Dagblaðið Vísir - DV - 25.02.1998, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 25. FEBRÚAR 1998
15
Samgöngur í
Grafarvogi
Getur Akraborgin gegnt nýju hlutverki fyrir Grafar-
vogsbúa og fleiri? - „Á sumrin veröi hún notuö til
skemmtisiglinga meö ferðamenn..." segir m.a. í
greininni.
Grafarvogsbúar hafa
ósjaldan á síðustu árum
mætt of seint til vinnu
vegna umferðarhnúta
sem myndast þegar þeir
eru að reyna að komast
út úr hverfinu. Fyrirsjá-
anlegt er að þetta muni
gerast æ oftar. Árlega
hafa flust i hverflð um
þúsund manns en íbú-
amir eru nú um 14 þús-
und. Á næstu þrem
árum er gert ráð fyrir
aukningu í um 1.500
manns á ári sem svarar
til þess að á þessu tíma-
bili flytji í Grafarvoginn
jafnmargir íbúar og nú
búa á Selfossi.
Ekki þarf nema
árekstur eða snjókomu
og hálku, þá stórminnkar afkasta-
geta þesssœa tveggja einbreiðu
gatna sem öfl umferðin fer um. Þá
eru framkvæmdir hafnar úti í
Geldinganesi og fyrirhugað er að
byrja á nýju hverfi í Grafarholti á
árinu. Bara á þessu ári mun um-
ferð vegna þessara framkvæmda
og umferð frá íbúðabyggð á stærð
við Siglufjörð bætast við með full-
um þunga á þegar yflrhlaðið
gatnakerfið.
Gullinbrú og Sundabraut
Tvöfóldun Gullinbrúar er lengi
búið að vera hitamál í Grafarvogi.
Þetta var t.d. eitt af kosningalof-
orðum Sjálfstæðis-
flokksins fyrir síð-
ustu borgarstjórn-
arkosningar. íbú-
arnir era að von-
um orðnir langeyg-
ir eftir úrbótum
nú, Qórum árum
seinna og 4 til 5
þúsund íbúum
fleiri. Lítil hreyf-
ing er í raun á
þessum málum.
Rætt er um breikk-
un Gullinbrúar á
næsta ári og vega-
bætur að og frá
brúnni á þessu ári.
Engar úrbætur era
áætlaðar við Vík-
urveg fyrr en eftir
4 til 5 ár, það er
tvöfóldun Vesturlandsvegar milli
Víkurvegar og Suðurlandsvegar.
Brú yfir Kleppsvíkina er ekki á
vegaáætlun sem
nær til ársins
2010. Grafarvogs-
búum er ljóst að
breikkun Höfða-
bakka og Gullin-
brúar leysir ein-
ungis hluta um-
ferðarvandans,
það er eins og að
setja plástur á
beinbrot. Þá eru strætisvagnamir
pakkfullir á morgnana og anna
ekki meiru.
Grafarborgin RE
Mönnum er því vorkunn þegar
þeir láta sér detta það í hug hvort
ekki væri hægt að létta á umferð-
arálaginu meö feiju milli hafnar-
innar við Eiðsvík í Grafarvogi og
Reykjavíkurhafnar. Slíkar hug-
myndir sýna betur en flest annað
hve örvæntingafullir sumir Graf-
arvogsbúar eru orðnir um að lítið
sem ekkert verði gert til að leysa
samgöngumálin. Þeir sem hafa
bent á ferju sem hugsanlega lausn
fyrir Grafarvog eiga reyndar hrós
skilið. Þetta er fólk með hug-
myndaflug til að horfa út fyrir hið
hefðbundna og hefur þor til þess
að láta skoðanir sínar í ljós.
Menn hafa bent á að Akraborg-
in hætti siglingum á þessu ári.
Upplagt sé að láta hana sigla á vet-
urnar milli Grafarvogs og Reykja-
víkur. Á sumrin verði hún notuð
til skemmtisigl-
inga með ferða-
menn um sundin
blá. Menn eru
meira að segja
búnir að finna
nýtt nafn á Akra-
borgina í þessu
nýja hlutverki og
vilja að sjálf-
sögðu kalla hana
„Grafarborgina
RE“.
Framkvæmda
er þörf
Að mínu mati
mun slík ferja
ekki leysa úr
þeirri þörf sem
er á lagningu
nýrra og endur-
bættra vegteng-
inga inn í Graf-
arvoginn. Þau
mál verða ekki
leyst nema með
eftirfarandi
hætti: Höfða-
bakki, frá gatna-
mótum við Stór-
höfða að Halls-
vegi, verði tvö-
faldaður ásamt
Gullinbrú og
framkvæmdum
ljúki nú í haust.
