Dagblaðið Vísir - DV - 21.05.1996, Page 10
10
ÞRIÐJUDAGUR 21. MAÍ 1996
Spurningin
Áttu þér draum?
Dísa Mjöll Ásgeirsdóttir kenn-
ari: Já, ég á hann, að mér og fjöl-
skyldu minni gangi vel í lífinu.
Iðunn Geirsdóttir nemi: Já,
marga stóra drauma sem ég ætla að
láta rætast.
Kjartan Valdimarsson hljóm-
borðsleikari með Fanneyju Kjart-
ansdóttur: Já, ég á mér draum.
Magnús Sveinsson, nemi í MH:
Já, að klára prófin sem fyrst.
Hrafnhildur Nikulásdóttir,
hugsar um barnið sitt: Já, að fara
til Benidorm.
Bergur Arnór Bjarnason nemi:
Að fara til Spánar.
Lesendur
íslensk friðarbarátta falsið eitt
Garðar Guðmundsson skrifar:
Ég hef lengi verið þeirrar skoðun-
ar að okkur íslendingum fari ekki
vel að hafa uppi stór orð um frið eða
mannúð. Fáar þjóðir eru jafn fjarri
því að láta af hendi rakna til mann-
úðarmála vítt og breitt um heiminn
og við. Hjálpum hins vegar okkar
nánustu vel og dyggilega t.d. í nátt-
úruhamförum og líkum tilvikum.
Væri það nú enda dæmalaust létum
við lönd og leið að rétta hjálparhönd
rétt við bæjardyrnar. En einhvern
veginn er það svo að helst viljum
við lítið af náungunum vita þegar
slík söfnun er afstaðin. - Búið og
gert, og nú pluma þeir sig sjálfir . .
Heimsfriðurinn hefur þó verið ís-
lendingum framarlega á tungu, og
her, herskylda, vopnaskak eða af-
skipti annarra til að skakka leikinn,
t.d. hjá öðrum þjóðum sem eru að
murka lífið úr eigin landsmönnum,
eru ekki vel séð. Þannig hefur fs-
lendingum verið tíðrætt um „lög-
regluafskipti" Bandaríkjamanna af
hinum og þessum ríkjum sem ber-
ast á banaspjótum. Og kalla slíkt
einu nafni „heimsvaldastefnu“!
Friðarins menn eigum við því fáa
og þá eina sem vilja „koma íslandi
á landakortið" eins og það er orðað,
eða bjóða til fundar í Höfða-húsinu
þar sem heimspressan beinir kast-
ljósinu. - Og svo nú Ástþór Magnús-
son, sá sem einn manna hefur beint
kastljósi heimsins að íslandi í
tengslum við friðar- og mannúðar-
starf (fór t.d. til Bosníu og Hvíta-
Rússlands tvenn siðustu jól með
flugvélafarma til þurfandi barna og
annarra).
Þá snúa íslendingar sér snúðugt
Ástþór Magnússon færir forseta Bandaríkjanna bók sína Virkjum Bessa-
staði. Báðir hlutu þeir verðlaun, annar fyrir störf að mannúðarmálum, hinn
friðarverðlaun.
við og segja sem svo: Já, þessi Ást-
þór - maður veit nú ekkert hvern
mann hann hefur að geyma og
svona - best að slá varnagla við
svona mönnum. Hann vill líka
virkja Bessastaði og hefur fengið
Gandhi-mannúðarverðlaun ásamt
Clinton Bandaríkjaforseta. - Nei,
hlustum frekar á Steingrím, Davíð
og Ingibjörgu Sólrúnu sem tala af
ábyrgð og festu um hlutina og vilja
virkja „Höbbði-House“ (þannig bor-
ið fram í heimsfréttunum sællar
minningar).
Já, við skulum bara halda áfram
að tjátla hrosshárið okkar, sonur
sæll, sagði líka skáldið góða í einni
af bókum sínum. Og það ætlum við
íslendingar einmitt að gera. Tala
áfram um friðinn og biðja um fram-
hald „heimsvaldastefnu“-verndar
gegn ágangi Tyrkjanna - og sérstak-
lega gegn þessum Ástþóri Magnús-
syni sem er í þann veginn að gera
hér allt vitlaust með friðarkjaftæði.
