Dagblaðið Vísir - DV - 11.10.2003, Síða 30
30 DV HELCARBLAÐ LAUGARDAGUR 11. OKTÓBER 2003
Maður handknúinnar tónlistar
Valgeir Guðjónsson hefur fengist við
tónlist síðan hann var unglingur og leik-
ið í rokksveitum vinsælum og róttækum
tríóum. Hann hefur árum saman farið
hálfgerðum einförum í tónlistinni en
gefur nú út nýjan disk sem heitir Fuglar
tímans þar sem Sigrún Hjálmtýsdóttir
flytur lög Valgeirs.
Það getur farið á ýmsan veg þegar blaða-
menn hyggjast taka viðtöl við önnum kafna
listamenn, eins og til dæmis þá sem hafa jafn
mörg járn í eldinum og Valgeir Guðjónsson.
Stefnumótið á kaffihúsi í Austurstræti er
venjulegt og þangað mætir listamaðurinn á
tilsettum tfma en allir þurfum við að hafa
nokkra hatta og íjölskyldufaðirinn tekur fljót-
lega yfir og við ökum vestur í bæ til að sækja
dóttur Valgeirs í skólann og aka henni heim.
Meðan fjölskyldufaðirinn ekur svara fram-
kvæmdamaðurinn og tónlistarmaðurinn í
símann og reka mörg og ólík erindi á leiðinni
vestur á Mela. Vaigeir hleypur inn í skólann
og sækir dótturina og segir mér sögur af dvöl
sinni á Galtarvita í æsku á leiðinni vestur á
Ægisíðu. Hann gengur upp tröppurnar
heima hjá sér með dótturina í eftirdragi,
skólatöskuna hennar á bakinu, vínarbrauð
undir hendinni og símann á eyranu. Síðan
kemur hann út aftur með rauðar flíkur á
herðatré sem hann leggur í aftursætið og ég
myndi spyrja hann út í þetta mál ef hann væri
ekki í símanum.
Svo setjumst við aftur niður á kaffihúsinu
og tökum tal saman og fyrst spyr ég út í þessa
plötu, Fuglar tímans. - Er þetta einhver vísun
í fyrri plötu þína, Fugl dagsins?
Músíkalskt skáld
„Diddú var með mér á þeirri plötu fyrir 18
árum. Þá hafði ég samið tónlist við kvæði Jó-
hannesar úr Kötlum sem mér þykir gagn-
merkt skáld og frábært. Hann hefur liðið fyr-
ir það hve sumum mönnum þótti hann vera
hallur undir kommúnisma en það er aðeins
lítið brot af kveðskap hans sem tengist því.
Hann er óskaplega músíkalskt skáld því sum
skáld bjóða ekki upp á tónlist við kvæði sín
þótt þau séu rímuð og stuðluð," segir Valgeir
sem vill fá cappuccino.
„Jóhannes fór víða í sínum kveðskap, fyrst
í hefðbundnum stíl en þegar hann var kom-
inn vel yfir miðjan aldur lagði hann forminu
fyrir róða. Ég ber alltaf virðingu fyrir fólki sem
þorir að söðla urn og hefur þor og getu til
þess. Mér finnst það vera virðingarvert.
„Ég er þarna í mýflugumynd
sem rytmagítarleikari, enda
einn þekktasti rytmaleikari ís-
lands. Ég held uppi merki stétt-
arinnar hvar og hvenær sem er
og gefmig ekki út fyrir annað
en að vera rytmaleikari."
Allt um það þá átti ég alltaf fleiri lög við
kvæði Jóhannesar og ég hef leyft þeim að
blunda hjá mér og hef beðið þess að geta sett
þetta efni fram með þeim hætti sem mér
fannst hæfa því. Þar horfði ég mjög til minn-
ar gömlu vinkonu og samstarfskonu,
Diddúar, um að syngja þetta. Ég er sjálfur
ekki haldinn ríkri söngþörf. Ég syng þegar
þarf og hún syngur alla plötuna en á Fugli
dagsins söng ég líka og fékkÆvar Kjartansson
til liðs við okkur en sá góði maður hefur fá-
gæta náttúrurödd og ekki bara þegar hann
talar í útvarp," segir Valgeir.
