Dagblaðið Vísir - DV - 25.02.1999, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 25. FEBRÚAR 1999
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: EYJÓLFUR SVEINSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ÓLI BJÖRN KÁRASON
Aðstoðarritstjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjóri: PÁLL ÞORSTEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 11,105 RVÍK,
SlMI: 550 5000
FAX: Auglýsingar: 550 5727 - RITSTJÓRN: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
GRÆN númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
AKUREYRI: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Rlmu- og plötugerð: ÍSAFOLDARPRENTSMIÐJA HF. - Prentun: ÁRVAKUR HF.
Áskriftarverð á mánuði 1900 kr. m. vsk. Lausasöluverð 170 kr. m. vsk., Helgarblað 230 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaðsins i stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Einmana búraþjóð vestræn
Öll ríki Efnahags- og framfarastofnunarinnar, nema
ísland, hafa ritað undir Kyoto-sáttmálann um minni los-
un skaðlegra efna út í andrúmsloftið. ísland er eina vest-
ræna ríkið, sem ekki tekur þátt í þeim metnaði mann-
kyns að skila afkomendum okkar vistlegri hnetti.
Sum vestræn ríki eru orðin svo vistvæn, að þau hafa
miklar tekjur af þeirri stefnu sinni. Svisslendingar hafa
eflt stöðu sína sem ferðamannaland með því að leggja
niður öll álver í landinu og Þjóðverjar hagnast á fram-
leiðslu og sölu umhverfisvænna véla af ýmsu tagi.
Þegar menn og þjóðir setja sér háleit markmið, eru
þau hvati til að gera betur en ella. Þeir, sem ná markmið-
unum fyrr en aðrir, hafa yfirleitt hag af að selja þekk-
ingu sína og verkkunnáttu til annarra, sem skemmra eru
á veg komnir. Þannig hafa Þjóðverjar farið að.
íslendingar hafa mikla möguleika á að fara á undan
með góðu fordæmi og góðum arði. Bezta dæmið um það
eru þýzk-íslenzku tilraunirnar til að knýja skip og bíla
með vetni. Við getum orðið þjóða fyrstir til að hverfa frá
notkun olíu og benzíns og selja öðrum þekkinguna.
Skipti úr olíu og benzíni yfir í vetni verður væntan-
lega stórtækasta aðgerð mannkyns til að minnka losun
skaðlegra efna út í andrúmsloftið. Þjóðirnar, sem taka
forustu í því efni, munu ekki eiga í neinum vandræðum
með að standa við háleit markmið sín.
íslenzka ríkisstjómin kýs að fara ekki þessa leið. Hún
neitar að rita undir Kyoto-sáttmálann, ein vestrænna
ríkisstjóma. Hún vekur alþjóðlega athygli á okkur með
því að neita að setja sér svipuð markmið og ríkisstjórn-
ir annarra vestrænna ríkja hafa gert.
Fremstur í metnaðarleysinu fer helzti óvinur íslenzkr-
ar náttúru, Framsóknarflokkurinn, með ráðherra utan-
ríkismála og orkumála í broddi fylkingar, formann og
varaformann flokksins. Þeir hafa frosið inni með kosn-
ingaloforð um vanhugsað álver á Reyðarfirði.
Þetta verða tveir síðustu íslendingarnir, sem falla frá
órum um uppistöðulón í Eyjabökkum. Engum, sem hef-
ur séð myndir og kvikmyndir frá svæðinu, blandast hug-
ur um, að þarna verður aldrei leyft neitt uppistöðulón,
hvað sem fjandmenn náttúrunnar bölsótast.
Svo frosnir eru metnaðarleysingjarnir að þeir hafa að
undanförnu verið að reyna að túlka orð og gerðir ráða-
manna Norsk Hydro um, að álver á Reyðarfirði verði
ekki á dagskrá á næstu árum, sem eins konar yfirlýsingu
um, að álverið sé samt á dagskrá Norsk Hydro.