Við viljum engan helv.... frið nema
hann sé rétt boðaður og af réttum
mönnum. Og hananú!
Hólbréfið um Jón Baldvin
Svar til Ingva Tómassonar
Erla Guðmundsd. skrifar:
Það var nú bara rétt til að hlæja
að, bréfið frá honum Ingva Tómas-
syni sem hann sendi frá Flórída til
birtingar í DV 13. maí sl. - Þvílíkt
og annað eins! Þetta var einbert hól
frá upphafi til handa Jóni Baldvin
og konu hans. Mér sýndist allt það
lof sem Ingvi gefur Jóni Baldvin og
frú í bréfinu eigi við Ólaf Ragnar og
hans glæsilegu konu, nema bara að
þau síðarnefndu hafi töluvert meira
til að bera en Jón og frú.
Bryndís hefur nú t.d. sagt ýmis-
legt um dagana, eins og þegar hún
talaði um „fólkið í lopapeysunum"
og það í rangri jarðarför, sem hún
fór í, o.fl. í þessum dúr. Ég minni
líka Ingva i Flórída á skinkuna
góðu í farangri Bryndísar hér um
árið, ef hann vill halda sig við
svona samanburð (sem honum var
umhugað um í sínu bréíl). En lands-
menn hafa engu gleymt eins og
Ingvi vill vera láta. - Ólafur Ragnar
og hans glæsilega kona yrðu ólíkt
virðulegri forsetahjón og mun hæf-
ari á allan hátt að taka sæti á Bessa-
stöðum.
Steinbíturinn sterki
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Umhverfis landið eru þau mið
sem sjómenn hafa notað í aldanna
rás. Sum gjöful, önnur sem gefa
þeim minna í veiðarfærin. Öðru
hverju uppgötva menn svo mið sem
hvergi eru skráð, og stundum finn-
ast þau fyrir tilviljun. Alls staðar
eru svo nytjafiskarnir sem við not-
um til öflunar gjaldeyris. Það koma
líka nýjar og nýjar tegundir sem
unnið er úr.
Einn er sá fiskur sem er jafngam-
all íslandssögunni og hefur líka ver-
ið nytjaður frá upphafi. Steinbítur-
inn. Af honum berst oft landburður
þegar aðalveiðitími hans er, mánuð-
ina mars til maí, ár hvert. Ekki er
mér kunnugt um hve langur stein-
bítur getur orðið, en séð hef ég
steinbít allt að einn metra á lengd.
Á vissum tíma ársins missir hann
tennur og er þá ósköp vesældarleg-
LÍISÍilM þjónusta
allan sólarhringi
eoa hringid i sima
>0 5000
íilli kl. 14 og 16
Steinbítur, umfram allt prýðilegur matfiskur sem vert er að gefa meiri gaum.
ur, en braggast fljótt er tennurnar
taka að vaxa á ný og hann getur far-
ið að bryðja skeljar eins og brjóst-
sykur væri. En skeljar virðast vera
hans aðalfæða.
Á síðutogurunum heyrði maður
karlana segja hrikalegar bitsögur af
„steina sterka“, þar sem stykkin
hurfu úr stígvélunum og gott ef
ekki ein eða tvær tær í kaupbæti.
Stráklingunum, ég meðtalinn,
fannst þessi kvikindi framan af
vera mikið skaðræði. Og þegar afl-
inn lá á dekkinu, máski þetta 6-7
tonn í hali, þá var það ekki kjark-
mikill maður er steig ofan í kösina
til að gera að aflanum. En þrátt fyr-
ir að menn stæðu upp í mið læri í
þessari iðandi kös minnist ég þess
ekki að hafa verið bitinn, þótt allir
kjaftar stæðu galopnir.
Þrátt fyrir þetta hefur steinbítur-
inn sterka kjálka og getur bitið fast
þegar sá gállinn er á honum, en er
alla jafna meinleysisgrey. En stein-
bíturinn er umfram allt prýðilegur
matflskur, sem vert er að gefa meiri
gaum en hingað til.
