Dagur - 24.12.1945, Blaðsíða 7

Desember 1945
J^flSUR
JÓLABLAÐ
50. tölublað
Skuggaskil
Jólahugleiðing eftir séra Sigurð Stefánsson.
,Og Ijósið skin i myrkrinu.
Jóh. 1. 5.
Enn eru heilög jól. Enn verða hin gömlu, bless-
uðu orð að nýjum veruleika: „Því að yður er í dag
frelsari fæddur." Enn hljómar lofsöngur englanna
frá Betlehem-völlum -út yfir heiminn: „Dýrð sé
Guði í upphæðum og friður á jörðu með þeim
mönnum, sem hann hefur velþóknun á.“ Enn er
um gervalla veröld þeirri hátið fagnað, sem að helgi
og himneskri fegurð á ser enga hliðstœðu.
í kirkjum borga og byggða er klukkunum liringt.
Og „þessi klukknaköll boða ljós og líf.“ Hátiðar-
sviþur fœrist yfir hin mörgu heimili, höll og hreysi.
„Sjá, fátæk stofa daglegs strits í Drottins hús er
breytt. Og dýrkun flutt af barni, vífi og manni.“
Úti i vetrarauðninni og á viðáttum hafsins eru jól
haldin. Hvarvetna er leitað, komið og kropið að
þessari óþrotlegu fagnaðaruppsjnettu allra tima og
kynslóða. Ungir og aldnir eru þar i för, glaðir og
heilir, sjukir og sárir, hamingjusamir og harmsins
börn.
„Hér er skuggaskil,“ segir eitt af skáldum vorum
■ í lofgerðaróði til jólanna. Og vissulega er þar sagður
mikill sannleikur.
Með hverjum jólum ris hœkkandi dagur upp úr
sorta skammdegisins og aftur gefur sólarsýn i landi
náttmyrkranna. Þau ytri umskipti setjum vér tiðum
i samband við Ijóssins hátíð. En kristin jól minna
þó ekki fyrst og fremst á það eða boðskapur þeirra.
„Hér er skuggaskil" í sögu mannkynsins, í lífi
þjóða og einstaklinga. Og sú staðreynd er ekki að-
eins fólgin i dularfullum dásemdum jsess, sem gerð-
ist við komu Jesú i þenna heim. Merkur trúboði
ritaði fyrir nokkrum árum þessi athyglisverðu orð
i einni af bókum sinum um Krist: „Hefði oss verið
sagt, að bann hefði fæðzt með venjulegum hætti,
og eg hefði þrátt fyrir það séð það hjá honum, sem
eg sé nú, þá mundi ég engu síður trúa á hann sem
guðdómlega veru.“
Og undir þá játning vildu vafalaust margir taka.
Vér eigum jól, ekki vegna þess með hverjum hætti
Jesús fœddist, heldur blátt áfram af því, að hann var
eins og hann var, engum likur i guðlegri tign sinni
og elsku, engum likur i óendanlegri miskunnsemi
sinni og algerum hreinleika.
Heimurinn hefir átt marga þá, sem drottnuðu yfir
löndum og lýðum, og létu kenna á valdi sinu. Til
hafa verið og eru guðiimblásnir sjáendur og sj)á-
menn, sjsekingar og skáld, brautryðjendur liárra
hugsjóna og mikilla verka. En aðeins einn frelsari.
Margir, sem visuðu veginn ótrauðir leituðu sann-
leikans og bentu á hið œðsta, fullkomna lif. Aðeins
einn, er sjálfur var vegurinn, sannleikurinn og lífið.
Aðeins einn, sem var mestur allra, en þó allra
þjónn. Aðeins einn, sem hafði guðdómlegt vald til
að segja þessi orð: „Komið til mín, allir þér, sem
erfiði og þunga eruð hlaðnir, og ég mun veita yður
hvíld.“ Aðeins einn, sem gaf þetta boðorð: „Elskið
óvini yðar og biðjið fyrir þeim, sem ofsækja yður.“
Aðeins einn, sem bað þessarar bænar i kvölum á
krossi: „Faðir, fyrirgef þeim, því að þeir vita ekki
hvað þeir gera.“ Aðeins einn, sem steig upj) af gröf
sinni til þess að sanna sigur lifsins yfir dauðanum,
sigur hins góða yfir öllu þvi illa.
Og það er þetta, sem táknar hið skýrasta skugga-
sk.il, þetta, sem gefur oss hátíðina i skammdeginu,
Ijósið, sem ekkert myrkur er i, heilög jól Krists.
Þau eru ekki aðeins minning hinnar undursam-
legu fæðingar hans, minningin um hið guðdómlega
barn, sem er reifað og liggjandi i jötu. Það er sælt
að taka á móti þeim þannig i öllum einfaldleik. En
þau eru meira. Þau eru áþreifanlcgasta yfirlýsingin,
Guð hefir gefið heiminum um endalausan kærleika
sinn og eilifa náð. Jólaguðspjallið felur i sér allan
gleðiboðskapinn um Jesúm Krist, Guðs son, frels-
ara mannanna.
Og þegar vér höldum jól, krjúpum vér lionum
ekki aðeins sem heilögu barni, er himneskar her-
sveitir lofsyngja og tilbiðja. Vér fögnum honum,
sem „konungi lífs vors og ljóss,“ sem æðsta boðbera
miskunnsemi og mildi, sannleika, réttlætis og frið-
ar á þessari jörð. Vér fögnum honum sem einustu
(Framhald á síðu 35).
JÖLABLAÐ DAGS 5