Þjóðviljinn - 06.06.1981, Blaðsíða 11

Helgin 6. — 7. júnl 1981 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 11
tónbalkur___
La Bohéme
n
Fjórir nýir
söngvarar í
aðalhlutverkum.
Kristján
Jóhannsson og
Sieglinde
Kahman
stórsigra hjörtun
Kristján Jóhannsson
Eins og flestir vita hefur
óperan La Bohéme veriö sýnd i
Þjóðleikhúsinu að undanförnu
og við mikinn fögnuð. Á þriðju-
daginn var i rauninni ný frum-
sýning á henni, þvi það voru
komnir fjórir nýjir söngvarar i
nokkur stærstu hlutverkin: þar
var Kristján Jóhannsson
kominn i stað Garðars Cortes, i
hlutverk Rudolfo, Sieglinde
Kahman i hiutverk Mimi i stað
Ólafar Harðardóttur, Elin
Sigurvinsdóttir i Musettu i stað
Ingveldar Hjaltested og sá
gamalreyndi en alltof sjald-
heyrði Jón Sigurbjörnsson, það
er að segja sjaldheyrði sem
söngvari i'seinni tið, i stað Eiðs
Gunnarsson i hlutverk heim-
spekingins með frakkann
fræga, sem verður tilefni
eftirminnilegrar bassariu þegar
honum er stampaö i fjórða
og svo eftir þriðjudagskvöldið.
Það byrjaði þó alls ekki nógu
vel. Aheyrendur voru daufir
framan af, en eins og kunnugt,
þola tenórar fátt ver en kulda,
enda náði Kristján alls ekki þvi
sem maður bjóst við i fyrstu
ariunni, Che gelida manina og
var eins og hálf miður sin allan
fy rstaþáttinn En þetta smá kom
og eftir hlé, i þriðja og fjórða
þætti, blómstraði þessi bjarta
og um leið þrumusterka rödd
hans, sem enginn með eyru á
höfðinu fær staðist. og
leikurinn og músikalitetið var
svo sannarlega hrifandi.
Sieglinde Kahman vann lika
mikinn leik og söngsigur i
hlutverki Mimiar. Sieglinde er
mikil dramatisk söngkona það
vissum við fyrir ekki sist siðan
við heyrðum hana i Desdemónu
i Otello i vetur. En i hlutverki
stúlkunnar Mimi var hún hreint
ótrúleg og var þó sannarlega
litið gert til að hjálpa henni. Hún
var höfð i búningum annarrar
söngkonu, það er ólafar, en þær
eru vitaskuld gjörólikir
persónuleikar þó þær séu báðar
miklar söngkonur. Þessi kostu
lega sparsemi, eða athugunar-
leysi, hefði getað komið illa
niður á Sieglinde, ef hún hefði
ekki haft svona mikið að gefa i
hlutverk Mimi.
Og þetta hélt áfram að vera
skemmtilegt. Elin Sigurvins-
dóttir kom yndislega á óvart i
hlutverki Musettu með sinni
fjörmiklu og fallega skóluðu
sópranrödd og léttri og leikandi
framkomu á sviðinu. Jón Sigur-
björnsson yljaði manni lika um
hjartarætur, með sinum mikla
og hljómfagra bassa og örugg-
um leik. Frakkarian fræga i
fjórða þætti snerti mann djúpt,
þrátt fyrir að leikstjórnarlegur
undirbúningur undir það atriði
hafi verið i greinilegu lágmarki.
Já, þvi miður: ef það er eitthvað
sem maður er dapur yfir i þess-
ari sýningu Þjóðleikhússins á
La Bohéme, þá' er það leik-
stjórnin, búningar og tjöld
söngur og hljóðfærasláttur og
það er auðvitað ekkert smáveg-
is, en er oftast I prýðilegu lagi.
Nokkrir þátttakendur i Skerplu Musica Nova.
Skerpla 1981
Musica Nova hefur nú starf-
semi á nýjan leik eftir u.þ.b. 10
ára hlé. Markmið þess er sem
fyrr að kynna nýja tónlist, inn-
lenda sem erlenda og stuðla að
auknum samskiptum islenskra
tónskálda, tónlistarflytjenda og
almennra áheyrenda. A starfs-
árinu 1981-82 eru fyrirhugaðir
fernir „fastir” tónleikar
(október — desember — febrúar
— april) og verður nýtt islenskt
tónverk, sérstaklega samið að
tilhlutan félagsins, frumflutt á
hverjum þeirra. Þessi tónverk,
sem greitt er fyrir með hjálp
menntamálaráðuneytisins og
Tónskáldasjóðs Ríkisútvarps-
ins, hafa þegar verið ákveðin og
urðu tónskáldin Atli H. Sveins-
son, Guðmundur Hafsteinsson,
Jónas Tómasson og Karolina
Eiriksdóttir fyrir valinu sem
höfundar þeirra. Onnur verk á
fyrirhuguðum efnisskrám verða
ný eða nýleg islensk og erlend
tónverk, svo og verk genginna
meistara, sem vanræktir mega
teljast hér á landi (Ives, Varése,
Webern, Schönberg, Jón Leifs
o.s.frv. o.s.frv.).
