Þjóðviljinn - 29.07.1988, Blaðsíða 16
Bossinn sjálfur Bruce
Springsteen þenur gítarinn
fyrir framan tugþúsundir
áhorfenda.
Poppgoð stígur tiljaróar
Það ersjaldgæfur viðburðurað
poppgoð blandi svona geði við
venjulegt dauðlegt fólk, hvað þá
að þau þenji raddbönd sín ann-
ars staðar en í gegnum mega-
samstæður sínar á íþrótta-
leikvöngum, eins og gerðist á
Strikinu sl. laugardag. Reyndar
er Bruce Springsteen þekktur
fyrir að hegða sér ekki eins og
önnur poppgoð. Hvar sem hann
er á ferð, fer hann að hlusta á
óþekktar hljómsveitir á klúbbum
og röltir án lífvarða um göturnar
að soga í sig götulífið. Og hann
hefur áður komið fram í Dan-
mörku utan eigin hljómleika.
Kannski man einhver eftir
Michael Falch, sem leik sjúskaða
sakamálablaðamanninn í dönsku
myndinni Morð f myrkri. Falch
gerðir áður garðinn frægan í
hljómsveitinni Malurt, sem var
einhver vinsælasta hljómsveit
Dana frá því um 1978 og þar til
hún hætti 1984. Helsti smellur
hljómsveitarinnar var Mod mig i
niorket, og þar var ekki fjallað
um morð í myrkri, heldur nætur-
líf stórborgarinnar á svipaðan
hátt og Brúsi lýsir lífi næturhrafn-
anna.
Svo gerðist það vorið 1981, að
Brúsi mætti sjálfur til Kaup-
mannahafnar að halda hljóm-
leika. Peir áttu að vera 2. maí, en
tveim dögum áður bárust þær
fregnir að Bruce væri kominn til
borgarinnar. 1. maí brá Michael
Falch þeim vana sínum að ganga
með rauðliðum um göturnar.
Þess í stað hékk hans eins og ó-
tíndur poppaðdáandi í anddyri
hótelsins þar sem Brúsi bjó, í
þeirri veiku von að hitta goðið í
eigin persónu.
Eftir nokkurra klukkustunda
bið, kom Brúsi niður með hljóm-
sveit sinni, og Michael flaug á
hann. Brúsi tók honum vel, en
sagðist því miður vera að flýta sér
á staðinn þar sem tónleikar hans
yrðu daginn eftir - hvort hann
gæti ekki skutlað þessum aðdá-
anda sínum eitthvað í leiðinni og
þeir gætu talað saman í bílnum?
Þeir töluðu um tónlist og Dan-
mörku og Ameríku. Michael lét
þess að sjálfsögðu getið að hann
spilaði líka í hljómsveit og bætti
því við að reyndar væri hún að
spila um kvöldið á 1. maí fagnaði
Vinstrisósíalista og Brúsi væri
meira en velkominn. Brúsi tók
við nafni á stað og hljómsveit en
lofaði engu og hleypti svo Micha-
el út á einhverju horni, þar sem
hann gat náð í strætó heim.
Um kvöldið dunaði vinstrisósí-
aliskur dans í Forum. Michael
þandi raddböndin, en enginn sást
Brúsi, og hver hafði svosem búist
við því? Það leið að lokum dans-
leiks, Mulurt var klöppuð upp,
síðan aftur og loks í þriðja sinn.
Hljómsveitin átti sér fast lokalag,
og Michael kynnti það eins og
vanalega: „Við ætlum að leika
hér eitt lag sem heitir Hungry He-
art, og það er eftir náunga sem
heitir Bruce Springsteen.“ Mic-
hael söng fyrsta erindið eins og
vanalega, en þegar kom að við-
laginu hafði lágvaxinn og snagg-
aralegur maður laumað sér inn á
sviðið og tók undir. Brúsi var
mættur, hafði hlustað á nokkur
lög og vildi gjarnan taka undir í
lagi sem hann þekkti vel. Hljóm-
sveitinni fipaðist aðeins, trom-
muleikarinn missti úr takt, en svo
var rennt í annað erindið, sem
Brúsi söng sjálfur, en hljóm-
sveitin kyrjaði undir sem best
hún gat. Á milli erinda ráku þeir
Brúsi og Michael upp rokur á
víxl, annar í sallarólegu bana-
stuði, hinn allur á nálum og
stundum falskur. í enda lagsins
kvaddi Michael með orðunum.
„Tak skal du ha’. Tak skal I ha.
God nat“.
Reyndar höfðu fæstir tekið
eftir því að einhver annar en Mic-
hael Falch söng þetta lag. Flestir
voru of uppteknir við að dansa,
að reyna við eða að ná sér í síð-
asta bjórinn, svo að aðeins þeir
sem stóðu upp við sviðið og vissu
auk þess hvernig Bruce Spring-
steen lítur út, gerðu sér grein fyrir
því að hann var mættur þarna.
