Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1922, Blaðsíða 54

56
um en bókieg fræðsla, þó hún að vissu leyti hafi sína
þýðingu.
Margir, sem mikið hafa af gluggaplöntum, raða þeim
af handahófi (eins Og þægilegast er að koma pottunum
fyrir), en alls ekki eftir litum.
Hver litur er t. d. út af fyrir sig eða skræpulitum rað-
að saman. Af þessum orsökum verður blómastofan öll
eitt ósamræmi — hreinasti kvalabekkur — það er að
segja fyrir þá, sem nokkra samræmistilfinningu hafa.
Niðurröðun stofuplantna þarf að vera eftir vissum regl-
um, reglum, sem þó eru stöðugum breytingum háðar,
sökum mismunandi blómgunartíma plantnanna o. fl.
F*ótt litirnir sjeu í raun og veru sjónhverfing tóm, þá
hafa þeir svo mikla fagurfræðislega og hagfræðislega
þýðingu fyrir okkur mennina, að við getum trauðla látið
þá afskiftalausa og sagt: Petta er alt »húmbúg«. Litirnir
sjálfir taka okkur svo föstum tökum, að við verður ó-
sjálfrátt að lúta þeim fagnandi með svofeldum orðum:
»Ó, hvílik fegurð!«
Og þegar við erum að fegra umhverfi okkar og ann-
ara — starfa með náttúrunni, þá megum við aldrei
gleyma því eina nauðsynlega: — samrœminu.
í mars 1924.
Ingimar Óskarsson.