Dagblaðið Vísir - DV - 15.10.1996, Blaðsíða 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 15. OKTÓBER 1996
Spurrúngin
Spáir þú aö þessi vetur
veröi haröur?
Arnar Arnarsson, nýkominn úr
námi: Nei, af hverju ætti hann að
verða það?
Guðrún Skúladóttir nemi: Já,
frekar kaldur, held ég, þó að ég voni
ekki.
María Ósk Friðbertsdóttir nemi:
Ég er ekki viss en held það þó.
Ásmundur Þorvaldsson, starfs-
maður Heklu: Ég býst við því, alla
vega verður hann kaldur.
Pétur Einarsson járnsmiður:
Frekar harður.
Sigurjón Þórðarson, starfsmaður
Ispan: Nei, það held ég ekki.
Lesendur
Vestfirskir vegir
og forseti íslands
Margir vegarspottar vestra eru til skammar og ummæli forsetans því tíma-
bær, segir m.a. í bréfi Konráðs.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Herra Ólafur Ragnar Grimsson,
forseti lýðveldisins, hefur nú í
tvígang sótt vestfirskar byggðir
heim. Hvar sem þau hjón komu var
þeim vel tekið af heimamönnum.
Það er hvort eð er ekki á hverjum
degi sem svo háttsettur maður birt-
ist i bæjum og þorpum landsins. Og
er því sjálfsagt mál að fólkið sýni
honum þá virðingu að mæta á stað-
inn og þiggja léttar veitingar.
Forsetinn lét þess getið að gera
þyrfti þjóðarátak til að koma vest-
firskum vegum í ásættanlegt ásig-
komulag. Þessi ummæli forsetans
og önnur, er hann lét sér um munn
fara í umræddri ferð, hafa farið fyr-
ir brjóstið á ýmsum sem telja að
með þeim hafi hann farið út fyrir
sitt eiginlega verksvið.
En mér er spurn: Hvernig getur
forsetinn farið út fyrir sinn ramma
þegar hann segir sannleikann og
bendir á með kurteislegum hætti að
það sem hann sér með eigin augum
mætti betur fara? - Er það ekki
skylda sérhvers manns að gera
slíkt? Og eru ekki orð til alls fyrst?
Megi forsetinn hins vegar ekki
nefna staðreyndir sem við honum
blasa á ferðum sínum, án þess að
það kalli á neikvæð viðbrögð, þá
eru íslendingar lika komnir í vond
mál. Einnig er það rangt sem haldið
hefur verið fram að forsetinn hafi
lofað þessu fólki úrbótum. Það er
nefhilega ekki sami hluturinn að
lofa einhverju og ljá máls á ein-
hverju.
Fólk talaði um að með þessu hefði
forsetinn reynt að kaupa sér hylli.
Heyr á endemi! - Ekkert er fjær
sanni. Ég var sjálfur þess heiðurs
aðnjótandi að sitja samsæti er for-
setanum var haídið á Flateyri í
sumar, ásamt fleirum af starfs-
mönnum Kambs hf. Þar voru alla
vega engin gylliboð í gangi af hálfu
forsetans. Enda engin þörf á slíku.
Ég fullyrði að allir sem þar voru
saman komnir komu til að heiðra
sinn þjóðhöfðingja og eiga með hon-
um litla, notalega stund.
Sannleikurinn er að vestfirskir
vegir hafa á undangengnum árum
verið hornrekur í íslenskum vega-
málum, þótt vissulega gildi þetta
ekki alls staðar á þessu svæði. Það
breytir þó ekki því að margir vegar-
spottar vestra eru til skammar. Um-
mæli forsetans voru því í tíma töl-
uð.
en ekki deydd í móðurkviði
Börnin lifi -
Lárus E. Bjarnason skrifar:
Er það í lagi að tvö til þrjú börn í
móðurkviði skuli tekin af lífi hvern
einasta dag ársins að jafnaði - um
800 aftökur á ári? Aö annar til þriðji
hver íslendingur skuli láta lifið af
mannavöldum?
Nú er hneykslast á forfeðrunum
að þeir skyldu bera höm sín út, en
hvað er gert í dag? Getur það talist
eðlilegt að sjúkrahús sé líka aftöku-
staður? Er það eðlilegt að menn séu
dæmdir fyrir morð af gáleysi meðan
annar fær greitt fyrir að taka vam-
arlaus börn af lífi? Undarleg lög sem
heimila aftöku sakleysingja án rétt-
arhalda, en dæma menn síðan fyrir
annað smávægilegt?
