Dagblaðið Vísir - DV - 12.04.1997, Blaðsíða 22
Carol Fisher og eldri systir henn-
ar, Georgia, voru einu afkomendur
hjóna af búaættum í Höfðahéraðinu
í Suður-Afríku. Fjölskyldan hafði
ætíð haft í heiðri gamla siði, en
einn þeirra var sá að foreldrar
skyldu velja dætrum sínum eigin-
menn.
Georgia hafði fyrir löngu verið
lofuð Adrian Dwyer, ungum
bónda. Því miður var það þó svo
að Carol, yngri systirin, var yfir
sig ástfangin af Adrian. Um það
vissi hann ekkert, en á því varð
þó breyting eftir trúlofunar-
veislu hans og Georgiu í júní
árið 1974.
Afbrýðisemin nagaði
hana
Carol fylgdist vel með því er Adri-
an hauð konuefninu sínu, Georgiu,
upp í dans. Carol stóð við litla tjörn
í garðinum og kastaði smásteinum í
hana á meðan dcmsinn stóð. Ekki
liggur fyrir hvort hún óskaði sér
einhvers um leið
Er Carol hafði staðið þama ein
um hríð gekk móðir hennar til
hennar og sagði rólega: „Ég held að
það sé kominn tími til að þú hættir
að láta þig dreyma á þennan barna-
lega hátt
um Adrian.
Hann er
trúlofaður
Georgiu.
Þau elska
hvort ann-
að, og eftir
ár verða
þau gengin
í hjóna-
band.
Reyndu að
horfast í
augu við
staðreynd-
irnar,
barn.“
Frú Fis-
hart gekk
nú í burtu,
en eftir stóð
Carol döpur í bragði. Eftir nokkra
stund fann hún að einhver kom við
handlegginn á henni, og þegar hún
leit til hliðar sá hún að þar var kom-
inn Daniel Laurence. Hann var
besti vinur Adrians, og gamall
skólabróðir hennar sjálfrar. Carol
virti hann fyrir sér um stund, en
svo var eins og hún segði við sjálfa
sig að gæti hún ekki fengið það
besta yrði hún að láta sér nægja það
næstbesta. Hún brosti til Daniels,
eins og hún væri að segja að hún
vildi gjaman verða hans. Daniel
varð mjög glaður og sagði Carol að
hann hefði verið ástfanginn af
henni um langan tíma.
Óvenjulegur brúðkaups-
dagur
veisluna var haldið tvöfalt brúð-
kaup á búgarði Fishart-fjölskyld-
unnar. Georgia stóð við hlið Adri-
ans meðan Daniel gekk með Carol
fram gólfið. En það voru aðeins þrjú
af þeim fjórum sem vora að ganga í
heilagt hjónaband þennan dag sem
vora ánægð. Það var eins og tilraun-
ir Carol til að brosa misheppnuðust,
því brosið náði aldrei til augnanna.
Þau lýstu depurð, og um hríð barð-
ist hún við grátinn þar sem hún
beið eftir að athöfninni lyki.
Um kvöldið dró Carol Adrian
mág sinn afsíðis, kastaði sér í fang
hans og dró hann síðan að sófa. Á
sömu stundu var Georgia að leita að
manninum
sínum.
„Við
verðum að
hittast fljót-
lega aftur,“
hvíslaði
Adrian
nokkru síð-
ar þegar
hann og
Carol gengu
aftur til
veislugest-
anna. Hann
skammað-
ist sín ekki
fyrir það
sem gerst
hafði. Og
næsta dag
hittust þau
aftur á laun, hann og Carol.
Eftir þetta hittust elskendurnir
reglulega með leynd á afskekktum
stöðum úti í skógi. Var aðferð
þeirra yfirleitt sú að Carol fór á
hestbak um svipað leyti og Adrian
hélt í eftirlitsferð á jeppanum sín-
um.
