Dagur - 23.12.1959, Blaðsíða 27

JÓLABLAÐ DAGS
27
í trénu steinflís, seni kastast hefur
inn í stofn þess af afli miklu, en sár-
ið greri og flísin hvarf í viðinn. Og
lífið gekk sinn vanagang.
Risafururnar bfómgast snennna
vors í heimalahdi sínu og gullið
frjóregnið leggst yfir allt umhverfi
þeirra. Könglar trjánna, sem þurfa
1 eða 2 ár til að ná fullum þroska,
eru stærri en ungbarnsnögl. Þegar
haustvindarnir blása, er ekkert
óvanalegt að sjá sæg ai þessum fræ-
fiðrildum svífa um skóginn og út
yfir rjóðrin, þar scm vænfegt er til
búsetu. Þau dreymir um það, að
Verða voldugir einvaldar skógarins,
eins og forfeðm Jreirra'vo.ru á sinni
líð. En Jrví miður eru ungviðin oft
sein að komast á legg og verða und-
ir í lífsbaráttunni við hraðvaxta
barrviðartegundir, sem einnig
dreymir sína stórveldisdrauma.
Ferðamaðurinn, sem heimsækir
rísafuruþjóðgarðinn í Kalílorníu,
beygir höfuð sitt ósjálfrátt í þög-
ulli lotningu fyrir þessurn elstu
verum jarðarinnar. Hann er ef til
vifl svo lánsamur að fá að gista í
stóru glæsilegu herbqrgi, sem útbú-
ið hefur verið í holum stofni fall-
innar furu eða fá að aka bifreið
sinni í gegnum furustofn. Hann
skoðar sárafleti stofna, sem eru nær
100 íermetrar að flatarmáli. Við,
setn fjarri stöndum, getum litla
hugmynd gert okkur urn það, Iive
miklurn erfiðleikum það er bundið
að feggja Jressi tré að velli. Til þess
að gefa mönnum ofurlitla hug-
mynd um efniviðinn í trjájötnum
Jtessum af stærri gerðinni, skulum
við hugsa okkur, að við htrggvum
einn þeirra upp, bútum hann nið-
ur og flytjum burt á vörubifreið.
Germn ráð fyrir að ltægt væri að
hlaða 6 tonnum á bifreiðina og 10
l'erðir væru farnar á dag. Samt tæki
Jrað 4 mánuði að flytja allt tréð
(gengið út frá því, að bílstjórinn
hafi frí alla sunnudaga).
í Evrópu hefur fræi risafurunnar
verið sáð í trjágarða en einnig á
öðruin stoðum, Jtar sem skilyrði
eru góð. Trén eru sérstaklega skjól-
elsk og Jturfa rakt loftslag. Þar sem
hægt hefur verið að fullnægja Jtess-
um skilyrðum, hefur furan vaxið
sæmilega, og er sums staðar orðin
myndarlegt tré samanborið við inn-
lendar furutegundir. Ef veðráttan
fer heldur hlýnandi en hitt á næstu
Jtús. árum, væri ekki loku fyrir það
skotið, að risafuran ætti eftir að
mynda fönguleg tré í Evrópu norð-
anverðri, sér í lagi, ef mannshöndin
væri Jtar með í verki. En að minni
hyggju endurlifir hún Jtó aldrei
aftur hið fyrra blómaskeið sitt.
Engin líkindi eru Jtó til Jtess, að
risafurur geti dafnað hér á landi
Þessi hugsun speglast í augum
manna þessa daga, og víst er gaman
að gleðja aðra á fæðingarhátíð frels-
arans. En að gefa konu sinni eða
manni, börnum eða efnuðum vin-
um, sem ölI endurgjalda dýrar gjaf-
ir með enn meiri gjöfum, er lítils
virði. Að gefa af eignum sínum er
lítil gjöf, hefur réttilega verið sagt.
Hin dulda ósk um Jtakkir eða beint
endurgjald eitrar jólagjöfina, og
gleður ekki gefandann, eins og
Jtann sem gefur af þörf til að hjálpa
nú, svo að nokkru gagni komi, enda
Jtótt Jtær yxu hér með ágætum fyr
ir tugmilljónúm ára. Nú eru það
harðgerðari og lágvaxnari barrvið-
ir, sem eiga að klæða landið okkar
á komandi öldum. Kynslóðir koma
og kynslóðir fara engu síður í
heimi gróðursins en í heimi rnanna
og dýra.
Sú kemur tíðin, og máske fyrr en
margan grunar, að aldursforsetar
jarðar, fururnar niiklu, líði undir
lok — hverfi fyrir fullt og allt inn í
dánarheim ámanna’ — á sama hátt
og þúsundir tegunda jurta og dýra
hafa gert á undan þeim. Engin I í 1 -
vera, lrversu voldug sem hún er,
megnar að bjóða Jteim örlögum
byrginn.
og gleðja, án Jtess að aðrir viti.
Einhvern tíma kemur að Jtví, að
af okkur verður allt tekið og gefið
öðrum, en þá vaui betra að hafa
látið gjafmildi sína lyfta sér og
þiggjendunum á meðan tírni var
til.
Margir eru gjafar Jturfi um þessi
jól. Lítum til Jteirra nieð gát og lát-
um eitthvað af liendi rakna — okk-
ar vegna fyrst og fremst — liinna
fátæku líka.
GLEÐILEG JÓL!
HVORT ER SKYNSAMARA, KARLINN EÐA KONAN?
Hinn frægi, þýzki heimspekingur, Schopenhauer, var eitt sinn spurð-
ur að því í samkvæmi, hvort hann áliti skynsamara, karlinn eða konuna.
Hann svaraði óðara:
— Auðvitað er konan skynsamari. Hún velur sér karlmann fyrir
maka og lífsförunaut, en karlmaðurinn velur konuna.
HVAÐ Á AÐ GEFA í JÓLAGJÖF?