Dagblaðið Vísir - DV - 15.03.1996, Blaðsíða 15

FÖSTUDAGUR 15. MARS 1996
15
Leikhússtjóri
með rófu
Síðastliöinn þriðjudag var við-
tal á Stöð 2 við nýrekinn leikhús-
stjóra Borgarleikhússins, Viðar
Eggertsson. Spyrillinn minnti
stundum óþægilega á málskrafsvél
en Viðar brást ljúfmannlega við
skvaldrinu. Þar með fékk ég stað-
festingu á því sem ég hafði álitið:
Hann kann að koma fram í sjón-
varpi. í þessu tilfelli miklu betur
en spyrillinn.
Kjallarinn
hvern stórhættulegan brest sem
leikhússtjóri. Annars hefðu þeir
ekki rekið hánn í svona mikiUi
skyndingu, líkt og sjálft líf og starf
leikhússins lægi við. Hvers vegna
varð að taka hann af lífi áður en
hann hafði framið glæpinn, eins
og Örnólfur Thorsson, fulltrúi
borgarinnar í leikhúsráði, orðaði
svo hnyttUega?
Ég horfði á manninn í sjónvarp-
En í lognmollu og stöðnun verður
tU samtrygging. Það er hún sem
nú ræður ferðinni í Borgarleik-
húsinu undir yfirskini lýðræðis.
Hún reis upp með kjafti og klóm
þegar hún gerði sér ljóst að Viðar
Eggertsson ætlaði að verða alvöru-
leikhússtjóri. Samtryggingin viU
ekki slíkan leikhússtjóra. Hún vill
leikhússtjóra með rófu og hann á
að dilla rófunni framan í hana.
Slenið
Það er mikiU kostur við leikhús-
stjöra að kunna á fjölmiðla. Að
viðtalinu loknu rifjaði ég upp aðra
kosti sem ég hafði eignað Viðari.
En vegna þessara kosta hugsaði ég
þegar hann var ráðinn leikhús-
stjóri Borgarleikhússins: Hann er
rétti maðurinn. Hann er hug-
myndaríkur og ærlegur listamað-
ur, fylginn sér en kann þó að um-
gangast fólk. Og leikhússtjórastörf
hans hjá Leikfélagi Akureyrar
sanna að hann hefur góða stjórn-
unarhæfileika.
Nú er rétt að taka fram að sem
leikskáld hef ég aldrei unnið með
Viðari og er honum aðeins mál-
kunnugur. Ég átti síðast örstutt
spjall við hann yfir kaffiboUa á
Akureyri fyrir þremur árum. En
ég hef fylgst með störfum hans.
Þess vegna gat ég heUshugar tekið
undir meö Leikfélagi Reykjavíkur
þegar það réð hann: Hann er rétti
maðurinn. Og í framhaldi af því
hugsaði ég: Tveir fyrrverandi leik-
hússtjórar Borgarleikhússins voru
liprir og þægUegir menn með litla
tilburði til þess að stjórna. Nú
vilja þau mann sem tekur af skar-
ið um mannaráðningar og list-
ræna stefnu leikhússins, mann
sem stjórnar í orðsins eðlUegustu
merkingu svo starfsemin geti loks
blómgast í þessu stóra leikhúsi.
Þau vUja að hann taki tU hend-
inni, hristi af þeim slenið. Og ég
gladdist fyrir hönd Leikfélags
Reykjavíkur, rann blóðið svolítið
til skyldunnar enda hefur það sýnt
eftir mig fjögur leikrit.
Samtrygging
En þegar ég horfði á þennan
nýráðna/nýrekna mann á Stöð 2
hugsaði ég: Það var aldeUis að
í lognmollu og stöðnun verður til samtrygging. - Það er hún sem ræður nú ferðinni í Borgarleikhúsinu undir
yfirskini lýðræðis, segir Birgir m.a.
Birgir Sigurðsson
rithöfundur
Leikfélagsmenn tóku loks rögg á
sig. Þetta er bara eins og í slátur-
húsinu Hraðar hendur. Mannin-
um sjálfum og fimm mánaða und-
irbúningsstarfi hans slátrað í einu
höggi. Svo vel sem hann kemur
fyrir hlýtur hann að hafa ein-
„Sé ætlunin að samtryggingin ráði næsta
leikhússtjóra er þægilegast fyrir alla aðila
að auglýsingin verði svona: Leikhússtjóri
óskast. Þarf að vera með rófu.“
inu og skildi hvorki upp né niður.