Ekki getur talist nokkur vafi á að
kristnum mönnum er þetta bannað
og má þar nefna eitt af boðorðunum
tíu, - þú skalt ekki mann deyða.
Ætti hin kristna kirkja ekki að
standa sig í að verja börnin gegn
þessu gegndarlausa ofbeldi yfir-
valda? Og prestar þjóðkirkjunnar að
hætta að biðja þeim blessunar á
hverjum sunnudegi, sem heimiluðu
þessi voðaverk?
Menn hafa velt upp ýmsum ástæð-
um til að réttlæta fóstureyðingar.
Má þar nefna peningaleysi, ótíma-
bæran getnað, heimilisaðstæður o.fl.
En til hvers hafa menn sameiginlega
sjóði, ef ekki til að aðstoða fólk í
vandræðum? Nauðganir? - Sé ein-
hver sekur þar er það oftast faðirinn.
Fósturgallar? Er það vani að taka
annað fólk af lífi fyrir það eitt að
vera með einhvern galla; andlegan
eða líkamlegan, áskapaðan eða með-
fæddan? - Gefum þessu öllu gaum.
Stöðumælasjóður og viðskiptasiðferðið
TÍMI írmUNNINN KL.
sr 255 12:23
11/89/% kr.58
DAQSETNNO DmuEO
REYKJAVÍKURBORQ
DÍLASTÆ CASJÖÐUR «.S(1ZW0
KVfTTUN
STÖÐUM/ELAGJALOS
255 12:23
11/89/96 kr.58
DAQSETMNO
REYKJAVtKURBORQ
BlLASTÆÐASJÖÐUR ».W12I80
Ktnnuis YtdtAkBnoa TXT 501170 “0119 StoMun Mt> 1150 ,26 RcMknrv vOukWKM 51
Bu*jt»Á*JíÁÁui Reykjavíkur, m BkúiMúni 2, skni 80 2380, |B| 105 Reykjevik Gíróseðili þessí fellur úr gildi 14 dögum eftir útgáfudag.
CkWöanct EiflAndl/unvBðamaó^nbifnRÓ^rinrw Teflund bifr. .. v/m - 7 ws
Dags IA. ö5»9 - /n?
GjRÓ-SEÐILIi.p
owitAn&ÍSI&wi*
500.-
850.-

SfaD«v6r6mUt|11
r —• — KerwttU orwósnd* — — «1
I I
SkyrKtg gnnðcki HMwiMitnl. IRHhiHf »WH« togMW
MWNMIK ðtawmt. y toM•* ¥*» x*wrtftmiKB
Mn M Oaqa *r» MtgAiMtogi. V*rð. BukB»tððu»M>tð BkW |M t|«r atafcttn bnui
StWuvöröurnK.
.23
etti miðann í gluggann, en sektarmiði var skrifaður áður en tíminn var út
inninn. - Leiöréttinau hafnaö.
Þorsteinn Baldursson skrifar:
Hinn 11. sept. sl. keypti ég af
Reykavíkurborg, á bílastæðinu við
Tollstöðvarhúsið, miða sem heimil-
aði stöðu bifreiðar á ákveðnu stæði
til kl. 12.23 (sjá meðfylgjandi afrit af
viðkomandi stöðumælakvittun).
Setti ég miðann I gluggann eins og
gert er ráð fyrir. Þegar ég sótti bíl-
inn, nokkru áður en tíminn rann út,
kom í ljós að starfsmaður Reykja-
víkurborgar hafði skrifað sektarseð-
il þótt timinn væri ekki útrunninn.
Ég kom að máli við starfsmenn
Reykjavíkurhorgar hjá Stöðumæla-
sjóði (bæði munnlega og skriflega).
Þeir sögðu þetta algengt, en höfnuðu
engu að síður leiðréttingu á málinu
- þvi menn gætu verið að svindla!
Mér finnst þetta satt að segja lýsa
miöur góðu viðskiptasiðferði hjá
Reykjavíkurborg. Þurfa ekki þessir
aðilar eins og aðrir sem selja þjón-
ustu að inna hana af hendi? Fróð-
legt væri að heyra frá ábyrgum að-
ilum innan borgarkerfisins um
þetta efni.