Vesturlandsvegur verði tvöfaldað-
ur milli Víkurvegar og Suður-
landsbrautar og framkvæmdum
ljúki nú í haust. Brú yflr Klepps-
víkina verði tekin í notkun innan
4 ára svo og mislæg gatnamót á
mótum Víkurvegar og Vestur-
landsvegar. Eða eins og gömul
kona í Grafarvogi sagði við mig
um daginn, „Það þarf nú að byggja
fleira en barnaheimili hér í borg-
inni, góði minn“.
Friðrik Hansen Guðmimdsson
Kjallarinn
Friörik Hansen
Guðmundsson
verkfræðingur
„íbúarnir eru ab vonum orðnir
langeygir eftir úrbótum nú, fjór-
um árum seinna og 4 til 5 þúsund
íbúum fleiri. Lítil hreyfíng er í
raun á þessum málum.“
Jörfagleði Guðrúnar
Lítið lesendabréf i DV í desem-
ber sl. vakti athygli mína og leiddi
mig út í eilítil rannsóknarstörf.
Það fjallaði um frétt í Borgarfrétt-
um Reykjavíkurborgar vegna opn-
unar nýs leikskóla við Hæðargarð.
Mynd fylgdi fréttinni og fyrirsögn-
in var: „Hátíðarstund við Hæðar-
garð“.
Fyrir tæpum tveimur áram risu
upp mikil mótmæli meðal íbúa við
Hæðargarð og nágrenni vegna
byggingar þessa leikskóla. Borgar-
yflrvöld fóra samt sem áður sínu
fram í þessu máli sem öðram eins
og íbúar við Efstaleiti, Laugames-
veg og nú síðast Laugaveg þekkja
svo vel.
Dæmi um tvískinnung
R-listinn hefur predikað aukið
lýðræði til handa borgurum en
Hæðargarðsmálið er aðeins eitt
dæmi um tvískinnung R-listans i
þeim efnum. Hinn 20. mars 1996
þegar mótmæli íbúanna við Hæð-
argarð risu sem hæst birtist í DV
viðtal við einn þeirra, Brand
Gíslason og eftir honum er haft:
„Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson gaf
það loforð á fundi með íbúunum á
sínum tíma að ekki yrði meira
byggt á þessu svæði og Guðrún
Ágústsdóttir, sem þá var í borgar-
stjómarminnihluta, sagði á þess-
um fundi í áheym fundarmanna
við Vilhjálm að hún persónulega
skyldi sjá til þess
að Vilhjálmur
stæði við þessi
orð sín.
í ljósi þess að nú
á að fara að
byggja á svæð-
inu hlýtur sú
spurning að
vakna hver séu
vinnubrögð
borgarfulltrú-
anna yfirleitt og
hversu sé að
marka orð
þeirra. Nú er Guðrún forseti borg-
arstjómar og formaður skipulags-
nefndar og ber því höfuðábyrgð á
framgöngu borgaryfirvalda í mál-
inu.“
Lokin urðu þau að borgaryfir-
völd, með Guðrúnu Ágústsdóttur í
broddi fylkingar, óðu yfir Brand
Gíslason og aðra íbúa við Hæðar-
garð á skítugum skónum. Sam-
kvæmt tillögu Brands var leikskól-
anum gefið nafnið
Jörfi. Hugmynd
Brands að nafngift-
inni er snilldarleg og
tilvisun i Jörfa á
Snæfellsnesi er öllum
ijós. Á Jörfa á Snæ-
fellsnesi var fyrr á
öldum haldin gleði
mikil árlega og er
orðið Jörfagleði dreg-
ið af þvi. í Orðabók
Menningarsjóðs er
orðið Jörfagleði skýrt
á þennan veg: „árleg
skemmtun haldin á
Jörfa á Snæfellsnesi,
bönnuð fyrir „sið-
leysi“ á 18. öld.“
Brandur Gíslason
hefúr nú fengið það
sama fólk og óð yfir
hann og aðra íbúa við Hæðargarð
til að samþykkja nafn á leikskól-
ann sem um langan aldur mun
standa sem minnismerki um sið-
leysi R-listans. Hvenær sem
minnst verður á leikskólann Jörfa
við Hæðargarð munu menn hugsa
til yfirgangs og siðleysis R-listans
í fjögurra ára borgarstjómartíð
hans. Jörfagleði Guðrúnar Ágústs-
dóttur stendur vel undir nafni.
Hjákátlegt
En Guðrún Ágústsdóttir lætur
eins og ekkert hafi í skorist. Hún
hefur nýlega sem formaður skipu-
lagsnefhdar tilkynnt með miklum
hamagangi að nú eigi
ekki að leyfa nýbygg-
ingar í grónum hverf-
um fyrr en búið er að
samþykkja deiliskipu-
lag fyrir viðkomandi
hverfi. Markmiðið sé
að fá íbúa til að taka
þátt í skipulagsvinn-
unni alveg frá byrjun.
