Dagblaðið Vísir - DV - 15.07.1994, Blaðsíða 15
FÖSTUDAGUR 15. JÚLÍ 1994
15
einmitt slík þátttaka í atvinnulíflnu
hluti af símenntun kennara sem
gerir þá aö hæfari kennurum?
Meiri kennsla
Það er hins vegar ekkert sem
mælir gegn því aö endurskoða okk-
ar skólakerfi en ég vil taka undir
þá skoðun Guðna Guðmundssonar
rektors, sem fram kom hér í DV,
„að meðan vel er unnið þá dugi
lengd skólaársins". Hins vegar
taldi hann að kennslan ætti að vera
meiri og gengið eftir meiru allan
grunnskólann.
Ég er mjög efins um að lengra
skólaár bæti námsárangur. Ég ótt-
ast fremur að slík breyting skapaði
námsleiða og yrði til þess að mörg
ungmenni, sem kosta sig sjálf til
náms, yrðu að hætta námi. Þrátt
fyrir styttri skóla en hjá frændþjóð-
um hefur mér sýnst að í ýmsum
keppnum i flóknum greinum, hvort
sem það snýr að andlegum eða
verklegum þrautum, haíi okkar
fólk staðist prófið. Því er mikilvægt
að lenging skólaársins sé rædd frá
öllum hliðum áður en ákvöröun er
tekin.
Guðni Ágústsson
„Sérstaða þessa lands er hið stutta og
bjarta sumar. Ég er sannfærður um að
skóli yfir sumarmánuðina skapaði
námsleiða og lakari árangur.“
Á að lengja skólaárið?
Umræða er hafin um að lengja
skólaárið hér á landi í tíu mánuði
á ári. Slík breyting kæmi við alla
þætti þjóðlífsins og orkar tvímælis.
Mikilvægt er að þessi áform verði
rædd af fullri einurð áður en svo
róttæk breyting er gerð hér á landi.
Sumarhléið
í upphafi skal endinn skoða. Skil-
aði slík breyting okkur betri skól-
um og skarpara námsfólki? Stúd-
entspróf kæmi að vísu ári fyrr en
spurningin er þessi: Hverju skilar
í staðinn hið langa hlé, er það illa
nýtt, og standa okkar ungmenni
jafnöldrum sínum í nágrannalönd-
um að baki eða hafa þau víðtækari
reynslu þegar námi lýkur?
Nú vill svo til að slík ákvörðun
að lengja skólann í tíu mánuði
myndi á mörgum sviðum gjör-
breyta þjóðfélaginu, auk þess aö
vera dýr framkvæmd.
Breytingin breytti mjög högum
þriggja hópa: skólafólksins, kenn-
aranna og ekki síst foreldranna.
Vinna skólafólks skilar tvennu:
þeir kynnast vinnunni á mikil-
vægu mótunarskeiði og atvinnu-
háttum þjóðarinnar. Auk þess er
efnahagur margra heimila með
þeim hætti að þessi sumarvinna
getur ráðið úrslitum um hvort
unglingurinn heldur áfram námi.
Þetta á ekki síst við um skólafólk
sem sækir heimavistarskóla eða
skóla fjarri eigin heimih.
Sérstaða iandsins
Nú búum við í fyrsta sinn í ára-
tugi við atvinnuleysi en slíkt tíma-
bundið ástand má ekki rugla þessa
umræðu. Bæði atvinnulífið og ekki
síður stjórnmálamennirnir hafa
lýst vilja sínum til að bægja slíkri
plágu frá. Skólarnir eru heldur
ekki nein barnaheimili eða
geymslustaður til að veita afþrey-
ingu og aliir staðir þar sem fólki
leiðist eða líður ekki vel skaða ár-
angur.
Sérstaða þessa lands er hið stutta
og bjarta sumar. Ég er sannfærður
um að skóli yflr sumarmánuðina
skapaði námsleiða og lakari árang-
ur.