Skerpla I98ler tilraun Musica
Nova til að sameina krafta nú-
tima tónlistar i einu og eftir-
minnilegu átaki. A fyrstu tón-
leikunum að Kjarvalsstöðum á
mánudaginn kl. 16, verða flutt
fjögur tónverk eftir útlend tón-
skáld, þar af þrjá meistara frá
fyrri hluta þessarar aldar,
amerikanann Charles Ives,
austurrikismanninn Anton
Webern og frakkann Edgar
Varése, en þeir eru allir litt
kunnir hér á landi þó þeir séu
taldir til merkustu tónskálda
tuttugustu aldarinnar. Fjórða
útlenda tónskáldið er frægasta
núlifandi tónskáld hollendinga,
Ton de Leeuw, en það er „Night
music” fyrir einleiksflautu, sem
Manuela Wiesler mun leika.
Eftir hlé á fyrstu tónleikum
Skerplu 1981 verður flutt all ný-
stárlegt verk fyrir þrettán
hljóðfæri, þ.e. Argerð ’81, eða
tólf þættir yfir mánaðaheitin
gömlu, frá Skerplu til Hörpu,
eftir tólf islensk tónskáld: Jónas
Tómasson, Áskel Másson, Jón
Nordal, Magnús Bl. Jóhanns-
son, Gunnar R. Sveinsson, Leif
Tónlistarhátíð
Musica Nova:
Fimm tónleik-
ar, 8.-21. júní
Þórarinsson, Karólinu Eiriks-
dóttur, Hjálmar Ragnarsson,
Þorkel Sigurbjörnsson, Snorra
S. Birgisson, Pál P. Pálsson og
Atla H. Sveinsson. Er ekki ólfk-
legt að mörgum þyki þetta
áhugavert, enda ekki um svona
uppátæki að ræða á hverjum
degi hér i bænum.
Kirkjutónleikar
á miðvikudaginn
t Kristkirkju verða svo aðrir
tónleikar Skerplu, á miðviku-
daginnkl. 20.30. Þar verður flutt
alislenskt prógramm, eftir sex
tónskáld. Fyrst leikur Ragnar
Björnsson á orgel kirkjunnar, 10
sálmforleiki eftir Atla Heimi,
Gunnar Reyni, Jón Nordal,
Ragnar Björnsson, Leif Þór-
arinsson og Þorkel Sigurbjörns-
son, en þessir forleikir voru
flestir samdir fyrir tónleika sem
Ragnar hélt i fyrrasumar aust-
ur i Skálholti. Þá mun verða
flutt kantata fyrir kór, einsöng
og orgel, yfir texta úr sálmun-
um i bibliunni, eftir Leif Þórar-
insson. Þetta verður fyrsti
heildarflutningur verksins, en
áður hafa þrir þættir þess verið
fluttir á tónleikum hér heima og
i Þýskalandi. Það er kirkjukór
Akraness, undir stjórn Hauks
Guðlaugssonar söngmálastjóra
sem syngur kórhlutverkið, en
með einsöngshlutverkið fer
Halldór Vilhelmsson og ein-
söngvarar i kórnum sjálfum eru
Agústa Agústsdóttir og Pétur
örn Jónsson. Organleikari
verður spánverjinn Antonio
Corveiras, en hann er hér starf-
andi organisti við Hallgrims-
kirkju. Kantata þessi heitir
„Ris upp, ó guð” og þess má
geta að þessa dagana er unnið
að þvi að taka hana upp á segul-
band, til útgáfu á hljómplötu
seinna á árinu.
Eftir næstu helgi verður svo
Músfkhópurinn, þ.e. hópur
yngstu starfandi tónskálda með
tónleika að Kjarvalsstöðum, á
mánudaginn 15. júni kl. 21.
Þeirra, og Nýlistartónleikameð
bandarikjamönnunum Philip
Corner og Malchohn Goldstein
(gjörningar ofl.) i Norrænahús-
inu 18. júni kl. 20.30 og tónleika
með verkum Snorra S. Birgis-
sonar (Sólstöðu-tónleika) 21.
júni, verður getið nánar hér i
næstu helgarblöðum.
