Dagblaðið - 27.12.1977, Blaðsíða 15

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 27. DESEMBER 1977.
15
\
Svonagetaþeirlifaö CCDf)ACT IIM
sem bua i alvorulondum: | Llilrflw I w Iwl
HEIMINN A LYSTISNEKKJU
„Þaó eru nú orðin um
tuttugu ár sfðan við fluttumst
til Kanada,“ sagði Ásthildur
Gunnarsson frá Vancouver í
Kanada í samtali við DB er
hún var í heimsókn í Reykjavík
á dögunum. Asthildur er gift
Snorra Gunnarssyni en þau
ráku um skeið raftækjaverzlun
I Lækjargötu. Eftir að Snorri
kom út vann hann í hálft ár hjá
öðrum en stofnaði þá sitt eigið
húsbyggingafyrirtæki. Hann
hefur nú látið af störfum, ekki
nema fimmtíu og þriggja ára
gamall. Var hann farinn vestur
um haf er við hittum Ásthildi.
— Er algengt að fólk láti af
störfum á miðjum aldri?
,,Já, það er mjög algengt að
fólk hætti að vinna eða í það
minnsta breyti til og fái sér
einhver hægari störf,“ sagði
Ásthildur.
— Hvað hafið þið þá fyrir
stafni núna?
Búa um borð
„Við erum eiginlega búin að
vera á ferðalögum um heiminn
í sl. tvö ár. Við seldum húsið
okkar í Vancouver og keyptum
okkur bát, sem við höfum eigin-
lega búið í síðan í apríl 1976
Báturinn er 40 feta langur með
tveim dísilvélum. Um borð eru
2 svefnherbergi og stofa og~2
baðherbergi þannig að það
hefur ekki væst um okkur.
Sumarið 1976 ferðuðumst við
um suðurströnd Englands og
fórum yfir til Frakklands.
Síðan létum við flytja bátinn
yfir til Vera Cruz í Mexico.
Báturinn var sfðan fluttur yfir
á Kyrrahafsströndina, yfir eiði
sem Mexikanar hafa hug á að
gera skipaskurð þegar tímar
liða. Báturinn var fluttur til
Salina Cruz og þaðan sigldum
við svo alla leið upp til Vancou-
ver.
Þetta er 5500 mílna löng ferð
og við vorum ellefu mánuði á
leiðinni.
Auðvitað vorum við ekki á
beinni siglingu allan tímann.
Við stoppuðum á stöðum sem
okkur leizt á og ég get sagt þér
að þeir voru margir. Þetta var
alveg dásamlegur tími. Við
vorum t.d. þrjá mánuði i Los
Angeles.“
— Búið þið þá um borð í
bátnum á meðan á ferðalaginu
stendur og þið hafið einhvers
staðar viðdvöl'7
,,Að sjálfsögðu. Þá erum við í
smábátahöfnum sem smábáta-
klúbbar starfrækja viða. Það er
ntjög gott samfélag sem báta-
fólk hefur með sér. Við verzlum
i landi og matreiðum handa
okkur um borð. Það er mjög
ódýrt að lifa í Mexikó en að
sjálfsögðu eru ekki stórverzl-
anir í smábæjum á þessari leið,
heldur verður að kaupa inn í
matinn á markaðinum eins og
hinir innfæddu gera. Mér
fannst þetta ekki mjög lystugt
til að byrja með og Snorri
keypti í matinn. En svo venst
maður þessu og nú finnst mér
ekkert athugavert að kaupa
svona óinnpakkað kjöt.
Við erum staðráðin í að vera í
Mexicó í vetur, þó ekki á
bátnum. Snemma næsta vor
ætlum við ásamt fleiri vinum
okkar og bátaeigendum að sigla
upp til Alaska.“
— En af hverju lifið þið þá,
fyrst þið eruð búin að selja allt
ykkar í Vancouver?
Lifa ó vöxtunum
„Við létum peningana okkar
inn í bankann og lifum svo af
vöxtunum. Við þurfum ekki að
Agústa sagði að það hefði vakið mikla athvgli meðal bátafólksins í
Mexicó þegar hún sat uppi á dekki á bátnum sínum og prjónaði
lopapeysur. Hún hélt auðvitað áfram að prjóna á meðan hún stóð
við hér. Þarna er hún á heimili æskuvinkonu sinnar, Erlu Hannes-
dóttur, að Hofteigi 23. DB-mvnd Bjarnleifur.
