Dagblaðið Vísir - DV - 13.05.1998, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 13. MAÍ 1998
Spurningin
Skipta fjármál frambjóð-
enda til sveitarstjórnar-
kosninga máli?
Atli Ottesen, nemi: Nei, þau skipta
engu máli.
Gunnar Haraldsson, hagfræöing-
ur: Já, það skiptir máli hvort menn
hafi komið illa fram í fjármálum.
Sigurveig Sigurðardóttir, hjúkr-
unarfræðingur: Auðvitað skipta
þau máli ef um er að ræða óreglu-
menn.
Hrafn Pálsson, deildarstjóri: Ekki
ef það eru einkafjármál og þeir hafi
þar hreint borð.
Arnar Ólafsson, prentari: Nei, það
finnst mér ekki.
Pétur Atli Lárusson, ættfræðing-
ur: Já, þau gætu gert það.
Lesendur_______________
Vorið læðist yfir -
depurðin hverfur
Farfuglinn er kominn og dýrkar ástina og lífiö, segir m.a. í bréfi Jökuls.
JökuU Jörgensen skrifar:
Lestur dagblaða getur verið ákaf-
lega niðurdrepandi iðja og lítt fræð-
andi. Blátt áfram leiðinleg. Af þessu
leiðir að alvarlegt kosningaóþol hef-
ur gert vart við sig hjá mér. Vesal-
ings fólkið úti á landi; lítið annað
en borgarpólitík í dagblöðunum.
Hvar sem augu manns bera niður
blasa við verk borgarstjórnar eða
borgarstjómarandstöðu, útmálg-
andi loforð sín um betri tíö í betri
borg - aðeins ef þeir verði kosnir. -
Keppt er í því að gera sem minnst
úr verkum hins aðilans.
Úr fjölmiðlum streyma frásagnir
um spillingu í bankakerfinu, talað
er um að hún teygi jafnvel rætur
sínar inn í sjálft Alþingi Islands!
Hálendið og umráð þess verðm- á
fárra höndum. 70% þjóðarinnar
verður atkvæðalaus þar að lútandi.
Líklega þarf í framtiðinni að borga
jandamæravörðum sýslumannstoll
þegar gengið er um óbyggðirnar.
Kvótamálin era hryllilegur smánar-
blettur. Hvaða vit er í því að tiltölu-
lega fáir reikningsglöggir menn
sópi að sér milljónatugum án þess
svo mikið sem að nudda stírumar
úr augunum, i verömætum óveidds
aíla? Þessi óregla er hrein móðgun
við þá þegna sem í sveita síns and-
litis þurfa að afla sér lífsviðurværis.
Af öllu þessu sækir á mann dep-
urð. Svartsýni og böl liggja í leyni
og biða þess að hremma sálartetrið.
Tortryggni læðist um hugann, enda
ekki nema von, þar sem stöðugt er
verið að hafa mann að ginningar-
fifli í lágkúrulegum skrifum og auð-
mýkjandi pólitík landsins. - Helst
eru það helgarblöðin sem hafa eitt-
hvað fram að færa er auðgi andann
og kitli þjóðemiskenndina. Áhrifa-
miklar lýsingar á afrekum forfeðr-
anna gera mann jafnvel stoltan yfir
því að vera íslendingur.
Á meðan öllu þessu brölti mann-
skepnunnar stendur, læðist vorið
yfir landið á sinn nærgætna hátt.
Farfuglinn er kominn og dýrkar ást-
ina og lífið af öllum kröftum. Böm-
in okkar era töfram sett og kunna
sér ekki læti. Öll flóran lifnar.
Fullorðna fólkið hins vegar, flest
vanþakklátt um hag sinn og heilsu,
og fyrir löngu slitið úr tengslum við
jörðina, grefur höfuðið á kaf í graut-
arskálar efnishyggjunnar. - Því segi
ég gott fólk: Látið börnin ykkar vera
ykkur fordæmi, látið þau fræða ykk-
ur og njótið þess að vera til.