Var þetta eftir aUt saman ekki
rétti maðurinn fyrir Borgarleik-
húsið? Jú. Ég var viss um það.
Hvað var þá að? - AUt í einu skildi
ég það: í lifandi, listrænu starfi er
aldrei samtrygging, aðeins áhætta.
Sé ætlunin að samtryggingin
ráði næsta leikhússtjóra er þægi-
legast fyrir aUa aðila að auglýsing-
in verði svona: Leikhússtjóri
óskast. Þarf að vera með rófu.
Birgir Sigurðsson
Ny laxveiðia i Fljotshlið
í Njálu var Gunnar á Hlíðar-
enda en Þverá rann um Fljótshlíð.
Hún var þá faUeg bergvatnsá. Svo
lagðist Markarfljót, fyrr á öldum,
tU vesturs og byrjaði að flæða
meðfram Fljótshlíðinni. Fyrir um
50 árum voru settir miklir grjót-
garöar fyrir innan Múlakot og
Markarfljót rekið tU baka í sinn
gamla farveg. Þá hvarf jökulvatnið
úr Þverá og hún varð aftur
bergvatnstær, svo sem verið hafði
fyrir löngu.
Laxá
í dag er unnið að því af fullum
krafti að breyta Þverá í góða lax-
veiðiá. Farvegurinn er gerður
þrengri og grefur áin sig þá niður.
Sandurinn skolast burtu en í stað
hans kemur góður malarbotn.
Nægt vatn er i Þverá í Fljótshlíð
en áin er 2-3 sinnum vatnsmeiri
en EUiðaárnar. Áin er hlý á sumr-
in og mikið æti fyrir laxaseiði
kemur með öllum lækjunum í
Fljótshliðinni en þeir renna um
gróin tún áður en þeir faUa í
Þverá. Þarna geta því verið marg-
ar stangir og mikU laxveiði ef
nægur lax er í ánni.
Kjallarinn
Lúðvík Gizurarson
hæstaréttarlögmaður
Hafbeit
í fyrstu verður Þverá hafbeitará
þar sem næsta vor verða sett í
hana 100.000 hafbeitarseiði af laxi.
Það er Veiðifélag Þverár sem
stendur fyrir þessari framkvæmd
auk þess sem félagið lagfærir far-
veg árinnar. Með tímanum getur
Þverá sjálf framleitt lax með sjálf-
klaki en nokkuð langt er enn í
það.
Veiðifélag Eystri-Rangár selur
hafbeitarseiðin í Þverá. Nýlega
keypti Veiðifélag Eystri-Rangár
1-2 milljónir laxaseiða úr þrotabúi
fyrirtækisins SUfurlax hf. í bili
rekur veiðifélag Eystri-Rangár
seiðastöðina að Núpi hjá Hvera-
gerði sem Silfurlax hf. starfrækti
áður en félagiö varö gjaldþrota.
Frá Núpi koma því næg hafbeit-
arseiði i Rangámar í vor. Má segja
að þar verði um risasleppingu að
ræða. Þverá nýtur góðs af.
Ferðamenn
Hafbeitin í Rangánum síðustu
árin hefur fært sýslunni mikið af
veiðimönnum sem kaupa margvís-
lega þjónustu, svo sem gistingu,
veitingar o.fl. Erlendir veiðimenn
kaupa farmiða tU landsins og fara
svo einnig á aðra staði þegar veiði
er lokið. Allt skapar þetta veltu og
tekjur.
Venjuleg hafbeit er nánast öll
orðin gjaldþrota. Þar er lítið sem
ekkert eftir. Þar fást venjulega um
1000 krónur fyrir slátraðan lax.
Þaö er því grundvöUur fyrir að
halda hafbeitinni í Rangánum
áfram þótt venjulegri hafbeit sé
hætt nánast um aUt land. Það eru
því miklar fréttir ef úr Þverá í
Fljótshlíð verður búin tU laxveiðiá
í næsta nágrenni við Reykjavík.