„Nú fékk ég með mér einvalalið tónlistar-
manna sem eru Jón Ólafsson píanisti, Guð-
mundur Pétursson gítarleikari, Jón Rafnsson
bassaleikari og Sigurður Flosason á saxófón,
að ógleymdum Hryn sjálfum, Jóhanni Hjör-
leifssyni. Þetta eru menn sem hafa þægilega
og skapandi nærveru í hljóðveri," segir Val-
geir og útskýrir fyrir mér að útsetningar hafi
mikið til mótast í hljóðverinu frekar en að
hann hafi mætt á staðinn með allt ákveðið í
þaula.
„Ég er þarna í mýflugumynd sem rytmagít-
arleikari, enda einn þekktasti rytmaleikari fs-
lands. Ég held uppi merki stéttarinnar hvar
og hvenær sem er og gef mig ekki út fyrir ann-
að en að vera rytmaleikari."
Svo rifjum við það upp að afmælisbarn
dagsins, sem er John Lennon, var einnig
rytmaleikari í frægri hljómsveit og hefði orð-
ið 62 ára ef aðdáandi hefði ekki skotið hann
hérna um árið.
Valgeir gaf sjálfum sér það í fimmtugsaf-
HANDKNÚIN TÓNLIST: Valgeir Guðjónsson hefur gefið út nýjan hljómdisk með lögum sínum í flutningi Diddúar. Hann segist alltaf hafa verið hallur undir handknúna tónlist.
DV-mynd Hari
mælisgjöf á síðasta ári að gefa út plötu sem
hann gerði með Jóni Ólafssyni þar sem þeir
tóku upp nokkur lög frá ferli Valgeirs og
einnig nokkur ný.
Aftur til fortíðar
- Er þessi nýja plata með einhverjum hætti aft-
urhvarf til fortíðar?
„Það er erfitt að mótmæla því. Minn tónlistar-
legi uppruni er í handknúinni tónlist og þessi
plata er mjög akústísk. Flest lögin á henni urðu til
við lok Spilverkstímans. Það er góð tilfinning að
heyra þau nú í endanlegri gerð."
- Mér finnst eins og það hafi verið í móð í lok
sjöunda áratugarins og upphafi þess áttunda að
semja lágstemmda tónlist við ljóð góðskálda en ég
sé ekki marga gera það nú. Er þetta úrelt iðja?
„Mér finnst þetta vera mikilvæg iðja sem kynn-
ir ljóðin fyrir nýjum lesendum og njótendum.
Þetta er ekki mjög töff iðja á mælikvarða þeirra
sem halda lífinu í næturlífinu en þetta höfðar til
mín, enda er ég morgunmaður. Eg hef lært það
gegnum ú'ðina að fara eftir hjartanu.
Ég hef komið víða við í tónlist og meðal annars
verið í vinsælli rokkhljómsveit en það eru ekki
mínar heimaslóðir né æskustöðvar. Það má frek-
ar segja að ég hafi verið sendur í sveit þangað -
sendur í hljómsveit.
Mér finnst mikil ögrun í einfaldleikanum og vil
helst ekki flækja það sem hægt er að gera einfalt."
Vil sýna skilríkin
- Nú ertu á miðjum aldri og sumir segja að eng-
inn karlmaður sleppi við einhvers konar miðald-
urskrísu. Ef við heimfærum þessa kenningu upp á
tónlistarferil þinn, má þá segja að þú sért að líta
yfir ferilinn á miðjum aldri og hverfa aftur þangað
sem þú vilt vera?
„Það má rétt vera. Ég held að á einhverjum tíma
hafi ég verið býsna vinsæll og var mikið á ferðinni.
En ég varð ekkert mOdð var við það sjálfur og það
höfðar ekkert sérstaklega vel til mín sem fyrirbæri
að vera „stjama". Manni em settar þær skorður
sem fámennt samfélag setur og þú ert alltaf að
versla í matinn með fólkinu sem kaupir plötumar
þínar og það er ekkert skjól. Mér hefur ekki þótt
mikið U1 þessa koma því ég hef alltaf verið rekinn
áfram af einhvers konar tónlistarþörf. Ég er ekki
töffari að upplagi."
- Ertu þá að segja að þessi frægð sem svo marg-
ir þrátt fyrir allt sækjast eftir... að þér hafi þótt hún
óþægileg?
„Það komu oft stundir sem var gaman og mað-
ur þurfti ekki að sýna skilrQd í bankanum og þess
háttar, en eiginlega vil ég hitt miklu frekar; að
þurfa að sýna ökuskúteinið."
- En er þetta ekki þverstæða í munni þess sem