Dagur - 24.12.1946, Blaðsíða 15

HEIMILIÐ OG IÓLIN
Jólin og heimilið eru svo ná-
tengd, að við eigum bágt með að
hugsa okkur jól án heimilis og
þá einnig Iieimili án jóla.
Flestum mun svo farið, að þeir
gera sér ekki fulla grein þess, hve
mikilvægt heimilið er, fyrr en
þeir liafa misst það — kunna ekki
fyllilega að meta ágæti þess fyrr
en þeir eru komnir að heiman.
Eg minnist í þessu sambandi
pólskrar vinkonu minnar, sem
dvaldi tvö styrjaldarárin í fanga-
búðum. Eg hafði lesið margar
frásagnir svipaðar af hryllilegri
meðferð alsaklauss fólks, en eng-
in þeirra Iiefir haft jafn mikil
áhrif á mig og hin einfakla frá-
sögn Janínu.
Sennilegt er, að brennimerkið
á handlegg hennar og nálægð
Iiins raunamædda andlits hafi
haft sín áhrif og þá einnig gráu
Iiárin, sem glóðu í svörtu hári
þessarar 27 ára gömlu vinstúlku
minnar.
Ekki skildi ég fyrr en þá,
hvað ég hafði misst. Hve dásam-
legt heimili ég átti og hve ægilegt
hlutskipti okkar fanganna var.
Og þó fundum við aldrei jafn
átakanlega til þess og á jólunum.
Við reyndum að biðja, krjúp-
andi með kertastúfa, sem laum-
að hafði verið til okkar, en til
þess var lítill friður fyrir hinum
grimmu gæzlumönnum — “
Saga Janínu verður væntanlega
skráð á sínum tírna. Hún er átak-
anleg frásögn ungrar stúlku, sem
lifði af tvö ægileg ár. Hún er
merkileg, því að hún er enn eitt
dæmi þess, livað liægt er að þola
þegar föðurlandsást er annars
vegar, og hve mikilvæg einstak-
lingnum er trúin á lífið og rétt-
lætið.
#
Talið er, að jólasiðirnir í
heinralandi Janínu séu þeir allra
skáldlegustu í Evrópu.
Jólaundirbúningurinn er mik-
ill. Allt er þvegið og lireinsað, og
einiberjakvistum stráð fyrir
frarnan jdyrnar.
Þegar aðfangadagur rennur
upp, er lagt á borð: Ra.uðrófu-
súpa, uppvafin síldarflök í olíu,
bókhveitigTautur með hunangi
og angandi hveitibollur með val-
o n
múafræjum.
Allt eru þétta pólskir þjóðar-
réttir.
Oll fjölskyldan salnast sarnan
við glugga og bíður jress, að sjá
hina fyrstu stjörnu blika á himn-
inurn.
JÓLABLAÐ DAGS
JÓLASÍÐAN
Ritstjóri: Puella
Kvennadálkur Dags sendir lesendum sinum,
nœr og jjcer, innilegar jólakveðjur
Þegar allir hafa komið auga á
hana, er setzt að snæðingi.
Stjarna þessi á auðvitað að
minna á stjörnuna þá, sem vísaði
veginn til Betlehem forðum.
Eftir máltíðina heimsækir hús-
bóndinn kýrnar sínar, og er þetta
eina kvöld ársins, sem þær skilja
mannamál. Þeim er gefin væn
aukatugga, þar sem kýrnar voru
hinir þöglu vottar að fæðingu
jesúbarnsins.
Utn miðnætti er farið til
kirkju.
★
IÓLASKRAUT
Elestar húsmæður láta sér eigi
nægja að hreinsa allt og þvo, fága
heimilið og fægja fyrir jólin.
Að sjálfsögðu er það býsna
mikilvægt, að allt sé hreint og
gljái, en það er hægt að gera
tneira.
Jólaskraut hvers konar er sett
upp, og setur það skemmtilegan
svip á hátíðina. Greni, birki og
könglar er fallegt jólaskraut. Þá
eru og jóla'bjöllur og körfur
hvers konar, og ekki má gleyma
jólatrjánum og jólasveinunum,
sem alls staðar þurfa að vera.
Skemmtilegur siður er að nota
jóladúka, púða og veggteppi
með jólamyndum, sérstaklega
saumað með ]>að fyrir augum að
nota um jólin.
Slíkir lilutir, sem koma upp
um hver jól sem geymast vand-
lega þess á milli eru ótrúlegr
jólalegir og lieimilislegir í senn.
Jólasveina er auðvelt að gera
úr ullargarni eða lopa. Einnig
má gera þá ur „crepe“-pappír og
lrvítri baðmull.
Allt jólaskraut þarf að vera
komið upp fyrir kl. 6 e. h. að-
fangadag og niður aftur eftir
miðnætti á þrettándanum.
★
IÓLABOÐ
Gerið jólaboðin einföld, ó-
þvinguð og skemmtileg!
Jólaboð eiga að vera sérstæð í
sinni röð. Þau eiga ekki að vera
eins og venjuleg boð, bridge-
klúbbar, afmælisveizlur eða
saumaklúbbar. Þau eiga að vera
jólaboð.
Hverri húsmóður eða heimil-
ismanni er í sjáLfsvald sett að
gera boð sitt ógLeymanlegt gest-
unum. Þetta kostar nokkurn
undirbúning, en hann er þess
virði, því að án ha,ns á rnaður á
hættu, að þeir pólitísku standi í
einu horni og ræði landsmálin,
dömurnar skrafi um nýfætt barn
nágrannakonunnar og hvernig
Jiað liafi nú gengið til meðan
])eir hæglátari dunda við að
skoða myndir af fjölskyidunni.
Á jólunum lifa allir æsku sína
upp aftur, svo að það er tiltölu-
lega auðvelt að fá fólk á öllurn
aldri til að leika sér.
Það er tiltölulega auveit að
gera jólaboðin einföld, ójrvinguð
og skemmtileg.
o O
★
JÓLAGJAFIR
Sá siður að gleðja vini og
vandamenn á jólunum — er orð-
inn býsna gamall í sögu mann-
kynsins. — Hann er og orðinn
æði samgróinn öllum hátíðar-
höldum okar, um of þykir mörg-
um og kann nokkuð að vera til
í b"í. í sjálfu sér er það ekki sið-
urinn að gefa jólagjafir, sem
mönnum finnst orðið til um,
heldur hitt hve hóflaust er gefið
og gjafir oft rangmetnar, ]j. e.
dæntdar eftir krónufjöldanum,
sem þær kostuðu.
Víst er um ]iað, að jólin misstn
mikið af gildi sínu ,ef tekið væri
fyrir allar jólagjafir og enginn
möguleiki væri til að gefa gjafir.
Sjálfsagt er að halda upptekn-
um hætti, að gefa og gleðja aðra.
Vandinn er að stilla gjöfum sín-
um í hóf og velja af smekkvísi
og skynsemi.
Minnumst Jiess á þessum jóL-
um, að óhóf hvers konar — líka
í gjöfum — er uppliaf eyðingar,
og lítil gjöf er góð gjöf engu síð-
ur en liin stóra.
★
JÓLABAKSTUR
Þegar Jretta blað kemst í hend-
nr ykkar, hafið Jrið eflaust allar
(Framhald á bls. 30)
13