Raunar getur þarna verið komin
ný stórveiðiá sem gefur öðrum
frægari ám ekkert eftir.
Veiðimenn verða bara að koma
og sjá. Gjörið svo vel.
Lúðvík Gizurarson
„Þaö eru því miklar fréttir ef úr Þverá í
Fljóstshlíð verður búin til laxveiðiá í
næsta nágrenni við Reykjavík. Raunar
getur þarna verið komin ný stórveiðiá.“
Með og á
móti
Brottrekstur Viðars úr
Borgarleikhúsinu
Viðari gefnar
rangar forsendur
„í raun og
veru var það
ekki Viðar
Eggertsson
sem framdi
hið upphaf-
lega brot.
Hann þáði
meira vald en
hann átti Úr Jón HJartarson
hendi þeirra leikari-
sem máttu ekki veita honum það.
Þetta gerðist þann 15. janúar með
bókun tveggja stjórnarmanna LR
í leikhúsráði. Sá gjörningur var
lögleysa og framhaldið mistúlkun
og brot á lögum félagsins. Viðar
fer því af stað með röng skilaboð.
Fjölmennasti félagsfundur í sögu
Leikfélagsins neyddist tU þess að
leiðrétta þessa mistúlkun stjórn-
ai-manna sinna þann 27. febrúar.
Á þeim fundi lét formaðurinn að
þvi liggja að hann þyrfti að hætta
vegna þessarar mistúlkunar og
gerði það svo nokkrum dögum
síðar. Þá hefði verið rökrétt hjá
Viðari að segja af sér líka. Viðar
geröi auk þess ýmis stjórnun-
armistök sem voru fullkomlega
úr tengslum við valdsvið hans og
lög LR. Hann braut grundvallar-
reglur í lýðræðislega reknu félagi
sem styðst við lög sem aldrei hafa
verið véfengd af fyrirrennurum
hans sem lutu þessum reglum án
þess að kvarta. Ég held að Viðar
Eggertsson sé hinn mætasti lista-
maður, en af atburðum síðustu
vikna efast ég stórlega um hæfni
hans til að stýra stórri og við-
kvæmri listastofnun á borð við
Leikfélag Reykjavíkur."
Gisli Rúnar Jóns-
son leikarl.
Opinbert
sjálfsmorð
„Leikfélag
Reykjavíkur ér
að fremja opin-
bert sjálfs-
morð. Það hafa
verið í undir-
búningi hæg-
fara sjálfs-
morðstilraunir
að hálfu félags-
ins undanfarin ár. Núna kristall-
ast það í þessari gjörð, alveg
sama hvort í hlut á Viðar eða ein-
hver annar.
í fyrra var haldið málþing á
vegum Reykjavíkurborgar um
stöðu listastofnana borgarinnar.
Hæst bar umfjöllun um Leikfélag
Reykjavíkur og gagnrýni á starf-
semi þess í Borgarleikhúsinu.
Eftir það þing fór félagið í fjár-
hagslega og listræna gjörgæslu til
að reyna að lækna sjúklinginn.
Það tókst ekki sem skyldi þar
sem sjúklingurinn var látinn
annast aðgerðina sjálfur. í stað-
inn fyrir að leita að meininu, sem
er innvortis, þá ákváðu þeir að
gera ekkert í því en fóru í andlits-
lyftingu. Ef leikfélag ætlar að
verða atvinnuleikhús þá getur
það ekki haldið áfram að reka sig
eins og áhugaleikfélag. Þá er ég
ekki að tala um listræn gæði leik-
félagsins. Leikfélagið rekur sig
eins og félag áhugamanna um
eldspýtustokkasöfnun. Það er
ráðinn maður til að stjóma. Þeg-
ar hann ákveður að taka til hend-
inni og gera eitthvað annað en að
fara vel í vasa, eins og stefnan
hefur gjaman verið hjá félaginu
við val á leikhússtjóra, þá er
ákveðið að losa sig við lækninn
en ekki meinið.“ -SÁ/bjb
Kjallarahöfundar
Æskilegt er að kjallaragreinar
berist á tölvudiski eða á netinu.
Hætt er við að birting annarra
kjallaragreina tefjist.
Netfang ritstjómar er:
dvritst@centrmn.is