Starf kennarans er önnur hlið
þessa máls. Kennarar hafa ekki
síður en unghngarnir sótt í önnur
störf á sumrin, bæði til að bæta
„Skólarnir eru heldur ekki nein barnaheimili eða geymslustaður til að veita afþreyingu," segir Guðni m.a. í
greininni.
kjör sín en ekki síður til að hvhast
og byggja sig upp fyrir næstu önn.
Verða það jafn góöir skólamenn
sem hætta að taka þátt í fjölbreytt-
um störfum þjóðfélagsins? Er ekki
KjaHarinn
Guðni Ágústsson
alþingismaður
Hverjum á að trúa, hver er að Ijúga?
Að undanfórnu hefur umræða
um hugsanlega inngöngu íslands í
Evrópusambandið aukist verulega.
Berlega er komið í ljós að ekkert
var að marka orð stjórnvalda við
undirbúning EES-samninganna
um að þeir hefðu það í för með sér
að ekki þyrfti að ræða inngöngu
landsins í ESB í náinni framtíð.
Enn sem komið er hefur enginn
íslenskur stjórnmálaflokkur geng-
iö fram fyrir skjöldu og kveðið upp
úr með að hagsmunum íslands sé
best komið fyrir innan ESB. Álykt-
un Alþýðuflokksins í síðasta mán-
uði um þessi mál var hvorki fugl
né fiskur enda þótt menn þekki
vilja formannsins í þessum efnum.
SUJ samþykkti reyndar nýlega
ályktun um að ísland ætti að sækja
um aðild að Evrópusambandinu.
Svo skemmtilega vildi til að sama
daginn bárust þær fréttir frá Sví-
þjóð að þarlendir ungkratar hefðu
samþykkt andstöðu við umsókn
Svíþjóðar um aðhd að ESB.
Vitnað í utanríkisráðherra
í vor hafa veriö að berast fréttir
utan úr heimi um að utanríkisráð-
herra íslands, Jón Baldvin Hannib-
alsson, hafi lýst því yfir að ísland
muni sækja um aðild að Evrópu-
sambandinu innan skamms tíma. -
Upp á síðkastið á þetta að gerast
fyrir árslok. Á sama tíma hefur
Kjallariiin
Gunnlaugur Júlíusson
hagfræðingur og formaður
Samstöðu um óháð ísland
forsætisráðherra lýst því yfir að
stefna ríkisstjórnarinnar sé að að-
ildarumsókn að ESB sé ahs ekki á
dagskrá að sinni.
Fyrst birti svússneskur fjölmiöill
fréttir þar að lútandi og bar utan-
ríkisráöherra fyrir fréttinni. Hann
bar fréttina af sér. -.Þar næst var
frétt sama efnis höfð eftir gríska
forsætisráðherranum. Þeir höfðu
aldrei rætt saman um þessa hluti
að sögn JBH. - Aftenposten í Nor-
egi kom þar næst og vitnaði í utan-
ríkisráðherrann þess efnis að ís-
land ætti að sækja um aðild að
ESB. - Síðan birti Daily Telegraph
frétt fyrir viku þess efnis að hugs-
anlega muni íslendingar sækja um
aðhd að ESB fyrir áramót og er
JBH borinn fyrir fréttinni. - Síðan
er haft eftir honum í ítölskum
fjölmiðli í gær (7. júh) að þaö sé lífs-
nauðsyn fyrir íslendinga að sækja
um aðhd að ESB að mati utanríkis-
ráðherra. Enn neitar JBH að fréttin
sé höfð eftir sér.
Hverjum á að trúa?
Það er ljóst að fyrir getur komið
að rangt sé haft eftir mönnum eða
orð óvarlega túlkuð af blaðamönn-
um. Þess vegna er ekki ástæða th
að hoppa hátt þótt berist ein og ein
undarleg frétt utan úr heimi þar
sem haft er eitthvað eftir stjórn-
málamönnum sem þeir vúlja ekki
kannast vúð. En þegar komnar eru
fimm samhljóða fréttir frá jafn-
mörgum löndum á skömmum tima,
þar sem haft er eftir utanríkisráð-
herra að ísland eigi og muni sækja
um aðhd að ESB á næstu mánuðum
þá snýr málið dáhtið öðruvísi við.
