Dagblaðið Vísir - DV - 07.10.1995, Side 20

20
LAUGARDAGUR 7. OKTÓBER 1995
Margrét Ágústsdóttir, DV, Washington:
í útjaöri Great Falls þjóðgarösins,
rétt fyrir utan Washington D.C. í
Bandaríkjunum, stendur Skálholt,
glæsilegt heimili Katrínar Gunnars-
dóttur Trotter og eiginmanns henn-
ítr, Haynie S. Trotter. Þangað er för
minni heitið til þess að kynnast
þessari íslensku konu nánar. Fom-
ar eikur mynda eins konar trjágöng
upp heimkeyrsluna, sólin þröngvar
geislum sínum í gegnum þykkt lauf-
fikrúðið. Katrín tekur á móti mér úti
á tröppum, klædd vaðstígvélum með
stráhatt á höfði og sítt ljóst hárið í
íléttu. Hún heldur á vodkaflösku og
glasi. Ég segist alveg eins vera til í
kaffi. „Nei, þetta er ekki handa þér,“
segir Katrin og hlær. „Þetta er
handa garðyrkjumanninum, hann
fæst ekki tU þess að vinna nema
hann fái smá brjóstbirtu, blessað-
ur.“ Hún setur flöskuna og glasið á
tröppumar og býður mér að ganga í
bæinn.
Ólst upp í Litlagerðinu
Kata, eins og hún er oftast kölluð,
er dóttir hjónanna Gunnars R.
Gunnarssonar og Ólafar Sylveris-
dóttur. Hún fæddist á Grettisgöt-
unni og ólst upp í Litlagerði í
Reykjavík. Átján ára hélt hún vest-
ur um haf og hefur verið búsett í
Bandaríkjunum siðan. „Ég kom
hingað til þess að læra ensku en
Katrín Gunnarsdóttir er mikill fagurkeri og nýtur þess að punta heimili sitt.
4 *
ájr • *
■ t j. . * /
W
instofu. Fyrir miðri stofunni blasir
við málverk af Kötu eftir hinn
kunna portret-málara, Robert Bruce
Williams. Hann hefur málað ekki
ómerkari menn en Bob Hope og
hans konunglegu hátign, Abdul Aziz
A1 Saud. Myndin er í ekta suður-
ríkjastíl sem hæfir Kötu vel.
Eiga frægt sumarhús
Hjónin eiga sumarhús á friðuðu
svæði í Shenandoahvally í Virginíu.
Húsið er 160 ára gamalt og var á sín-
um tíma byggt fyrir frænda Napole-
ons Bonaparte og bandaríska eigin-
konu hans. Shenandoahvalley er
annáluð náttúraperla og talinn einn
af fegurstu stöðum í Bandaríkjun-
um. „Þama hef ég alltaf haft ákaf-
lega gaman af að vera og fara í
gönguferðir en undanfarið hefur
skógarbjörnum fjölgað mikið á
þessu friðlýsta svæði og nú orðið
þori ég helst ekki að ganga þama
um alein.“
í samkvæmum
með forsetum
Kata þekkir félagslíf bandarískra
stjómmálamanna í Washington af
eigin raun. Hefur hún til að mynda
hitt alla forseta repúblikana sl. 20
ár. „Mér fannst Reagan sérstaklega
glæsilegur maður, einnig voru
Nixon og Bush mjög eftirminnilegar
Ameríski draumurinn rættist hjá Katrínu Gunnarsdóttur:
Býr í milljón dollara húsi
- og hannaði allt sjálf í Georgíustíl
áhugi minn beindist fljótlega að
garðrækt og ég lærði garðaskipulag
en á þeim tíma dvaldi ég í Kaliforn-
íu.“
Að námi loknu setti Kata á stofn
eigið fyrirtæki sem flutti inn og
seldi ullarvömr frá íslandi. Árið
1980 fór verulega að draga úr sölu á
íslenskum ullarvörum í Bandaríkj-
unum og hefur starfsemi fyrirtækis-
ins verið lítil síðan.
Frægir nágrannar
Kata og eiginmaður hennar leit-
uðu lengi að hentugum stað þegar
kom að því að byggja draumahúsið.
