Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.2002, Blaðsíða 10
10
LAUGARDAGUR 9. MARS 2002
Útgáfufélag: ÚtgáfufélagiÐ DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
A&alritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
A&stoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Fréttastjóri: Birgir Gu&mundsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiósla, áskrift:
Þvorholti U, 105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Grtan númen Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Ritsfjém: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgðfufélagiö DV ehf.
Plötugerð og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fýrir myndbirtingar af þeim.
Framsókn á flugi
Halldór Ásgrímsson, formaður Framsóknarflokksins, hef-
ur ástæðu til að kætast. Niðurstaða skoðanakönnunar DV
sem birt var síðastliðinn fimmtudag bendir til þess að
Framsóknarflokkurinn hafi styrkt sig mjög í sessi og raun-
ar má halda því fram að hann sé í stórsókn. Á sama tíma
virðist sem Vinstri grænir með Steingrím J. Sigfússon í
flugstjómarsætinu séu að missa flugið.
Síðustu mánuðir og misseri hafa verið erfið fyrir Fram-
sóknarflokkinn og kannanir hafa gefið flokksmönnum fá til-
efni til að gleðjast. í mörgu hefur staða flokksins endur-
speglað erfið mál sem mætt hafa á ráðherrum flokksins.
Niðurstaða könnunar DV nú hlýtur því að vera framsókn-
armönnum sérstakt gleðiefni.
Margir samverkandi þættir skýra góða stöðu framsókn-
armanna um þessar mundir. Leiða má rök að því að hluti
þeirra sem áður ætluðu að styðja Sjálfstæðisflokkinn hygg-
ist kjósa Framsóknarflokkinn eftir gjörningaveður í kring-
um Landssímann og Þjóðmenningarhús. Með því vilja þeir
halda núverandi ríkisstjórn að völdum.
Hluti fylgisaukningar Framsóknar skýrist örugglega af
því að almenningur hefur meiri áhyggjur af efnahagslegri
afkomu í framtíðinni og telji því nauðsynlegt að hafist verði
handa við virkjanir og stóriðjuframkvæmdir, líkt og Fram-
sóknarflokkurinn hefur boðað. Og kannski hefur málflutn-
ingur Halldórs Ásgrímssonar í Evrópumálum fallið í góðan
jarðveg líkt og hann telur sjálfur.
Fylgishrun Vinstri grænna er hins vegar athyglisvert. Á
því kunna að vera margar skýringar. Andstaða flokksins
við virkjanir og stóriðju spilar örugglega þar inn í, ekki síst
á landsbyggðinni. En önnur nærtæk skýring kann einnig að
liggja í þeirri staðreynd að Vinstri grænir eru smátt og
smátt að missa stöðu sína sem öflugasti stjórnarandstöðu-
flokkurinn á þingi. í stærsta kjördæmi landsins, Reykjavík,
er flokkurinn ekki í forystuhlutverki heldur aðeins farþegi
í pólitískri hraðlest Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur borg-
arstjóra. Samfylkingin með borgarstjóra í broddi fylkingar
er því aftur að ná stöðu helsta stjómarandstöðuflokksins.
Þetta skynja kjósendur og verða fráhverfir Vinstri grænum.
Þátttaka Vinstri grænna i R-listanum hefur lítið gert ann-
að en að styrkja Samfylkinguna á þeirra eigin kostnað.
Rannsóknamefnd
Þingmenn Samfylkingarinnar með fulltingi annarra
stjórnarandstæðinga em staðráðnir í því að nýta sér vand-
ræðin í kringum Landssímann að fullu. Því miður hafa
flutningsmenn þingsályktunartillögunnar fallið í þá gryfju
að hafa uppi stór orð og á stundum gífuryrði um einstak-
linga.
Mörg þeirra atriða og ávirðinga sem þingmenn Samfylk-
ingarinnar vilja að rannsóknarnefndin skoði sérstaklega
liggja ljós fyrir, ekki síst vegna vinnu blaðamanna DV.
Öðru er eðlilegt að svarað verði af fullri hreinskilni á aðal-
fundi Landssímans næstkomandi mánudag, líkt og gert er á
aðalfundum annarra hlutafélaga.
