Dagblaðið Vísir - DV - 15.03.1996, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 15. MARS 1996
Spurningin
Hvaða íþrótt heldur þú
mest upp á?
Ragnar Guðbjörnsson, nemi í
Iðnskólanum: Fótbolta og ég held
að sjálfsögðu með KR.
Gunnar Guðjónsson prentari: Ég
er antisportisti.
Ellen Gisladóttir kennari: Hand-
bolta.
Lilja Kristjándsóttir, atvinnu-
laus: Hestamennsku.
Sverrir Jónsson málari: Ég held
mest upp á skotfimi og af boltaí-
þróttunum körfubolta.
Lesendur
Gleymast þeir
er síst skyldi
Sigrún Björgvins skrifar:
Skipin ausa upp loðnu. Gullið
streymir í land. Unnið dag og nótt.
- Þannig voru fréttirnar á nýliðinni
loðnuvertíð. AUir voru glaðir, enda
græddu allir. En gleymdist ekki
fólkið sem vann dag og nótt. Hvað
þýðir þetta? Það þýðir 84 unnar
klukkustundir á viku. Ég var ein
þeirra sem sáu skjótfenginn gróða í
atvinnuleysinu, og þótt ég sé orðin
rígfullorðin fannst mér ekki tiltöku-
mál aö vinna 8 tíma, og fá svo 8
tíma hvíld.
Vaktaskipti voru kl. 12 á hádegi,
8 að kvöldi og 4 að nóttu. Svona
vaktaskipti rugla öllu svefnmynstri
og hvíldin verður stopul. Það virðist
ekki erfitt að flokka af færibandi
eða loka öskjum, en þegar unnið er
í striklotu í átta tíma fer gamanið
af. Það voru 15 mínútna pásur
þrisvar á þessum tíma, svo hægt
væri að setjast niður og fá sér kaffi-
bolla, en vinnan gekk út á að koma
sem mestu í gegn. - Hráefnið mátti
ekki bíða.
Eftir viku var ég heltekin verkj-
um og bólgin á höndum. Þá var að
drífa sig til læknis og fá bólgueyð-
andi og vöðvaslakandi töflur. Fyrir
þeim gekk ég það sem eftir var. Og
það gerðu fleiri. Ekki veit ég hvern-
ig sumar konur, sem voru með börn
á skólaaldri, fóru að. Ég heyrði eina
segja þegar hún fór heim kl. 4 á
laugardagsnótt: „Nú get ég sofið til
kl. 10, því ég þarf ekki að koma
krökkunum í skólann". - Og hvar
var húsbóndinn? Úti á sjó.
Það hefur verið talað um misjafn-
an aðbúnað farandverkafólks. Ekki
þarf ég að kvarta undan honum.
Og hver var svo okkar hlutur af
loðnugullinu? Vikan, þessar 84
stundir, sem að mesum hluta var
Þeir sem gullinu bjarga en gleymast í umræðunni.
Okkar beið ókeypis húsnæði með
uppábúnum rúmum. Engin glæsií-
búö, en þar var hægt að elda og fara
í bað. En vinnan var ótrúlega lýj-
andi. Ungar og hraustar stúlkur
gáfust upp áður en vertíöin var
búin. Ein þeirra allra duglegustu
kom úttauguð á vaktina en hamað-
ist engu að síður. - Karlmaður á
besta aldri, sem hafði verið á tog-
ara, sagði þessa vinnu þá erfiðustu
sem hann hefði komist í.
eftirvinna, gerði rúmlega 60 þús.
krónur brúttó. Það þýðir ríflega 40
þúsund í umslagið með orlofi.
Vissulega gott vikukaup, eða hvað?
Þegar ég hugsa til þess að margir fá
þetta fyrir 40 stunda vinnuviku þá
fmn ég illskuna krauma í mér.
Þetta er skrifað vegna allra þeirra
sem unnu hörðum höndum við að
bjarga skútunni frægu, en virðast
hafa gleymst í umræðunni um
gullið margnefnda.