Spaugarar Sjónvarpsins
Hermann Þorsteinsson skrifar:
Ástæða er til að þakka þeim allt
sem þeir gerðu vel á liðnum vetri og
þar var hreint ekki lítið. Um leið er
rétt að fyrirgefa þeim vanhugsaða
ruglið, sérstaklega þá fíkn að hæðast
að því sem heilagt er og leggja nafn
Guðs viö hégóma, sem við sem krist-
in þjóð eram vöruð við.
Já, við skulum hugsa vel til þess-
ara drengja okkar og vona og biðja
að sumarið verði þeim heilsusamlegt
með öllum hætti, að það gefi þeim
tíma til umhugsunar og endurhæf-
ingar.
Hinar vikulegu tarnir í vetur voru
þeim ofraun eins og fjölmörg dæmi
sanna. Komi þeir til leiks hjá RÚV á
næsta vetri þá væri einn til tveir
mánuðir nóg, að mínu mati, því of
mikið má af öllu gera. Þannig fengju
þeir ráðrúm til að vanda sig og slys-
um fækkaði í hægara „tempói“.
Að lokum þetta: Haltu fast í agann,
slepptu honum ekki, varðveittu
hann, því hann er líf þitt. - Já, lifið
heilir drengir og í Guðs friði.
Jakkafötin nýju og Ijótu
Ingibjörg Sigurðard. hringdi:
Tímarnir breytast og mennimir
með. Líka tískan. Með henni breyt-
ist fólkið einatt og það fær nýjan
svip, nýtt útlit. Svona hefur þetta
verið gegnum tíðina. Ný tíska á þó
stundum erfitt uppdráttar. Einkum
hjá karlmönnum sem era fastheldn-
ir á fatnað og farga ógjaman góðum
flíkum að öðra jöfnu.
Jakkaföt eiga einna erfiðast upp-
dráttar hjá körlum. Það sést vel þeg-
ar myndir eru skoðaðar af tískunni
nokkur ár aftur í tímann. Það sést
líka vel í sjónvarpi þar sem sífellt er
rætt við sömu mennina. Ekki er það
peningaskorti að kenna að þessir
menn breyta ekki mikið um fatastíl.
Þeir era bara fastheldnir á klæða-
burðinn. Og jakkafótin halda stíln-
um ótrúlega lengi. - Ýmist þessi ein-
þjónusta
allan sólarhringii
sima
5000
kl. 14 og 16
Tískustraumar mætast; framúrstefnan og fastheldnin.
hnepptu með tveimur eða einum
hnappi eða þá tvíhnepptu fótin sem
komu í umferð fyrir ekki svo mörg-
um áram en fengu góðar móttökur.
Það sama er ekki hægt að segja
um jakkafötin nýju sem mér þykja
einhver þau ljóstustu sem sést hafa
á karlmönnum. Ég á við þessi með
þremur eða fjórum hnöppum, litlum
uppháum hornum, sem næstum
hylja hálsmáliö. Afar óklæðileg
hvemig sem á er litið. Minnir á
myndirnar af gömlu mönnunum
laust eftir 1900 í þessum þröngu að-
skomu jökkum með harða flibbann.
Þótt einstaka íslenskur karlmað-
ur hafi sést í þessum ljótu fötum,
jafnvel ráðherra, bankastjóri eða
kaupsýslumaður, era þeir blessun-
arlega búnir að kasta þeim. Þetta
fór blessuðum mönnunum engan
veginn.
Á meðan forvígismenn heimsmál-
anna og víðþekktir fjölmiðlamenn
sýna fastheldni og klæðast sínum
gömlu og nýju sígildu jakkafötum,
þurfa karlar hér á Fróni ekki að
fara með veggjum vegna nýju ljótu
jakkafatanna. Þeir eiga bara að
sniðganga þau eða leggja þau til
hliðar. Við konur föllum flestar fyr-
ir fastheldninni.