En þessa vikuna eru það
„Stofntónaleikarnir” á
Kjarvalsstöðum og „Kirkjutón-
leikarnir” i Kristkirkju, sem
skipta máli. Flytjendur á Stofn-
tónleikum verða auk Manuelu
Wiesier, Kristján Stephensen,
óbó, Sigurður Snorrason,
klarinett, Hafsteinn Guðmunds-
son, fagott, Stefán Stephensen,
horn, Jón Hjaltason, trompet,
William Gregory, básúna,
Laufey Sigurðarsóttir, fiðla,
Júliana Kjartansdóttir, fiðla,
Helga Þórarinsdóttir, vióla,
Nora Sue Kornblueh, selló,
Gunnar Kvaran, selló, Joan
Stupcanu, kontrabassi, Helga
Ingólfsdóttir, semball, Snorri S.
Birgisson, pianó, Óskar Ingólfs-
son, klarinett, Jón A. Þorgeirs-
son, klarinett, og Reynir
Sigurðsson, vibrafónn. Þetta er
einvalalið úr hópi yngri tónlist-
armanna okkar og má þvi sann-
arlega búast við hörkugóðum
flutningi þessara erfiðu og
þrumuspennandi tónverka.
Aðgöngumiðar verða seldir
við innganginn á hverja tónleika
og kosta fimmtiu krónur, en það
er hægt að kaupa 50% afsláttar-
kort á alla tónleikana i Islenskri
Tónverkaverkamiðstöð,
Freyjugötu 1 og Helgafelli við
Veghúsastig. Býsna góð kaup
það, eða tuttuguogfimmkall per
konsert.
Umsjón
Leifur
Þórarinsson
þætti.
Nú skulum við ekki fjalla um
sviösetninguna neitt að ráði,
það var gert hér á dögunum, en
leikstjóri er sem kunnugt er
Sveinn Einarsson og hljóm-
sveitarstjóri Jean-Pierre Jacq-
uillat. Snúum okkur beint að
söngvurunum fjórum og
er þá ekki rétt að byrja á
Kristjáni Jóhannssyni sem sigr-
aði jafnvel köldustu hjörtu i
salnum, með glæsilegum
söng og heillandi leiktilburðum.
Það er ekki ofsögum sagt, að
maðurinn er sem fæddur i
óperu, hvernig svo mátti annars
vera á Akureyri fyrir rúmum
þrjátiu árum. Þeir sem hafa
fylgst með Kristjáni undanfarin
ár, eru i sjöunda himni þessa
dagana, eftir tónleikana á veg-
um tónlistarfélagsins, i
Háskólabiói á fimmtudaginn
var, þar sem hann kom fram i
Aríum og dúettum, með hinni
stórkostlegu Dorriet Kavanna,
sópransöngkonu, sem væri útaf-
fyrir sig efni i heila blaðagrein.
Samleikur í Norræna húsinu
A fimmtudaginn kemur, þann
11. júni kl. 20.30, verða óvenju
spennandi tónleikar i Norræna
húsinu. Bræðurnir Þórhallur
Birgisson fiðluleikari og Snorri
S. Birgisson pianóleikari og tón-
skáld munu leika aldeilis stór-
skemmtilegt prógramm eftir
Prokoffief, Kabalevsky,
Wieniawsky, Ravel og Satie,
flest vcrk sem sjaldaneða aldrei
hafa heyrst hér áður.
Þórhallur lauk einleikara-
prófi frá tónlistarskólanum i
Reykjavik fyrir u.þ.b. tveim
árum og höfðu kennarar hans
verið Ingvar Jónasson, Jón Sen
og Guðný Guðmundsdóttir. Sið-
an hefur hann verið við nám i
Manhattan tónlistarskólanum I
New York og notið handleiðslu
Carroll Glenn. Þórhallur er að-
eins tuttugu og eins árs gamall.
Eldri bróðirinn, Snorri, er eitt
af áhugaverðustu tónskáldum
okkar, en hann er lika afbragðs
pianisti, vann m.a. (ásamt
Manuelu Wiesler) til Norður-
landaverölauna i kammer-
múslk, i Helsinki 1975. Það er
margt spennandi á efnis-
skránni, t.d. verður sónatanr. 1
eftir Prokoffief flutt hér i fyrsta
sinn og lögin eftir Satie, „Chose
vues a droit et a gauche sans
lunettes”, eða nokkurnveginn
„Horft gleraugnalaust til hægri
og vinstri” hafa tæplega heyrst
hér heldur. Þá er Scherzo-
Tarantella Wieniawskýs ekkert
smávegis virtúósstykki og són-
ata Ravels, sem tónleikunum
lýkur á, er áreiðanlega upplifg-
andi, með blús og pepertuum
mobile.
Bræðurnir Þórhallur og Snorri S. Birgissynir munu leika aldeilis
stórskemmtilcgt prógramm (Ljósm.: gel)