Dagblaðið Vísir - DV - 31.12.1999, Blaðsíða 11
FÖSTUDAGUR 31. DESEMBER 1999
11
er að
orða það
svo, af svo ágæt-
um brautryðjanda sem Tal er. Lát-
um það vera þótt rokið og rigning-
in komi 2. eða 3. janúar. Það er
hægt að búa við það en ekki um
áramótin sjálf. Mönnun er til
dæmis í fersku minni hve veðrið
frænda sinn. Sá
stendur í húsbygg-
ingu og er húsið á
því stigi sem kallað
er tilbúið undir tré-
verk, sem sé án allra
var gott um síðustu áramót, áður
en Tal fór að bjóða okkur veðrið.
Það er því skorað á forráðamenn
Tals hf. að endurskoða það veður
sem í boði er.
Skálað í kampavíni
Þetta snertir lika alla þá sem
splæst hafa í flegna síðkjóla og há-
hælaða bandaskó, smókinga með
silfurlituðum linda og samlitri
slaufu og pantað dýrar hárgreiðsl-
ur. Það er til lítils að mæta nýju
árþúsundi niðurrigndur með blóð-
hlaupin augu eftir barning í rok-
inu. Þá er hætt við að málningin
leki niður á kinnar og fínu dress-
in missi glans. Allt þetta ber að
hafa i huga þegar boðið er upp á
veður nýrrar aldar.
Áður en pistilskrifari frétti af
boðuðu veðri þetta merkilega
gamlárskvöld og nýársnótt var
hann fullur bjartsýni og tilhlökk-
unar. Konan, sem er gætin í áfeng-
ismálum, keypti kampavín og í
sameiningu létum við grafa nöfn
barna okkar á kristalsglös og gáf-
um þeim. Viö eru raunar staðráð-
in i að skála við þau og fagna
nýrri öld og árþúsundi hvað sem
liður veðrinu sem við fáum í boði
Tals. Þá kann að vera að ég semji
við konu mína um koníakstár til
viðbótar við kampavínið, allt í
hófi þó.
Víkkun á reynsluheimi
Ég er nefnilega vaxinn upp úr
því að detta í það með stæl á
nýársnótt. Það getur auðvitað ver-
ið skemmtilegt meðan á því stend-
ur en í seinni tíð þykir mér orðið
það vænt um sjálfan mig að ég
nenni ekki að fást við djúpstæða
timburmenn daginn eftir
skemmtilegheitin. Það er ágætt að
eiga í minningunni margar
nýársnætur í léttri sveiflu, nánast
upp um alla veggi. Verst var þegar
mæta þurfti í vinnu þennan fyrsta
dag ársins. Sú vinna var á stund-
um unnin í láréttri stöðu. Inn-
yflin þoldu ekki að kroppur-
inn væri uppréttur. Æ
Synir mínir uppkomnir 'w
búa ekki að jafnlangri
reynslu í þessum efnum en
eru sýnilega þess albúnir að
víkka sinn reynsluheim. M
Strákarnir, báðir á þrítugs- ■
aldri, hafa þess vegna ™
samið við ágæt-
an
„Veðrið er í boði Tals“. Þessi
setning er mótuð í kolli okkar
enda glymur hún í eyrum okkar
dag hvern. Hún fylgir veðurfrétt-
unum á Stöð 2 um leið og á skján-
um birtist appelsínugul, stúlka,
brosmild og falleg þótt fannbarin
sé. Veðrið í kvöld, sjálft gamlárs-
kvöld, er líka í boði Tals og það
verður að segja eins og það er að
símafyrirtækið er í meira lagi
djarft að bjóöa upp á þennan and-
skota. Það er ekki eins og þetta sé
hvaða kvöld sem er. Eftir þessu
kvöldi og nýársnótt hefur verið
beðið með óþreyju. Gamla öldin er
kvödd og ný gengur í garð og ekki
nóg með það. Nýtt árþúsund tekur
við. Þótt bókstafstrúarmenn haldi
því fram að við verðum að bíða í
ár í viðbót eftir nýrri öld og nýju
árþúsundi blásum við á það. Árið
2000 tekur við eftir nokkra
klukkutíma.