Ekki verður um það deilt að mörgum hafa verið mislagð-
ar hendur í málefnum Landssímans. Þar hefur því miður á
stundum verið staðið klaufalega að verki og sumt orkar tví-
mælis út frá óskráðum siðareglum og góðum viðskiptahátt-
um. En ekkert hefur komið fram sem réttlætir það að skip-
uð sé sérstök rannsóknarnefnd á vegum Alþingis.
Vera kann að skoðun Ríkisendurskoðunar á málefnum
Landssímans og á störfum einkavæðingarnefndar leiði í
ljós nauðsyn þess að öll málefni fyrirtækisins og söluferlið
allt verði rannsakað enn frekar. Þá geta þingmenn tekið af-
stöðu til þess hvort ástæða er til að skipa sérstaka rann-
sóknarnefnd.
Óli Björn Kárason
DV
Hvíldarhelgi
Jónas
Haraldsson
aöstoöarritstjóri
Laugardagspistíll
„Drífum okkur í sveitina," sagði
ég við heimkomuna á föstudags-
kvöldið með lafandi tungu eftir
langa viku. „Við skulum hvílast, fá
okkur kannski einn kaldan, fara í
pottinn, liggja saman undir teppi
fyrir framan sjónvarpið, sofa, lesa
og gera aðallega ekki neitt.“ Konan
samþykkti enda tiUagan freistandi
að mínum dómi. Ég kann þá list
prýðilega að gera ekki neitt utan
vinnutíma, hef raunar áratuga
reynslu í sliku. Eiginkona mín er
aftur á móti dugnaðarforkur, dríf-
andi og enginn veifiskati. Því var
það mér sérstakt fagnaðarefni hve
vel hún tók í hvíldarhelgina.
Allt fór sem ætlað var um kvöld-
ið, potturinn stóð fyrir sínu sem og
sá kaldi. Værð færðist yfir mig.
Hvíldarhelgin var hafin. Mitt eina
fyrirsjáanlega verkefni var að hella
á könnuna næsta morgun. Það verk
er mér kært enda helli ég upp á
með gamla laginu, horfi á kaffið
blandast vatninu, breytast úr dökk-
brúnu í ljósbrúnt, lengi bununa til
þess að búa til loftbólur og beini
henni síðan í hringi. Kaffiilmurinn
fyllir vitin. Þessi helgiathöfn morg-
unsins er fjarskyld þeim gjömingi
að setja kaffi og vatn í sjálfvirka
kaffivél. Þær eru góðar til síns
brúks en veita hvorki sál né líkama
fullnægju gamalreyndu uppáhell-
ingarinnar.
Ég kallaði á konuna þegar kaffið
var tilbúið, brauðið ristað og áleggið
komið á borðið. Ég taldi það vita á
gott að hún leyfði sér að sofa út.
Hvíldarhelgin virtist vera annað og
meira en orðin tóm. Ég kíkti í blað
gærdagsins, hún réð krossgátu. Sólin
gægðist inn um gluggana, kát með
það að færast stöðugt ofar á hvelfing-
una. Vorjafndægur er síðar í mánuð-
inum. Svona á þetta að vera, hugsaði
ég með mér. Ég þvoði upp óumbeð-
inn og tilbúinn til þess að gera ekki
neitt það sem eftir lifði dags.
Læst hliðarlega
„Ættum við að veggfóðra bama-
herbergið?" sagði konan og leit upp
úr krossgátunni. „Já, já,“ sagði ég,
„við kíkjum á það í sumar.“ Við
erum annars nýbúin að mála her-
bergið og fengum meira aö segja
smið til þess að smíða i það kojur.
„Ég meina núna,“ sagði konan um
leið og hún setti upp sinn elskuleg-
asta svip. Ég þekki þann svip enda
séð hann brúkaðan áður þegar stór-
ræði em fram undan. „Við ætlum
að slaka á um helgina, elskan,"
sagði ég og lagði áherslu á mál
mitt. „Það þýðir einfaldlega að við
ætlum ekki aö gera neitt.“ Konan
horfði enn á mig, engilbjört í fram-
an. „Þú getur slappað af og haft það
eins notalegt og þú vilt. Ég ætla
bara að kíkja á þetta, prófa kannski
aðeins. Þú manst hvað við keyptum
fallegt veggfóður á herberg-
ið. Ég get varla beðii
ir að sjá hvemig þ
fer miðað við
„Sólin gœgðist inn um
gluggana, kát með það að
fœrast stöðugt ofar á
hvelfinguna. Vorjafndæg-
ur er síðar í mánuðinum.