Á nýtt stig
Dag einn sagði Carol við Adrian:
„Við höfum þekkst alla ævi, en
engu að síður létum við gifta okkur
öðrum áður en við gátum staðfest
ást okkar hvort til annars! Það voru
mikil mistök. Ég vildi óska að Ge-
orgia og Daniel væra dauð.“
Adrian brá. „Hættu nú!“ sagði
hann hátt, og greip í axlir Carol.
„Svona máttu ekki tala. Við verðum
að hafa stjórn á tilflnningum okkar.
Ef til vil er best að við hittumst
bara einu sinni í viku framvegis."
En Carol hafði annað í huga, og
lét hugarangur sitt bitna á eigin-
manninum, Daniel, sem skildi ekki
þann kulda sem hann varð var við í
fari konu sinnar. Afleiðingin varð
sú að hann fór að drekka, en án þess
þó að gera sér grein fyrir orsökinni.
Adrian fór aftur að sýna Georgiu
meiri tillitssemi, og var nú sem
hann væri gripinn sektarkennd.
Er kom fram yfir 1980 hafði Carol
ákveðið að leysa þann vanda sem
við var að glíma. Hún hafði nýlega
eignast bíl með fjögurra hjóla drifi,
og kvöld eitt bað hún Daniel að aka
sér til veislu í Wilmington, en leið-
in þangað lá um fjalllendi. Carol sá
til að Daniel fengi nóg að drekka er
þangað var komið.
Fram af vegarbrúninni
Á heimleiðinni bjó Carol sig und-
ir að lokaþátt áætlunar sinnar. Hún
beið þess að þau kæmu að slæmri
beygju. Þar stökk hún út úr bílnum,
en Daniel, sem var undir áhrifum
áfengis, áttaði sig ekki á því sem
var að gerast í tæka tíð og fór með
bílnum niður í gilið fyrir neðan.
Carol skrámaðist, en meiddist ekki
mikið, og sá þegar bíllinn endasent-
ist niður hliðina. Loks kviknaði í
honum, og nokkru síðar var henni
ljóst að maður hennar var ekki
lengur á lífi.
Áætlunin hafði staðist. Lögreglan
kom á vettvang, og hún lagði trúnað
á þá sögu sem Carol sagði. Að Dani-
el hefði verið dmkkinn og misst
stjórn á bílnum á slæmum stað.
Nú gat Carol beint athygli sinni
að næsta viðfangsefni, sem var að
koma systurinni, Georgiu, úr þess-
um heimi. Þegar það hefði tekist
stæði ekkert á milli hennar og Adri-
ans. Hann grunaði ekki að Carol
hefði komið Daniel fyrir kattanef á
Daniel Laurence.
fjallveginum, og hafði jafnvel reynt
að hugga Carol. Þá var honum held-
ur ekki ljóst að Carol gaf Georgiu
svefntöflur í kaffið svo þau Adrian
gætu elskast i friði.
Kóngulærnar
Loks ákvað Carol að taka það
skref sem myndi tryggja að Adrian
yrði hennar um alla framtíð. Nú
yrði Georgiu rutt úr vegi. í fyrstu
íhugaði Carol að gefa systur sinni
deyfilyf sem stórgripum er gefið.
Hún féll hins vegar fljótlega frá því
ráði þar sem henni þótt líklegt að
Carol Fishart.
rannsókn gæti leitt í ljós að það
hefði orðið Georgiu að hana. Hún
ákvað því að finna „eðlilegri“ leið,
og að lokum fann hún svarið. Hún
ætlaði að láta eitraðar kóngulær
drepa Georgiu.
Carol fór nú að kanna hvar hún
gæti fengið kóngulæmar og hvemig
best myndi að láta þær vinna sitt
verk. Eftir nokkra athugun komst
hún að því að kóngulærnar sem
hún þarfnaðist væri hægt að fá í
Malmesbury, sem var í öðru héraði.
