Dagblaðið Vísir - DV - 21.02.1996, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 21. FEBRÚAR 1996
Spurningin
Hvað gerir þú
á öskudaginn?
Adda Sigurjónsdóttir húsmóðir:
Ég klæði bamið mitt í grimubún:
ing.
Freyja Sigurðardóttir húsmóðir:
Ég fer til Kanaríeyja.
Stefán Stefánsson, dúklagninga-
og veggfóðrarameistari: Ég vinn
eins og alla aðra daga vikunnar.
Guðný Einarsdóttir húsmóðir: Ég
fer með krakkana í bæinn:
Clara Waage, húsmóðir og versl-
unareigandi: Nýt lífsins.
Einar Ólafsson verslunarmaður:
Ætli ég verði ekki að vinna í búð-
inni og gefa bömunum, sem koma
og syngja, sælgæti.
Lesendur
Verkalýðshreyfing-
in og kjarabæturnar
Haraldiu- Sigurðsson skrifar:
Á fundum verkalýðshreyfmgar-
innar nú fyrir stuttu var talað fjálg-
lega um að „nú væri lag fyrir kjara-
bætur“. Hvað skyldi verkalýðs-
hreyfingin vera að bralla i þetta
skiptið? Er hún að gera gys að um-
bjóðendum sínum eða er hún að
storka þeim? Með því að nota orðið
„nú“, er hún að segja að fram und-
an kunni að vera einhverjar lagfær-
ingar á launum fólks fyrir tilstuðlan
verkalýðshreyfmgarinnar. En ann-
að kemur á daginn þegar þessir
verkalýðsforkólfar halda áfram mál-
flutningi sínum. - Nefnilega að þeir
meina „um næstu áramóf‘! Þetta er
málflutningur í lagi, eða hitt þó
heldur.
Það eru sem sé tíu mánuðir þar
til þetta „nú“ á að koma til fram-
kvæmda. Og auðvitað mun líða
lengra en tíu mánuðir, því þá eru
áramót. Þá eru aðeins lausir samn-
ingar. Eftir er því að karpa fram og
til baka um hvaöa stefnu eigi að
fylgja o.s.frv., og eftir dúk og disk,
sennilega ekki fyrr en undir
þamæsta vor, er einhver von til að
sjá til lands í samningamálum, ef
maður þekkir takt og tón samnings-
aðila rétt.
Þessar upphrópanir um „lag fyrir
kjarabætur nú“, sem komu ffá þeim
Benedikt Davíðssyni, forseta ASÍ,
Halldóri Björnssyni, nýkjörnum for-
manni Dagsbrúnar, og Bimi Grét-
ari Sveinssyni, formanni Verka-
mannasambands íslands, eru him-
inhrópandi orðagjálfur, sem þessir
menn sjá sig neydda til að koma frá
sér, því óánægja verkafólks er á
suðumarki og hún mun senn brjót-
ast út í einhvers konar skæram sem
koma auðvitað við alla landsmenn
eins og ávallt þegar vinnumarkað-
urinn er lamaður í slíku neyðarúr-
ræði.
Eitt er vist; verkafólk og annað
láglaunafólk í landinu lætur ekki
bjóða sér að bíða í 10 mánuði, eftir
að hafa meðtekið hinn falska tón
hjá forystumönnum launþegasam-
takanna, og sem þeir sjálfir komu á
framfæri. - „Nú“ er lag fyrir kjara-
bætur.
Bíður láglaunafólkið í 10 mánuði eða lengur eftir kjarabótunum?
Lausn á vanda RÚV
Ármann skrifar:
Sífellt er verið að leita lausna á
vanda Ríkisútvarpsins, þetta er orð-
ið árlegt fyrirbæri. Núna er vand-
ræðast með flutning á Sjónvarpinu
og hvort flytja eigi það í Efstaleitið
eða eitthvað annað, hluta þess eða
byggja við nýbyggingu útvarpshúss-
ins fyrir Sjónvarpið. íslenska út-
varpsfélagið hefur gert tilboð í
byggingu Sjónvarpsins við Lauga-
veg fyrir Stöð 2, og því tilboöi ætti
ríkið að taka umsvifalaust. Það þarf
ekki margar nefndir til að sjá þenn-
an kost bestan.
