Dagblaðið Vísir - DV - 19.01.1999, Blaðsíða 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 19. JANÚAR 1999
Spurningin
Dreymir þig í lit
eða svarthvítu?
Haukur Arnarson, 13 ára: í lit.
Ingvar Andri Egilsson, 13 ára: í
lit.
Lilja Ómarsdóttir nemi: í lit.
Geir Gestsson múrari: í lit.
Jóhanna Gísladóttir bankastarfs-
maður: Ég veit það ekki. Bæði.
Ólöf Jónsdóttir húsmóðir: 1 lit.
Lesendur
Trillukarlar og skolla-
leikur með kvóta
Fiskmarkaðirnir hafa fleytt gæðum og fiskverðinu upp með raunhæfum hætti,
gagnstætt fiskverðsnefndinni sem hélt verðinu við gúanómörkin - sama hvað í
boði var, segir m.a. í bréfinu.
J.B.G. skrifar:
Þjóðartekjur byggjast á nátt-
úruauðlind sem getur brugðist
hvenær er og stendur því á
brauðfótum. í dag hrýs mönn-
um hugur við að láta þjóðar-
búið standa og falla með fisk-
veiðum. Eins sýnist mér fólk
almennt, þ.m.t. útvegsmenn,
telja að sjómenn fái of mikið í
sinn hlut. Sumar útgerðir hafa
enda sett undir þann „leka“
með því að kaupa fiskinn af
sjálfum sér á verði langt undir
markaðsverði. Þróunin nú er
sú að allir megi setja bát á flot
og veiða, bara þeir kaupi
kvóta.
Útgerðarmenn sem eiga
kvóta eiga kannski erfitt með
að láta sína útgerð draga
kvótakaup af sínum sjómönn-
um, því mun þróunin verða
skollaleikur þar til veiðiheim-
ildir verða sjálfstæð verðbréf -
eign útgerðarmanna fyrst um
sinn, en seinna meir aðeins
stóreignamanna. Útgerðar-
menn og þeirra sjómenn munu
lepja dauðann úr skel, yfir-
bjóða hver annan i kaupum á kvóta
og enda í sameiginlegu forræði. Þetta
mun kæta landslýðinn því þá fara
menn kannski að sækja á önnur mið.
Það má t.d. dragnast með raf-
magnskapal út í lönd til að selja þar
rafmagn, nú eða vatnsslöngur með
vatni suður í lönd. Eigum við ekki
tíu þúsund ára vatnsbirgðir? Eða þá
að leigja út okkar ágætu stjómmála-
menn sem við eigum meira en nóg af.
En fiskmarkaðirnir hafa fleytt
gæðum og fiskverðinu upp með raun-
hæfum hætti, gagnstætt fiskverðs-
nefndinni sem hélt verðinu við gú-
anómörkin - sama hvað í boði var.
Ég tel hins vegar að veiðimannasam-
félagið, sem við höfum verið hluti af
allt til þessa, sé að líða undir lok.
Fiskurinn mun verða girtur af innan
fiskveiðilögsögunnar með tæknileg-
um tilfæringum, t.d. geislagirðingum
og þannig missum við fiskinn ekki
langt norður í ballarhaf þegar hann
hefur stækkað. Síðan mun notuð
staðbundin gliðrun vítt og breitt um
miðin beintengd við fiskvinnsluhús í
landi, og þannig fæst hagkvæm nýt-
ing allra þátta í aflasókninni.
En hvemig er það, er ekki hag-
kvæmast fyrir ríkissjóð að hafa sem
olíufrekust fiskiskip við veiðamar?
Olían gefur þó ríkissjóði eitthvað i
kassann. Kemur þetta atriði kannski
eitthvað nálægt kvótamálum gagn-
vart trillukörlunum nú eða hvað?
Hið veitula VISA
Elís skrifar:
Upp á síðkastið hefur verið fróð-
legt að fylgjast með grátbroslegum
tilraunum risafyrirtækisins VISA
ísland til að slá sig til riddara með
ýmiss konar fyrirgreiðslu við al-
menning og menningarlegri við-
leitni.