Þar var tilraunastöð sem gerði með-
al annars tilraunir með kóngulær af
þessu tagi.
Dulbúin, með hárkollu og dökk
gleraugu, hélt Carol til Malmes-
bury. Þar gaf hún upp falskt nafn.
Hún sagðist vera vísindakona sem
ynni að þróun móteiturs við biti
kóngulóa af þessu tagi, og tókst að
fá þrjár þeirra lánaðar.
Úpið úr svefnherberginu
Þegar Carol var komin heim beið
hún fram á kvöld, en setti þá, eins
og oft áður, svefntöflur í kaffi systur
sinnar. Síðan sleppti hún kóngulón-
um í rúm hennar.
Þau Carol og Adrian sátu og
spjölluðu þegar mikið óp heyrðist
úr svefnherbergi Georgiu, sem hafði
skyndilega orðið mjög syfjuð og
ákveðið að ganga til náða. Er að var
komið lá hún látin í rúminu.
Lögreglan kom á vettvang og varð
brátt ljóst að eitthvað mjög óvenju-
legt hafði gerst. Á þessu landsvæði
áttu engar eitraðar kóngulær að
vera. Enginn hafði nokkru sinni
orðið þeirra var þar. Vitað var hins
vegar að þær vom í Malmesbury.
Er staðfest hafði verið með rann-
sókn að kóngulóareitur hafði orðið
Georgiu að bana og að í blóði henn-
ar var einnig svefnlyf í óeðlilegum
mæli, var haft samband við til-
raunastöðina í Malmesbury. Þá
kom í ljós að vísindakona hafði
komið þangað og fengið þrjár
kóngulær að láni. Fékkst lýsing á
konunni, og þegar hún var borin
saman við Carol varð ljóst að hún
svaraði á ýmsan hátt til hennar.
Vofveifleg endalok
Rannsóknarlögreglumenn hófu
nú yfirheyrslur yfir starfsfólki bú-
garðanna. Kom þá fram að þau
Carol og Adrian höfðu átt í ástar-
sambandi árum saman. Hafði sést
til þeirra úti í skógi, enda erfltt að
leyna fundum sem staðið höfðu svo
lengi.
Var nú gerð húsrannsókn hjá Ca-
rol, og fundust þá miðar með upp-
lýsingum um eitruð skordýr, en þó
einkum um kóngulær. Tók skamm-
an tíam að ganga úr skugga um að
rithöndin væri hennar. Er hér var
komiö þótti enginn vafi lengur leika
á því hvernig allt væri í pottinn
búið. Var nú ákveðið að yflrheyra
Carol. Voru rannsóknarlögreglu-
menn sendir heim til hennar. Er
þeir komu þangað komu þeu að
henni og Adrian þar sem þau sátu
saman.
Þegar Carol sá hverjir vom
komnir varð henni ljóst að hún
hafði tapað. Hún stóð í skyndi á fæt-
ur, hljóp upp stigann upp á efri
hæðina, fór inn í svefnherbergið sitt
og læsti að sér. Á eftir fylgdu lög-
reglumennirnir og Adrian.
Um hríð var reynt að fá Carol til
að opna, en það tókst ekki. Og eftir
rúma mínútu heyrðist skothvellur.
Þá var hurðin brotin upp. Carol lá á
gólfinu og við hlið hennar skamm-
byssa. Hún hafði framið sjálfsvíg.
Á borði fannst miði, en það sem á
honum stóð hafði greinilega verið
skrifað í miklum flýti meðan menn-
irnir sem staðið höfðu fyrir framan
dyrnar höfðu reynt að fá Carol til að
opna. Á miðanum stóð: „Ég drap
hæði manninn minn og systur
mína. Adrian vissi ekkert um það
sem ég gerði. Hann er alsaklaus.
Fyrirgefið mér..."
Átta mánuðum eftir trúlofunar-
Georgia Fishart.