Það sem best væri þó af öllu fyrir
Ríkisútvarpið, skattborgarana og þá
um leið ríkið sjálft, er að leggja
Sjónvarpið niður að fullu, svo og
rás 2 og halda eftir rekstrinum á rás
1, gömlu gufunni. Þar er góður og
vinsæll fjölmiðill sem hentar flest-
um sem góð og gild menningarút-
varpsstöð. Öryggisins vegna má
Sjónvarpið og rás 2 missa sig. Nóg
er að hafa rás 1. Sjónvarpsstöövar
era nægilega margar hér og enn
fleiri era sífellt að bætast í hópinn
með fjölgun gervihnattasendinga,
sem eru auk þess algjörlega ókeyp-
is, fyrir þá sem kaupa sér svokall-
aða sjónvarpsdiska til móttöku
sendinganna.
Vandi Ríkisútvarpsins er að
mestu til kominn vegna rekslurs
Sjónvarpsins og því er nauðsynlegt
að ríkið láti nú skynsemina ráða og
afsali sér þeim bagga sem Sjónvarp-
ið er orðið. Það er ekki ástæða til að
láta húsnæðismál Sjónvarps vinda
upp á sig öllu lengur. Sé ríkið hag-
sýnt selur það húsnæði þess sem
allra fyrst og hættir sjónvarps-
rekstri.
Erlend fjárfesting í sjávarútvegi:
Ástæðulaus ótti, engin eftirspurn
Hannes skrifar:
Þessa dagana er verið að veifa
framan í okkur tilbúnum og algjör-
lega óþörfum ágreiningi um fram-
vörp á Alþingi sem lúta að eignar-
aðild erlendra aðila í íslenskum
sjávarútvegi. Fjórir þingmenn Sjálf-
stæðisflokks hafa gert tilraun til að
brjótast út úr vítahring þráhyggju
íslenskra ráðamanna gegnum árin,
sem felst í því að erlendir fjárfestar
standi 1 biðröð eftir því að festa fjár-
magn sitt á íslandi. - Allt vegna
Er biðröð erlendra aðila eftir að fjár-
festa í sjávarútveginum?
stjómarframvarps um að ekki skuli
útlendingum heimilt að eiga beina
aðild í íslenskum sjávarútvegi.
Áðumefndir fjórir alþingismenn
hafa opnað augu landsmanna fyrir
því að hér er um mikinn misskiln-
ing stjómvalda að ræða. Það er full-
komlega réttlætanlegt að setja lög
þess efnis sem gefa þeim hugsan-
legu fáu erlendu aðilum sem hingað
vilja koma með fjármagn til aðstoð-
ar sjávarútvegi kost á þvl þannig að
löglegt sé. Sannleikurinn er einfald-
lega sá að ótti um óhóflega erlenda
fjárfestingu í sjávarútvegi er
ástæðulaus því það er engin sérstök
eftirspurn eftir slíkum fjárfesting-
um eða áform uppi erlendis frá í
þessum efnum.
Nú hefur þingmönnunum ijóram
bæst liðstyrkur frá Félagi ungra
sjálfstæöismanna sem styður þing-
mennina opinberlega. Það ætlar að
reynast erfitt fyrir ungliðahreyfing-
una í fjórflokknum, og þó sérstak-
lega í Sjálfstæðisflokki og Alþýðu-
flokki, að sannfæra þá sem völdin
hafa 'um ágæti þess að hleypa nýj-
um straumum, að ekki sé nú talað
um drifkraftinn sjálfan, fjármagnið,
inn í landið. - Það virðist sem hér
þurfi fyrst allt að fara í botn, verða
fullkomlega efnahagsleg örbirgð, til
þess að grípa megi til aðgerða sem
allar aðrar þjóðir era löngu búnar
að gera með því að nýta erlent fjár-
streymi tii uppbyggingar og stöðug-
leika í rekstri þjóðfélagsins.