„Við vomm mjög heppin að ná í
þessa lóð, nánast í homi þjóðgarðs-
ins. Sennilega hafa indíánar búið
hér áður fyrr, eins og kom í ljós þeg-
ar verið var að grafa fyrir gmnni
hússins, þá fann ég örvarodd, sem
að öllum líkindum hefur tilheyrt Po-
tomac-indíánum,“ segir Kata.
Hún hannaði húsið að mestu leyti
sjálf, hefur alltaf verið hrifin af suð-
urríkjaarkitektúr og vildi hafa hús-
ið í Georgíustíl. Eina skilyrði sem
Heynie setti var að lóðin væri flöt
svo að hægt væri að gera tennisvöll.
Á kyrrlátum kvöldum má heyra nið-
inn í Miklufossum í Potomac-ánni
af veröndinni hjá Kötu. Það er ótrú-
legt að hugsa til þess að höfuðborg
Bandaríkjanna sé einungis stein-
snar í burtu frá þessum friðsæla
stað. Margir kunnir aðilar úr
bandarísku stjómmálalífi búa þama
í næsta nágrenni en Kennedyamir
em sennilega þeir þekktustu.
Sex refagreni
í garðinum
Garðurinn er Kötu mikið áhuga-
mál. Þar eyðir hún mörgum stund-
um við að gróðursetja og hlú að
plöntum. „Ég vil hafa mikiö af trjám
og blómum í kringum mig. Einnig
er ég alltaf að leita að gömlum fal-
legum hlutum í garðinn, t.d. er ég
með 18. aldar smíðajámsbekk niðri
hjá gosbrunninum. í garðinum er
mikið dýralíf, þar eru m.a. ein sex
refagreni. Það líður varla sá dagur
að ég sjái ekki ref í garðinum,“ seg-
ir Kata og er alsendis óhrædd.
„Einnig er algengt að sjá dádýr
skjótast á milli trjánna, það er gam-
an að horfa á þau en ekki eins gam-
an þegar þau éta glóðarrósimar
mínar en ég hef plantað einum 300
slíkum í kringum húsið.“
Gift lögmanni
„Ég er ægilega gamaldags í mér
og kann best við mig í sveitinni."
Það fer ekki hjá þvi að sú hugmynd
læðist að undirritaðri að Kata hefði
sómt sér vel sem húsfreyja á stórum
suðurríkjabúgarði fyrr á tímum.
Reyndar á tengdafjölskylda Kötu
ættir að rekja til stórbænda í Virg-
iníu. Heynie, eiginmaður Kötu, er af
Húsið hennar Kötu heitir Skálholt
og þar blasa bæði íslenski og
bandaríski fáninn við við inngang-
inn.
frönskum og skoskum upprana og
var fjölskylda hans ein af „fyrstu
fjölskyldum" i Virginíu. í landi sem
stærir sig af því að hafa enga arf-
bundna hástétt skýtur það skökku
við að oft er litið á þessar „fyrstu
fjölskyldur“ sem aðalsfólk. Forfeður
hans áttu stóra plantekru og héldu
þræla eins og tíðkaðist á þeim tím-
um. Þá má geta þess að langafi
Heynie fékk 27 þræla í afmælisgjöf
þegar hann var 21 árs. Heynie
starfar sem lögmaður og rekur eitt
af 60 stærstu lögmannsfyrirtækjum
í Bandaríkjunum en hans er m.a.
getið í bókinni „The Best Lawyers
in America" sem gefin er út af
Harvard Law.
Vegleg gestaboð
Hjá Kötu er alltaf mikill gesta-
gangur enda segist hún hafa mjög
gaman af aö taka á móti fólki. í
gegnum árin hefur Kata haldið
mörg boð fyrir íslendinga búsetta á
Washington- svæðinu. Árlegur jóla-
saumaklúbbur er löngu orðinn fast-
ur liður á jólafostunni hjá íslensku
konunum. Eitt vorið hélt hún „Vict-
orian Teaparty" þar sem allar ís-
lensku konumar mættu með hatta
og drakku te úti á verönd að ensk-
um sið. „Þetta mæltist vel fyrir og
hugmyndin er að endurtaka þetta
næsta vor. Ég hef alltaf haft mikið
af boðum, sama hvar ég hef búið,“
segir Kata og lífsgleðin geislar af
henni. Sem dæmi um gestrisni
hennar má geta þess að eitt sinn
hitti hún hóp íslenskra íþrótta-
manna í flugvélinni á leið frá ís-
landi til Bandaríkjanna og kom ekki
annað til greina en að bjóða hópn-
um, alls 24, heim í garðveislu.
