Dagblaðið Vísir - DV - 15.07.1996, Blaðsíða 6

6
MÁNUDAGUR 15. JÚLÍ 1996
Fréttir
Málningarvinna við mjöltanka á Fáskrúðsfirði dregur dilk á eftir sér:
Milljónatjón þegar um
100 bílar skemmdust
„Ég uppgötvaði skemmdirnar
þannig að ég var á ferðalagi síðast-
liðinn laugardag og ætlaði að
kveikja á rúðuþurrkunum. Þær
hreyfðust ekki og voru algjörlega
fastar við rúðuna í sandinum eða
málningunni, hvað sem þetta er.
Hvar sem maður kemur við bílinn
er hann viðkomu eins og maður sé
að strjúka yfir sandpappír," segir
Gunnar J. Jónsson sem átti einn
þeirra bíla sem skemmdust þegar
unnið var við að mála mjöltanka á
Fáskrúðsfirði. Talið er að hátt í
hundrað bílar hafi skemmst þegar
málning frussaðist á þá. Að sögn
Gunnars þarf sennilega að heilsp-
rauta þá bíla sem verst eru famir.
Lögreglan á Fáskrúðsfirði segir
ekki vitað hversu margir bUar
skemmdust þegar málningin barst
með vindi yfir bæinn en tala þeirra
bíla þar sem skemmdir hafa upp-
götvast nálgist nú 100.
Málningin settist á lakk og rúður
bílanna og skemmdi. Tankamir era
í 32 metra hæð þannig að ef vindátt
stendur af hafi getur slíkur úði bor-
ist yfir bæinn. Ekki er vitað ná-
kvæmlega hvenær þetta gerðist þar
sem framkvæmdir höfðu staðið í
hálfan mánuð þegar fyrstu
skemmdu bUarnir uppgötvuðust.
Gunnar segist vera búinn að
reyna öll hreinsiefni sem eru á
boðstólum en ekkert virkar.
* „Það er eins og búið sé að hrauna
bUana. Málningin hefur borist ótrú-
lega vegalengd, þetta er um aUan
bæ meira og minna. Sumir bUamir,
sem skemmdust, vora splunkunýir,
allt niður í fjögurra vikna gamlir.“
„Mennirnir, sem era að vinna við
þetta, segjast vera tryggðir gegn
þessu. Maður getur eiginlega ekki
verið að áfeUast verktakana, það
geta aUir verið vitrir eftir á.
Mönnum fmnst tryggingaráðilinn
hins vegar ekki standa sig. Maður-
inn frá tryggingunum rétt leit á
einn bíl og var svo farinn. Hann
hefði átt að gefa út einhvers konar
yfirlýsingu. Nú era menn að fara í
sumarfrí og þeir gera það ekki á
svona bUum,“ segir Gunnar.
-SF
Kisan Kola tínir rusl af götunni
- og færir húsmóður sinni
Kisan Kola er meira en kattþrifin.
Hún tínir upp rusl í nágrenni heim-
Uis sins og færir húsmóður sinni
svo hún geti Ueygt því í tunnuna.
„Það era helst sogrör, sælgætis-
bréf og tómir sígarettupakkar sem
hún kemur með heim,“ segir Ingi-
gerður Guðmundsdóttir, eigandi
Kolu.
Ingigerður útUokar ekki að þessi
þrif Kolu séu framhald af leik sem
hún hefur gaman af heima við.
„Þegar maður leikur sér að þvi að
fleygja sælgætisbréfi á gólfið tekur
hún pappírinn og færir manni.
Þetta er ákaflega skynsöm læða af
norsku skógarkattarkyni."
Að sögn Ingigerðar hefur Kola
bjargað uppeldissystur sinni, Uglu,
sem er af silfurpersakyni, úr þreng-
ingum. „Ugla hafði troðið sér á miUi
uppþvottavélar og innréttingarinn-
ar. Hún gat ekki snúið við og komst
hvergi. Kola, sem var komin á
steypirinn, tróð sér þá inn eins
langt og hún komst, beit í bakið á
hinni og togaði hana út.“
Kola er dugleg við veiðar, að sögn
húsmóður sinnar, og hún færir
kettlingum Uglu, sem er inniköttur,
bráð sína.
