Dagblaðið - 26.02.1981, Blaðsíða 17

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 26. FEBRUAR 1981
17
Iþróttir
Iþróttir
Iþróttir
Iþróttir
Iþróttir
J
slenzka liðsins, sem ekki hrundi saman i gær.
i fjögur.
Stærrí sigur
envið
héldum
Eftir sigurinn á íslandi réðu
frönsku leikmennirnir sér vart
fyrir kæti. Greinilegt var að þeir
höfðu lagt sig alla fram og
uppskorið i samræmi við undir-
búning sinn. Ég hitti tvo þeirra
að máli eftir leikinn og spurði
fyrst Michel Geoffrey hvort
sigurinn hefði komið þeim á
óvart.
„Nei, e.t.v. ekki svo mikið, en
hann var margfalt stærri en
okkur óraði nokkurn tíma fyrir.
Það er stórkostlegt að hafa sigrað
íslendinga og nú eigum við alla
möguleika á að leika um 5. sætið i
keppninni og þar með að komast i
sjálf úrslit heimsmeistara-
keppninnar i Þýzkalandi á næsta
ári. Við höfðum miðað allan
okkar undirbúning við þennan
leik og erum þvi i sjöunda himni
yfir sigrinum. íslenzka liðið lék
þennan leik ekki eins vel og það
lék gegn okkur á íslandi, en við
náðum mjög góðum leik.”
Viðnáum
5. sætinu
Eddi Couriol, svertinginn
knái i liði Frakkanna, var eins og
félagi hans í sjöunda himni.
„Þetta var geysilega erfiður
leikur framan af en svo hrundu
íslendingar algerlega saman.
Lokakafli leiksins var auðveldur
þvi við vissum alltaf að sigurinn
yrði okkar eftir að við höfðum
náð góðu forskoti. Við verðum
númer 5 i þessari keppni og að því
stefndum við i upphafi.” -emm.
nanna í Frakklandi við „fiasko” — hvað getum við sagt?:
tnættið var
í harmleiknum
ir birtust í salnum, en það var óþarfí. Þeir
dæmdu leikinn alveg hnökralaust og létu
Frakkana ekki komast upp með neinn rudda-
skap án þess að þurfa að gjalda fyrir það
með brottrekstrum af leikvelli. Frakkar tóku
strax 1 byrjun mjög hart á okkar mönnum —
léku sömu varnaraðferð og Svíar gegn okkur
og þekktu greinilega út í æsar öll leikkerfi ís-
lenzka liðsins og klipptu á þau svo dæmið
gekk sjaldan upp. Frakkarnir komu langt
fram á völlinn — voru mjög hreyfanlegir —
og mynduðu bókstaflega víglínu, sem erfitt
var að komast i gegnum. Stundum kvað svo
rammt að, að enginn íslenzkur sóknarmaður
var innan við punktalinuna. Svo langt létum
við undan síga fyrir Frökkum. Auk þess
vörðu báðir markverðirnir frönsku oft á
tiðum mjög vel á sama tíma og flest lak inn í
islenzka markið hjá þeim Kristjáni Sig-
mundssyni og Jens Einarssyni. En þar á með
eindæmum veik vörn sína stóru sök því allar
gáttir stóðu Frökkunum opnar svo þeir gátu í
tvígang leyft sér „ungverska bragðið” og
skorað á meðan íslenzku varnarmennirnir
störðu stjarfir á þá leika listir sína í loft-
fimleikum.
Unnið fyrirf ram
Ekki er því að leyna að þessi þýðingar-
mikli leikur lagðist illa í suma af okkur
fréttamönnunum. Okkur fannst helzt búið
að vinna hann fyrirfram af ýmsum sem hlut
eiga að máli, enda ýttu glæstir sigrar yfir
ólympiu- og heimsmeisturum undir það.
Einnig fannst okkur, eftir að hafa horft á
þrjá fyrstu leikina, að einbeitnina skorti hjá
liðinu en Þorbergur Aðalsteinsson eyddi
þessum órum í bili með því að skora fyrsta
mark leiksins eftir að Geoffrey hafði skotið
framhjá í fyrstu sóknarlotu Frakkanna. En
þessi bezti leikmaður þeirra lét það ekki á sig
fá — mörk hans urðu 6 áður en leiknurm
lauk.
Frakkar tvíeflast
íslendingar fengu síðan möguleika á að
bæta við marki en sóknarmistök færðu
Frökkum knöttinn. Og úr hraðaupphlaupi
jafnaði Patrick Persighetti. Skömmu síðar
var brotið á Bjarna Guðmundssyni og dæmt
vítakast, sem Þorbergur skoraði úr, 2—1.
Michel Serine jafnaði með langskoti. Frakk-
arnir tvíefldust við markið svo að dómararn-
ir urðu sífellt að vera með gulu spjöldin á
lofti, sem gat ekki endað á annan veg en þeir
færu að vísa þeim út af, en samtals voru þeir
einum færri í 14 mínútur. Fjórum sinnum,
einum færri, tókst þeim samt aðskora hjá fs-
landi — þar af tvisvar i fyrri hálfleik.
Michael Geoffrey tók svo forystuna fyrir
Frakkana á 6. mínútu eftir að Þorbergi hafði
mistekizt vítakast — skaut hátt yfir markið,
en þá var eins og liðið missti móðinn nema
þeir Sigurður Sveinsson og Ólafur H. Jóns-
son og liðsstjórnin á bekknum virtist alveg
hrökkva í baklás. Með því að breyta lítið
ráðvilltu liði mátti laga mikið. T.d. voru
Axel Axelsson og Steinar Birgisson hvíldir
allt of lengi. Fram að hléi var því sífelldur
barningur við að reyna að halda í við Frakk-
ana, sem þó henti mörg mistök sem íslenzka
liðið gat ekki fært sér í nyt. Þeir voru bara
ennþá meiri klaufar. Staðan í hálfleik var því
9 mörk gegn 7, Frökkunum í vil.