Vonlaus vaxta-
lækkun
Birgir Magnússon hringdi:
Vonlaust er fyrir ríkisvaldiö
eða aðra þrýstihópa (ríkið er
stærsti þrýstihópurinn) að
þrýsta niður vöxtunum. Það er í
raun óframkvæmanlegt eins og
hér er ástatt, og hefur lengst af
verið. Verðbólgan hér er nefni-
lega talsverð, hvað sem allar
stofnanir segja, Hagstofa, Þjóð-
hagsstofhun og aðrar leggja fram
spár og alls kyns mat, einfald-
lega eftir pöntun stjómvalda
hverju sinni. - Ef vextir lækka
umfram það sem nú er líklegast
að bankar geri, eftir siðustu
hækkun, sem var varnaraðgerð
þeirra, þá er fyrst voðinn vís
vegna neikvæðrar sparifjár-
myndunar.
Nöfn fíkniefna-
smyglara
Þónmn hringdi:
Skyldu viðkomandi ráðamenn
í dómskerfinu láta sér skiljast að
fólk vill harðari afstöðu gegn
sölumönnum fikniefha og smygl-
uram? Nýlega mátti lesa í DV
. niðurstöðu könnunar á því hvort
fólk vildi láta birta nöfn fikni-
efnasmyglara, og sögðu 93% já
en aðeins 7% nei. Hvað vilja
ráðamenn hafa þetta skýrara?
Hér er um raddir fólksins að
ræða, ekki sérskipaðra nefhda
eða sérfræðinga. Ég fagna um-
mælum lögregluvarðstjóra í út-
varpi sl. sunnudag þar sem hann
tók þannig til orða að hreinsa
þyrfti Reykjavík af þessum sora
sem fikniefnaneysla er orðin.
Syndaaflausn
Seðlabanka
Guðmundur Jónsson skrifar:
Það varfyrir nokkra síðan að
Bankaeftirlit Seðlabankans hafði
gert alvarlegar athugasemdir við
rekstur eins af þekktustu verð-
bréfafyrirtækjunum hér og sent
frá sér skýrslu um málið. Ekki
leið svo langur tími þar til ann-
ar seðlabankastjóranna upplýsti
að allt væri nú í góðu gengi hjá
verðbréfafyrirtækinu, þar sem
forstjórinn væri hættur, og eng-
in eftirmál yrðu. En mér er
spum: Er Seðlabankanum heim-
ilt að veita syndaaflausn, bara
rétt sisvona? Eða er þetta stefna
hans í framtíðinni við svipaðar
aðstæður hjá öðram fjármála-
stofnunum?
Vandamálið
Passíusálmar
Sigríður Einarsdóttir skrifar:
Menn hafa hringt nokkuð í
Þjóðarsál rásar 2 að undanfomu
og kvartað yfir lestri Passíu-
sálmanna. Svo bregður við þegar
þessar kvartanir era fram bom-
ar aö þáttarstjómendur verða
hvumsa, eða eins og þeir vilji
snúa sig út úr málinu. Segja í
mesta lagi: „Ja, hérna hér“, til
að segja eitthvað, og síöan að
þetta komi þeim algjörlega á
óvart og ætla hver um annan
þveran að hlusta sjálfir á lestur-
inn! Líklega til þess að geta
dæmt i málinu. - Þetta finnast
mér afar einkennileg viðbrögð
hjá útvarpsmönnum. Er eitthvað
að óttast í málinu? Er ekki lík-
legt að Passíusálmamir séu bara
illa lesnir í ár?
Forseta- og
fiskifréttir
Rögnvaldur hringdi:
Maður er nú búinn að fá sig
fullan upp í háls af forseta- og
fiskifréttum. Þetta er úreltur
fréttamatur. Aðeins um 10%
þjóðarinnar vinna við sjávarafl-
ann og launin era þau allra
lægstu sem um getur, nema fyr-
ir sjómennina sjálfa. Auk þess
era fiskifréttir einhverjar
óskemmtilegustu fréttir sem
maður heyrir.