-IBS Kola ásamt einum af kettlingum uppeldissystur sinnar. DV-mynd Pjetur
Haraldur Briem smitsjúkdómalæknir um eyöniráöstefnuna:
Rætt um möguleika á
að uppræta veiruna
„Þetta var í fyrsta sinn sem ég
heyrði menn tala opið um að mögu-
legt verði að uppræta veiruna," seg-
ir Haraldur Briem, yfirlæknir á
smitsjúkdómadeild Sjúkrahúss
Reykjavíkur, en hann er nýkominn
heim af alþjóðlegri ráðstefnu um
eyðni í Vancouver í Kanada.
Haraldur segir miklar vonir
bundnar við að með lyfjameðferð
megi halda veiranni niðri og jafnvel
uppræta hana. „Á ráðstefnunni var
staðfest sú þróun sem hefur verið
að taka á sig mynd undanfarið hálft
ár að ef ákveðin lyf eru gefm saman
á réttan hátt sé hægt að halda veiru-
magninu niðri. Það voru kynntar
rannsóknir þar sem sýnt var fram á
að það er veirumagniö sem skiptir
sköpum með þróun sjúkdómsins.
Við höfum tæki og tól til að fylgjast
með árangri meðferðarinnar og
þannig verður hægt að sníða með-
ferð að þörfum hvers og eins. Það
koma reyndar fram aukaverkanir
en lyfjameðferðin vekur miklar von-
ir. Reiknilikön, sem byggjast á
ákveðnum forsendum, gefa til
kynna að ef hægt er að halda
veiranni í skefjum í eitt og hálft til
þrjú ár kunni að vera hægt að upp-
ræta sjúkdóminn, einkum ef með-
ferð hefst snemma,“ greinir Harald-
ur frá.
Hann segir leiðinlegast hafa verið
að heyra hversu lítill árangur hafi
orðið í þróun bóluefna. „Það er
vegna þess að veiran er það slungin
að hún kann ráð við öllum þessum
aðferðum sem við kunnum í dag til
að búa til bóluefni," útskýrir Har-
aldur.
Að sögn Haraldar vora raddir
uppi á ráðstefnunni um að Banda-
ríkjamenn verði að taka forystu og
axla þá ábyrgð að leggja fé í þróun
bóluefnis.
Fram kom á ráðstefnunni að
rannsóknir í ýmsum þróunarlönd-
um benda til að hægt sé að ná ár-
angri með ýmsum forvörnum. „Það
var einnig mikið talað um legganga-
verjur fyrir konur sem veitir kon-
um meiri möguleika á að verja sig.“
Alls staðar i heiminum er út-
breiðsla eyðni hröðust meðal gagn-
kynhneigðra. „Þó dregið hafi úr út-
breiðslu sjúkdómsins í okkar
heimshluta byggist það fyrst og
fremst á því að dregið hefur úr út-
breiðslu hans meðal homma.“
Útbreiðsla sjúkdómsins er mest í
Afríku og Suðaustm--Asíu.
-IBS
Gerðahreppur hefur ekki bolmagn til einsetningar:
Ekki tónninn í öðrum sveitarfélögum
- segir formaður Landssamtakanna Heimili og skóli
„Ég er undrandi á því að sveitar-
stjómarmenn í Garðinum telji sig
ekki hafa efni á að einselja skólann
sinn,“ sagði Unnur Halldórsdóttir,
formaður Landssamtakanna Heim-
ili og skóli, um þau ummæli Sigurð-
ar Jónssonar, sveitarstjóra I Garð-
inum, í DV sl. fimmtudag.