Keypti allt
íslenska vatnið
Landkynning er Kötu ofarlega í
huga, það fer enginn út úr hennar
Kata ásamt eiginmanni sínum, lög-
fræðingnum Haynie S. Trotter.
DV-myndir Margrét
húsi öðruvísi en með bækling um
ísland upp á vasann. „Þegar ég kem
til íslands sópa ég öllu saman sem
ég get um landið, það má segja að ég
sé stundum með fullar töskur af
bæklingum. Ég vil endilega gera það
sem ég get til þess að kynna land og
þjóð. Ég rakst t.d. á íslenskt vatn úti
í búð um daginn mér til óblandinn-
ar ánægju. Ég bað afgreiðslumann-
inn um að láta mig hafa allt sem
hann átti af vatninu. Fólk sem statt
var í búðinni vildi endilega vita
hvað væri svona merkilegt við þetta
vatn. Ég hélt þarna tölu um ágæti ís-
lensks vatns og sagði eins og var að
þetta væri allra besta vatn í heimi.
Ég veit að kaupmaðurinn þorir ekki
annað en að gera stærri pöntun
Hér hefur Kata komið sér vel fyrir í
arinstofunni á glæsilegu heimili
sínu í Virginíu.
næst,“ segir Kata, harla ánægð með
landkynningarstarf sitt.
Heimili Kötu ber þess merki að
þar býr fagurkeri og áhugamann-
eskja um fommuni. Þar era fágætir
hlutir í hverju horni og öll umgjörð
um þá hin smekklegasta. „Ég hef
unun af því að safná gömlum hlut-
um, ég á til dæmis töluvert safn af
antikblúndum og einnig safna ég
gömlu postulíni, þá aðallega frá
Meissen i Þýskalandi," segir Kata
um leið og hún býður mér inn í ar-
persónur. ísland ber oft á góma þeg-
ar fólk fréttir hvaðan ég er. Það má
t.d. geta þess að i hvert sinn sem ég
hitti John Werner, fyrrverandi
varnarmálaráðherra Bandaríkj-
anna, segir hann mér frá ferðum
síntun til íslands og hversu heillað-
ur hann er af landi og þjóð.“ í gamni
má geta þess að hann er einn af
mörgum fyrrverandi eiginmönnum
Elísabetar Taylor.
Kata hefur mikið sinnt alls kyns
félagsmálum og þá aðallega því sem
tengist listum. Hún er núverandi
forseti Washington Art Guild, í
listaráði fyrir George Mason Uni-
versity og í fjáröflunarnefnd fyrir
Virginia Chamber Orchestra. Það
má geta þess að í tengslum við fjár-
öflun fyrir Virginía Chamber
Orchestra hélt Kata kynningu á Eld-
ur/is-vodka og notaði þá auðvitað
tækifærið og lét bæklinga um ísland
liggja frammi. „Þetta var u.þ.b. 80
manna veisla. Ég man hvað mér
fannst skrítið að láta fólk sem kom
borga aðgangseyri að heimili mínu
en slíkar fjáröflunarveislur era al-
gengar hér í Bandaríkjunum.“
Talar heim
á hverjum degi
íslensku ræturnar eru sterkar.
„Ég get með sanni sagt að ég ætli að
flytja heim einhvem tíma en ég
myndi þó alltaf líka vilja eiga minn
staö hér. Ég er svo skrítin, ég sakna
íslensku rigningarinnar," segir
Kata og hlær þegar hún er spurð
hvers hún sakni mest að heiman.
„Einnig sakna ég fjölskyldunnar og
vina. Ég reyni að tala heim á hverj-
um degi og held þannig nánu sam-
bandi við fólkið mitt. Sennilega tala
ég heim fyrir eitt bílverð á ári.
Það er kominn tími til að kveðja
þessa íslensku húsmóður í Skálholti
í Bandaríkjunum. Ég tek eftir því að
bæði glasið og vodkaflaskan standa
tóm á tröppunum og garðyrkjumað-
urinn er í óðaönn að klippa blóma-
runna. Ég ek af stað niður trjágöng-
in, Kata stendur brosandi á hlaðinu
og veifar, umvafm trjágróörinum
sem hún elskar.