Fyrir jólin bauð fyrirtækið við-
skiptavinum sínum upp á 24 fríar
færslur, sem framkvæmdar yrðu af
handahófi. Ekki 240 færslur, 2400
færslur eða bara 24 fría VISA reikn-
inga, heldur 24 stakar færslur! Þeg-
ar haft er í huga að kortafærslur á
þessu tímabili sem þarna var um að
ræða nema sennilega milljónum,
virkar þetta rausnarlega tilboð, sem
væntanlega hefur átt að auka á
kortanotkun, eins og lélegur brand-
ari. Enda sýndi það sig að færslurn-
ar sem gefnar vom eftir námu frá
1000 krónum og upp í 28.000 krónur,
ef ég man rétt.
En rausnin átti eftir að endurtaka
sig. Nýlega útdeildi VISA ísland
peningastyrkjum sem það kennir
við menningarverðlaun. í pottinum
voru 1,8 milljónir sem dreifðust
milli sex aðila. Þannig hefur hið
veitula VISA, sem á ársgrundvelli
veltir ámóta fjárhæðum og íslenska
ríkið, talið sig sinna menningar-
legri skyldu sinni í ár.
Ég þori að fullyrða að ef fyrirtæki
á hinum Norðurlöndunum með
sambærilega veltu ætluðu að út-
deila svipuðum fiárupphæðum, yrði
þau sér til athlægis. - VISA ísland
verður að taka sig á í þessum efnum
eða hætta þykjustuleikjum.
Kántrýbær, stórvirki á
Skagaströnd
Hallbjörn Hjartarson í hópi vina og gesta í Kántrýbæ
sl. haust.
Þama yrði ræktað-
ur hinn eini sanni
Kántrýandi sem við
Skagstrendingar
erum frumkvöðlar
að hér á landi.
Allir sem vilja,
geta fengið frekari
skýringar á hug-
myndinni og ég
vonast til að fá jafn
ákveðinn stuðning
til framkvæmda á
þessum draumi og
drauminum um
Kántrýbæ. Ég hef
ekki í hyggju að
senda út aðra gíró-
seðla, en bendi
þeim sem vilja ger-
ast hlutaðilar á
Hallbjörn Hjartarson skrifar:
Nýr Kántrýbær var draumur sem
ég gerði aldrei ráð fyrir að gæti
ræst, þótt ég gerðist svo djarfur að
reyna að hrinda honum í fram-
kvæmd. Ég vona að þið öll sem
veittuð mér stuðning getið verið
stolt af bænum ykkar í dag og að
hvert og eitt ykkar sem þangað
komuð á sl. ári hafi fundið sína fiöl
eða bjálka.
1 dag hefur útvarp Kántrýbæjar
starfað í fimm og hálft ár, en Kán-
trýbær var hins vegar stofnaður
árið 1983. Fyrir siðustu áramót var
ætlunin að hefia útsendingar í
Skagafiörðinn, því þess hefur verið
óskað, en af því gat ekki orðið sök-
um þess að félag mitt STEF hefur
ekki samþykkt beiðni mina þar um.
Allir aðrir sem að því máli hafa
þurft að koma hafa samþykkt beiðni
mína. í þessu átaki hefur Sauðár-
króksbær boðist til að styrkja þessa
framkvæmd og er það vel þegið.
Ég hef mikinn áhuga á að koma
hér upp á Skagaströnd litlu Kán-
trýþorpi, þjónustu fyrir ferðafólk.
Þá gætum við boðið ferðamönnum
að heimsækja okkur um helgar, á
vetrum sem á sumrum, og Kántrý-
bær gæti verið bakgrunnurinn.
bankareikning í
Landsbankanum á Skagaströnd eða
gíróreikning minn hjá Póstgíróstof-
unni. Sameinuð stöndum við en
sundruð föllum viö. Á ég stuðing
þinn? Megi guðsblessun ávallt vera
förunautur ykkar allra. Kær kveðja.
DV endurbirtir nú hluta bréfs
Hallbjarnar vegna missagna í fyrri
birtingu. Er Hallbjörn beðinn vel-
virðingar á mistökunum.