Vonarneisti
Ofurlítill vonarneisti vaknaði í brjóstum
manna þegar Guðmundur Guðmundsson,
sem kom allsæmilega frá leiknum, skoraði
strax á fyrstu sekúndum síðari hálfleiks, 8—
9. Skömmu síðar varði Kristján skot frá
Geoffrey, en síðan fór heldur betur að halla
undan fæti. Þá skall svartnættið á. Bilið
jókst stöðugt og þegar 10 mínútur voru liðn-
ar af hálfleiknum var staðan 10—15. Allt fór
úrskeiðis sem farið gat hjá einu liði. Sýnt var
því hvert stefndi, en franska Íiðið réð lögum
og lofum á vellinum — gaf okkar mönnum
engin, grið, hvað sem reynt, var, svo að
a.m.k. 'urðu þeirri stundu fegnastir þegar
flautað var til loka þessa harmleiks.
Mörkin í gær skoruðu: Sigurður Sveinsson
4, Páll Björgvinsson, Guðmundur Guð-
mundsson og Þorbergur Aðalsteinsson 2
hver, Ólafur H. Jónsson, Steinar Birgisson,
Steindór Gunnarsson, Bjarni Guðmundsson
og Þorbjörn Guðmundsson eitt hver. Fyrir
frakkana skoruðu þeir Geoffrey og Germain
6 hvor, Cailleaux 4 og Courios 3.
„Leikur okkar var
hreinasta hörmung”
—sagði Páll Björgvinsson, niðurbrotinn eins og allir, ef tir tapið
Engar af sakanir
Eins og menn bundu miklar vonir við
liðið f byrjun hlýtur sú spuming að
vakna hvað gerðist. En án þess að vera
að bera fyrir okkur einhverjar afsakan-
ir heldur leita orsaka lögðum við leið
okkar til búningsherbergis íslenzka
liðsins eftir leikinn.
„Við vissum um varnaraðferðina
sem þeir ætluðu að beita okkur,” sagði
Hilmar Björnsson, landsliðsþjálfari,
,,og við bjuggum okkur undir það en
Frakkarnir náðu toppleik og yfirspil-
uðu okkur. Okkur hefur lika verið
Ijóst að baráttuandinn hefur ekki náðzt
upp í liðinu. Ég kenni þessu „lobby-
lífi” um það að nokkru leyti. Aðgerð-
arleysi og þreytandi ferðalög á milli
staða eiga illa við leikmennina, eins og
t.d. ferðin í morgun, en það afsakar
samt ekki slælega frammistöðu í kvöld.
Líka má rekja ástæðuna til ónógs
undirbúnings, en hann var þó eins
góður og aðstæður leyfðu. Varðandi
spurninguna um það hvort við eigum
ekki markverði, sem geta hitt á tvo
góða leiki í röð vil ég segja að það er
ekki nógu mikið jafnvægi í markvörzl-
unni. Markvarzlan er samt ekki ástæð-
an fyrir þessu stóra tapi. Vörnin var
eins og sóknarleikurinn, í molum,
hvernig sem reynt var að endurskipu-
leggja.”
„Hörmung"
Páll Björgvinsson sat og horfði í
gaupnir sér þegar við yrtum á hann.
„Leikurinn var hrein hörmung. Við því
mátti svo sem búast eftir því sem á
undan er gengiö. Liðið var engan
veginn nægilega vel undirbúið í keppn-
ina — aðeins sjö samæfingar með fullu
liði á meðan aðrar þjóðir hafa 100 æf-
ingar fyrir slíka keppni. Þvælingurinn
hefur haft slæm áhrif á liðið og eftir
ferðina í morgun til Lyon og hingað
lögðu menn sig í 2—3 tíma um miðjan
daginn en að fenginni reynslu, veit ég
að það er algert glapræði. Þeir, sem
voru vanir slíku ná sér ekki upp þann
daginn. Ég áleit að ef við eigum að
halda úti landsliði verði að koma
meira til móts við okkur en gert hefur
verið svo að leikmenn eigi auðveldara
með að stunda íþróttina.”
Júlíus Hafstein viðurkenndi ósigur-
inn og sagði að viö hefðum ekkert að
afsaka. „Frakkarnir reyndust islenzka
liðinu algerir ofjarlar. Þeir voru búnir
að miða allt sitt við þennan leik og
þeirra áætlun stóðst fullkomlega.’.’
Enn væru fræðiiegir möguleikar á að
komast f 5. eða 6. sætið en þeir væru
svo fjarlægir að hann afskrifaði þá ger-
samlega.
Páll Björgvlnsson.
R
a
f
s t o k k a r frá Thorsmans, eru sérhannaðir með
tilliti til að hylja rafmagnsstrengi, símastrengi,
tölvustrengi og eru um leið prýði fyrir skrifstofur,
sjúkrahús og híbýli hvers konar.
Raf-stokkar frá Torsmans eru úr
plasti eða áli fyrir margs konar
útfærslur, svo sem stokkar með
dósir í framhlið eða dósir undir
stokkunum.
Einföld uppsetning og hagkvæm
lausn.

51 Sundaborg
Sími 84000 -104 Raykfavfk