Þjóðviljinn - 19.02.1983, Blaðsíða 7

Helgin 19.-20. febrúar 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7
hYikmyndir
Pink Floyd. The Wall
Bretland, 1982
Stjórn: Alan Parker
Handrit: Roger Waters
Kvikmyndun: Peter Biziou
Teiknimyndir: Gerald Scarfe
Tónlist: Pink Floyd
Leikendur: Bob Geldof, Christine
Hargreaves, Kevin McKeon.
Sýningarstaður: Nýja bíó.
Pink Floyd mun hafa orðið til
sem rokkgrúppa á sjöunda ára-
tugnum einsog svo ótal margar'
aðrar slíkar, í kjölfar bítla, veltandi
steina og hvað þær nú hétu allar
þessar grúppur sem höfðu svo
undarlega mikil áhrif á líf ungs
fólks á Vesturlöndum að sumir
hafa viljað kalla það byltingu.
Þessar grúppur urðu uppistaðan í
nýrri goðafræði - rokkstjarnan
varð spámaður nýrra trúarbragða.
Þetta er saga sem allir þekkja, en því
er tæpt á henni hér að kvikmynd
Pink Floyd, The Wall, segir í raun-
inni þessa sögu og rekur hana alla
lejð til okkar tíma, inn í níunda
áratuginn, sem er mjög frá-
brugðinn þeim sjöunda.
Þetta er þónokkuð merkileg
saga, og myndin er líka merkileg.
Upphaflega var þetta hljómplata -
handrit myndarinnar skrifar Roger
Waters, aðallagahöfundur Pink
Floyd, eftir plötunni. Hér er því
hægt að tala um myndskreytta
hljómplötu og þarf ekki að felast
niðrandi merking í því. Sem kvik-
mynd stendur The Wall alveg fyrir
sínu, þótt tónlistin sé auðvitað
aðalatriðið í rokkmynd.
Einsog oft vill verða í slíkum
kvikmyndum er söguþráðurinn
ekki ýkja margbrotinn í sjálfu sér.
Það sem gerist í myndinni er ekki
annað en það, að rokkstjarnan
Pink situr einn á hótelherbergi og
er að „flippa út“. Hann rifjar upp
atriði úr fortíð sinni, hleypur til og
frá í tíma og rúmi og kemur víða
við. Smám saman raðast brotin
saman einsog í púsluspili og úr
verður ævisaga manns.
Pink fæddist í lok heimsstyrjald-
arinnar síðari, um það leyti sem
faðir hans féll í stríðinu. Hann ólst
upp hjá móður sinni í bresku milli-
stéttarumhverfi, einmana föður-
leysingi, pískaður áframaf ómann-
eskjulegu skólakerfi en gerði sína
uppreisn eins og svo margir af hans
kynslóð og gerðist rokkstjarna. En
einsemdin magnast í beinu hlutfalli
við frægðina, Pink hefur byggt um
sig varnarmúr sem hann verður að
brjóta niður til að komast í
samband við annað fólk, en í því
hlýtur lausnin að vera fólgin.
Minningabrot og hugarórar eru
uppistaða myndarinnar og réttlæta
frjálsíegt form hennar. Teiknuðum
atriðum er skellt inn í hér og þar og
verður að segjast einsog er að þau
eru snilldarlega gerð. Ég minnist
þess ekki að hafa upplifað svo á-
reynslulausan og sannfærandi sam-
runa teiknaðra og leikinna atriða í
kvikmynd, auk þess sem teiknuðu
myndirnar eru listaverk útaf fyrir
sig, og nægir að minna á leik
teiknarans með blóm í ýmsum atr-
iðum og útfærslu hans á fasisman-
um, sem er táknaður með gæsa-
gangi vígalegra klaufhamra.
Þótt hér sé einn maður að rifja
upp ævi sína fer því fjarri að The
Wall sé lýsing á einstaklingsbund-
inni naflaskoðun - myndrænar og
tónlistarlegar skírskotanir myndar-
innar eru svo víðar og breiðar að
þær segja sögu heillar kynslóðar,
eða a.m.k. mjög áberandi hluta
þeirrar kynslóðar. Stríðið, skólinn
og fasískar tilhneigingar nútímans
eru þar gleggstu dæmin. Og hér eru
engin vettlingatök viðhöfð. Til að
sýna vélræna innrætingu skólakerf-
isins eru skólabörn með grímur
látin marsera ofan í heljarstjóra
hakkavél og koma þaðan út í hökk-
uðu formi. Viðbjóður og fáránleiki
stríðsins magnast þegar strákur í
stuttbuxum reikar um vígvöllinn og
leitar föður síns í skítugum skot- j
gröfum, fullum af likum. Rokktón- !
leikar breytast í fasistasamkundu í |
Hitlers-stíl. Rokkstjarnan er fyrir- I
liði stormsveitar sem marserar um j
borgina, brýtur rúður, nauðgar og '
drepur.
Þetta eru harðir og andstyggi- I
legir tímar, en vonin er þó til, vonin
um að veggurinn verði brotinn, og
það gerist í myndarlok. Hvað tekur
þá við? Myndinni lýkur á táknrænu
atriði, þar sem börn eru að tína
saman það sem heillegt er í rústum
veggjarins, aðallega mjólkurflösk-
ur, en líka heillega múrsteina sem
þau raða samviskusamlega á pall
leikfangabíls. Til að reisa nýjan
vegg?
Pink Floyd er ólík flestum rokk-
grúppum að því leyti að meðlimir
hennar eru ekki í sviðsljósinu sem
einstaklingar. Þeir koma t.d. ekki
fram í þessari mynd. Pink er
leikinn af Bob Geldof, sem mun
vera söngvari í allt annarri grúppu,
The Boomtown Rats. Leikstjóri
myndarinnar, Alan Parker, er
einkum þekktur fyrir myndina Mid
night Express, sem margir muna
eflaust. Mér finnst honum hafa
tekist mætavel að myndskreyta
hljómplötu Pink Floyd. Þetta er
rnynd sem á erindi við marga, ekki
aðeins við aðdáendur Pink Floyd
og önnur rokkfrík.
SAMVDMUBAIMENiM
opðarn^útíbú.
aArtúnshöfóa
Ingileif
Kristbjörg
Samvinnubankinn hefor opnað nýtt
útibú að Höfðabakka 9 til bagræðis
tyrir alla þá sem búa og starfa á
Ártúnshöfða í Árbæjarhverfi og
Mosfellssveit.
Útibúið er til húsa í miðálmu að
Höfðabakka 9. Ingileif, Kristbjörg og
Guðrún Yrsa, sjá um afgreiðsluna að
Höfðabakka.
Þær veita þér aðstoð við öll þín
bankaviðskipti, bæði fljótt og vel.
Verið velkomin í heimsókn
Samvinnubankinn
Útibúið að Höfðabakka 9 Símar 820S0 og 82021
ÓSA