Enn gerir Dagsljós i bæli sitt
Haukur Guðjónsson skrifar:
Þáttur Ríkisútvarpsins, Dagsljós,
hefur verið umdeildur, svo og fleiri
nýir þættir sem Ríkisútvarpið hefur
hleypt af stokkunum í seinni tíð.
Ekki hefur unglingaþátturinn „Ó“
heldur losnað við gagnrýni og enda
hefur hann réttilega misboðið
áhorfendum, yngri sem eldri, fyrir
óheft klám og subbuskap. - En þeg-
ar Spaugstofumenn, sem eiga að
kunna að halda sig innan velsæmis-
markanna þótt það kosti nokkur
heilabrot, falla í þessa gryfju sárnar
mörgum sem greiða verða skylduá-
skrift til RÚV, t.d. vegna þess að
þeir hafa ekki fjárráð til að kaupa
áskrift að tveimur sjónvarpsstöðv-
um.
Eftir að kæra barst til RÚV vegna
Spaugstofumanna, þar sem þeir
höfðu líkamshluta konunnar að
spotti, fannst Ríkisútvarpinu við
hæfi að láta tvo grínista Spaugstof-
unnar svara fyrir sig. En með þeim
hætti að hafa atriði sitt enn að fífl-
skaparmáli tók enginn svör þeirra
alvarlega. Þarna gerði þátturinn
Dagsljós enn í bæli sitt gagnvart
áhorfendum. Verður því að efast
um að þeir sem annast dagskrár-
gerð í þessum umdeilda þætti á
besta áhorfstímanum séu gæddir
þeirri almennu skynsemi sem verð-
ur að ætlast til að slíkir starfsmenn
hafi.
Minnast verð ég líka á umfjöllun
Dagsljóss sl. fóstudagskvöld á at-
burðinum í Höfða þar sem tveir
valdamestu menn heimsins hittust
og reynt var að vekja upp minning-
ar frá þeim tíma. Hvers vegna þurfti
umsjónarmaður að vera með af-
káralegan hatt á höfðinu og gera sig
með því að fífli á skerminum? Og að
láta þáttinn mestmegnis snúast um
þrjá íslenska stjórnmálamenn, þá
Steingrím Hermannsson, Davíð
Oddsson og Ólaf Ragnar Grímsson,
var til að bíta höfuðið af
skömminni. Hvaða þátt áttu þessir
menn yfirleitt í fundahöldum Gor-
batsjovs og Reagans hér í Reykja-
vík? Æ, mikið er þetta allt orðið
flatt og niðurlægjandi hjá þessari
stofnun, Ríkisútvarpinu, þar sem
hver pilsaglennan og hérafóturinn
haslar sér völl, kynslóð eftir kyn-
slóð, allt frá afa til bamabarnanna.
Uppbyggingu hjúkrunarheimila hafnað
Gyða Jóhannsdóttir skrifar:
Komið hefur fram að forráða-
menn Elli- og hjúkrunarheimilisins
Grundar sóttu um leyfi til þess að
byggja 26 til 28 vistrými fyrir aldr-
aða í Hveragerði, til viðbótar við
þau sem fyrir eru. Áætlaður kostn-
aður við þá framkvæmd var í lág-
marki að sögn, þar sem hægt er að
nota sameignina sem fyrir er, við
reksturinn á þessum viðbótarpláss-
um. - Frá þessu var greint í Við-
skiptablaðinu 21. til 27. febrúar sl.
Heilbrigðisráðuneytið hafnaði þess-
ILHÍHIMIM þjónusta
allan
sima
00
kl. 14 og 16
Eru opinberir aðilar að falla frá fjármögnun hjúkrunarheimila?
ari beiðni.
Samkvæmt skýrslum mun 60 ára
og eldri fjölga um 50% á næstu 30
árum. Hjúkrunarheimilið í Mjódd
með u.þ.b. 70 rými verður byggt upp
með fjármagni frá Rauða krossin-
um, Reykjavikurborg og fram-
kvæmdasjóði aldraðra, þar sem
búið var að semja um þá fram-
kvæmd.