Skítleg
veðurspá
Þegar þau merku tímamót verða
viljum við hafa sæmilegt veður en
ekki sprengilægð eins og Tal býð-
ur upp á með tilheyrandi roki og
rigningu. Vera kann að Tal njóti
nokkurrar aðstoðar Veðurstofu ís-
lands i þessari fráleitu veðurspá
en það er engin afsökun. Ef ríkis-
apparatið vill hafa þetta svona
væri þeim Talsmönnum nær að
leita til einkaaðila um þokkalegt
veður í kvöld, útlendra veðurspá-
stöðva ef ekki vill betur. Fátt er
andstyggilegra á gamlárskvöld en
það veður sem boðað er. Þá blotn-
ar púðrið og þær rakettur sem
fara á loft á annað borð fjúka út og
suður. Þá gefst þeim sem ætla sér
að njóta litadýrðarinnar varla
færi á því í
boðuðum
veðurofsan-
um. Þetta
er því
fremur
skítlegt,
ef leyfi-
legt
Jónas Haraldsson
aðstoðanitstjóri
menn geta ekki létt á sér. Það þarf
ekki þúsaldarpartí til að klósett-
ferðir verði örar. Það þekkir hvert
partíljón.
innanstokksmuna. Þar eru hvorki
stólar né borð. Eldhúsinnréttingin
er fjarlægur draumur sem og með-
fylgjandi tæki. Skápar koma ekki
fyrr en fjárhagur leyfir og parket
og flísar á gólf bíða betri tíma.
Gardínur hafa enn ekki komið til
tals og hurðum er ekki hægt að
skella hvað sem á gengur.
fagna nýrri öld í góðra vina hópi.
Undirbúningur hefur staðið lengi
og myndskreytt boðskort löngu
farin til hins útvalda hóps.
Þetta þúsaldarpartí, sem kalla
má svo, er undirbúið af meiri
framsýni en minni kynslóð datt í
hug. Við héldum partíin í fullbún-
um íbúðum. Húsgögn, ljósakrón-
ur, skrautmunir og önnur verð-
mæti voru því í stöðugri hættu.
Oftast slapp húsráðandi þó með
skrekkinn þótt fyrir kæmi að eigu-
legir munir gæfu sig. Því hunds-
biti varð að taka.
Nú er öldin önnur og það í bók-
staflegri merkingu. Strákarnir og
frændinn reikna með því að þús-
aldarpartíið í nýbyggingunni
verði fjörugt. Það getur hins vegar
fariö fram um öll gólf og upp um
alla veggi án þess að nokkur hlut-
ur sé í hættu. í húsinu er hrein-
lega ekkert sem getur brotnað
nema ef vera kynni klósettið. Þeir
bræður hafa þó nokkrar áhyggjur
af því að frændinn komi ekki upp
klósettinu fyrir samkvæmið stóra.
Hann hefur samt lofað öllu fögru
enda erfitt að halda veglega og fjöl-
menna veislu ef ekkert er klósett-
ið. Það er hægt að sitja og liggja á
gólfum eða hreinlega standa og
halla sér upp að vegg, allt eftir
ástandi viðkomandi. Verra er ef
Fróm aldamótaósk
Miðað við það veður sem verður
í boði Tals á nýársnótt reyna djörf-
ustu ungir menn ekki morgunmig-
una úti við. Hætt er við að bunan
kæmi öll framan í þá og yfir
smókinginn eða þann glæsifatnað
sem þeir skrýðast. Um ungu kon-
urnar í hópnum þarf ekki að ræða.
Þær reyna engar kúnstir á ófrá-
genginni, jafnvel stórgrýttri lóð.
Síðkjólar og bandaskór eru ekki
gerðir til ævintýraferða í nátt-
myrkri, roki og rigningu. Klósett-
ið er því nauðsyn sem og tjald-
nefna í hurðarstað svo allrar sið-
semi sé gætt.
Taki þeir hjá Tali sönsum og
fresti sprengilægðinni aðeins fram
á nýárið verður stuðið í hámarki.
Það er ekki nema fróm ósk. Við
fögnum einstökum tímamótum á
miðnætti þegar talnarunan breyt-
ist úr 1999 í 2000. Því má ekki
gleyma að þetta upplifa menn ekki
næstu þúsund árin. Þrátt fyrir
gott úthald og stöðugar framfarir í
læknisfræði er hætt við að maður
verði orðinn nokkuð lúinn þá. Það
er því tryggara að taka út gleðina
nú.
Gleöilegi ár
Framsýn
partíljon
í þessu prýði
lega en ófrá-
gengna húsi
ætla þeir
bræður og
frænd- />
inn að