Ætlaði að fara
í eina veiðiferð —
en var út vertíðina
„Við vorum alveg undrandi
yfir þessu, því við bjuggumst
ekki við að honum gengi svona
vel. Sturla er núna 26 ára
gamall og búinn að vera við
háskólanámið i viðskiptafræði i
tvö ár. Það er mjög erfitt að
komast inn i kvikmynda
Fóik þarf ekki að vinna
eins mikið og hér
— Eru lifskjör fólks svipuð
og hér á tslandi í Vancouver?
„Ég held að almenningur
þurfi ekki að vfnna eins mikið
og almenningur hér. Eg held að
fólk vinni almennt ekki meira
en 35-40 stundir á viku og eigi
svo frí. t Brezku Columbiu er
eiginlega meiri sósíalisering en
Sturla Tómas hefur unnið frækileg afrek á sviði kvikmyndalistar.
Fær hann nú það verkefni að búa til kvikmynd algjörlega að eigin
vali fyrir National Filmboard of Canada. Hver veit nema við fáum
einhverntima að sjá hana í sjónvarpinu hér, en þar eru oft sýndar
myndir frá NFB.
Báturinn góði. Það væsir svo sem ekki um neinn á svona farkostl, sízt af öllu undan ströndum Mexico.
greiða neina skatta, nema af
vöxtunum og eignarskatturinn
af bátnum er enginn. Aftur á
móti verðum við að greiða
eignarskatt af lóð sem við eig-
um í Vancouver og hyggjumst
byggja okkur hús á einhvern-
tíma seinna."
Verðlaunasonur
Hið eiginlega tilefni að við
leituðum eftir samtali við Ást-
hildi á meðan hún dvaldi hér í
haust var frækilegt námsafrek
sonar hennar, Sturlu Tómasar.
Hann var við nám i kvikmynda-
gerð í háskólanum British
Colombia og fékk hann fyrstu
verðlaun fyrir kvikmynd sem
hann gerði.
„Myndin er 4 mín. og 20 sek.
löng og heitir A Day Much like
The Others. Þetta gerir Sturla
kleift að búa til kvikmynd
alveg eftir sínu höfði hjá
National Filmboard of Canada,
sem þeir sjá um kostnaðar-
hliðina á. Að því loknu má hann
eiga kvikmyndina. Þetta er líka
fjárhagslegt atriði fyrir hann
því hann getur selt slíka kvik-
mynd og fengið gott verð
fyrir,“ sagði Agústa.
„bransann" vestanhafs svo við
erum mjög ánægð fyrir hans
hönd.
Annars hefur Sturla lagt
gjörva hönd á ýmislegt. Hann
hefur BA próf í ensku og bók-
menntum. Hann var í Bretlandi
á síðasta ári og er nú að vinna
að meistaragráðu sinni. Hann
var eitt ár í Grikklandi og lærði
grísku. Hann hefur lika verið
eitt ár hér heima á tslandi. Þá
réði hann sig á bát í eina veiði-
ferð,' en líkaði svo vel að hann
var út alla vertlðina. Hann
hafði að vísu ekki mikið upp úr
því annað en reynsluna, sem er
mikils virði. Hann talar mjög
góða íslenzku," sagði Agústa.
hér. T.d. eru öll lyf ókeypis
en sjúkrasamlag er ekki, nema
fólki er auðvitað frjálst að
kaupa sér einkasjúkratrygg-
ingar. Þær eru með mjög sér-
stæðum hætti., þvi gjaldið
miðast við þær tekjur sem
viðkomandi hefur.Trygging-
arnar greiða svo allt, allan
sjúkrahúskostnað og læknis-
hjálpina og meira að segja
sjúkrabflinn lika. Maðurinn
minn þurfti einu sinni að leggj-
ast inn á sjúkrahús til smávægi-
legrar aðgerðar. Einásem hann
þurfti að greiða voru 5 dollarar
á dag vegna þess að hann vildi
vera á einkaherbergi. Ég hef
heyrt að tannlækningatrygg-
ingar séu væntanlegar. Allir
sem eru sextíu og fimm ára og
eldri fá öll sfn lyf ókeypis. Eitt-
hvað er einnig um að þeir fái
einnig gleraugu frftt, að
minnsta kosti að einhverju
leyti. En það skal tekið skýrt
fram að þetta er ekki svona 1
öllum fylkjum Kanada, í B. C.
er sérlega gott fyrirkomulag á
þessum málum. Atvinnuleysis-
tryggingar eru einnig mjög
góðar. Fólk borgar ákveðið
gjald í atvinnuleysistrygginga-
sjóð og atvinnuveitandinn lika.
Þeir sem sfðan fá úr sjóðnum
eru því ekki að þiggja neinn
styrk heldur hafa þeir sjálfir
tryggt sig gegn atvinnuleysi,“
sagði Asthildur Gunnarsson.
A.Bj.