DV
Ósmekkleg
auglýsing
Þorvaldur hiingdi:
Ég hef nú horft á sjónvarpsaug-
lýsingu eina ósmekklega frá IKEA
svo oft aö mér fannst kominn tími
til að láta í mér heyra. Auglýsing-
in er þess eðlis að hún er móðg-
andi við forsætisráðherra okkar
sem þarna er leikinn af einum
þekktari leikara okkar. Ráðherra
er látinn blása frá sér svo eldfimu
efni, að í því logar (ætli það eigi
ekki að vera alkóhól!) í nálægð
elds. Nú hefur auglýsingunni ver-
ið breytt örlitið en er jafn ósmekk-
leg engu að síður. Líklega hefur
einhver bent á ósmekkinn í aug-
lýsingu þessari, kannski við-
skiptavinur. En svona nokkuð
dregur bara ekki langt í viðskipt-
um.
Þunnur þrett-
ándi frá
útvarpsráði
Lárus hringdi:
Ég er sammála Davíð Scheving
Thorsteinsson að krefiast þess að
fá upplýst hver það er innan Rík-
isútvarpsins, Sjónvarps, sem
ræður hvað er tekið til sýningar
þar á bæ. Sjónvarpsleikritið
Dómsdagur var niðurlægjandi og
árás á þekkt fólk sem á lifandi af-
komendur og vini enn þann dag í
dag. Þegar útvarpsráð „harmar"
mistök RÚV segir það ekki mikið
og er sannarlega þunnur þrett-
ándi. Útvarpsráð virðist vera alls
óábyrgt fyrirbæri og pólitískt þar
að auki og því tekur enginn mark
á Jjeirri samkundu. Það er yfir-
maður Ríkisútvai-psins, útvarps-
stjóri sem er ábyrgur og hefúr
síðasta orðið fyrir hönd stofnun-
arinnar. Og á því að biðja afsök-
unar fyrir hennar hönd sé þess
þörf.
Rakettu-
ribböldum skal
refsað
Sigurlaug hringdi:
Mikið veður hefur verið gert
út af rakettusprengingum í Haga-
skóla og að vonum. Þama er um
ófyrirgefanleg skemmdarverk að
ræða. Rakettur eru hættulegar og
eiga ekki að vera í umferð utan
þess eina kvölds sem tíðkast hér.
Rakettuskot að farþegaflugvél í
aðflugi að Reykjavíkurflugvelli
er þó mun meira glæfraverk sem
gat valdið stórslysi og manntjóni
yfir miðri borginni. Þessum rak-
etturibböldum öllum á að refsa.
Ekki bara þeim í Hagaskóla,
heldur líka þeim sem skutu að
flugvélinni og sem er þó alvar-
legra atvik og ef þar eru fullorðn-
ir að verki eins og heyrst hefur, á
að upplýsa hverjir þar voru að
verki og dæma þá til refsingar.
Þingkona á
Austurlandi
vill atkvæði
Austflrðingur hringdi:
Ég tek fram að ég hef kosiö
Sjálfstæðisflokkinn í kjördæm-
inu svo árum skiptir og mun
gera áfram. Ég er hins vegar ekki
hrifinn af þingmönnum sem ekki
láta heyra í sér nema rétt fyrir
kosningar. Þingkona okkar hér,
sem nú óskar eftir endurkjöri,
hefur ekki haft sig mikið í
frammi, hvorki með fundahöld-
um né greinaskrifum, þótt veru-
lega hafi þurft á því að halda.
Hún hefur t.d. ekki látið mikið
eftir sér hafa í baráttu okkar fyr-
ir stóriðju á Austurlandi og frem-
ur farið með veggjum í stjórn-
málabaráttunni. Við þurfum bar-
áttufólk I stjórnmálin hér á Aust-
urlandi. Ég hefði viljað sjá Krist-
in Pétursson í efsta sæti lista
sjálfstæðismanna á Austurlandi.
- Barátta og vilji er allt sem við
þurfum nú á að halda hér.