Dagblaðið - 11.04.1979, Blaðsíða 14

Dagblaðið - 11.04.1979, Blaðsíða 14
14 DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 11. APRÍL 1979. Systir Elisabet við dyrnar ð kapellunni sem er áföst Sánkti Jósefsspitala i Hafnarfirði. Hún er að læra islensku i Málaskólanum Mfmi. DB-mynd Bjarnleifur. fingerð og blíðleg kona og tekur okkur vel. Svartur nunnukjóllinn nær varla niður á hné og er ermalaus, en undir honum er hún í venjulegri hvítri rúUukragapeysu. Á fingrinum hefur hún einfaldan giftingarhring. „Það er af því ég er brúður Krists,” segir hún, „ég fékk hann þegar ég gekk undir nunnuheitið árið 1938.” Hún er alin upp í stórum systkina- hópi í írlandi, á sjö systur og einn bróður. Hún segir, að ástæðan fyrir því að hún vígðist Kristi hafi verið sú, að hún gekk í barnaskóla hjá nunn- um, þótti vænt um þær og virdst sem /'líf þeirra mundi hæfa sér vel. „Ég hef aldrei iðrast jæss,” segir hún. „Ég held það hafi veitt mér það sem ég sóttist eftír.” Hún segir, að síðan frjálsræðið jókst, þá þurfi nunnurnar að bera meiri ábyrgð sjálfar á því, hvort þær rækja trúarskyldurnar vel. „Þáreynir meira á trúna,” segirhún. „Það er erfiðara, en krefst meiri ein- lægni.” Mega fara í leikhúsið Það eru fjórar aðrar írskar nunnur við sjúkrahúsið í Hafnarfirði og þær komu hingað að beiðni biskupsins til að taka við af Sánkti Jósefs-nunnun- um sem stofnuðu sjúkrahúsið árið 1926, en eru nú eftír langan vinnudag' sestar í helgan stein við Karlabraut í Garðabæ, þar sem þær eiga sér eins konarelliheimili. Þær írsku eru af Mercy-reglunni, sem aðalskona í írlandi, Catherine McAuley, stofnaði fyrir 150 árum og hefur mannúðarmál á stefnuskrá sinni. Þrjár af nunnunum skreppa til grænu eyjarinnar, ættlands sins, í stutta heimsókn um páskana. „Það hefði alls ekki verið leyft, þegar ég gekk í regluna,” segir systir Elísabet. „Þá mátti maður ekki einu sinni heimsækja foreldra sina. En nú megum við þiggja heimboð hjá vin- um okkar. Við erum oft boðnar í mat og kaffi hingað og þangað um Hafnarfjörð. Og við megum fara í leikhús og á bíó. En ég mundi ekki . fara á veitingahús, þar sem vín væri haftumhönd.” -IHH Ekki lengur erfitt að vera nunna —■ ef maður bara getur neitað sér um vín og karlmenn Kannske maður ætti bara að gerast nunna! Losa sig út úr streðinu og lífs- gæðakapphlaupinu og fara að þjóna Guði með því að hjálpa sjúkum og hlynna að börnum. Hér á landi er engin munkaregla, en um fjórar reglur að velja fyrir konur, ef þeim kynni að detta slíkt í hug. Strangastar eru Karmel-nunnurnar frá Hollandi. Þær sitja á Jófriðar- stöðum í Hafnarfirði, og hafa snúið baki við heiminum og eyða mestum tíma sínum við bænagerð og inn- hverfa trúarlega íhugun. Þær ein- angra sig svo mjög, að varla má heita að þær fari út fyrir híbýli sín og gefa sig lítið að félagslegum vandamálum. En hinar reglurnar þrjár hafa allar komið á fót sjúkrahúsum og sinna auk þess fræðslustörfum. í rauninni er þetta arfur frá þeirri tíð, þegar ekkert rikisvald var til þess búið að sjá fyrir sh'kri þjónustu. Þá var það kaþólska kirkjan, sem vann geysilega mikið starf á þessu sviði og lagði grundvöllinn að heilbrigðis- og menntakerfinu eins og við þekkjum það í dag. Á tímum harðrar lífsbaráttu og ófullkominna getnaðarvarna setti kirkjan fram kröfuna um algjört skírlífi þjóna sinna, sennilega mest til þess að kraftar þeirra nýttust óskertir fyrir almenningsheill. Því hvorki voru þeir bundnir við eigin böm né maka. Brennd á báli Skírlífiskrafan reyndist stundum erfíð. Frá kaþólskum tíma á íslandi fyrr á öldum geymast ýmsar sögur um baráttu biskupanna í þessu efni. Árið 1343 var nunna brennd á Kirkjubæjarklaustri. Hún var sökuð um að hafa „gefið sig púkanum með bréfi”. Sannað þótti, að hún hefði verið full greiðasöm við munkana í Þykkvabæ. Ekki hefur frést, að neinn þeirra hafi látið lífið fyrir kvennafar, en þetta sama ár voru ýmsir þeirra straffaðir fyrir að berja ábóta sinn. „Bróðir Arngrímur var settur í tá- járn, bróðir Eysteinn í hálsjárn,” segir í annálum. Þessir tveir voru þrátt fyrir óstýrilætíð mestu merkis- munkar, því Eysteinn orti um Maríu guðsmóður hið fræga kvæði Lilju, sem allir vildu kveðið hafa. Og Am- grímur samdi söguna um Guðmund biskup góða og var auk þess fyrsti maður, sem flutti orgel til íslands og lék á það. Hvort ábótinn var að ávíta þá fyrir að hokra að konum, þegar þeir börðu hann, er ekki vitað. Hitt er víst, að enn þann dag í dag er spilda neðst í túninu á Kirkjubæ köll- uð Glennir. Sú skýring fylgir nafn- inu, að þegar munkarnir voru komnir svo nálægt nunnuklaustrinu hafl þeir gerst æði langstígir af tilhlökkun. Brúður Krists Ennþá rísa nunnur á íslandi svo snemma úr rekkju að upp úr klukkan sex á morgnana eru þær farnar að biðja morgunbænir. En að öðru leyti Catherine McAuley stofnaði Mercy- regluna 1831 og á tiu árum kom hún upp fjórtán klaustrum. Nú eru Mercy- systur yfir tuttugu þúsund og dreifðar víða um heim. hafa þær flestar fengið miklu meira ferða- og athafnafrelsi en áður var. „Þessu var .öllu breytt á kirkjuþing- inu Vatikan II. fyrir tíu ámm síðan,” segir írska nunnan systír Elísabet, sem sýnir okkur kapelluna við Sánkti JósefsspítSlann í Hafnarfirði. Hún er JUv e rp au^í^ leikfangaverzlun landsins LAUGAVEG118 GLÆSI- ÚRVAL LEIK- FANGA FYRIR ALLA ALDURS FLOKKA OPIÐ LAUGAR DAG FYRIR PÁSKA KL 9-12 Mikið urva/af ieikföngum tíl sumargjafa LAUGAVEG118 SIMAR: 11135 0G14201

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.