Sorglegt er að búa við ríkisstjórn og ráðherra af þessu
tagi. Það er niðurlæging fyrir þjóðina í heild á alþjóða-
vettvangi, að utanríkisráðherra skuli ekki vilja setja
þjóðinni sömu markmið í framfaramálum og aðrar vest-
rænar þjóðir. Það setur okkur á þriðja heims stig.
Túristar ríkisstjómarinnar hafa verið að gæla við
Mexíkó og Malasíu, Mósambík og Malaví. Þeir hafa
meira að segja látið sér detta í hug að koma upp sendi-
ráði á slíkum stöðum, eins og þeir séu að reyna að flytja
íslendinga yfir í ömurlega sveit þriðja heimsins.
Samt höfum við dæmin í kringum okkur, sem sanna,
að Vesturlönd auðgast hraðar en þriðji heimurinn og að
forusturíki umhverfismála hagnast beinlínis á því að
setja sér háleit markmið, sem kostar fyrirhöfn að standa
við, en framkalla um leið seljanlega þekkingu.
Himinhrópandi er munur viðhorfa framsýnna ráða-
manna Þjóðverja og skammsýnna ráðamanna íslendinga
til þeirra mála, sem varða framtíð okkar á jörðinni.
Jónas Kristjánsson
„Það á að malbika Þingvelli. - Þetta er afmælisgjöf kirkjunnar til þjóðarinnar," segir Úlfar í grein sinni..
Á að malbika
Þingvelli?
Hefði einhver haft
hugmyndaflug og
kjark til þess að setja
mig í kristnihátíðar-
nefnd fyrir árið tvö
þúsund væri annað
uppi um hin fyrirhug-
uðu hátíðarhöld en
nú er. Ég hefði lagt til
að prestum landsins
yrði boðið að fara i 40
daga útilegu í Ódáða-
hraun að þekktri fyr-
irmynd svo að þeir
gætu hugsað sitt ráð.
Þetta mundi vekja
heimsathygli, sem er
eitt aðalatriði og
markmið mikilla
veisluhalda.
Fuglar himinsins
Síðan hefði ég lagt
til að skilið yrði á
milli kristni og kirkju
á meðan þjónar henn-
ar væru úti í auðn-
inni. Þegar þeir
kæmu til byggða, því
allir kæmu þeir aftur
eins og sjóaramir frá
Akranesi i sálminum,
væri hafin ný
kristniöld í landinu.
Þá væru prestar hvergi á launa-
skrá, en litu þess í stað til fugla
himinsins. Kirkjumar hefðu verið
teknar i almennt brúk sem dag-
heimili fyrir unga og aldna, tón-
listarhús, leikhús og
til hvers annars sem
þjóðin vildi nota þær.
Predikarar, friðflytj-
endur og kvæðamenn
fengju þar aðgang eft-
ir því sem þeir teldu
sig þurfa og þegar
röðin kæmi að þeim.
Þetta myndi ekki síð-
ur vekja athygli
heimsins en eyði-
merkurgangan sem
er nauðsynlegt fyrir
þjóðina.
sem hún vinnur eins og síra Andri
í gömlu lestrarbókinni úr barna-
skólanum; gerir eins og fyrirrenn-
arinn gerði. Hún stefnir þjóðinni á
ÞingvöO.
Á upplýstum tímum lærist eitt
og annað með hægðinni. Sumarið
2000 á að forðast líkt umferðaröng-
þveiti og varð þegar landinn
skundaði þangað síðast. Það á að
leggja vegi. Það á að búa til bíla-
stæði.
Það á að malbika ÞingveUi. -
Þetta er afmælisgjöf kirkjunnar
til þjóðarinnar.
Vegna þessara fyrirhuguðu
gleðiláta spyr ég að því hvort Al-
þingi hafi gefið leyfi til þess að
malbika í þjóðgarðinum, hvort
þingmenn hafi fengið að sjá teikn-
ingar af fyrirhuguðu jarðraski og
hvort ekki sé rétt að kristnihátíð-
amefnd verði látin gangast fyrir
svokaUaðri grenndarkynningu á
framkvæmdum svo þjóðin megi
heyra þann nýja boðskap sem
biskupar hennar boða við ald-
arlok og sjá svart á hvítu
hvaða örlög bíða vaUanna við
Öxará.
