Dagur - 24.12.1946, Blaðsíða 5

ingunni um fátæklegar kringumstæð-
ur og þröngan kost.
„Hafið þetta til marks: Þér munuð
finna ungbarn reifað og liggjandi í
jötu."
Hér er ekki uppijómað nrusteri eða
skínandi höll, aðeins gripahús og jata
í óhamingjusömu, herteknu landi. Fá-
tæk móðir, sem reifar frumborið barn
sitt í gripahúsinu, — „af því að það var
eigi rúm fyrir þau í gistihúsinu.“ Að-
eins nokkrir eignalausir hirðar sáu
stjörnuna, sem iýsti yfir jötunni, og
glöddust yfir mikilfengleikanum í
smæðinni.
Drottin Kristur fæddist í jötu og
dó á krossi. Frelsi okkar kostaði hann
sjálfsafneitun og þjáningu.
Fagnaðarerindi lians er fagnaðarer-
indi hinna fátæku.
„Andi Drottins er yfir mér, af því að
hann hefir smurt mig, til að flytja fá-
tækum gleðilegan boðskap. Hann hef-
ir sent mig tii að boða bandingjum
lausn og blindum að þeir skuli aftur
fá sýn, til að láta þjáða lausa, til að
kunngjöra liið þóknanlega ár Drott-
ins.“
Þess vegna er jatan tákn jólanna.
Sakir þess tákns getum við verið
þess fullvissir, að engir tímar eru svo
illir og dimrnir, ekkert mannshjarta
svo auðvirðilegt og fátækt, að Jesús
vilji ekki koma þar að.
En hann fer fram hjá hinum stæri-
látu og hrokafullu. Þar er ekkert rúm
fyrir hann fremur en í gistihúsinu í
Betlehem.
Okkur var einmitt sagt það, um leið
og nafnakall fór fram, að ekki mætti
lesa jólaguðspjallið í kvöid.
Hér verður slíku nauðungarbanni
ekki komið við. Jólaguðspjailið lifir í
hjörtum okkar, við þurfunr ekki að
lesa það í neinni bók. Við munum
lieyra það á samkomunni hér í skólan-
um í kvöld, alveg eins og við heyrðum
pabba lesa það, eða við heyrðum það í
kirkjunni heima:
„En það bar til um þessar
mundir, að boð kom frá Ágúst-
us keisara, um að skrásetja skyldi
alla lieimsbyggðina. Þella var
fyrsla skráisetningin, er gjörð var,
þá er Kýrenius var landstjóri á
Sýrlandi. Og fóru þá allir t.il að
láta skrásetja sig, hver til sinnar
borgar.
Fór þá einnig Jósef úr Gaíileu
frá borginni Nazarret upp til
Júdeu, til borgar Daviðs, sem
heitir Betlehem, þvi að hann var
af húsi og kynþcetti Daviðs, til
þess að láta skrásetja sig ásarnt
Mariu, heitkonu sinni, sem þá
var þunguð.
En á meðan þau dvöldust þar
kom að þvi, að hún skyldi verða
léttari. Fœddi hún þá son sinn
frumgetinn, vafði hann reifum
og lagði hann i jötu, af því að
það var eigi rúm fyrir þau í gisti-
húsinu.
Og í þeirri byggð voru fjár-
hirðar úti í haga og gœttu um
nóttina hjarðar sinnar. Og engill
Drottins stóð hjá þeim og dýrð
Drottins Ijómaði i kringum þá,
og urðu þei.r mjög hrœddir.
Og engillinn sagði við þá:
„Verið óhræddir, þvi sjá, ég
boða yður mikinn fögnuð, sem
veitast. mun öllum lýðnum, því
að yður er i dag frelsari fæddur,
sem er Kristur Drottinn i borg
Daviðs. Og hafið þetta til marks:
Þér munuð finna ungbarn reifað
og liggjandi i jötu.“
Og i sömu svipan var með
englinum fjöldi himneskra her-
sveita, sem lofuðu Guð ogsögðu:
,,Dýrð sé Guði i upphæðum,
og friður á jörðu, og velpóknan
hans yfir mönnunum."
Fnn eru lágar dyrnar inn í gripahús-
ið í Betlehem.
Sá verður að beygja sig er komast
vill inn.
Þess vegna ieita fáir inn þangað. —
Kynslóð okkar ber höfuðið hátt, þó að
verk okkar séu eins og visin blöð í
stormi.
En hverjum þeim er beygir sig og
fer inn, mæta blessandi hendur.
Og lionum skín hið eilífa ljós.
Og úr djúpi sálar hans stígur gleði
og þakkargjörð til Guðs fyrir hina ó-
umræðilegu gjöf jólanna.
JÓLABLAÐ DAGS
3