Svona á þetta að vera,
hugsaði ég með mér. Ég
þvoði upp óumbeðinn og
tilbúinn til þess að gera
ekki neitt það sem eftir
lifði dags. “
er frammi í geymslu. Hræröu það
svo fyrir mig. Ég ætla að mæla
einn vegginn og sníða á hann.
Blandaðu þetta bara eins og
fyrir er lagt utan á pok-
anum. Passaðu þig
bara að setja ekki
gluggatjöldin og rúmteppið."
Ég lagðist endilangur í sófann,
enn með blaðið i höndunum. Kon-
an opnaði skáp og sótti þangað
veggfóðursrúllumar góðu. „Náðu
fyrir mig í veggfóðurslímið, ljúfur-
inn,“ sagði konan mjúkmál. „Það
of mikið vatn saman við duftið.“
Ég lá enn í sófanum, horfði á
konuna sem mundaði í senn mál-
band og skæri, sæl á svip. í læstri
hliðarlegu tók ég þá ákvörðun að
gegna þegjandi og hljóðalaust. Því
stóð ég upp, fór fram og gramsaði í
Furðuleg niðurstaða
Forstjóri Orkuveitu Reykjavíkur
hefur lokið athugim sinni á því,
hvort fýsilegt sé fyrir Orkuveituna
að kaupa 25% hlut í Landssíman-
um. Honum var falið þetta af Al-
freð Þorsteinssyni, borgarfulltrúa
Reykjavíkurlistans og stjómarfor-
manni Orkuveitunnar, sem kynnti
hugmyndina á fundi framsóknar-
manna um einkavæðingu. Athugun
forstjórans hefur ekkert leitt í ljós
sem breytir þeirri niðurstöðu sem
meðal annars Helgi Hjörvar, forseti
borgarstjórnar, hefur tekið undir:
Þetta er klikkun.
Niðurstaðan er tæplega tveggja
blaðsíðna bréf til stjómarinnar.
Eini kosturinn sem forstjórinn
nefnir í bréfinu er að ná megi fram
hagræðingu í rekstri fyrirtækjanna
með því að stofna sameiginlegt fyr-
irtæki um ýmsa þjónustu við þau:
sölu- og markaðsmál, starfsmanna-
hald, bókhald, fjárreiður, hagmál,
eignastýringu, innkaup, birgða-
hald, gæðamál, innri endurskoðun
og kynningarmál.
Vel má vera að sparnaður fælist
í því fyrir Orkuveituna og Lands-
símann að stofna saman auglýs-
ingastofu. Til að ná fram þeim
spamaöi þarf Orkuveitan hins veg-
ar ekki að kaupa Landssímann.
Það nægir að forstjóri Orkuveit-
unnar leiti eftir viðræðum við
Landssímann um stofnun slíks fyr-
irtækis og hlýtur að mega gera ráð
fyrir að Alfreð feli honum það fljót-
lega.
Útþenslustefna
Forstjórinn ýjar að annarri rök-
semd fyrir kaupum á Landssíman-
um. Hann segir ljóst að markaös-
hlutdeild Orkuveitunnar muni
minnka með tilkomu samkeppni á
raforkumarkaði. „Til að viðhalda
sama umfangi eða vaxa verður því
að finna fleiri stoðir undir rekstur-
inn [...]“ Forstjórinn virðist þannig
vera þeirrar skoðunar að umfang
Orkuveitunnar megi alls ekki
minnka. Missi fyrirtækið spón úr
aski sínum á einum stað verði jafn-
harðan að bæta það upp einhvers
staðar annars staðar. Af þessu leið-
ir að Orkuveitan ætlar sér að ráð-
ast í fjárfestingar fyrir milljarða á
öðrum sviðum á komandi árum,
hvort sem Landssíminn verður fyr-
ir valinu eða eitthvað annað.
Lina.net þykir sjálfsagt ekki nóg
enda hefur það fyrirtæki meira ver-
ið í því að tapa peningum en afla
þeirra. Kannski Alfreð feli forstjór-
anum að kanna kosti þess að kaupa
Tal hf. en það er sem kunnugt er til
sölu. Kannski Orkuveitan geri til-
boð í hlut ríkisins í Landsbankan-
um eða Búnaðarbankanum. Hafi
hugmynd Alfreðs Þorsteinssonar
verið lítið fagnaðarefni, hvað skal