Fram hefur komið að opinberir
aðilar munu ekki að óbreyttu telja
sér fært að fjármagna frekari upp-
byggingu hjúkrunarheimila fyrir
aldraða á næstu árum. - Það er því
tímabært að finna aðrar leiðir tU að
tryggja fólki umönnun í ellinni.
Ríkisstarfsmönn-
um skal fækka
Páll Jónsson skrifar:
Verið er aö æsa upp þá aðUa
sem þiggja laun frá ríkinu. - Það
á ekki að vera hægt að ríkis-
starfsmenn semji við aðra ríkis-
starfsmenn um hvað þeir eigi að
hafa í laun. AðUar vinnumark-
aðarins eiga að semja um laun
og einnig um það hvað má taka í
skatta. Lækka þarf skatta og
fækka ríkisstarfsmönnum. Með
því móti er hægt að bæta kjör og
auka ráðstöfunarfé almennings.
Ef ekki, þá verður ekki hægt að
búa í þessu láglaunalandi og
fólkið fer burt eins og dæmin
eru nú að sanna.
Náttúruvernd
eða mannvernd?
Guðjón Bergmann skrifar:
Daginn út og daginn inn heyr-
ir fólk talað um náttúrueyðingu
af þess völdum. Svo heyrum við
talað um náttúruvemd. Jörðin
hefur gengið í gegnum verri
hremmingar og hrist þær af sér
eins og hendi sé veifað. í þessu
tilviki væri réttara að tala um
mannvemd, því ef við hættum
ekki þessum yfirgangi á jörðina
og hugsum betur um hana fer
fyrir okkur eins og risaeðlunum
þrátt fyrir alla þekkinguna. Við
getum byrjað á því að hugsa um
okkur sjálf því við erum ekki
yfir jörðina hafin, við emm hluti
af henni. Finnum fleiri og betri
leiöir tU mannverndar, því það
er jú manninum eðlUegra að
hugsa um sjálfan sig en aðra
Líta þingmenn
niður á Sjó-
mannablaðið?
Einar Ámason skrifar:
í sjónvarpsfréttum í vikunni
kom fram að Sjómannáblaðið
Víkingur hafði gengist fyrir eins
konar skoðanakönnun meðal al-
þingismanna um kvótamál og
annað þeim skylt. Það stakk mig,
og áreiðanlega fleiri, að aöeins
um helmingur þingmanna svar-
aði þeim spurningum sem blaðið
sendi þeim. Þar af voru skUin
verst i Sjálfstæðisflokki og
Framsóknarflokki. Mér finnst
þetta með ólíkindum. Líta við-
komandi þingmenn kannski nið-
ur á Sjómannablaðið? Hvaða af-
sökun hafa þingmenn fyrir að
neita að svara einfoldum spurn-
ingum, sem hefði þó mátt draga
af mikinn fróðleik?
Ufeyrissjóðir
fyrir hverja?
Ástráður hringdi:
Samkvæmt fréttum eru lífeyr-
issjóðir aö fjárfesta í erlendu at-
vinnulífi á meðan atvinnuleysi
er í landinu, vegna þess að ijár-
magn vantar tU uppbyggingar.
Fyrir hverja eru þá lífeyrissjóð-
irnir? - Mér sýnist lífeyrissjóða-
kerfið aUt vera á slíkum viUigöt-
um að bara sé spurning hvenær
það springi í loft upp. Ekki síst
vegna þess að þeir sem halda því
uppi, launþegar, eru sniðgengnir
þegar kemur að þeirra eigin rétt-
indum.'sem flest eru auk þess
löngu úrelt.
Efnahagsbatinn
kominn
eða farinn?
Leifur skrifar:
Margir velta því nú fyrir sér
hvort sá margumtalaði efhahags-
bati sé nú loks kominn, eða hann
hafi komið sem snöggvast og sé
nú farinn aftur. Ég sé ekki nokk-
ur merki um bata í efhahagslíf-
inu, nema síður sé. Ég kalla það
ekki bata þótt bUaumboðin
dembi inn auglýsingum sínum í
útvarp og sjónvarp þessa dag-
ana. Það gæti nú einmitt þýtt
verulega kreppu á þeim bæjrnn -
og víðar.