Þjóðviljinn - 28.10.1988, Page 12

Námskeið í
verklegum greinum
Eftirfarandi námskeið eru í boði ef þátttaka leyfir:
MYNDBANDANÁMSKEIÐ
mánud. og miðv.d kl. 18-21 kr. 6.000
þriðjud. og fimmtud. kl. 18-21 kr. 6.000
SAUMANÁMSKEIÐ í Miðbæjarskóla
fimmtud. kl. 19.25-22.20 kr. 3.000
í Gerðubergi mánud. kl. 19.25-22.20 kr. 3.000
LEÐURSMÍÐI
þriðjud. kl. 19.25-22.20 kr. 3.000
BÓKBAND mánud. kl. 18.00-20.50 kr. 3.000
Auk þess hefjast byrjendanámskeið í
PORTÚGÖLSKU fimmtud. kl. 19.25-20.50
ogGRÍSKU fimmtud. ki. 21.00-22.20
Námskeiðin hefjast 1. nóv. nk. og standa í 6 vikur.
Kennsla fer fram í Miðbæjarskólanum en
saumanámskeið er einnig haldið í Gerðubergi.
INNRITUN fer fram 27., 28. og 29. okt. nk. í
símum 12992 og 14106.
Nýtt dagheimili
Við Dagvistarheimilið Sólvelli á Selfossi, sem
verður tekið í notkun innan tíðar, eru lausar til
umsóknar eftirtaldar stöður:
Staða yfirfóstru, stöður fóstra, og fólks með aðra
uppeldismenntun, stöður aðstoðarfólks, staða
matráðskonu, staða aðstoðarmanns í eldhúsi og
stöður ræstingafólks.
Nánari upplýsingar um stöðurnar eru veittar á
Félagsmálastofnun Selfoss í síma 98-21408.
Umsóknir skulu berast til Félagsmálastofnunar
Selfoss í síðasta lagi 9. nóv. 1988.
Félagsmálastjóri
Forstöðumaður
Við leikskólann Glaðheima á Selfossi er laus til
umsóknar staða forstöðumanns. Umsóknir skulu
berast til Félagsmálastofnunar Selfoss sem
einnig veitir nánari upplýsingar í síma 98-21408 í
síðasta lagi 9. nóv. n.k.
Félagsmálastjóri
Styrkir til bifreiðakaupa
Tryggingastofnun ríkisins veitir hreyfihömluðum
styrki til bifreiðakaupa.
Nauðsyn bifreiðar vegna hreyfihömlunar skal
vera ótvíræð.
Umsóknir vegna úthlutunar 1989 fást hjá
greiðsludeild Tryggingastofnunar ríkisins Lauga-
vegi 114 og hjá umboðsmönnum hennar um land
allt. Umsóknarfrestur er til 15. nóvember.
Hærri laun
- meiri hlunnindi
Sjúkrahús Keflavíkur óskar eftir að ráða hjúkr-
unarfræðing nú þegar eða eftir nánara sam-
komulagi. í boði eru meðal annars hærri laun en
á Reykjavíkursvæðinu, ódýrt húsnæði, sími og
sjónvarp frítt, barnagæsla. Fyrir þá sem vilja aka
á milli er greiddur ferðakostnaður.
Nánari upplýsingar hjá hjúkrunarforstjóra Sjúkra-
húss Keftavíkur í síma#2-14000.
_________AB UTAN________
„Breyting" eða
„framhald“?
Dukakis hugsar til Trumans og hyggst þjarma rækilega að kcppinautnum í
lokalotu bandarísku forsetakosninganna
Ekki vantar að mikið hafi
verið fjallað um kosningabar-
áttuna í Bandaríkjunum í fjöl-
miðlum síðustu mánuðina, en
eins og kunnugt er ganga
menn þarlendis að kjörborð-
inu þann 8. nóv. n.k. til að
kjósa sér forseta til næstu
fjögurra ára. En þrátt fyrir alla
þessa umfjöllun og ekki síður
þá staðreynd, að hér er um að
ræða valdamesta embætti í
heimi, þá virðist áhugaleysi
um úrslitin furðu almennt,
jafnt í Bandaríkjunum sjálfum
og utan þeirra.
Kjörsókn í Bandaríkjunum er
að jafnaði miklu minni en í
Vestur-Evrópu og telst gott ef
rúmur helmingur kjósenda
ómakar sig á kjörstað. Og nú er
því spáð að kjörsókn verði með
minnsta móti.
„Gamaldags“
stjórnmálaflokkar
Hvað veldur? Þar kemur
auðvitað sitthvað til greina.
