Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1906, Blaðsíða 24

26
bezta arð. Virðist sumstaðar gott að nota kalk ásamt hin-
um nefndu áburðarefnum. Vel reyndist einnig að nota
hin útlendu áburðarefni lítið eitt með húsdýraáburði.
B. Gróðrartilraunir.
1. Grasrækf m. fl.
Grasreitirnir, sem sáð var í 1904 og sem skýrt var frá
í ársritinu í fyrra, voru slegnir 7. ágúst. Á flestum þeirra
voru grastegundir; smári o. fl. á að eins tveim reitum af
25, sem slegnir voru. Af reitunum (9 □ föðmum) fengust
af grasþurru heyi sem svarar 5953 pd. að meðaltali af
dagsláttustærð. Af grasreitunum var meðaltalið 5779 pd., en
af smáreitunum 7950 pd. (rauðsmári 11100 pd.) af dag-
sláttu. Langbezt óx grastegundin akurfax (Bromus arvensis),
21600 pd. á dagsláttu; næst beztu grastegundir voru
vallarfoxgras (Phleum pratense) 8400 pd. og hávingull
(Festuca pratensis) 8000 pd.
Grastegundirnar léttust að meðaltali við purkinn um
60° /o. Verður pá þurt hey af grasreitunum að meðaltali
2779 pd., af akurfaxi 8640 pd., vallarfoxgrasi 3360 pd. og
af hávingli 3200 pd. af dagsláttu stærð.
Af tegundum þeim, er bætt var við í fyrra, óx enska
heybyggið (Lolium perenne) bezt. Af því fengust sem svar-
ar 3320 pd. af þurru heyi af dagsláttu.
* *
*
í ágústmánuði 1905 var sáð vetrarrúg í allstóran blett.
Prátt fyrir vorkuldana 1906 óx rúggrasið svo vel, að það
var um álnarhátt í júníbyrjun. Sumt af því var þá slegið
í byrjun batans og notað til fóðurs, en sumt stóð yfir
sumarið. Stengurnar urðu allháar, en fræin náðu engum
verulegum Proska. Það, sem slegið var, óx mikið upp
aftur.
* *
*
Höfrum var sáð þetta ár í allstórar spildur. Náðu þeir
talsverðum vexti. Peir voru ekki slegnir fyr en haust var