magnússon skrifar:
í síðasta helgarblaði Tímans er við-
tal við Albert Guðmundsson, fyrrv.
sendiherra og alþingismann og borg-
arfuUtrúa fyrir Reykvíkinga til
margra ára. I þessu viðtah má skUja
á Albert að hann hafi talsvert að
segja þegar hann fer af stað eins og
hann lætur í veðri vaka. Albert segir
örlög Borgaraflokksins ekki draga
úr sér kjark, hins vegar að ekkert
Uggi á, því ekki sé kosið fyrr en í
maí. Aðspurður segir Albert aö hans
tími sé ekki Uðinn í stjómmálum, svo
að maður ætlar að hann sé langt frá
því hættur stjórnmálavafstri sínu.
Það er svo annar handleggur hvar
Albert ber niður á leið sinni að því
DVáskilursérrétt
til að stytta
aðsend lesendabréf.
því t.a.m. að byggja fleiri dagheimiU?
Gera grunnskólana heUsdags og
samfeUda? Hækka launin? Eða
lækka matarreiknigana o.s.frv.?
Kannski. En að mínu áUti er þetta
ekki endUega kjarni málsins. Aðal-
atriðið er fremur það að fóUc gefi
heimilinu aukinn gaum. Sinni börn-
unum betur og gefi þeim fleiri stund-
ir en margir gera í dag. - Ef tíl viU
vegna of mikiUar vinnu.
MáUð er m.ö.o. það að Uta í eigin
barm. Taka tU hjá sjálfum sér. Gera
hver önnur vinna að vera borgarfuU-
trúi. Ábyrgir starfsmenn segja ekki
upp starfi með þessum hætti.
í yfirlýsingu sinni gagnrýnir Katr-
ín prófkjör mjög og talar um rúss-
neska kosningu og fleira í þeim dúr.
Samt segist hún ekki útUoka að
stefna á framboð tíl Alþingis! Hún
hefur þá Uklega ekki hugsað sér að
taka þátt í prófkjöri fyrir þær kosn-
ingar heldur.
Mér finnst að Katrín hefði átt að
bjóða sig fram í fyrsta sætið og láta
á það reyna hvort hún hefði fylgi í
það. Hefði henni verið hafnað þá
hefði hún getað dregið sig tU baka
með nokkurri reisn með þeim rökum
aö kona ætti ekki erindi í borgarstjó-
embætti sem hugur hans stendur tU.
Og áreiðanlega stendur hugur hans
tU einhvers slíks, úr því hann á ann-
að borð blandar sér í umræðuna.
TímaviðtaUð kann að vera lagt út
sem Albert ætU sér framgang í hópi
sameinaðra vinstri manna og gæti
jafnvel tekið boði borgarstjóraemb-
ættis þeirra. Það get ég þó ekki séð
fyrir mér. Miklu heldur að Albert sé
heiðarlega tUraun tU að bæta það
sem aflaga hefur farið heima. Að
sættast, sé um ósætti að ræða, og
vera fyrri tU að rétta sáttahönd og
fyrirgefa af einlægni. Það er nefni-
lega ótrúlegt hve orðið „fyrirgefðu"
getur rutt mörgum fyrirstöðum úr
vegi. Já, byrjum í eigin ranni og fær-
um aUt í lag þar. Síðan, ef ástæða
þykir tU, getum við bent náunga okk-
ar á hvar skórinn kreppir. En það
er sumra siður að hefja svona tiltekt
í húsi náungans.
rastólinn. - Ég held þó að Katrín
borgarfuUtrúi hafi einfaldlega ekki
árætt í prófkjör að þessu sinni gegn
öðrum þátttakendum um 2. sætið.
Enginn veit þó með vissu hvað
þarna Uggur að baki. Kannski hefur
hún líka mógðast við aðra á Ustanum
sem bera nafnið Fjeldsted. Það má
vera rétt að ofaukið sé þriðju persón-
unni með því nafni. Éitt er víst að
borgarstjóri stendur styrkari eftir
þessa óvæntu uppákomu borgarfull-
trúans. Ég hélt hins vegar að Sjálf-
stæðisflokkurinn hefði átt annað og
betra útspU inni hjá borgarfuUtrúan-
um Katrínu Fjeldsted.
að egna fyrir sjálfstæðismenn, enda
segist hann ávaUt verða sjálfstæðis-
maður. Það er því ekki fráleitt eftir
allt að sjálfstæðismenn eigi eftir að
þurfa að semja við Albert um öruggt
sæti ef hann á annað borð býður
fram. Þá er forsetasæti borgarstjórn-
ar næsta tryggt. - Nema honum verði
boðið annað sæti Ustans þegar nær
dregur kosningunum sjálfum?
