Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1934, Síða 68

70
ar kartöflug'eymslu, til umferðakenslu í garðyrkju og
fleira.
Árangurinn hefur orðið mjög ánægjulegur; á þess-
um árum hefur uppskerumagnið fimmfaldast, og tala
framteljenda, þ. e. þeirz-a, er garðyrkju stunda, meir
en tvöfaldast.
Á sama tíma hafa 137,200 fezmetrar lands verið
teknir og brotnir til garðyrkju á sambandssvæðinu.
Jafnfi*amt er sú skoðun að verða almennari en áður,
að garðyrkjan eigi ekki að sitja á hakanum fyriz' tún-
ræktinni, eins og áður tíðkaðist, og að garðamatur sé
sjálfsögð björg í hverju búi.
Allar líkur benda til þess að bændur muni, að feng-
inni reynslu, telja sér hag í að rækta garðamat til
heimilisþarfa, svo að nægi frá hausti til jafnlengdar.
Að öllu þessu athuguðu, telur sambandið það hafa
áunnist, er það hugðist að koma til leiðar, er það tók
þetta mál í sínar hendui', og hefur því ákveðið að
snúa sér að öðru aðalvei’kefni.
Vei*kefnið, sem búnaðarsambandið hefur nú valið
sér fyrir aðalstarf á næstu árum, er bætt áburðarhirð-
ing og þá sérstaklega að stuðla að byggingu á lagar-
heldum safnþróm.
Rök þau er til þess lágu, að þetta verkefni var
valið öðrum fremur voru:
Að áburðarhirðingunni er mjög ábótavant á sam-
bandssvæðinu, og að árlega tapa bændur af þeim or-
sökum verðmætum áburðarefnum, svo að nemur stór-
fé. —
Nýi*ækt hefur verið mjög mikil á síðustu árum, án
tilsvarandi búfjáraukningar, og því almennur áburð-
arskortur. —
Bændur hafa ekki getað keypt nauðsynlegan útlend-
an áburð, nýræktina hefur því mjög víða skort áburð