Tilviljun ein réði því
náttúrlega að þetta út-
spil kom rétt fyrir
prófkj örskosningar
hjá R-listanum en
Guðrún og R-listafólk
lítur hálf hjákátlega
út í þessum efnum.
Það er ótrúlegt að
Guðrún skuli leggja
til lýðræði og þátt-
töku íbúa miðað við
það sem á undan er gengið. í próf-
kjörsbaráttunni talaði Guðrún
einnig um að atvinnumálin eigi að
vera aðalmál næsta kjörtímabils.
Hvar hefur Guðrún eiginlega ver-
ið?
Atvinnumálin áttu að vera for-
gangsverkefni núverandi kjör-
tímabils samkvæmt stefnu R-list-
ans en staöreyndin er sú að þrátt
fyrir gott efnahagsástand i stjóm-
artíð R-listans hefur ekkert breyst.
Borgarbúar ættu að vera famir að
kannast við hvað verður um for-
gangsmál og loforð R-listans.
Stefnir Kristjánsson
„Brandur Gíslason hefur nú feng-
ib þab sama fóik og ób yfír hann
og abra íbúa vib Hæbargarb til ab
samþykkja nafn á leikskólann
sem um iangan aldur mun standa
sem minnismerki um sibleysi R-
listans.“
Kjallarinn
Stefnir
Kristjánsson
viöskiptafræöingur
Með og
á móti
Stefán Konráðs-
son, framkvæmda-
stjórí ÍSÍ.
Var rétt að sanda átta Is-
lendinga á vetrarólympíu-
leikana í Nagano?
Umbun og
hvatning
„íslensku keppendurnir í
Nagano höfðu allir náð lág-
marksárangri Alþjóða ólympíu-
nefndarinnar.
Þeir hafa allir
stundað æfing-
ar og keppni af
krafti undan-
farin ár og lagt
hart að sér.
Skíðasamband-
ið mælti með
þátttöku þeirra
til fram-
kvæmdastjóm-
ar ÍSÍ og aðeins
val Sveins Brynólfssonar var
gagnrýnt. Hann reyndist sá eini
sem skilaði sér í mark í svig-
keppni karla.
Þátttaka á Ólympíuleikum er
ekki eingöngu háð því að komast
á verðlaunapall. Hún er umbun
til þeirra sem skara fram úr á ís-
lenska visu og hvatning fyrir
ungt íþróttafólk til að stunda
íþróttir og ná árangri. Þátttaka
er íslendingum enn fremur nauð-
synleg á þessum mestu íþrótta-
leikum veraldar. Við'erum sjálf-
stæð þjóö og eigum að sýna það.
Það er svo með íþróttimar að
enginn getur sagt fyrir fram um
úrslit og árangur. Því miður olli
árangur okkar fólks vonbrigð-
um. Vonbrigðin er þó mest hjá
íþróttafólkinu sjálfu. Því verður
að taka og ábyrgðin á valinu er
hjá ÍSÍ. Við hættum ekki keppni
í fótbolta eða handbolta, svo
dæmi séu tekin, þótt einstakir
leikir tapist. Það hafa verið okk-
ur mikil vonbrigði þegar Krist-
inn Björnsson hefur fallið út úr
heimsbikarmótum í vetur. Vilja
menn þá halda því fram að hann
hefði ekki átt að vera með?
Tvisvar hefur hann staðið sig og
orðið annar. Þá hefur þjóðin
fagnað og kæst. Þannig eru
íþróttimar, skin og skúrir. Og ef
við reynum ekki, ef við erum
ekki með, þá fæst jú aldrei úi' þvi
skorið hvort árangur næst.“
Átlu að fara á
mót við hæfi
„Mér hefði fundist eðlilegra að
þessir krakkar sem þama fóra
utan færa frekar á mót sem
væra við
þeirra hæfi.
Það lá á borð-
inu allan tím-
ann að þetta
yrði mjög erf-
iður róður, að
fara til Asíu til
að keppa, bíða
þar í marga
daga og ætla
síðan að
freista þar gæf-
unnar í keppni við þá bestu.
Árangur íslenskra skiða-
manna hefur ekki verið til að
hrópa húrra fyrir á undanföm-
um árum, enda samkeppnin
meðal þeirra bestu hörð í þessari
grein. Kristinn Bjömsson er auð-
vitað undantekningin. Við eigum
að sjálfsögöu að senda okkar
besta fólk á ólympíuleika og
hjálpa þeim yngri og óreyndari
til að taka þátt í mótum við hæfi.
Það getur ekki verið góð reynsla
að standa í tíu sekúndur í skíða-
brekku með athygli alls heimsins
á sér.
Undirbúningurinn og þátttaka
íslands í Nagano kostuðu á ann-
an tug milljóna króna og þeim
peningum hefði hæglega verið
hægt að verja á skynsamlegri
hátt.“ -VS
Arnar Björnsson,
íþróttafróttamaöur
á Stöö 2.