DV
Óstundvísiítf-
fréttunum
EmU Thorarensen skrifar:
Mikil er vanvirða stjórnenda
Ríkissjónvarpsins við áhorfend-
ur sína vegna óstundvisi i svo-
kölluðura 11-fréttum. Það heyrir
tU undantekninga að þær hefjist
á réttum tíma en seínkar yíirleitt
um 10-15 min. og stundum upp í
hálftima. Sjónvarpsmönnum ber
að temja sér markvissari tima-
setningu á dagskrárliðum og ekki
]áta eins og þeir komist upp með
nær allt í þessum efnum í skjóh
ríkisrekstrar þar sem eigendum
sjónvarpstækja er gert skylt að
greiða afnotagjöld án tilhts tU
þess hvort vilji sé fyrir hendi eður
ei að notfæra sér dagskrá þess.
Hiuturfarmanna
ídeilunní
Heimir skrifar:
Það furðar marga á því hve
hlutur farmanna er smár í yfir-
standandi deUum sjómanna við
vinnuveitendur sína. Er þó allt
Farmanna- og fiskimannasam-
bandið aðiU að deilunnL Maður
hefði nú haldið að starfs- og fé-
lagsbræður flskimanna legðu
þeim Uð, t.d. með skrifum eða
yfirlýsingum. Það skyldi þó ekki
vera að farmenn biðu eftir aö
núverandi deila leystist og tækju
þá~upp sitt verkfaUsvopn tU að
beina að þjóðinni strax að henni
lokinni?
Söngvararnir
gleymdust
Magnea hringdi:
í upprifjun Ríkissjónvarpsins á
nýársdag af Uðnum atburðum
var m.a. getið nokkurra þekktra
einstaklinga sera látist höfðu á
árinu. Ég saknaði mjög að þar
skyldi ekki minnst þeirra tveggja
ástælu söngvara sem létust á því
herrans ári, söngvaranna, Sig-
urðar Ólafssonar og Hauks Mort-
hens. Þetta voru að mínu mati
mjög dáöir söngvarar hér á landí
og sungu sig sannarlega inn í
hjörtu landsmanna ef svo má að
orði komast - Mér fannst þetta
mikUl ijóður á Sjónvarpinu -eða
þá þekkingarleysi þeirra sem
þáttinn gerðu. Svo tengdir voru
báðir þessir menn Ríkisútvarp-
inu á söngferli sínum að það er
næsta óskiljanlegt hvers vegna
nöfn þeirra voru látin liggja
óbætt í upptalningunni.
Höfum viðefniá
flóttamönnum?
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Nýlega fann utanríkisráðherra
það út að við íslendingar ættum
aö taka víð fleíri flóttamönnum.
Það er hið besta mál að hjálpa
fólki sem er raunverulegt flótta-
fóUc en ég held að ríkisstjómin
ætti að athuga sinn gang áöur en
slfkt er ákveðiö. Þó ekki væri
nema til þess að útvega þúsund-
um landsmanna atvinnu áður en
fleiri bætast í hópinn. Ég skora á
forsætisráðherra að láta það hafa
algjöran forgang að hugsað sé um
okkar eigið fólk, sem á mjög erf-
itt, áður en hugmynd utanríkis-
ráðherra komast á dagskrá.
Ræstingakonan
fáifálkaorðu
Erla Kristjánsdóttir hringdi:
Fáheyrður atburður geröist
nýlega er ræstingakona bjargaði
Þjóðminjasafni íslands frá elds-
voða. í umræðunni um orðuveit-
ingar er verðugt aö minna á að
þessari konu tókst með athygU
sinni að bjarga Þjóðminjasafni
íslandsfrá eyðileggingu. Sjálfsagt
er nú að orðunefnd hafi þennan
opinbera starfsmann í huga næst
þegar orðum verður úthlutað.
Hlægilegt klúður hjá Katrínu
Fær Albert forsetasæti
borgarstjórnar?
Albert segir örlög Borgaraflokksins ekki draga úr sér kjark, hins vegar liggi
ekkert á.