Heimsspurn
Þegar kirkjan vígði sér biskup
fyrir nokkru var ekki unnt að
standa að verkinu á til þess
vígðum stað vegna þess að þar
voru ekki nógu mörg herðatré
fyrir gestina. Og enn fjölgar í
veislunni; helmingur þjóðar-
innar farinn að búa sig uppá og at-
hygli heimsins á leiðinni.
Því er spurt: Hvað á að gera við
kápumar?
Úlfar Þormóðsson
Kjallarinn
Ulfar
Þormóðsson
rithöfundur
Sjá, hinn nýja sið!
Meinið er bara það
að ég var ekki settur
í nefndina. Kannski
er það þess vegna
„A upplýstum tímum læríst eitt
og annaö með hægðinni. Sumar-
ið 2000 á að forðast líkt umferð-
aröngþveiti og varð þegar land-
inn skundaði þangað síðast. Það
á að leggja vegi. Það á að búa til
bílastæði."
Skoðanir annarra
Aðkeyptar upplýsingar
í sakamálum?
„Nauðsynlegt er að um sérstakar rannsóknarað-
ferðir gUdi skýrar reglur. Það hefur ítrekað verið
bent á það af hálfu flkniefnalögreglunnar að slík
heimild þurfi að vera til staðar og þar sem við búum
við vaxandi sölu og neyslu fikniefna, þarf að vera
mögulegt að beita öUum ráðum tU að sporna við
þessari þróun. Ég tel einnig að til staðar þurfi að
vera reglur um vitnavernd, sem tryggi öryggi vitna
viö rannsókn mála.“
Margrét Frímannsdótir í Degi 24. febr.
Aðhaldiö aukið
„Við þær aðstæður sem hér hafa verið að skapast
að undanfórnu er deginum ljósara að nauðsynlegt er
að skapa aðhald að þeirri þenslu sem hér hefur ver-
ið að grafa um sig. í því sambandi er það virðingar-
verð viðleitni hjá ríkisstjórninni að hvetja til aukins
lífeyrissjóðssparnaðar, en það hefur reynst hvergi
nægjanlegt. Því ber að fagna 0,4% vaxtahækkun
Seðlabankans, sem tUkynnt var um í dag, og reglum
um auknar lausafjárkvaðir á lánastofhanir. Hér er
verið að koma framan að hlutunum, sem er ólíkt því
sem íslenskir kjósendur áttu að venjast árið 1991,
þegar vöxtum var haldið aUtof lágum vegna kom-
andi kosninga og það óvinsæla verkefni beið nýrrar
ríkisstjórnar að beygja sig fyrir raunveruleikanum."
Úr forystugrein Viðskiptablaðsins 24. febr.
Hvar voru stjörnurnar?
„Mörg hundruð manns komu saman á glæsilega
móttökuhátið á 100 ára afmæli KR 16. febrúar 1999 í
Ráðhúsi Reykjavíkur...Eftir ræðurnar og kafFisam-
sæti tók við úthlutun á sUfri, guUi og stórriddara-
krossum til stjóma, nefnda og sjálfboðaliða sem
vinna ómetanlegt starf í þágu félagsins og var upp-
talningin og afhendingin löng og mannmörg. En eitt-
hvað vantaði. Hvar voru stjörnurnar?...Sjálfboðaliðar
eru ómissandi i hverju félagi og vinna ómetanlegt
starf. En það em stjörnurnar sem eiga að fá að skína.
Án þeirra væri kvöldhiminninn dapur á vetrarsíð-
kvöldum...Það eru nefnUega bara stjörnumar sem
skína og skipta máli. Við hin erum bara stjörnuryk."
Ólafur H. Hannesson í Mbl.