Dagblaðið - 21.05.1981, Blaðsíða 2

Verðbréfamarkaðurinn
auglýsir:
• HÚFUM OPNAÐ VERÐBRÉFA OG FYR
IRGREIÐSLUSKRIFSTOFU AÐ HAFNAR
STRÆTI 20. R. í NÝJA HÚSINU VIÐ
LÆKJARTORG.
• HÚFUM KAUPENDUR AÐ 2 OG 3 ÁRA
SKULDABRÉFUM, ENNFREMUR VÚRU
VÍXLUM.
Venlliréfa-
Aliirluiiliiriiin
l>irlc4<iton|i 12222
[DAGSBRUNj
VERKAMANNAFÉLA GIÐ
DAGSBRÚN
Reikningar
Verkamannafélagsins Dagsbrúnar fyrir árið
1980 liggja frammi á skrifstofu félagsins.
Aðalfundur
Verkamannafélagsins Dagsbrúnar verður hald-
inn í Iðnó sunnudaginn 31. maí 1981 kl. 2 eftir
hádegi.
STJÓRNIN
_ i icK ÁP ^
með trysti eða an^ HAGKvft.MlR
GLft-SlLEGlR - Færanleg fyir
Uturn bar: " nun- trauðtyW °g
hægri eðav,nfsrtað fastra hiUna og
níðsterk - og i stað t ^ efU
hólfa, brothf tru og flöskuhiUur úr
íaeranlegar fernu- ofl ost, egg
á borð.
1
I v/AU
I Dönsk gæði 11(1 tr.fnuna: nnar D'/N
um rúmmai, ein u ,,n og________________
1 svið, trvstigeto. ^
' aðra eigin'eika-
TA FLOKKS FRÁ FÖN'Xl
Segðu pangí
Breiðholtsleikhúsinu:
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 21. MAÍ 1981.
Sunnudags-
gátan, það er
nú meiri gátan
SJ skrifar:
Fyrir skömmu hófst í auglýsinga-
tíma sjónvarpsins mikil söluherferð
fyrir svokallaðri sunnudagsgátu. Þar
voru kynntir stórfenglegir vinningar
með miklum orðaflaumi. Þessa hluti
gazt þú eignazt ef þú gazt leyst léttar
gátur sem yrðu lagðar fyrir þig í þrem
auglýsingatímum sjónvarpsins. Nú
sl. sunnudag var fyrsta gátan birt. f
örskamma stund sást mynd af ein-
hverjum stað hér á landi og var lausn-
in fólgin i þvi að þekkja fjall sem var
í baksýn á myndinni og sást mjög illa.
Einu leiðbeiningarnar sem fylgdu
með var það að þetta væri þekktur
staður á fslandi.
Þegar gátan var kynnt var aldrei
talað um að hér yröi um myndgátu að
ræða heldur bjóst fólk viö að hér
væri verið að tala um gátu sem hægt
væri að velta fyrir sér en ekki mynd
sem birtist örskamma stund og aðeins
einu sinni. Þetta fyrirkomulag er
kannski i lagi fyrir þá sem eiga mynd-
segulband og geta tekið upp úr sjón-
varpinu en hinir, sem ekki eiga slík
tæki, eru mun verr settir. Einnig ber
að athuga að myndgæði sjónvarpsins
eru ekki jafngóð alls staðar á land-
inu.
Það er víst Kór Langholtskirkju
sem stendur fyrir sunnudagsgátunni
þó það hafi ekki komið fram fyrr en
seint og siðar meir og held ég að kór-
inn ætti að taka til alvarlegrar um-
hugsunar aðra fjáröflunarleið en
þessa ef ekki á að vanda betur til gát-
unnar en gert var sl. sunnudag.
Hringiö ísí",a
Fellabúi hríngdl:
Mig langar til að vekja athygli á því
að Breiðholtsleikhúsið sýnir nú leik-
ritið Segðu pang sem er hin bezta
skemmtun, bæði fyrir fulloröna og
börn, fyrir utan að vera þörf áminn-
ing fyrir okkuröll.
Við Breiðholtsbúa vil ég segja
þetta: Þaö eru ekki allir sem eru svo
heppnir aö hafa áhugasaman leikhóp
starfandi i sinu hverfi. Látum þessa
starfsemi ekki koðna niður vegna
áhugaleysis okkar. Drífum okkur
með krakkana I Fellaskóla þar sem
leikritiðer sýnt.
Úr lelkrítinu Segðu pang.
Hin
bezta
skemmt-
un
— bæði fyrir fullorðna
ogbörn

