Dagblaðið Vísir - DV - 21.11.1998, Qupperneq 31

3VEMBER 1998
Fyrirliði á fyrsta ári
Pétur varð fyrirliði hjá Hammarby
á fyrsta ári sínu. Hann segist hafa
unnið að þvi markvisst að byggja
upp sjáifstraustið og þá hafi ekki sak-
að að konan var sálfræðingur. Unnur
segir að það hafi engu skipt en hins
vegar hafi Pétur tekist ákveðinn á
við verkefnið og leyst það.
„Og þó alltaf með bros á vör,“ bæt-
ir Pétur við.
„Ég fékk aftur trúna á sjálfan mig
og aðrir fengu trú á mér,“ segir Pét-
ur.
Hann var eini útlendingurinn í
Hammarby þegar hann byrjaði í jan-
úar 1996 og þurfti að sanna sig. Til
þess notaði hann m.a. kæstan hákarl.
íslendingar í Stokkhólmi héldu
þorrablót og Pétur fékk afganga af
hákarli í poka. Svo lék Hammarby
æfingaleik og Pétur veðjaði við félaga
sína: Ef Hammarby vinnur verður
liðið að gangast í gegnum íslenska
þolraun. Þessu var tekið.
Hákarlinn var ráðið
„Við unnum,“ segir Pétur. „Ég
hafði hákarlinn með mér í íþrótta-
töskunni og taldi að það dygði að
pakka öllu inn í nokkra plastpoka
og daghlöð. Þegar við komum inn í
búningsklefann eftir leikinn angaði
allt af þessari líka stæku hákarls-
lykt. Þá leist mönnum ekki á blik-
una en ég lét strákana stilla sér upp
og gekk svo á röðina með hákarls-
pokann og allir fengu einn hita.
Sumir kúguðust, aðrir kyngdu
þessu og tveir eða þrír sögðu að
bragðið væri „áhugavert" en engum
þótti skammturinn góður. En eftir
þetta var ég einn af hópnum."
Þau Pétur og Unnur hafa kunnað
vel við sig í Hammarby og það geng-
ur ekki vandræðalaust að komast
þaðan. Stuðningsmenn liðsins eru
sárir og þeir hafa m.a. sent nýja lið-
inu hótunarbréf. Og Pétur hefur
fundið að ákvörðun hans mælist illa
fyrir. Hann hefur verið fyrirliði í
tvö ár, valinn besti maður liðsins og
er besti varnarmaðurinn í sænsku
knattspyrnunni.
Sárindi meðal stuðn-
ingsmannanna
„Stjórnin og þjálfarinn hafa ekki
látið mig finna að það séu svik að
yfirgefa liðið,“ segir Pétur. Annað
mál er með stuðningsmennina. Pét-
ur segir að hann muni sakna
Hammarby en samt standi hann við
ákvörðun sína. Hann ætlar sér
lengra í fótboltanum en að spila
bara á Norðurlöndunum. Eitt skref
er að fara frá Sviþjóð til Noregs.
í Noregi eru liðin ríkari og stjór-
arnir hjá stóru liðunum í Evrópu
fylgjast betur með því sem gerist í
Noregi en í Svíþjóð. Þama veldur
miklu að norska landsliðið hefur á
síðustu ámm skilað betri árangri
en það sænska. Pétur ætlar sér að
komast að hjá liðum á Ítalíu eða
Englandi. Það er draumurinn.
Pétur segir að hann eigi minnst
tíu ár eftir af ferli sínum ef hann
sleppur við alvarleg meiðsli. Eftir
það hefur hann helst áhuga á að
gera eitthvað allt annað. Þjáifun
kemur að vísu til greina. En samt;
margt annað er meira spennandi og
svo er nógur timi til að ákveða sig.
Ég er Marteinn Geirs-
son!
„Fótboltinn hefur alltaf verið aðal-
áhugamálið frá því ég man fyrst eftir
mér,“ segir Pétur. Ástæðan fyrir því
er ekki síst sú að faðir hans heitir
Marteinn Geirsson. Pétur segir frá
því þegar hann og leikfélagamir léku
stórstjömur í fótboltanum heima í
Breiðholtinu. Sumir vildu vera Pele
og aðrir Maradona. Einn sagði: „Ég
er Marteinn Geirsson!"
„Mér þótti þetta skrýtið. Þetta er
pabbi minn! En um leið þótti mér
ótrúlega vænt um að heyra þetta,"
segir Pétur.
Fyrstu kynni Péturs af atvinnu-
mennsku í fótbolta eru frá Belgíu.
Hann var þar frá tveggja til fimm ára
aldurs þegar faðir hans lék með
Royal Union í Brassel. Hann man að
vísu það helst að úti á götuhorni þar
sem fjölskyldan bjó var sjoppa og þar
seldi sígaunakona Kinder-páskaegg -
%lk 3.
Unnur, Offi og Pétur.
DV-myndir Gísli Kristjánsson
Hann býr sjálfur „söder om söder" með konu sinni, Unni Valdimarsdóttur sálfræðingi, og kann vel við sig í hverfi
bóhema og vafasamra náunga.
og svo að pabbi hans spilaði alltaf
Bítlana.
„Það kom aldrei neitt annað til
greina en að verða fótboltamaður,"
segir Pétur.
Beint í æfingar
Þegar fyrir jól hefjast æfíngar fyr-
ir næsta leiktímabil í Noregi. Pétur
segir að Norðmenn æfi meira en al-
mennt gerist í heiminum. Það er
aldrei stoppað árið um kring og
núna fær Pétur bara 20 daga frí frá
lokum tímabilsins í Svíþjóð til þess
að æfíngar hefjast í Noregi. Ekkert
frí allt árið ef frá er talin ein vika í
sumar og svo vonandi skottúr heim
til íslands um jólin.
í Noregi er algengt að liðin æfi tíu
sinnum í viku. Það er mikið álag og
hreinlega vandamál að geta borðað
nógu mikið til að halda þetta út.
Leikmenn verða að taka fæðubótar-
efni af því að maginn nær ekki að
melta venjulegan mat nógu ört. Það
er spurning hvort það sé þess virði
að leggja þetta á sig.
„Ég hef aldrei séö eftir að hafa
sleppt skólavistinni í Berkeley þótt
ég hafl oft hugsað um hvað hefði
gerst ef ég hefði valið þann kost-
inn,“ segir Pétur. „Þá hefði lífið orð-
ið allt öðruvísi en það þýðir ekkert
að spyrja sig alltaf: „Hvaö ef?“ Ég
valdi fótboltann og sé ekki eftir
þvi.“
Gísli Kristjánsson
Neftcí^
ELDHÚS - BAÐ - FATASKÁPAR
ELDHÚS INNRÉTTINGAR
BAÐ INNRÉTTINGAR
FATASKÁPAR
VÖNDUÐ VARA - HAGSTÆTT VERÐ
Frí teiknivinna og tilboðsgerð
N@tt&liu& - fyrsta flokks frá
/Fúnix
HÁTÚNI6A REYKJAVÍK SÍMI552 4420