DV
Bráðavaktin
burt líka
Sólrún H. Ingibergsd. skrifar:
Nú held ég Ríkisútvarpið eða
stjómendur þess hafi misst allt
áttaskyn. Það dugar þeim ekki að
taka af dagskrá allt íslenskt efni
um sumarmál, heldur þurfa þeir
líka að senda eina vinsælustu
þáttaröðina, Bráðavaktina, í langt
sumarfrí, eins og þulurinn orðaði
það. - Og án nokkurra skýringa.
Þetta myndi einkarekin sjón-
varpsstöð ekki leyfa sér. En við
ríkisrekinn fjölmiðil er víst ekk-
ert að ræða, við bara borgum
brúsann, hvernig sem viðrar á
áskrifendur. Á mínu heimili er
ekki afruglari fyrir aðrar stöðvar,
en nú fer að koma tími á breyting-
ar. En þá er það skylduáskriftin...
Frá R-listanum
sjálfum?
Garðar Jónsson hringdi:
í moldviðrinu sem nú er að
skella á fyrir borgarstjórnarkosn-
ingarnar ber hæst ásakanir á tvo
menn ofarlega á R-listanum fyrir
fjármálamisferli. Lengi vel var
þetta aðeins orðrómur, en þar kom
að fjölmiðlar gátu ekki setið á sér.
Mig undrar ekki svona nokkuð.
Og allt er gert til að magna upp
spennu og sundrungu. Margt er
brallað í pólitíkinni og ég get ekki
varist því að trúa því sem mér var
sagt, að líklega væri áróðurinn
gegn hinum tveimur frambjóðend-
um R-listans kominn frá listanum
sjálfum til að magna upp samúð og
geta stjórnað framvindu málsins
alls. Ég hlýt alla vega að mega trúa
þessu eins og hverju öðra, þar til
annað kemur í ljós.
„Gott fyrir
gróðurinn"
N.K.P. hringdi:
Nú er kominn góði, gamli regn-
tíminn. Vorregnið sem stundum
hefúr reynst okkur hér sunnan-
lands langvinnt og leiðigjamt. Þeir
sem ekki vilja viðurkenna hina
hvimleiðu veöráttu hér í þéttbýl-
inu hafa gjaman á takteinum svör
handa þeim sem kvarta imdan
rigningunni: „Þetta er nú gott fyr-
ir gróðurinn."
- Ég sé hins vegar ekkert gott
viö þetta sífellda blautviðri. Sann-
leikurinn er sá að hér er jarðvegur
gljúpur og blautur og regn þyrft-
um viö ekki vikum, jafnvel mán-
uðum saman.
Niður með
óhróðurinn
Nanna hringdi:
Eigum við nú ekki að söðla um
i kosningabaráttunni, í Reykjavík
og annars staöar á landinu? Söðla
um og hætta öllum óhróðri um
frambjóðendur, hvar í flokki sem
þeir standa. Líklega má finna
áviröingar á hvem einasta fram-
bjóðanda í efstu sætum listanna,
sé áhugi fyrir hendi. Allt frá
hjónaskilnaði og drykkjuhneigð
tfl gjaldþrota og skattsvika. En að
þessu öllu er verið að ýja af
mönnum í dag. Látum nú sannast
að við getum háð sanngjarna
kosningabaráttu á allar hliðar.
Málefnin ein eiga að geta nægt til
snarpra orðahnippinga og áróð-
ursherferða.
Þingmenn ekki
viðstaddir
Vilhjálmur Alfreðss. skrifar:
Hvernig stendur á því að al-
þingismenn nenna ekki að mæta í
eigið málþóf í þingsal. Hvemig
stendur á því að svo mörgu í
stjórnskipan lýðveldisins er
ábótavant? Fyrr á öldinni tóku
svartstakkar og brúnstakkar sig
til og ætluöu að framkvæma alls-
herjar hreinsun. Er það ósk ís-
lensku þjóöarinnar að þeir járn-
karlar sem hér ráða og vel mætti
kalla grástakka taki upp svipaðar
aðferðir?