„Það er ekki rétt hjá Sigurði að
litlu sveitarfélögin eigi erfiðara með
að einsetja skólana því samkvæmt
mínum upplýsingum liggur vand-
inn frekar hjá stærri sveitarfélögun-
um. Ég hef ekki orðið vör við þenn-
an tón annars staðar og legg til að
Sigurður og kollegar hans í sveitar-
stjórn kynni sér sjónarmið foreldra
í Garðinum og spjalli kannski líka
við fólk úr Þorlákshöfn og á Reyðar-
firði, sem hefur búið við einsetinn
skóla í vetur, þar fmna menn mun-
inn,“ sagði Unnur.
-gdt
Sandkorn dv
Yfirburðamenn
Það eru til
þeir yfir-
• burðameim,
sem öllum
konum vekja
þrá og von.
Því fara þær á
fákum sínum
enn,
að finna herra
Ólaf Skúlason.
Þessa vísu
sendu Fáks-
konur í
Reykjavík
Ólafi Skúlasyni sem rekur af
miklum myndarskap útivistar-
paradís í Reykjavík, nánar tiltek-
ið við Reynisvatn skammt ofan
heitavatnstankanna á Grafarholti.
Þar er boðið upp á veiði í vatn-
inu, hestaleigu og margt fleira í
frábæru umhverfi og Ólafur tekur
á móti hópum sem þangað koma
með veitingum og grillar jafhvel
fyrir gesti sina. Konur úr Hesta-
mannafélaginu Fáki hafa heimsótt
Ólaf og notið gestrisni hans og ef
marka má vísukomið hér að ofan
munu þær leggja leið sína til hans
oftar í framtíðinni.
Góður í golfi
Golfáhugi
landsmanna
vex sifellt og
golfklúbbar
landsins eru
orðnir 50 tals-
ins. Skrifstofa
Golfsam-
bandsins fær
því ýmsar fyr-
irspumir eins
og gengur og
gerist og ein
var um það
hvar sem sá
hringdi gæti spilað golf. Hann var
spurður í hvaða klúbbi hann væri
en hann sagðist hvergi vera fé-
lagsbundinn og aldrei hafa spilað
golf utanhúss. Hins vegar hefði
hann náð svo góðum árangri i
golfi í tölvunni sinni að nú vildi
hann færa út kvíarnar og fara út
á alvöruvöll að spila og væri klár
í slaginn. Var ekki annað að
heyra en hann stefndi á íslands-
mótið sem hefst innan skamms.
Smáa letrið
Það verður
víst aldrei
brýnt um of
fyrir fólki sem
kaupir sér
tryggingar að
lesa „smáa
letrið" vand-
lega svo það
viti hvað það
er að tryggja.
Sandkornsrit-
ari varð fyrir
því óhappi á
dögunum að
festing á bil hans sem veiðistang-
ir eru festar við þegar keyrt er á
milli veiðistaða losnaði meö þeim
afleiðingum að forláta veiðistöng
brotnaði. Þegar rætt var við
tryggingarnar kom hins vegar í
Ijós að þær greiða ekki vegna
svona óhapps. Hins vegar var tek-
ið firam að ef þessi atburður hefði
átt sér stað erlendis þá hefði
veiðistöngin fengist greidd. Ætli
það sé ekki undir 0,1% íslenskra
veiðimanna sem halda með
veiðistangir sínar til útlanda og
eiga á hættu að þær brotni þar.
Grísaveislan
Þótt Ólafur
Ragnar
Grímsson hafi
verið kjörinn
næsti forseti
okkar íslend-
inga hlýtur
að mega rifja
það upp að
hann hefur
oft á undan-
fómum árum
verið kallaður
„grisinn“ sem
auðvitað verð-
ur að leggja af þegar Ólafur gerist
sameiningartákn þjóðarinnar.
Þegar þúsundir fólks á öllum
aldri hylltu verðandi forsetaljöl-
skyldu á Seltjarnamesinu á dög-
unum vora þó í hópnum nokkrir
svokallaðir gárungar sem alls
staðar skjóta upp kollinum, og
þeir töluðu um viðburðinn á Sel-
tjarnarnesi sem stærstu „grísa-
veislu'* sem íslendingar hefðu tek-
ið þátt í. Alltaf sömu óþverrarnir,
þessir gárungar.
Umsjón Gylfi Krlstjánsson