Bandaríkin voru á undan Evrópu
í lýðræðisþróun og það á trúlega
sinn þátt í því að flokkakerfi
þeirra er eins og dálítið gamal-
dags. Nærtækasta fyrirmynd
bandarískra stjórnmálamanna,
þegar þeir voru að koma ríki sínu
á laggirnar, var stjórnkerfi upp-
runalands þeirra, Bretlands. Þá
höfðu Bretar enga stjórnmála-
flokka í nútíma merkingu þess
orðs, heldur aðeins svokaliaða
toría og vigga, sem voru lausleg
og óformleg bandalög hinna
ýmsu hástéttarfjölskyldna og
hagsmunahópa. Ekki er laust við
að demókratar og repúblíkanar
Bandaríkjanna minni á þessa
bresku „stjórnmálaflokka". Þeir
eru lausari í reipunum en
evrópskir stjórnmálaflokkar,
hugmyndafræðilegar línur á milli
þeirra þokukenndar og starf-
semin aðallega bundin við kosn-
ingar. Þessu fylgir að margir gera
lítinn eða engan greinarmun á
flokkunum og telja því að eigin-
lega sé ekki um neitt að velja.
Annað er það að margra mál er
að frambjóðendurnir til forseta-
embættisins að þessu sinni séu
óvenju sviplitlir. Þrátt fyrir gífur-
lega sjónvarpsnotkun og auglýs-
ingabrellur, sem eru aðalatriði
kosningabaráttunnar, virðist
ganga treglega að gera þá að
meiri mönnum í augum kjós-
enda. Þetta hefur meðfram nei-
kvæð áhrif á kosningaáhugann
sökum þess, að í kosningabarátt-
unni er lögð öllu meiri áhersla á
persónuleika frambjóðenda en
málefni. Sá frambjóðandinn er
sigurvænlegastur, sem tekst bet-
ur en hinum að líta traustvekj-
andi og kraftmikill út í augum al-
mennings. Að sýnast þreytulegur
á sjónvarpsskjánum getur þýtt
hrun fyrir frambjóðandann,
hvaða afstöðu hann svo sem lætur
í ljós til hinna og þessara mál-
efna. Á því fór Dukakis flatt í
sjónvarpseinvíginu um daginn og
eins og sakir standa eru mestar
líkur á því að það dugi Bush til
sigurs, ef marka má niðurstöður
skoðanakannana.
Stefnuskrár
lítilvægar
Ofmælt væri þó vitaskuld að
halda því fram, að þetta eitt ráði
afstöðu bandarískra kjósenda í
kosningaslagnum. Vissir kunn-
áttumenn um bandarísk
stjórnmál hafa komist svo að
orði, að þarlendis sé ekki kosið
um stefnuskrár flokka, heldur á
milli „breytinga" og „fram-
halds“. Dukakis, frambjóðandi
flokks sem hefur verið í stjórnar-
andstöðu í átta ára stjórnartíð
Reagans, er samkvæmt þessari
skoðun fulltrúi hins fyrrnefnda í
augum fólks, en Bush þess síðar-
nefnda. Og hvað sem segja má
um Reagan, stjórn hans og
stjórnartíð hefur repúblíkönum
tekist að telja miklum hluta al-
mennings trú um, að forsetanum
aldna hafi tekist nokkuð vel til,
þegar öllu sé á botninn hvolft.
Þeir hamra á því að Reagan og
hans menn hafi stjórnað vel í
efnahagsmálum (sem er að
margra máti hálfsannleikur eða
naumlega það) og í utanríkismál-
um náð bættum samskiptum við
Sovétríkin, dregið þar með úr
spennu á alþjóðavettvangi og
stuðlað að friði í heiminum yfir-
leitt. Á þessu muni verða fram-
hald ef Bush verði kosinn. Hins-
vegar sé ómögulegt að vita hvaða
„breytingum“ Dukakis taki upp
á.
Framan af kosningabaráttunni
var að vísu svo að sjá, að meiri-
hluti kjósenda teldi tíma kominn
til „breytinga“. Dukakis varlengi
vel fyrir ofan Bush í niðurstöðum
skoðanakannana. Fáum þótti
ríkisstjórinn í Massachusetts að
vísu skörulegur en hinsvegar
nokkuð svo fjörlegur og snagg-
aralegur. Hann naut þess þá að
hann var miklu minna þekktur en
Bush og náði nokkrum árangri
með því að kynna sig sem „nýjan
mann“ í stjórnmálunum, þá
auðvitað í þeim skilningi að hann
væri fulltrúi einhvers sem væri
bæði „nýtt“ og betra en það
„gamla". Dukakis hefur og að
líkindum frá upphafi fengið sam-
úð nokkra út á umhyggju fyrir
„litla manninum", sem honum
hefur orðið tíðrætt um.