Spurningar um
Bessastaði
Alda hringdi:
Bessastaðahneykslið, viðgerð-
ir og viðhald á staðnum upp á
tæpan einn milljarð króna, er
áreiðanlega eitt alvarlegasta inn-
landsmálið okkar nú um stund-
ir. Það er eins og þetta mál hafi
deyft þjóðina fyrir gegndarlausu
bruðli ráðamanna hér gegnum
áratugina. Nú skora ég á blaða-
og fréttamenn að spyrja væntan-
lega forsetaframbjóðendur spjör-
unum úr varðandi Bessastaða-
hneykslið og hvort þeir geti
hugsað sér að búa á staðnum
með hundruð milljóna í óþarfa
bruðli, svo sem veglegum vín-
kjallara og viðlíka lúxus sem
kemur engum að notum, nema
þá forseta og hans nánustu.
Tímamótaþing ASÍ
Sverrir Jónsson hringdi:
Það yrði í sannleika tímamóta-
þing hjá ASÍ að þessu sinni ef
menn sameinuðust um að leggja
ASÍ niður í núverandi mynd en
gera i stað þess tillögu um sterkt
löggjafarráð sem samanstæði af
einum manni úr hveiju núver-
andi aðildarfélagi. Þetta löggjaf-
arráð setti sig inn í öll mál
vinnumarkaðarins, þ.m.t. vísi-
tölubreytingar, húsnæðiskostn-
að, lánakjör á markaðnum og
kaupmáttarbreytingar og hefði
afgerandi áhrif á stjómsýsluna
með þeim hætti að vera eins kon-
ar launabarómeter sem fara yrði
eftir við sérhveija tveggja mán-
aða úttekt. 500 manna samkunda
eins og nú tíðkast er hreint brjál-
æði og engum að gagni.
Flugleiöir með
kvóta á atvinnu-
leysisbætur?
Jóhannes Jónsson skrifar:
Maður freistast til aö halda að
Flugleiðum hafi verið úthlutað
„kvóta“ á atvinnuleysisbætur,
svo mjög er fyrirtækiö viðriðið
uppsagnir starfsmanna sem það
svo vísar á atvinnuleysisbætur.
Virðist það eiga jafnt viö um þá
sem hafa haft þar hundrað þús-
unda króna í mánaðarlaun og
hina lágt launuðu - uppsagnir og
beint á atvinnuleysisbætur! Og
svo greinir Alþýðublaðið frá því
í þokkabót að Flugleiðir hf. beiti
starfsmenn sína andlegri kúgun!
Á maður að trúa þessu? Þar til
enginn mótmælir þessu af hálfu
starfsfólksins hlýtur þetta þó að
standa.
Líflegri veður-
fréttir
Hallgrímur skrifar:
Ég get tekið undir með les-
anda sem kvartar yfir stirðbusa-
legum veðurfréttum í sjónvarpi.
Þetta er engin fréttmennska í
allri þeirri tækni sem nú er kom-
in fram í veðurfréttum um allan
heim. Upp úr stólnum með veð-
urfræðingana, burt með bendil-
inn og upp á skjáinn með skýin
og sólskinið, beint í æð til áhorf-
enda. Ég held aö lífga megi upp á
þetta, þeir eru hvort sem er ekki
alltof sannspáir í þessum frétt-
um.
Bíllaus dagur?
Hrönn skrifar:
Ég er ekki sammála því að
Reykjavíkurborg sé að ráðskast
með bíleigendur einn dag í ágúst
og kalli það „bíllausa daginn".
Allt svona fálm er dæmt til að
mistakast. Hver nennir að þvæl-
ast gangandi í vinnuna kl. 7 að
morgni í rigningu og roki? Því
tekur Reykjavíkurborg ekki á
sig rögg og setur upp verkefnið
„Rafvæðum samgöngurnar“ -
strætó sem gengur fyrir raf-
magni frá lofllínum eins og víða
um heim?