Smára Ragnarssyni svarað:
Fagna því að eitt-
hvað er farið að rofa
til íhöfðum þeirra
—samt svæfa þeir sektarkenndina með því að reyna að tel ja
sjálf um sér og öðrum trú um að í raun og veru haf i
ekkertgerzt
Gylfi Hallvarðsson (2643-7385)
skrifar:
Smári Ragnarsson, Coca Cola bíl-
stjóri, sendir mér grein sem hann
kallar Gylfa Hallvarössyni svarað og
skrifar þá um leið fyrir hönd félaga
sins, Geirs Árdals. Hann kveðst vilja
segja söguna um atburðinn þegar
hann Iagði hendur á fimm ára barn
eins og hún hafi gerzt.
Ég verð aö segja að ég fagna því að
þeir félagar Smári Ragnarsson og
Geir Árdal senda mér þessa grein því
þaö bendir til að eitthvað sé fariö að
rofa til í höfðum þeirra með hversu
alvarlegur atburðurinn var. En þrátt
fyrir að skynjanir þeirra hafi
rumskað og þeir geri sér að einhverju
leyti ljóst að svona eigi ekki að koma
fram við börn þá svæfa þeir sektar-
kenndina meö því að reyna að telja
sjálfum sér og öðrum trú um að í
raun og veru hafi ekkert gerzt. „Ég
tók i hettuna á úlpu hans (hettan var
ekki á höfðinu og úlpan rennd upp til
hálfs) og ýtti honum fyrir hornið á
húsinu, u.þ.b. fimm metra gangur,
hristi hann örlftið að skilnaði, sagöi
honum að snauta heim og sleppti
svo.”
Þetta skrifar Smári Ragnarsson í
grein sinni. Og þess vegna er mér
spurn hvaða barn er S.R. að tala um?
Lagði hann hendur á annað barn
þetta sama kvöld? Ég spyr vegna þess
aö sonur minn var ekki í úlpu þegar
atburðurinn átti sér stað. Hann var i
blússu með venjulegum kraga og
rennilás að framan og förin eftir
þennan rennilás voru enn á hálsi hans
þegar hann kom heim til sín þetta
umrædda kvöld, svo ekki hefur verið
um örlítinn hristing aö ræða eins og
S.R. orðar það.
Litlu börnin telja yfirleitt upp að
tíu áöur en þau gera eitthvað við leik-
félaga sinn sem ekki vill hlýða þeim,
en þeir félagar S.R. og G.Á. voru svo
þolinmóðir að þeir töldu upp að
fimmtán áður en þeir tóku „í”
drenginn. Eftir þennan örlitla hrist-
ingsegirS.R. ,,var nú unnið af kappi
um hríð”. En undrun þeirra félaga
varð ekki svo lítil þegar G.H. birtist
skyndilega hvítur af bræði og bók-
staflega öskraði. (Og þeir sem höfðu
búizt við kossi í þakklætisskyni fyrir
vel heppnaðan smáhristing.)
Lýsingum þínum, S.R. á litarhætti
minum og öskrum læt ég ósvarað, þú
mátt gamna þér að þeim að vild ef
það er þér einhver fróun. En þú segir
að ég hafi sagt um drenginn „Og
hann sem er fárveikur”, en það rétta
er að ég sagði að drengurinn væri
orðinn fárveikur eftir meðferð þína á
honum. ,,Að sjálfsögðu urðum við
félagarnir líka reiðir,” segir S.R. Þó
það nú væri eftir það vanþakklæti og
snjóhvfta bræðiöskur sem þeir höfðu
oröiö að þola.
Hvar stæðum við hefði drengurinn
slasazt? spyr S.R. Þessu hefði S.R.
átt að velta fyrir sér áður en hann
lagði hendur á drenginn. Ég er ekki
þaö lögfróöur aö ég geti sagt S.R.
hversu mörg ár hann hefði fengið að
vera í tugthúsinu en ráðlegg honum
aö snúa sér til Rannsóknarlögreglu
rfkisins með þá spurningu.

t