Dagblaðið Vísir - DV - 29.07.1995, Blaðsíða 10

10
LAUGARDAGUR 29. JÚLÍ 1995

áss&löjig
.. :
• # , L
ÍlÍ'íi

■'-:
selvfarget avklippodi: 3eans bukser
orange joans-bukser
fra Diesel
;gBBWgl&iÆ«iwarý “*í .;■.,-■-'■■\;
Hvíc jejanabukae
sonj er fargcc tpíí
BB
2fiKK»m
■■■A.cAi JB-. I? i ira gfal-n r-ertnúr
GAMLE
KLÆR
"Hardu lilö iwuger,
sa gior not? rnwl de
klimc du har heng-
cndc I skapel, aier
jonlcno lra mole-
6hOlWi.
KIipp fiv don siittc
jeansen v\lw torg
den aamltj T-fikiOf-
icn og kncsiromnö-
nc. Du kan blanoo
dlno ctjnc targcr;
Turklsbiatt qq flult
nir gronL Rodt og
6lðU bMf* ftQlðU osv.
ekBperirníintcr sciv.
VaclJciinciUí
Ákvik. A$di$ &va
PeUirsdvttirag
UsoWang,-
Opna Ásdísar í tískublaöinu KK þar sem hún sýnir hugmyndir um endurhönnun á gömlum fötum.
Ásdís Pétursdóttir, íslenskur nemi í hönnun, hannar fyrir tískublaðið KK:
Skemmtilegast að
gera hlutina sj álf
- segir Ásdís sem er ákveðin í að leggja fyrir sig fatahönnun í Evrópu
Gisli Kristjánsson, DV, Ósló:
Ásdís Pétursdóttir snarar af sér
svuntu veitingakonunnar. Vinnu
dagsins er lokið og hún býður til
sætis á Café Cappuccino, einu vin-
sælasta veitingahúsi Óslóar, brosir á
móti sólinni og er nú gestur stutta
stund þar sem hún annars vinnur
daglega.
Þjónusta og eldamennska er ekki
áhugamál heldur vinna. Áhuginn
beinist allur að tískuhönnun og í
nýjasta hefti Kvinner og Klær, helsta
tískublaðs Noregs, á hún eina opnu
meö hugmyndum um endurhönnun
á gömlum fötum.
Ásdísi var boðið að hanna opnu í
blaöið eins og öðrum fyrsta árs nem-
um við Esmond tískuskólann þar
sem hún var við nám í vetur. Bestu
lausnirnar voru valdar úr og birtar.
Skemmtunin er nóg
„Fyrst og fremst var gaman að fá
þetta verkefni. Skemmtunin er alveg
nóg fyrir mig og ég reikna ekki með
að ein opna í tískublaði leiði til fleiri
tíöinda. En þaö er hka viðurkenning
að mitt verkefni var valið úr um 30
verkefnum og birt,“ segir Ásdís og
sýpur á kaffinu sem hún hefur nú til
tilbreytingar borið fram fyrir sjálfa
sig.
Námið við skólann í Ósló tekur
þrjú ár en Ásdís er ekki viss um
framhaldið. Hana langar til að kom-
ast nær heimstískunni í Evrópu og
halda náminu áfram í Þýskalandi eöa
París. Næsta vetur er þó ætlunin að
vera á íslandi en draumurinn er að
vinna við hönnun úti í Evrópu.
„Ég er ákveðin í að halda áfram á
sviði hönnunar, hvar svo sem það
verður. Það á vel við mig að geta
gert það sjálf sem mig langar til að
eiga. Það kostar meiri vinnu en að
ganga bara inn í búð og kaupa en
ánægjan er líka þeim mun meiri,“
segir hún.
Sveitó Norðmenn
Ósló er ekki beinlínis þekkt sem
háborg tísku og glæsimennsku og
Ásdís viöurkennir aö staðurinn sé
„heldur grár að vetrinum" og íbú-
arnir flestir heldur tregir til að til-
einka sér þaö sem nýtt er.
„Mér fannst að Ósló ætti meira
skilið en svo að ég reyndi ekki að
kynnast henni líka að sumrinu.
Núna er alla daga mikið líf í bænum
og ég sé það á unga fólkinu að það
hefur fullan hug á að gera uppreisn
gegn hefðunum í klæðaburði," segir
Ásdís og hlær.
„Það er eins og það loði alltaf við
Norðmenn aö þeir vilji þara ganga í
einhveiju sem er þægilegt og sterkt.
Ég sný mér við á götu hér ef ég sé
flott klæddan karlmann og það er
ekki oft. í það minnsta sjaldgæfara
Ásdísi langar að komast nær heims-
tiskunni í Evrópu og halda náminu
áfram i Þýskalandi eða París.
en á íslandi. En þetta er greinilega
að breytast og tískubúðirnar hérna
þora nú að taka meiri áhættu í inn-
kaupum en áður,“ segir Ásdís.
Tilraunastöð
tískunnar
Meðal Norðmanna af yngri kynslóð
er það útbreidd trú að tískuhúsin í
Evrópu prófi framleiöslu sína fyrst á
íslandi áöur en hún fer á markað
annars staðar á Norðurlöndum.
Þetta á að vera ástæðan fyrir því að
íslendingar þykja meiri stertimenn í
klæðaburði en frændurnir handan
við pollinn.
„Þetta er mjög skemmtilegur mis-
skilningur sem ég heyri oft. Ástæðan
er þó fyrst og fremst munur á hugar-
fari. Hér er fólk hrætt við að prófa
eitthvað nýtt en á íslandi verður fólk
helst alltaf að vera klætt samkvæmt
nýjustu tísku. Þetta gengur þó of
langt þegar 11 og 12 ára stelpur geta
ekki farið út nema vera eins og
klipptar út úr tískublaði,“ segir Ás-
dís og brosir að landanum.
Vinna fram á nætur
Ásdís segir að sér hafi komið á
óvart hversu erfltt hönnunamámið
er og að oft hafi hún orðið að sitja
við fram á nætur síðasta vetur til að
ljúka verkefnum dagsins.
„Ég er búin að gleyma því nú
hversu erfitt þetta var en kærastinn
minn, Hallgrímur Ólafsson, man bet-
ur þegar ég sat hálfgrátandi yfir
verkefnunum og komið fram á nótt.
Það er merkilegt að við skulum enn
vera saman eftir allt þetta erfiöi,“
segir Ásdís og hugsar hlýtt til hans
Halla. Hallgrímur er húsamálari og
fylgdi Ásdísi til Noregs.
Dýrtnám
„Esmond-skólinn er þekktur fyrir
að gera strangar kröfur og hefur út-
skrifaö marga fræga hönnuði. Úti-
búið hér í Ósló er tiltölulega nýtt en
það hefur þegar áunnið sér gott orð,“
segir Ásdís.
Veran þar er ekki gefin því skóla-
gjöldin eru um 400 þúsund íslenskar
krónur á ári og er þá allur kostnaður
við efniskaup og uppihald ekki talinn
með. En án erfiðis og útgjalda er
engin von um árangur í hörðum
heimi tískunnar.
„Móðir mín, Magnea Þórunn Ás-
mundsdóttir, er fyrirmynd mín. Hún
var orðin fertug þegar hún byrjaði
að læra myndlist og ég nýt góðs af
að hafa alist upp á listamannsheim-
ili. Ég er líka staðráðin í að verja tíma
mínum í það sem ég vil gera og læra
það sem ég vil læra,“ sagði Ásdís.