Liö Bush æföara
og illvígara
Skýringin á umsnúningi ham-
ingjuhjólsins í kosningabarátt-
unni er ekki einungis þreytusvip-
urinn á Dukakis í sjónvarps-
einvíginu, því að Bush var kom-
inn upp fyrir hann í tölum skoð-
anakönnuða þegar fyrir það ein-
vígi, þótt munurinn væri þá ekki
mjög mikill. Viðvíkjandi þessu er
ýmsum skýringum slegið fram.
Ein er sú að demókratar hafi ver-
ið orðnir alltof sigurvissir og því
slegið um hríð slöku við í kosn-
ingabaráttunni, önnur að Bush
hafi reyndara áróðurslið sér til
brautargengis. Enn er bent á að
menn hafi gerst illvígari því
lengur sem leið á slaginn og
ósparari á róg og níð af meira eða
minna grófu tagi. Aðstoðarmenn
Bush virðast kunna betur á þess-
konar aðferðir, enda þótt ekki
vanti að hinir hafi beitt þeim líka.
Eins og skiljanlegt er með hlið-
sjón af einkennum bandaríska
flokkakerfisins er afstaða mikils
þorra manna til stjórnmálaflokk-
anna beggja blands. Sagt er um
bandaríska meðaljóninn að í
stjórnmálum og efnahagsmálum
standi hann nær demókrötum, en
hallist að repúblíkönum viðvíkj-
andi siðferði, almennt séð, og
trúarbrögðum. Þetta síðarnefnda
hefur mikið að segja í Bandaríkj-
unum. Á grundvelli þessa hafa
repúblíkanar gefið í skyn, að
Dukakis sé í raun háskalegur
„frjálslyndingur og vinstrisinni"
af því tagi, sem menn muna eftir
frá síðari hluta sjöunda áratugar
og fyrri hluta þess áttunda. Við
þetta er svo bætt fullyrðingum
um að Dukakis sé alltof linur
Bush og Dukakis - möguleikar þess
síðarnefnda í lokahríðinni virðast tak-
markaðir.
gagnvart glæpamönnum. Það
getur haft mikil áhrif í landi, þar
sem glæpatíðni er svo mikil sem
raun ber vitni um í Bandaríkjun-
um. Ofan á það er spiluð sú
gamla plata að frambjóðandi
demókrata sé of deigur gagnvart
Rússum. Það hefur enn sitt að
segja, þótt eitthvað hafi dregið úr
ógn rússagrýlunnar í augum
bandarísks almennings.
Tekst Dukakis
aö leika eftir
afrek Trumans?
Sumir fréttaskýrendur bera
saman vígstöðu Dukakis nú og
stöðu Harrys gamla Truman á
lokasprettinum fyrir forsetakosn-
ingarnar 1948. Þá voru flestir á
einu máli um að Thomas Dewey,
forsetaefni repúblíkana, ætti sér
sigur vísan. Þá einsetti Truman
sér að veita andstæðingunum
verulega harðan atgang í loka-
hríðinni, „gera þeim lífið veru-
lega leitt (give them hell)“, eins
og þessi sneglulegi Missourimað-
ur orðaði það. Og hann sigraði,
hvað sem allir kosningaspámenn
sögðu. Dukakis reynir nú að fara
svipað að. En hann hefur
skemmri tíma fyrir sér en Trum-
an hafði, er skörungur minni og
stendur af fleiri ástæðum verr að
vígi. Truman var arftaki Frank-
lins D. Roosevelt og í augum
kjósenda fulltrúi „framhalds"
New Deal-stefnu hans, sem flest-
ir litu svo á að bjargað hefði
Bandaríkjunum úr klóm
heimskreppunnar miklu. Trum-
an þótti líka öllu aðsópsmeiri en
Dewey. Dukakis á erfiðara með
að vísa til fortíðarinnar sér til
stuðnings og þótt allmargir kunni
að trúa honum betur en Bush til
að gæta hagsmuna „litla manns-
ins“, blasir við honum sú hætta að
enn fleiri líti á hann sjálfan sem
lítinn karl sem þar á ofan hafi
kannski einhverjar vafasamar
„breytingar" á prjónunum.
Dagur Þorleifssou
12 mm-ammiMnM