Þetta minnir annars á annað ljótt
dæmi um óheiðarleika opinberra
aðila. Á ég þá við minnisstæöar
yfirlýsingar ráðherra og fleiri á sín-
um tíma, þegar systumar í Landa-
koti gáfu ríkinu spítalann sem yrði
rekinn áfram í sama formi og áður.
Nú kemur í Ijós að þetta veröur
svikið. - Og svo eru menn að furða
sig á hverju atvikinu eftir annaö
þessu líku. En eftir höfðinu dansa
limirnir.
DV
Dýravinir
Kristinn Snæland skrifar:
Sú ágæta kona Sigríður Lárus-
dóttir býður mér í DV að heim-
sækja hunda í Reykjavík og full-
yrðir að þá muni ég hitta hunda-
vini. Það er hennar skoðun. Mitt
álit er samt þetta: Sá er sannur
hundavinur sem ekki býr hundi
fangelsi í horg, en nýtur þess að
umgangast hunda sem frjálsir
ganga í sveitum. Fjöldi gælu-
dýrabúða segir ekkert um hvort
hundar njóta lífsins i borgum.
Viðurkennt skal að hugsanlega
mýkir hundur skap illa haldinna
borgara, en það réttlætir ekki að
vilji mikils meirihluta borgar-
búa sé sniðgenginn. Burt með
hunda úr borginni og reynumst
þeim þannig sannir vinir.
Djöflaeyjan
Rebekka hringdi:
Myndin er góð að flestu leyti.
í leikritinu var Edda Heiðrún í
hlutverki Dollýjar og fór á kost-
um í því hlutverki. í myndinni
leikur Halldóra Dollý. Hún pass-
ar ekki í hlutverkið að mínu
mati. Sýndi ekki nægilega góð
tilþrif. Ég vil hins vegar hrósa
henni fyrir frábæra frammi-
stöðu í hlutverki Öldu köldu í
leikritinu Ef ég væri gullfiskur.
Persónusköpun í Djöflaeyjunni
nær þó ekki þeirri dýpt sem ég
hetði vænst, en það er ekki við
leikstjórann að sakast, heldur
höfund bókarinnar. Þegar á allt
er litið finnst mér Friðriki Þór
hafa tekist að endurlífga þessa
tima eftirstríðsáranna og bregða
upp sannferðugri lýsingu frá
þessum tímum - ekki síst
braggabúanna.
Drengirnir og
björgunarsveitin
Ingibjörg skrifar:
Ég botna ekkert í máli Björg-
unarsveitarinnar Ingólfs. í frétt-
um af málinu áður kom fram að
læknir hefði gefið út vottorð um
fjölmarga áverka á a.m.k. öðrum
drengjanna og staðfest hefur ver-
ið aö björgunarsveitin greiddi
drengjunum bætur vegna fatnað-
ar. í DV 10. þ.m. segir forsvars-
maður sveitarinnar svo að þar
sem lögreglurannsókn hafi
hreinsað meðlimi sveitarinar
hljóti upptaka áburðarins að
vera að leita á heimili drengj-
anna. Okkur er sem sé ætlað að
trúa því að 10 og 12 ára drengir
hafi veitt sjálfum sér áverka og
skemmt fatnað sinn til að koma
höggi á fólk sem hvorki þeir né
foreldrar þeirra áttu neitt sökótt
við. Eitthvað er augljóslega bog-
ið við þá skýringu. Við bíðum
eftir raunhæfari mynd af því
sem gerðist.
Hringbraut
óökufær
Birgir hringdi:
Mér er alltaf efst í huga eftir
að aka Hringbrautina í vinnu
mína, vestan úr bæ, hve illmögu-
legt er orðið að aka þessa götu
vegna fjölda umferðaljósa, bæði
fyrir akandi og gangandi. Ég
held ég megi segja að ljósin frá
JL-húsi að Miklatorgi nálgist
tuginn. Þetta er óþolandi ástand
á einni aðalumferðaræð borgar-
innar.
Skuldugir
dómarar?
Gunnar Sigurjónsson skrifar:
Mér finnst ekki við hæfi að
dómarar, hvar sem þeir annars
starfa séu mjög skuldugir. Starf-
ið er þess eðlis að aðstæöur
þeirra verða að vera nokkum
veginn óþvingaðar, ekki sist fjár-
hagslega. Ég tala nú ekki um
dómara við Hæstarétt. Þar má
ekki nokkur airða vera eða fyrir-
staða svo að traust almennings
rjúki ekki út í veður og vind.