Er á ferðinni alþjóðlegt samsæri
um að ljúga skoðunum upp á utan-
ríkisráðherra landsins og herma
upp á hann orð sem hann hefur
aldrei sagt eða er málflutningur
hans erlendis vúð blaðamenn á
þeim nótum að hann vhl ekki vúð
Málið er orðið þannig vaxið að
eðhlegt er að utanríkismálanefnd
alþingis taki það formlega fyrir.
Stjórnskipulega hefur hún nokkra
ábyrgð á utanríkisstefnu íslend-
inga og getur því vart látið þessa
umræðu sem vúnd um eyrun þjóta.
Gunnlaugur Júlíusson
„Er á feröinni alþjóðlegt samsæri um
aö ljúga skoðunum upp á utanríkisráö-
herra landsins og herma upp á hann
orö sem hann hefur aldrei sagt...?“
hann kannast þegar heim er kom-
ið?
Fagna
nýrristefnu-
mótun
„Arið 1990
var í rauninni
búiö að taka
ákvörðun um
að halda í alla
steinbæi sem
eftir voru en
svo hafa borg-
aryfirvöld _ ...
verið rokk- ,Ra9nb*'ður cÍT'
andimeðþað. 'aksdótta h,aSógU-
Frá því ég téiaginu
byrjaði að taka þátt í húsfriðun-
arbaráttunni árið 1975 hefur það
verið einkennandi hversu óljóst
hefur veriö í hvaða hús ætti að
halda. Ég fagna því mjög sem
Guðrún Agústsdóttir borgarfuh-
trúi hefur sagt að nú ætti að
móta framtíðarstefnu í þessu
máli því fram að þessu hefur
þetta verið barátta um hvert ein-
asta hús. Einn daginn á steinbær-
inn að fara og annan daginn á að
halda í hann. Víð erum mjög
heppin að eiga þó þessa 25 bæi
sem eftir eru og ekki spurning
að við eigum að varöveita þá.
Steinbæirnir eru th vitnis um
söguna. í mörgum thfellum voru
það tómthúsmenn sem hlóðu
þessa bæi úr afgangsgrjóti og það
var mjög merkilegt framtak og
sýndi mikinn stórhug en því mið-
ur hafa fáir eða engir þessa verk-
kunnáttu lengur. Margir þessara
bæja eru mjög smekklegir og fah-
egir og meö vúlja, áhuga og hygg-
indum er liægt að gera þá hægt
og rólega upp. Maöur verður bara
að vera opínn fyrir þeim mögu-
leikum sem eru fyrir hendi."
Varð-
veisla yrði
kostn-
aðarsöm
„Brenna er
eimi af gömlu
steinbæjun-
um og þess
vegna væri
æskilegt að
varöveita MHL
hana. Hins ,
vegar er hús- Pórunn Pa^ótt'r’
ið í mikilli byggingaverktræi-
niðurníðslu in«ur °9 varabor«-.
og til lítihar arfullirúi
prýði eins og stendur. Það Mggur
fyrir að það myndi kosta tals-
verða fjármuni að koma því i
gott ástand. Það sem vegur
þyngst í þessu máli er að eigend-
ur hússins hafa eindregið óskað
eftir því að fá aö rífa það. Það er
því um það að ræða að grípa ekki
fram fyrir hendur eigenda
Brennu og leyfa þeim að rífa það
í friði eða að fara út í að varð-
veita húsið án samstarfs vúð eig-
enduma. SUkar aðgerðir eru
ávaht kostnaðarsamar. Ég met
það svo að Brenna sé ekki þess
virði aö fara út í að varðveita
hana án samstarfs vúð eigendur.
Menn verða að velja og hafna í
þessum málum sem öðrum og i
gamla bænum eru fjölmörg önn-
ur hús sem þarf fjármagn í að
varðveita og samstarf viö eigend-
ur er fyrirsjáanlegt. Það má líka
geta þess að húsafriðunarsjóður
hefur kostað th uppmælingu á
steinbænum þannig aö hann
kemur th meö aö varöveitast á
teikningum þó svo eigendur
Brennu myndu láta rífa hann.“