Sennilega hefði enginn trúað því,
heldur haldið því fram að sögu-
maður hefði fengið sér eitthvað
sterkari en bjór, ef hljóðstjóri
Malurt hefði ekki verið með
segulband í gangi. Upptakan
komst einhvern veginn vestur um
haf og var þar rennt í plast á sjó-
ræningjaplötunni By the River.
Þar stendur einfaldlega á um-
slaginu „With the group Maulurt,
live in Forum Copenhagen lst of
May 1981“.
-G.G.
atburð. „Þetta var einsog að
hitta gamlan vin því ég hef leikið
lögin hans þúsund sinnum. Hann
er því hluti af mér og raddir okkar
eru líkar.“
Tónleikarnir á Strikinu stóðu í
rúmar 11 mínútur og eftir að
þeim lauk faðmaði Bossinn hinn
íslenska kollega sinn að sér.
„Ég sagði Bruce að hann þyrfti
að æfa sig aðeins betur á kassagít-
arinn ef hann ætlaði að slá í gegn
sem götutónlistarmaður. Hann
gerði ýmis mistök sem ég varð að
lagfæra fyrir hann. Að slepptu
öllu gríni þá er ég mikill aðdáandi
hans. Hann er ekta rokkari.
Hann er sterkur persónuleiki og
þegar maður kemst í návígi við
hann verður maður sjálfur sterk-
ur.“
Það hefur löngum verið sagt að
frægðin komi að utan. Jón varð
þekktur um alla Danmörku eftir
þessa uppákomu, því tveir dansk-
ir piltar, sem voru að reyna nýja
myndbandaupptökuvél á Strik-
inu festu atburðinn á spólu, sem
danska sjónvarpið sýndi. Myndin
hefur líka verið sýnd í fréttum
norska sjónvarpsins og þess ís-
lenska. Þá slógu dönsku blöðin
atburðinum upp og til að mynda
var forsíða Ekstrablaðsins undir-
lögð undir mynd af atburðinum
og inni í blaðinu var heil opna um
uppákomuna. Jón er því þekkt-
asti götumússíkant Kaupmanna-
hafnar í dag og þó víðar væri
leitað. Hann gengur reyndar
undir nafninu Jójó hjá baunan-
um.
Nú er bara að bíða og sjá til
hvort hin nýja íslenska stjarna
kemur aftur til íslands og tekur
lagið í Austurstræti.
-Sáf
Jón Magnússon í
Austurstræti áður
enhannfórtil
Danmerkur og sló
igegn á Strikinu.
það tvisvar heldur fékk hann gít-
ar hjá Jóni og saman léku þeir
þrjú lög eftir Bruce Springsteen,
„I‘m on Fire“, „The River“ og
„Dancing in the Dark“.
Eins og að hitta
gamlan vin
„Þegar Bruce byrjaði að spila
vissi ég að ég ætti að leika undir
með honum," sagði Jón við
danska blaðamenn eftir þennan
Enginn er spámaður í eigin
föðurlandi. Fyrir nokkrum
árum stóð ungur íslenskur
piltur, af bandarískum ættum,
í Austurstræti, með gítar og
munnhörpu og reyndi að ná
athygli vegfarenda. Það fer
mjög tvennum sögum af
frammistöðu drengsins, samt
jókst vegur hans og hann fór
að raula fyrir matargesti á
Gauknum.
„Hann spilaði þar í nokkur
skipti en var svo púaður út,“
sagði heimildarmaður blaðsins
um afrek piltsins á íslenskri
grund. Skömmu seinna yfirgaf
pilturinn landið og hélt til
Kaupmannahafnar. Þar hagaði
röð tilviljana því svo til að piltur-
inn varð frægur fyrir það að lána
Bruce Springsteen annan gítar-
inn sinn og leika og syngja með
honum á Strikinu í Kaupmanna-
höfn.
Pilturinn sem var púaður út til
Kaupmannahafnar heitir Jón
Magnússon og er 28 ára að aldri.
Sjálfur segist hann hafa vitað að
Bruce myndi koma á Strikið og
taka lagið þar, því Bossinn sé tón-
listarmaður sem fái ekki fullnægt
allri sinni sköpunargleði fyrir
framan þúsundir manna.
Jón var að leika lag eftir Bruce
þegar Bossinn kom gangandi
eftir Strikinu með einn lífvörð
með sér. Hann kallaði til goðsins:
„Bruce! Komdu og hjálpaðu
mér!“ Ög goðið lét ekki segja sér
Bruce Springsteen ogjón Magnússon tóku lagið á
Strikinu í Kaupmannahöfn og slógu rækilega í gegn
Sló í gegn
á Strikinu
16 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN - NÝTT HELGARBLAÐ